همه چیز درباره انواع کابل های کامپیوتر ؛ از HDMI تا USB

کابل های کامپیوتر انواع مختلفی دارند. از کابل‌های VGA و اتصالات داخلی کامپیوتر گرفته تا کابل‌های شبکه محلی. در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی کابل هایی چون اترنت ، HDMI ، DVI ، USB و … بپردازیم.

شاید برای شما هم تفاوت و انواع گوناگون کابل های کامپیوتر اندکی گیج کننده باشد و این سوال را مطرح کنید که چه فرقی بین یک کابل ساتا یا IDE وجود دارد. این در حالی است که بر روی بسته چنین محصولاتی نیز توضیحات کاملی نوشته نشده است. در نتیجه لازم است که کاربر قبل از خرید اطلاعاتی درباره انواع کابل های کامپیوتر داشته باشد.

با توجه به اینکه کابل های کامپیوتر انواع مختلفی دارند و در عین حال و به عنوان مثال روش‌های مختلفی برای اتصال منابع ویدیویی به مانیتور یا تلویزیون وجود دارد، بنابراین یافتن منبعی که همه این کابل‌ها را توضیح داده باشد نیز اندکی دشوار است. اما نگران نباشید ما در ادامه اطلاعات جامعی از انواع کابل های کامپیوتر را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

فهرست: 

انواع کابل های کامپیوتر

در ادامه معروف‌ترین و پرکاربردترین کابل های مخصوص کامپیوتر را به شما معرفی می‌کنیم.

1. کابل VGA

کابل وی جی ای (Video Graphic Array) یکی از کابل های کامپیوتر است که در دهه 1980 برای اولین بار تولید شد و برای اتصال مانیتور به کیس کامپیوتر استفاده می‌شود تا بتوان داده‌های کامپیوتر را در مانیتور مشاهده کرد. در حال حاضر نیز به دلیل تغییر تدریجی اتصالات نوع دیجیتالی از محبوبیت آن کم شده است. با این حال می‌توان نمونه این نوع از کابل های کامپیوتر را در دستگاه‌هایی که کارت گرافیک دارند و به مانیتوری وصل می‌‌شوند، مشاهده کرد.

گفتنی است که اتصالات VGA شامل 15 پین هستند که در سه ردیف 5 تایی قرار گرفته‌اند. درواقع جالب است بدانید که هر کدام از سه سطر نماینده سیستم رنگ RGB نیز هستند: قرمز، سبز و آبی.

2. کابل DVI

کابل اتصالی دی وی آی (Digital Visual Interface) به عنوان جانشینی برای اتصالات آنالوگ به دنیای فناوری اتصالات و کابل های کامپیوتر وارد شد و جانشین کابل‌های VGA گردید. درواقع نمایشگرهای دیجیتال مانند پنل‌های LCD به سمت برخورداری از کیفیت بالاتر گام برداشتند و در زمان اندکی نیز به نمایشگرهای خانگی تبدیل شدند. برای اتصال کامپیوتر به این نمایشگرها نیز از کابل DVI استفاده می‌شود. این کابل سه مدل مختلف دارد.

• DVI-A: سیگنال‌های آنالوگ را انتقال می‌دهد و اجازه خواهد داد تا این سیگنال‌ها با DVI سازگار باشند. درواقع این نوع تبدیل می‌تواند برای مانیتورهای CRT یا LCD های قدیمی با کیفیت پایین استفاده شوند.
• DVI-D: می‌تواند سیگنال‌های دیجیتال جدیدتر را انتقال دهد.
• DVI-I: قادر است هم سیگنال‌های آنالوگ و هم دیجیتال را منتقل کند.

با این حساب توجه داشته باشید که برای استفاده از کابل‌های DVI شما دستگاهی در اختیار دارید که باید یا VGA را به DVI تبدیل کنید و یا اینکه DVI را به VGA. در این صورت است که این کابل به درد شما می‌خورد.

