تاریخچه شرکت فراری و معرفی بهترین خودروهای آن

هر صنعتی، افسانه‌ها و بزرگان خود را دارد. در این مقاله قصد داریم به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های اتوموبیل‌سازی تاریخ بپردازیم. در بررسی تاریخچه شرکت فراری با ما همراه باشید.

فراری را می‌توان یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌ها در عرصه اتوموبیل‌رانی دانست. موفقیت کم‌نظیر ماشین‌های این کمپانی در مسابقات جهانی، علی‌الخصوص فرمول 1، در این شهرت بی‌تاثیر نبوده است. در این مطلب نگاهی به فراز و نشیب‌های داستان شرکت خودروسازی فراری داشته و سپس بهترین خودرو های فراری را بررسی می‌کنیم.

آنچه در ادامه می‌خوانید:

• تاریخچه شرکت فراری
• بهترین خودرو های فراری
  • خودرو فراری 365 GTB/4 Daytona
  • اتوموبیل فراری Dino 246 GTS
  • ماشین فراری F40
  • ماشین فراری Testarossa
  • اتوموبیل فراری 458
  • خودرو فراری Enzo
  • ماشین فراری 308 GTS
  • ماشین فراری 250 GT
  • خودرو فراری F50

تاریخچه شرکت فراری

نخستین آجرهای شرکت فراری در سال 1929 و پس از تشکیل تیم اسکودریا فراری توسط انزو فراری افسانه‌ای گذاشته شدند. با این حال، تاریخ رسمی احداث شرکت خودروسازی به سال 1947 بازمی‌گردد. برخلاف بسیاری از شرکت‌های مستقل، فراری پس از مرگ بنیان‌گذار بزرگش نیز موفق به حفظ جایگاه خود در قله دنیای اتوموبیل‌سازی شد. در ادامه، تاریخچه شرکت فراری را به تفصیل بررسی کرده و به پرسش‌هایی چون “شرکت فراری در کدام کشور است” پاسخ خواهیم داد.

تولد و همکاری با آلفا رومئو

در ابتدای تاسیس گروه مسابقه‌ای اسکودریا، انزو فراری علاقه چندانی به تولید ماشین‌های جاده‌ای نداشت. مقر این تیم در شهر مودنا قرار داشت. هدف از تشکیل اسودریا فراری، ساخت و آماده‌سازی ماشین‌های مسابقه برای رانندگان تیم‌های مختلف بود. آن‌ها پس از مدت کوتاهی به یکی از مراکز اختصاصی ماشین‌های مسابقه‌ای تبدیل شده و در سال 1933 رسما کنترل دپارتمان مسابقه آن را بر عهده گرفتند. در این زمان، آن‌ها وظیفه اسمبل ماشین Alfa Romeo P3 Monopostos را بر عهده گرفتند؛ ماشینی که توسط رانندگان مشهوری چون تازیو نوولاری و اکیل وارزی رانده شد.

در سال 1935، این تیم نخستین ماشین مسابقه خود به نام Alfa Romeo را ساخت. علاوه بر این، نخستین نمونه‌ها از مدل Alfetta 158 نیز در سال 1937 و زیر نظر انزو فراری ساخته شدند. در ادامه آلفا رومئو تصمیم به داخلی‌سازی عملیات مربوط به مسابقه خود گرفت و تیم Alfa Corse را در شهر میلان تشکیل داد. آن‌ها انزو فراری را به عنوان مدیر این دپارتمان جدید انتخاب کردند. در همین زمان، تیم اسکودیا فراری رسما از هم پاشید.

نخستین ماشین و جنگ جهانی دوم

انزو در سال 1939 تصمیم به ترک کمپانی آلفا رومئو گرفت. شرط این جدایی، خودداری او از استفاده از نام فراری برای نام‌گذاری ماشین‌های مسابقه‌ای ساخته خود، حداقل تا چهار سال، بود. انزو در ادامه شرکت Auto Avio Costruzioni را در مقر قدیمی تیم اسکودریا فراری در شهر مودنا، پایه‌گذاری کرد. این کمپانی جدید بر تولید ابزارهای ماشینی و قطعات هواپیما تمرکز داشت، اما انزو کاملا بیکار ننشت. او دو نسخه از ماشین مسابقه جدیدی به نام Auto Avio Costruzioni 815 را بر اساس پلتفرم Fiat 508C طراحی کرد. این نخستین ماشین رسمی در تاریخچه شرکت فراری بود. ماشین مذکور نخستین بار در جریان مسابقات Mille Migila در سال 1940 به نمایش درآمد، اما جنگ جهانی دوم مانع از توجه جهانیان به آن شد.

فراری در سال 1940، شرکت خود را به شهر مارانلو منتقل کرد؛ شهری که امروزه نیز شرکت خودروسازی فراری در آن قرار دارد. در دوران جنگ، تمرکز این کمپانی بر تولید ابزارهای مختلفی با استفاده از ساخته‌های آلمانی‌ها بود. این شرکت در سال‌های 1944 و 1945، هدف بمباران نیروهای متحدین قرار گرفت اما به سرعت بازسازی شد. پس از پایان جنگ، فراری جیاچینو کولومبو را برای طراحی یک موتور V12 جدید به کار گرفت. مشخصات و تصاویر ماشین جدید این شرکت در سال 1946 در اختیار رسانه‌ها قرار داده شدند.

آغاز شرکت خودروسازی فراری

نخستین ماشین انزو فراری با برند هم‌نام او در سال 1947 ساخته شد. این ماشین، 125 Sport نام داشت و از یک موتور V12 یک و نیم لیتری بهره می‌برد. 125 Sport در جریان مسابقات مختلفی مطرح شد و نخستین پیروزی در یک جایزه بزرگ و اولین جام جهانی این برند را برای آن به همراه آورد. انزو در ادامه نام شرکت خود را به Auto Costruzioni Ferrari تغییر داد و از نام Dino پرده‌برداری کرد.

تنش‌های داخلی

شخصیت قدرتمند انزو فراری، یکی از برگ‌های برنده شرکت و تیم مسابقه او در طول سا‌ل‌ها بوده است. با این وجود، کمپانی Auto Costruzioni Ferrari در سال 1961 درگیر تنش‌های داخلی شدیدی شد. جرقه این تنش‌ها با نارضایی جیرولامو گاردینی از دخالت همسر انزو، لارا، در امور شرکت زده شد. این دو مدام با یکدیگر در حال مشاجره بودند. در نهایت نیز گاردینی همراه با کارلو چیتی، مهندس ارشد کمپانی و جیوتو بیتزارینی، مسئول بخش توسعه ماشین‌های ورزشی تجربی، اولتیماتومی را به انزو ارائه داد. او خواستار ترک شرکت Ferrari توسط لارا شده بود. در نتیجه این اولتیماتوم، انزو جلسه‌ای رسمی با مخالفین همسر خود برگزار کرد؛ جلسه‌ای که منجر به خداحافظی تمامی آن‌ها از شرکت فراری شد. این خداحافظی دسته‌جمعی، ضرر فراوانی به کمپانی وارد کرد به طوری که بسیاری این را پایان کار فراری می‌دانستند. گاردینی و دوستانش، شرکت جدیدی به نام ATS تاسیس کرده و مستقیما وارد رقابت با فراری شدند. آن‌ها یکی از بهترین مشتریان فراری به نام اسکودریا سرنیسیما را نیز با خود همراه کردند.

در این زمان، شرکت در حال تولید مدل جدیدی از سری 250 برای مقابله با ماشین جگوار E-Type بود. ساخت این ماشین، که امروزه با نام فراری 250 GTO شناخته می‌شود، در مرحله‌ بحرانی توسعه شاسی و طراحی بدنه بود. در این هنگام، فرشته‌های نجات فراری در قالب مهندسی جوان به مارو فورگیری و طراح بدنه‌ای به نام سرجیو اسکاگلیتی ظهور کردند. آن‌ها با موفقیت تولید این ماشین را به اتمام رساندند. 250 GTO در مسابقه 12 ساعته سیبرینگ با رانندگی فیل هیل، موفق به کسب مقام نخست شد. پیروزی‌های این مدل در سال 1962 ادامه یافت و در نهایت منجر به تبدیل آن به یکی از بهترین ماشین ‌های فراری تاریخ شد. این تغییر در اعضای شرکت و استعداد مهندسی فورگیری، دهه 60 را به دورن طلایی فراری تبدیل کردند. ماشین‌های مسابقه‌ای موتور وسط عقب-محور عقب داینو، زمینه ظهور مدل قدرتمند 250 P را فراهم کردند. این خودرو Ferrari در بازار نیز فروش بسیار خوبی را تجربه کرد. در ادامه ماشین‌های افسانه‌ای دیگری چون فراری 275 و دیتونا عرضه شدند.