3. کابل HDMI

کابل اچ دی ام آی (High Definition Multimedia Interface) رابط جدیدی برای انتقال صدا و تصویر به صورت همزمان است. در واقع HDMI برخلاف دیگر کابل های کامپیوتر یعنی VGA و یا DVI قادر است از صدا و تصویر به صورت همزمان پشتیبانی کند. از آنجایی که ارسال سیگنال دیجیتال با این کابل صورت می‌گیرد، درنتیجه تنها می‌توان از آن در دستگاه‌های جدید مانند اتصال لپ تاپ به تلویزیون استفاده کرد. گفتنی است که کابل HDMI در چهار نوع مخلف وجود دارد که عبارت‌انداز:

• نوع A: این نوع از کابل HDMI که بسیار رایج هم است از 19 پین بر روی سوکت تشکیل شده است. گفتنی است که نوع A کابل HDMI با کابل تکی دیجیتال صدا و تصویر DVI-D سازگار است.
• نوع B: این نوع کابل اندازه بزرگ‌تری نسبت به نوع A دارد و بر روی سوکت اتصال از 29 پین پشتیبانی می‌کند و سازگار با اتصالات DVI-D با کابل دوگانه است.
• نوع C: نوع C کابل HDMI از یک کانتکتور 19 پینی تشکیل شده است که اغلب توسط دستگاه‌هایی مانند دوربین‌های فیلمبرداری و دوربین‌های دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• نوع D: این نوع بیشتر شبیه کابل‌های USB امروزی است که از کانکتوری 19 پینی تشکیل شده است و قابلیت‌های بیشتری دارد.

تفاوت بین کابل HDMI و VGA و DVI

کابل VGA در سال 1987 برای اولین بار توسط IBM معرفی شد و به طور گسترده برای کارت‌های گرافیک مانیتور تلویزیون استفاده گردید. البته ناگفته نماند که امروزه این کابل های کامپیوتر نیز به ندرت برای دستگاه‌های قدیمی قابل استفاده است. این کابل از رزولوشن 480×640 در 16 رنگ پشتیبانی می‌کند. اگرچه با کاهش رزولوشن می‌تواند تا 256 رنگ را تحت پشتیبانی خود قرار دهد. همان‌طور که در دو بخش قبلی نیز اشاره شد، پورت VGA از 15 پین تشکیل شده است و سوکت آن معمولاً به رنگ آبی نیز تولید می‌شود و با استفاده از دو پیچ به دستگاه مورد نظر متصل خواهد شد.

بعد از یک دهه گروه دیجیتال دیسپلی در سال 1999 کابل DVI را جایگزین کابل VGA معرفی کرد. DVI به عنوان یکی از کابل های کامپیوتر می‌تواند ویدیوی دیجیتال را بدون فشرده سازی در سه حالت مختلف ترکیبی از دیجیتال و آنالوگ، فقط آنالوگ و یا فقط دیجیتال انتقال دهد. گفتنی است که این کابل از رزولوشن 1200×960 پیکسل با سرعت 60 هرتز پشتیبانی می‌کند و با استفاده از فرستنده دیجیتال دوم نیز تا رزولوشن 1600×2560 را پشتیبانی خواهد کرد. این کابل‌ها برای جلوگیری از بلااستفاده بودن پورت‌های VGA در دستگاه‌های قدیمی از آن‌ها نیز پشتیبانی می‌کردند. این بدین معنی است که اتصالات و دستگاه‌های سازگار با DVI می‌توانند با اتصالات VGA نیز سازگار باشند.

HDMI نیز بعد از مدتی از معرفی به عنوان یکی از انواع کابل های کامپیوتر به کابلی محبوب تبدیل شد و می‌توانست در دستگاه‌های دیجیتال صوتی و تصویری به عنوان یک رابط موفق ظاهر شود. این کابل که قابل اتصال به کامپیوترها و تلویزیون‌های دیجیتال است، از رزولوشن 2160×4096 پیکسل که به عنوان 4K و یا اولترا اچ دی (Ultra HD) شناخته می‎شود، پشتیبانی می‌کند. HDMI با DVI نیز به کمک یک آداپتور، سازگار خواهد بود. در این حالت هیچ تبدیل سیگنالی ضروری نبوده و درنتیجه در مشاهدات افت کیفیت هم مشاهده نمی‌شود. گفتنی است که برخلاف HDMI، کابل DVI از صدا پشتیبانی نمی‌کند.

4. کابل USB

امروزه کابل‌ها و اتصالات یو اس بی (Universal Serial Bus) از فراگیرترین کابل‌های مورد استفاده در دنیا شناخته می‌شوند. درواقع در سیستم‌های کامپیوتری امروزی دستگاه‌های مختلفی اعم از موس، کیبورد، دسته بازی، هدست، فلش، آداپتور بی سیم و دستگاه‌هایی این چنینی با استفاده از اتصال USB می‌توانند به کامپیوتر یا لپ تاپ متصل شوند. گفتنی است که این نوع از کابل های کامپیوتر در طی سال‌های مختلف ارتقا یافته و مجموعه و ویژگی‌های آن کامل‌تر شده است. سیر تکاملی سرعت آن را می‌توانید در ادامه مشاهده کنید که البته هرکدام می‌توانند انواع مختلفی داشته باشند که به طور مفصل‌تر آن‌ها را در ادامه معرفی خواهیم کرد.

• USB 1.0/1.1: می‌تواند از سرعت انتقال 12 مگابیت در ثانیه پیشتیبانی کند.
• USB 2.0: این نوع از اتصال USB قادر است از سرعت 480 مگابیت در ثانیه پشتیبانی کند و با نسخه‌های قدیمی‌ USB نیز سازگار است. کابل‌های میکرو USB، مینی USB و OTG در این رده قرار می‌گیرد. خوب اشاره کنیم که این نوع از اتصال USB کندترین سرعت را در میان سایر انواع USB را در دستگاه‌ها امروزی خواهند داشت.
• USB 3: این اتصال از انتقال 4.8 گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می‌کند و همچنین با نسخه‌های پیشین نیز سازگار خواهد بود. گفنی است که این نوع از USB امروزه در دستگاه‌های مختلفی استفاده می‌شود. در این میان می‌توان به اکثر کامپیوترهای امروزی اشاره کرد که سرعت و کیفیت بالایی را در زمینه استفاده از پورت‌های USB با تعداد قابل توجه به ارمغان می‌آورند.

گفتنی است که انواع مینی و یا میکرو USB نیز معمولا بیشتر برای دستگاه‌های قابل حمل مانند دستگاه‌های PAD، گوشی‌های هوشمند و دوربین‌های دیجیتالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گفتنی است که استاندارد اتصال USB همان‌طور که در بالا هم اشاره شد امروزه در دستگاه‌های مختلفی استفاده می‌شود.

انواع کابل‌های USB

همه افرادی که با دستگاه‌های کامپیوتری و الکترونیکی امروزی سروکار دارند حتماً کابل USB را دیگر می‌شناسند. این کابل‌ها اهمیت بسیار بالایی در اتصالات دارند و در انواع مختلفی نیز عرضه می‌شوند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

• اتصال USB نوع A: یک استاندارد اتصالی مسطح و مستطیلی شکل است که در اکثر کابل‌های USB مشاهده می‌شود. درواقع اکثر کامپیوترها از تعداد قابل توجهی پورت USB-A جهت اتصال دستگاه‌های مختلف برخوردار بوده و شما می‌توانید نمونه‌های دیگری از آن را نیز در کنسول‌های بازی، تلویزیون و سایر دستگاه‌ها نیز مشاهده کنید.