حریفان آمریکایی، تحریم فراری و رقابت با پورشه

شاید بتوان بزرگ‌ترین رقیب شرکت فراری در اوایل دهه 60 میلادی را ماشین شلبی Cobra دانست. در اواسط همین دهه، فورد تصمیم به خرید فراری گرفت، اما در نهایت مذاکرات بین این دو به نتیجه نرسید. در جریان رویدادی تاریخی، اتوموبیل فورد GT40 موفق به شکست ماشین‌های فراری در مسابقه 24 ساعته لومان سال 1966 شد. برای اطلاعات بیشتر از این واقعه می‌توانید فیلم جذاب Ford V Ferrari را مشاهده کنید. پس از پیروزی ماشین‌های قدرتمند فورد در مسابقه لومان سال 1967، فدراسیون جهانی اتوموبیل‌رانی ماشین‌های با ظرفیت بیش از 3000 سی‌سی را تحریم کرد. این تحریم، شامل سری ماشین‌های فراری 330 P نیز می‌شد. اسکودریا، در اعتراض به این تصمیم، از شرکت در تمامی مسابقات این سال خودداری کرد.

در آغاز دهه 70 میلادی، شرکت فراری با رقیب جدیدی به نام پورشه روبرو شد. این کارخانه آلمانی با ماشین 908 وارد مسابقات 3 لیتری سال 1968 شد. نماینده اصلی فراری در این سال‌ها، ماشین فراری 312P بود. پورشه در ادامه با معرفی مدل 917 و ساخت 25 نمونه از آن، دنیای اتوموبیل‌رانی را شگفت‌زده کرد. شرکت فراری در پاسخ به این اقدام، تولید 25 خودرو فراری 512 S را در دستور کار خود قرار داد. طرفداران مسابقات اتوموبیل‌رانی، سال 1970 را یکی از بهترین‌ها در تاریخ این ورزش می‌دانند. در این زمان شاهد رویارویی‌های حماسی متعددی بین تیم‌های پورشه و فراری بودیم؛ رویارویی‌هایی که معمولا به پیروزی تولیدکننده آلمانی ختم می‌شدند. با این وجود، فراری کاملا شکست نخورد و تیم آن‌ها موفق به کسب جایگاه نخست در مسابقه سیبرینگ شد. در ادامه، فراری تولید مدل 512 را متوقف کرد. ماشین بعدی آن‌ها، 312PB بود. فصل 1972 برای فراری با شکست همراه شد و آن‌ها پس از پورشه و آلفا رومئو در جایگاه سوم قرار گرفتند.

فیات وارد می‌شود

در اوایل سال 1969، کمپانی فیات 50 درصد از سهام شرکت فراری را خریداری کرد. نتیجه این خرید، افزایش قابل توجه بودجه فراری بود. بودجه مذکور صرف تولید بیشتر و بازاریابی بهتر ماشین‌های جاده‌ای این کارخانه می‌شد. علاوه بر این، بخش تولیدات مسابقه‌ای همچنان در انحصار فراری بود. مدل 312PB در مسابقات جهانی سال 1972 موفق به شکست حریفان خود شد. بسیاری این پیروزی را ناشی از نبود پورشه در میادین می‌دانستند. این موفقیت تداوم چندانی نداشت و در سال 1937 جای خود را به شکست‌های پی در پی داد. در انتهای این فصل، شرکت فراری تصمیم به خداحافظی از مسابقات ماشین‌های اسپورت و تمرکز بر فرمول یک گرفت. این تصمیم را می‌توان نقطه عطفی در تاریخچه شرکت فراری دانست.