• اتصال USB نوع B: این اتصال یک اتصال تقریبا مربعی است که معمولاً در پرینترها و سایر دستگاه‌هایی که قابلیت اتصال به کامپیوتر را دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته کابل یاد شده امروزه چندان مرسوم نیست. زیرا دستگاه‌های امروزی از اتصالات کوچک‌تری سود می‌برند.
• مینی USB: مینی یو اس بی اتصال کوچک‌تر USB است که در دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود و نمونه آن در دستگاه‌هایی همچون دوربین دیجیتال، پخش‌کننده‌های MP3 و غیره نیز مشاهده می‌شود.
• میکرو USB: این نوع اتصال، استاندارد فعلی در گوشی‌های موبایل و دستگاه‌های قابل حمل است که به تدریج استفاده از آن گسترش یافت. علاوه بر گوشی‌های هوشمند می‌توان نمونه این اتصال USB را در دسته‌های بازی نیز مشاهده کرد.
• نوع C: یکی از جدیدترین اتصال USB است که سرعت انتقال داده بالاتری را مورد پشتیبانی قرار می‌دهد و قدرت بیشتری نسبت به انواع دیگر دارد. گفتنی است که نمونه‌های اتصال USB نوع C را می‌توان در گوشی‌های امروزی و لپ تاپ های جدید مشاهده کرد. گوشی‌های پیکسل، مک بوک و کنترلرهای سوئیچ نینتندو از جمله دستگاه‌های بهره‌مند از پورت USB-C هستند.

• لایتنینگ پورت: البته باید توجه داشته باشید که این نوع اتصال از اتصالات استاندارد USB نیست. بلکه یکی از اتصالا اختصاصی اپل در دستگاه‌های آیپد، آیفون است. این پورت برای اولین بار در سپتامبر 2012 معرفی شد.

یو اس بی OTG یا (USB On The Go) چیست؟

درواقع اتصال USB استاندارد رایجی است که در اکثر گوشی‌های اندرویدی امروزی مشاهده می‌شود و می‌توان از آن برای اتصال یک منبع ذخیره‌سازی جانبی مانند فلش استفاده کرد و به راحتی فایل‌ها را از گوشی به فلش و یا برعکس بدون دخالت کامپیوتر انتقال داد.

اگر شما درگذشته قصد انتقال فایل از گوشی خود به یک فلش را داشتید می‌بایست گوشی و فلش را به یک کامپیوتر متصل می‌‎کردید و نسبت به انتقال فایل اقدامات لازم را انجام می‌دادید. اما با ظهور OTG دیگر نیازی به اتصال به لپ تاپ نیست و با استفاده از رابط OTG می‌توان این کار را به راحتی انجام داد.

بنابراین این نکته را باید توجه داشته باشیم که همه دستگاه‌ها و گوشی‌های هوشمند از درگاه OTG پشتیبانی نمی‌کنند. برای این که در مورد گوشی خود این ویژگی را چک کنید می‌بایست به دفترچه راهنما نگاهی بیندازید. این در حالی است که گوشی‌های اپل نیز از این ویژگی پشتیبانی نمی‌‌کنند.

نکاتی در مورد کابل‌های USB

اگر یک گوشی اندرویدی و یا تبلتی قدیمی دارید به نظر می‌رسد که این دستگاه‌ها می‌بایست از کابل میکرو USB استفاده کنند. در مقابل استفاده کنندگان از محصولات اپل نیز به طور معمول می‌توانند از کابل میکرو USB برای اتصال به پورت USB0-C نیز استفاده کنند. درواقع میکرو USB هنوز اتصالی معمول به‌عنوان راهی برای شارژ گوشی‌ها و اتصال اسپیکرهای بلوتوثی محسوب می‌شود.

• کابل‌‌های USB برای دستگاه‌های دیگر نیز قابل استفاده هستند. به یاد داشته باشید اگز زیاد اهل خرید گجت و یا دستگاه‌های استفاده کننده از کابل‌های میکرو USB هستید باید بگوییم که هر دستگاهی به صورت اختصاصی کابل مخصوصی دارد. به یاد داشته باشید که می‌توانید به راحتی از کابل میکرو USB یک دستگاه در دستگاه‌های دیگر نیز استفاده کنید.
• گول ارزانی را نخورید: در زمان خرید کابل ‎های USB اغلب افراد وسوسه می‌شوند تا ارزان‌ترین کابل را انتخاب کنند. باید بگوییم که چنین موردی انتخاب خوبی نخواهد بود. چراکه کابل‌های ارزان قیمت کیفیت خوبی ندارند و به عنوان مثال شارژ آهسته‌تری را به ارمغان می‌آورند. همچنین در برابر نوسانات برق نیز ممکن است مقاومت لازم را ندارند و حتی خطر آتش گرفتن نیز وجود دارد.
• برندی خوشنام را برگزینید: سعی کنید از کابل‌های USB که همراه دستگاه ارائه می‌شود استفاده کنید. چون با رعایت نکته بالا باز هم انتخاب یک کابل USB باکیفیت انتخابی دشوار خواهد بود. در این راستا اگر مجبور به خرید شدید سعی کنید گزینه‌ای را از بین برندهای شناخته شده برگزینید.
• کابل‌های کوتاه‌تر انتخاب کنید: دیگر نکته مهم در زمینه انتخاب کابل USB این است که کابل‌ها کوتاه برای دستگاه‌های قابل حمل و نقل انتخابی مناسب‌تر خواهد بود. چراکه هر چه اندازه کابل مورد استفاده در دستگاه‌های قابل حمل بلندتر باشد، حمل آن سخت‌تر است و احتمال آسیب‌پذیری‌اش نیز بیشتر خواهد بود. معمولاً کابلی در حدود یک متر نیز برای شارژ انتخاب مناسبی خواهد بود. درواقع این اندازه از کابل به اندازه کافی بزرگ است تا گوشی خود را روی میز قرار دهید و آن را به برق متصل کنید.

5. کابل IDE

کابل‌های آی دی ای (Integrated Drive Electronics) برای اتصال دستگاه ذخیره‎سازی به مادربورد در یک سیستم کامپیوتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. درواقع اگر شما یک هارد درایو قدیمی را باز کرده باشید، متوجه کابل IDE هم شده‌اید که به عنوان یک رابط که آن را با نام گذرگاه باس نیز می‌شناسیم، استفاده می‌شود. کابل IDE به نسبت سایر کابل‌ها و اتصالات کابلی پهن است و به مانند نواری است که بیشتر از دو اتصال را پشتیبانی می‌کند. در تصویر بالا نیز می‌توانید نمونه‌ای از آن را ببینید. جالب است بدانید که کابل‌های IDE معمولاً از اتصالات 40 پین تشکیل شده‌اند و نمونه‌های کوچک‌تر 2.5 اینچی آن دارای 44 پین خواهند بود.

6. کابل ساتا

گفتنی است که کابل‌های ساتا (Serial Advanced Technology Attachment) نوع جدیدتر کابل‌های IDE قدیمی محسوب می‌شوند و عملکرد بهتری نیز دارند؛ به‌طوری که سرعت انتقال داده‌ها در کابل‌های ساتا بیشتر از کابل‌های IDE است. این کابل‌ها از نوارهای بلند و نازکی تشکیل شده‎‌اند و امروزه بسیاری از کامپیوترها با کابل‌های ساتا سازگار هستند و کمتر کامپیوتری را می‌بینیم که هنوز از کابل‌های IDE جهت اتصال هارد به مادربورد استفاده کند. یک کابل ساتا از دو کانکتور تشکیل شده است که هر کدام آن‌ها دارای 7 پین هستند و به شکل L طراحی شده‌اند.