عملکرد شرکت خودروسازی فراری در مسابقات فرمول یک، بی‌نظیر و عالی بود. آن‌ها در دهه 70 موفق به کسب سه جام جهانی شدند. این در حالی است که دهه 80 به عنوان یکی از تاریک‌ترین بخش‌های تاریخچه شرکت فراری شناخته می‌شود. انزو فراری در سال 1988، در حالی که 90 سال سن داشت، دار فانی را وداع گفت. آخرین ساخته او، ماشین اسپورت F40 بود. پس از مرگ انزو، فیات سهام خود در شرکت را به 90 درصد افزایش داد و مدیر سابق بخش ورزشی خود، لوکا کوردرو دی‌مونتزمولو را به عنوان جانشین وی انتخاب نمود.

ظهور شوماخر و سهام‌داران جدید

انتصاب ژان تودت به عنوان مدیر بخش ورزشی فراری در سال 1993 و انتخاب مایکل شوماخر افسانه‌ای به عنوان یکی از رانندگان اصلی آن، بازگشتی انفجاری را برای تیم فرمول یک فراری رقم زد؛ بازگشتی که همراه با سه پیروزی در سال 1996 بود. آن‌ها با وجود عملکرد بسیار خوب، از کسب افتخار در سال‌های 1997 تا 1999 ناکام ماندند. این دوران با نمایش‌های فوق‌العاده شوماخر در پنج سال ابتدایی قرن بیست و یکم به اتمام رسید؛ نمایش‌هایی که افتخارات متعددی را برای این راننده آلمانی و شرکت فراری به همراه آوردند. در این سال‌ها، فیات 34 درصد سهام فراری را به یک بانک زنجیره‌ای فروخت. این بانک نیز سهام خود را بین سه گروه بانکی مختلف تقسیم کرد. در نهایت نیز شاهد کوچ 5 درصد از سهام شرکت فراری به شرکت تولیدی مبادلا بودیم. این شرکت به دولت ابوظبی تعلق دارد. در سال‌های بعد، فیات مجددا سهام فراری را خریداری کرد. امروزه این دو شرکت به صورت جداگانه فعالیت کرده و ساختار سازمانی مخصوص به خود را دارند.

مدیر عامل شرکت فراری کنونی شرکت فراری، یکی از اعضای هیئت مدیره این کمپانی به نام لوییس کامیلری است. او به عنوان رییس شرکت فیلیپ موریس نیز شناخته می‌شود. مهم‌ترین مدیر شرکت فراری در حال حاضر جان الکان، رییس شرکت‌های فیات کرایسلر و اکسور، است. همان‌طور که احتمالا متوجه شده‌اید، فیات همچنان اصلی‌ترین مالك كمپاني فراری به حساب می‌آید. در حال حاضر، شرکت فراری در دبی و بسیاری دیگر از نقاط جهان نمایندگی دارد. علاوه بر اين، ارزش کمپانی فراری حدود 30 میلیارد دلار است. براي اطلاعات بيشتر، می‌توانيد به سایت شرکت فراری مراجعه كنيد.

حکایت اسب خرامان فراری

علامت مشهور تیم مسابقه فراری، «اسب خرامان» نام دارد. ریشه‌های این لوگو به سال 1923 و پیروزی انزو در مسابقه‌ای در شهر راونا بازمی‌گردد. او پس از این پیروزی با کنتس پائولینا، مادر کنت فرانچسکو باراکا، آشنا شد. باراکا یکی از قهرمانان نیروی هوایی ایتالیا در جنگ جهانی اول بوده و این علامت را بر هواپیماهای خود نقاشی می‌کرد. کنتس، استفاده از این علامت را به انزو پیشنهاد کرد و آن را نشانه خوش‌شانسی می‌دانست.

رنگ زرد موجود در این لوگو اشاره به شهر مودنا دارد. این لوگو در سرتاسر تاریخ اروپا دیده می‌شود. برای مثال، می‌توان به وجود آن بر نشان شهر اشتوتکارت اشاره کرد؛ نشانه‌ای که لوگو شرکت پورشه با الهام از آن طراحی شده است. علاوه بر این‌ها، فابیو تاگلیونی آن را بر موتورهای دوکاتی محبوب خود حک می‌کرد.

بهترین خودرو های فراری

شرکت خودروسازی فراری در طول تاریخ ماشین‌های متنوع و جذابی ساخته است. در ادامه با شماری از جذاب‌ترین و بهترین خودرو های فراری آشنا می‌شویم.