7. کابل eSATA

تکنولوژی ای ساتا (External Serial Advanced Technology Attachment) نوع پیشرفته‌تری از کابل‌های SATA است که این نوع از کابل‌ها را در نوع استفاده خارجی قابل دسترس می‌سازند. درواقع از این نوع از کابل‌های برای اتصال دستگاه‌های ذخیره‌سازی خارجی و اکسترنال و یا درگاه‌های سی دی یا DVD استفاده می‌شود. این کابل‌ها بسیار مفید هستند، چراکه ارائه سرعت حتی سریع‌تر از USB و فایروایر از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود.

8. کابل FireWire

هدف کابل فایر وایر (FireWire) مشابه کابل USB است. درواقع این نوع از کابل‌ها نیز انتقال داده با سرعت بالا را در دستگاه‌های جانبی پشتیبانی می‌کند. دستگاه‌هایی که نیاز به پهنای باند بالا دارند، پرینترها و اسکنرها از جمله دستگاه‌هایی هستند که از این کابل برای برقراری اتصال استفاده خواهند کرد. اما دقت داشته باشید که این کابل‌ها از دسته کابل‌های USB خارج هستند و به طور کلی در دو نوع عرضه می‌شوند. 1394a سرعت انتقال داده 400 مگابیت در ثانیه را به ارمغان می‌آورد و 1394b نیز از سرعت 800 مگابیت در ثانیه پشتیبانی خواهد کرد.

9. کابل اترنت

کابل‌های اترنت (Ethernet) یکی دیگر از انواع کابل های کامپیوتر هستند و در تنظیم شبکه‌های محلی به کار می‌روند. به‌طوری که در اغلب موارد از آن‌ها برای اتصال روترها به مودم و کامپیوتر استفاده می‌شود. این در حالی است که می‌توان دو دستگاه را به صورت مستقیم نیز با استفاده از کابل اترنت به هم متصل کرد. شما می‌توانید نمونه‌ای از کابل های کامپیوتر اترنت خود را در اتصالات روتر مشاهده کنید. به‌عنوان مثال اگر تلویزیون شما از شبکه وای فای برای اتصال به اینترنت استفاده نمی‌کند، می‌توانید با استفاده از کابل اترنت این کار را انجام دهید. البته این همه ماجرا نیست. در مواقعی برای بهره‌مندی از کیفیت و سرعت بالاتر انتقال داده‌ها نیز از کابل اترنت می‌توان استفاده کرد.

مشکل وای فای چیست؟

وای فای در برخی از مواقع عملکرد کندتری نسبت به اتصالات کابلی دارد. اما توجه داشته باشید که اگر در شرایط مطلوب از گوشی‌های امروزی با پشتیبانی از وای فای 802.11ac استفاده کنید، شاید این سخن صحیح نباشد. اما این تنها در شرایط ایده‌آل است که شما نهایت بهره‌وری از شبکه وای فای را با مدر‌ن‌ترین دستگاه در اختیار خواهید داشت. گفتنی است در اکثر خانه‌های امروزی می‌توان انواع دستگاه‌هایی را پیدا کرد که از وای فای پشتیبانی می‌کنند. در نتیجه تعداد دستگاه‌های متصل به یک مودم وای فای زیاد خواهد بود. از طرف دیگر وجود دیوارهای آجری در خانه نیز بر روی سرعت انتقال داده‌ها نیز تاثیرگذار است و این موضوع در زمان اجرای بازی‌های اینترنتی و یا یک کنفرانس ویدیویی خود را بهتر نشان می‌دهد. اما با همه این‌ها در اتصالات با استفاده از کابل اترنت مشکل سرعت و کندی انتقال داده ایجاد نخواهد شد.

مروری بر شبکه‌های اترنت و انواع تجهیزات مورد استفاده در آن

شبکه‌های کامپیوتری به وسیله انواع رسانه‌های ارتباطی، کابل های کامپیوتر و تجهیزاتی مانند هاب، سوئیچ و روتر قابل پیاده‌سازی هستند که در ادامه به معرفی این تجهیزات می‌پردازیم. یکی از مهم‌ترین اجزای شبکه، رسانه‌های ارتباطی هستند که از سیم‌های مسی گرفته تا امواج مایکرویو را شامل می‌شوند. در این میان کابل‌های زوج به هم تابیده بیشترین استفاده را در شبکه‌های کامپیوتری دارند. در واقع این کابل‌ها در پیاده‌سازی شبکه‌های اترنت امروزی استفاده می‌شوند. درواقع زوج سیم‌ها در کابل‌های یاد شده مداری را برای انتقال داده‌ها تشکیل خواهند داد. در این راستا تضمین می‌شود که انتقال داده‌ها در برابر اختلالات منابع بیرونی و نویز از سمت سیم‌های زوج به هم تابیده مجاور در امان باشند.

• UTP یا کابل زوج به هم تابیده بدون روکش

UTP مخفف عبارت Unshielded Twisted Pair است. این کابل تاثیر کم شدن قدرت سیگنال را در زوج سیم به هم تابیده در برابر اثرات الکترومغناطیسی و تاثیرات فرکانس رادیویی را کم خواهد کرد. در این کابل سیم‌ها در غلاف پلاستیکی بدون روکش قرار می‌گیرند.

• FTP یا زوج سیم به تابیده زرورق دارد

در مقابل کابل‌های UTP انواع FTP دارای روکش هستند و بدین وسیله از تداخل سیگنال‌های الکترونیکی نیز جلوگیری می‌کنند. درواقع سرتاسر این نوع از کابل با یک مغزی فلزی پوشانده شده است.

• STP زوج سیم به هم تابیده پوشش دارد

کابل‌های STP قیمت بالاتری نسبت به دو مدل پیشین دارند، اما این در حالی است که از تضعیف سیگنال در فاصله‌های طولانی جلوگیری می‌کنند. از این نوع کابل‌ها معمولاً در اتصالات مهم استفاده می‌شود و در شبکه‌های معمولی نیز به ندرت استفاده خواهند شد.

کابل‌های UTP در تئوری می‌بایست تا فاصله 100 متری را بین سوئیچ‌ها و میزبان‌های شبکه پشتیبانی کنند. اگر به کابل‌های طولانی‌تری نیاز بود به سوئیچ قدرتمنری نیز نیاز است تا اندازه مورد نیاز را پوشش دهد. گفتنی است که همه شبکه‌های کامپیوتری شامل هست سیم هستند که به صورت دوتایی به هم تابیده شده‌اند و 4 جفت را تشکیل می‌دهند. برای اطلاع بیشتر خوب است بدانید که جهت ارتباط دو دستگاه غیر مشابه باید ترتیب قرار گرفتن رنگ‌ها 8 سیم به ترتیب سفید-نارنجی (TD+)، نارنجی (TD-)، سفید-سبز (RD+)، آبی (NC)، سفید-آبی (NC)، سبز (RC-)، سفید-قهوه‌ای (NC) و قهوه‌ای باشد. و نحوه قرار گرفتن آن نیز به مانند شکل زیر است:

 

دسته بندی انواع کابل‌های اترنت از نظر سرعت

گفتنی است که کابل‌های اترنت از نظر سرعت انتقال داده‌ها در دسته‌های مختلفی قرار می‌‎گیرند، که عبارت‌اند از:

• کابل اترنت Cat 5: این کابل‌ پایه‎‌ای ترین کابل اترنت است که از سرعت انتقال داده 10 تا 100 مگابیت در ثانیه پشتیبانی می‌کند.
• کابل اترنت Cat 5e: این کابل مدل ارتقا یافته کابل اترنت Cat 5 با تداخل نویز کمتر است که انتقال سریع‌تری را نیز به ارمغان می‌آورد. به طوری که ظرفیت انتقال 1000 مگابیت در ثانیه را پشتیبانی می‌کند.
• کابل اترنت Cat 6: این نوع از کابل اترنت آخرین مدل کابل‌های اترنت است و از قابلیت پشتیبانی انتقال داده‌ها با سرعت 10 گیگابیت در ثانیه نیز پشتیبانی می‌کند.