ماشين فراری لافراری

بسیاری از کارشناسان حوزه اتوموبیل‌رانی، این ماشین را بهترین خودروی فراری می‌دانند. موتور V-12 این ماشین، ظرفیت 6.3 لیتری داشته و صفر تا 200 کیلومتر را در کمتر از هفت ثانیه طی می‌کند. همچنین، این اتوموبیل نخستین محصول هایبریدی کارخانه فراری بود. این مدل تنها در 499 نسخه تولید شده و به عنوان یکی از بهترین خودروهای جهان و بهترین ماشین فراری شناخته می‌شود.

خودرو فراری 365 GTB/4 Daytona

بدون شک،‌ این مدل محبوب‌ترین محصول تاریخ فراری است. تولید این ماشین در سال‌های 1986 تا 1973 صورت می‌گرفت. موتور V-12 این خودرو، ظرفیتی برابر با 4.4 لیتر و داشته و قدرت آن 352 اسب بخار است. نام دیتونا پس از پیروزی تاریخی فراری در مسابقه 24 ساعته لومان در سال 1967 بر روی این ماشین گذاشته شد. بسیاری از کارشناسان، دیوتونا را یکی از بهترین خودرو های فراری می‌دانند.

اتوموبیل فراری Dino 246 GTS

این ماشین را می‌توان از معدود ساخته‌های فراری فاقد علامت مشهور این برند دانست. انزو برای نام‌گذاری این خودرو از نام فرزند خود، آلفرد، استقاده کرده است. Dino 246 GTS یکی از اولین ماشین‌های تولیدی شهر مارانلو، زادگاه انزو، بوده و با موتور V6 دو لیتری خود به عنوان پاسخ این شرکت به پورشه 911 شناخته می‌شود. طرفداران قدیمی این برند، Dino 246 GTS را یکی از نامزدهای کسب مقام بهترین ماشین قراری جهان می‌دانند.

ماشین فراری F40

این خودرو، در زمان عرضه خود، به عنوان قدرتمندترین و بهترین ماشین فراری دنیا شناخته می‌شد. موتور F40 یک V-8 دوقلو 2.9 لیتری با توان 471 اسب بخار بود. این خودرو، آخرین پروژه کامل‌شده زیر نظر انزو به عنوان صاحب شرکت فراری بود.

ماشین فراری Testarossa

این اتوموبیل، شهرت خود را مدیون حضور در سریال مشهور Miami Vice در دهه 80 میلادی است. علاوه بر این، ماشین مورد بحث در زمان عرضه با 390 اسب بخار و موتور 12 سیلندری، به عنوان پرچم‌دار بهترین خودرو های فراری شناخته می‌شد. این آخرین ماشین فراری بود که از موتور 12 سیلندری صاف استفاده می‌کرد.

اتوموبیل فراری 458

یکی دیگر از بهترین ساخته‌های فراری، مدل 458 است. قدرت موتور V8 این خودرو، 562 اسب بخار بوده که اجازه برخورداری از حداکثر سرعت 340 کیلومتر بر ساعت را به آن می‌دهد.

خودرو فراری انزو

این ماشین، در سال 2002 و با هدف ادای احترام به انزو فراری افسانه‌ای ساخته شد. موتور V12 این خودرو، حداکثر سرعت آن را به 351 کیلومتر بر ساعت می‌رساند.

ماشین فراری روما

جدیدترین ساخته فراری، ماشین هیجان‌انگیز روما است. این ماشین اسپرت را می‌توان یکی از لوکس‌ترین و چشم‌گیرترین محصولات تاریخ این کمپانی دانست. موتور قدرتمند این خودرو از قدرت 612 اسب بخار برخوردار است.

سخن پایانی

در این مطلب سعی کردیم به پرسش شرکت فراری در کدام کشور است پاسخ داده و با داستان این کمپانی آشنا شویم. در ادامه نیز لیستی از بهترین خودرو های فراری در طول تاریخ ارائه دادیم. بهترین اتوموبیل فراری از نظر شما کدام است؟ دیدگاه‌هایتان را در پایین صفحه با ما به اشتراک بگذارید.