همان‌طور که در بالا هم اشاره کردیم شما می‌توانید از کابل اترنت در اتصالات مختلف به عنوان جایگزینی برای وای فای استفاده کنید که در ادامه دلیل آن را می‌گوییم. یکی از مزایایی که کابل اترنت به ارمغان می‌آورد پشتیبانی از سرعت انتقال داده بسیار بالا در نوع Cat 6 است.

هاب، سوئیچ و روتر

کابل های کامپیوتر و شبکه و همین‌طور کابل کشی به تنهایی و بدون سایر تجهیزات شبکه فایده‌ای ندارد. در مرکز هر شبکه اترنت سه دستگاه وجود دارند که شامل تعدادی از پورت‌های اترنت هستند. هاب، روتر و سوئیچ از جمله این تجهیزات هستند که در عین عملکرد مشابه تفاوت‌هایی را با هم در نحوه عملکرد دارند.

هاب: یکی از این دستگاه‌ها هاب است که از متداول‌ترین دستگاه‌های شبکه شناخته می‌شود و ارزان‌ترین نوع اتصال نیز شناخته می‌شود. کامپیوترها و یا گره‌های متصل به هاب از طریق کابل UTP می‌توانند سیگنال‌های ارسالی به هاب را دریافت کنند. درواقع هاب یک سیگنال تکی را دریافت کرده و آن را به گره‌های متصل انتقال می‌دهد. هر گره که به آن داده نیاز دارد آن را دریافت خواهد کرد. اما عملکرد سوئیچ اندکی متفاوت و هوشمندانه‌تر است. درواقع داده مربوط به هر گره را به خود آن گره ارسال خواهد کرد.

سوئیچ: با کمک سوئیچ می‌توان چندین کامپیوتر را در شبکه اترنت به هم متصل کرد. تفاوت سوئیچ و هاب در این است که سوئیچ‌ها می‌توانند با استفاده از آدرس کلاینت‌ها و کامپیوترهای روی شبکه مشخص کنند که هر ابزار به کدام پورت متصل است و داده مربوط به آن را به گره مربوطه ارسال کند. گفتنی است که استفاده از هاب سربار زیادی برای شبکه دارد اما این در حالی است که سوئیچ این مشکل را حل می‌کند.

روتر: با استفاده از روتر امکان ارسال داده‌ها در شبکه‌های مختلف فراهم می‌شود. خوب است بدانید هر بسته اطلاعاتی که در شبکه وجود دارد، حاوی آدرسی است که مقصد را نشان می‌دهد؛ روتر وظیفه این ارسال را بر عهده دارد. از روتر زمانی استفاده می‌شود که یک شبکه داخلی بخواهد به شبکه گسترده‌تری متصل شود. برای مثال می‌توانیم روش نامه را بیان کنیم. اگر نامه‌ای بخواهد در یک منزل به اتاق دیگری ارسال شود تنها آدرس اتاق مورد نظر برای ارسال کافی است. اما اگر قرار باشد این نامه به استان دیگری ارسال شود می‌بایست مشخصات دیگری را با نامه همراه کرد و آن را به اداره پست سپرد. درواقع کار روتر به مانند اداره پست است.

در مثالی دیگر می‌توانیم به موتور جستجوی گوگل اشاره کنیم. اینکه موضوعی را در این موتور جستجو سرچ می‌کنیم نتیجه بدست آمده از طریق دستگاه روتر است که فراهم شده است. درواقع روتر طلاعات نزدیک‌ترین سرور گوگل را در اختیار ما قرار می‌دهد.