باکس آفیس این هفته هم، همانند هفتههای پیشین ثبات چندانی نداشت و اکران دو فیلم The Equalizer 2 و Mamma Mia! Here We Go Again جابجاییهای زیادی را در جدول موجب شدند.
این روزها باکس آفیس به هیچکس وفا نمیکند و با ورود هر فیلم جدیدی، تخت صدرنشینی به او تقدیم میشود. انیمیشن Hotel Transylvania 3: Summer Vacation که هنوز صندلیاش گرم نشده بود با آمدن قسمت دوم فیلم The Equalizer از صدر جدول به پایین رانده شد و از شانس بدش حتی در رتبه دوم جدول هم قرار نگرفت، مگر میشود جوانان از خیر قسمت دوم Mamma Mia بگذرند؟
در این هفته و در ادامه دنباله سازیهای هالیوود، دو فیلم The Equalizer 2 و Mamma Mia! Here We Go Again اکران شدند و با فروشی نزدیک به هم تواستند رتبه اول و دوم جدول باکس آفیس را از آن خود کنند. فیلم The Equalizer 2 که نسخه اولش در سال 2014 اکران شده بود، با بازی دنزل واشنگتن در اولین هفته به فروش 35.8 میلیون دلاری رسید و دنزل بی رحم اکولایزر زورش به دراکولاهای ترانسیلوانیا چربید (بالاخره دست بالای دست زیاد است، یکی هم دنزل را به پایین پرت میکند).
بلاخره نسخه دوم فیلم Mama Mia! بعد از 10 سال روی پرده رفت، اما نه دیگر بازیگرانش نوجوان های دیروز هستند و نه تماشاگرانش. فیلم کمدی موزیکال و تینیجری Mamma Mia! Here We Go Again با کلی بازیگر مسن اکران شد و در رتبه دوم جدول پرفروش ها جای گرفت. فیلمی پر از ستاره های نسل دیروز، که بعید است سنشان برای بازی در قسمت سوم این مجموعه جواب بدهد. این که چه چیزی باعث شده، بازیگران جدی گذشته پس از پیری تصور میکنند بامزه هستند و به درد فیلمهای طنز میخورند، سوالی است که نیاز به بحثهای طولانی دارد. شاید اندی گارسیا گزینه مناسبی برای پاسخ به این سوال باشد.
فیلم Unfriended: Dark Web دیگر فیلم تازه اکران و تازه وارد جدول باکس آفیس است و دنبالهای بر Unfriended سال 2014 محسوب میشود. Unfriended: Dark Web که همانند نسخه اولش با 1 میلیون دلار ساخته شده، برای بدست آوردن هزینه ساختش زحمت زیادی نکشید و در اولین هفته اکران توانست به فروش بیش از سه برابر بودجه خود برسد. از حق هم نگذریم، کارگردان سوژه خوبی برای فیلم ترسناک انتخاب کرده است؛ تماشای وحشت آدمها وقتی در «وب کم» زل زدهاند، دست کم از دیدن سر از در بیرون آمده جک نیکلسون در فیلم درخشش ندارد. دیگر فیلمهای تازه اکران این هفته توانی برای بالا آمدن از رتبه 21 نداشتند و فیلم Blindspotting همان جا به گل نشست.
میتوان پیشبینی کرد که با آمدن Mission: Impossible – Fallout و انیمیشن محبوب Teen Titans Go! To the Movies در هفته آینده، دنزل واشنگتن نباید خیلی به این صدر نشینی دلخوش کند و یادش باشد که به چیزی که دل ندارد نباید دل بست.
باکس آفیس هفته
در ادامه نگاهی خواهیم داشته به سه فیلم تازه اکران این هفته، با ما همراه باشید.
The Equalizer 2
بابا به خدا ترکیدیم از بس فیلم اکشن دیدیم! اگر بگوییم که The Equalizer 2 نسخه پیشرفتهتر قسمت قبلی در 2014 است، حرف بیربط زدهایم. کارگردان و ستاره همان فیلم یعنی آنتونی فوکوا و دنزل واشنگتون در این ادامه بازگشتهاند تا تقریباً همان پروژه را تکرار کنند. فیلم اول خشن، سیاه و بیپروا بود و واشنگتون با نقش «رابرت مک کالش» با همه جور دشمنی مواجه میشد. حالا چرا مک کال این قدر از آدم بدها دل پری دارد و بیخود دنبال دردسر میگردد، مشخص نبود و نیست. از آنجایی که فوکوا از همان الگوی قبلی استفاده کرده، داستان کاملاً قابل پیشبینی خواهد بود.
در قسمت دوم The Equalizer (اگر کمی کارگردان کمی حس شوخ طبعی داشت میتوانست اسمش را بگذارد The Sequelizer… نگرفتید؟ Sequel + Equalizer = Sequelizer مک کال با هدفی متفاوت همچنان در بوستون زندگی میکند. او که شغلش را در فروشگاه سخت افزار به خاطر تیراندازیهای قسمت اول از دست داده، اکنون به عنوان یک راننده دربستی زندگیش را میگذراند. تصور این که مردی با چنین گذشته تاریکی از زندگیش لذت ببرد، دشوار است، اما با تماشای مک کال حین کمک به اشخاص مختلف، از یک کتابخانه دار که دخترش ربوده شده تا حمایت از دختر جوانی که مورد تعرض چند وکیل جوان قرار میگیرد، این طور به نظر میرسد که بالاخره معنای آرامش را در زندگی یافته است. اما بر طبق قانون نوشته یا نانوشته فیلمهای اکشن این آرامش چندان دوامی ندارد؛ دوست قدیمیش سوزان (ملیسا لئو) توسط چند دله دزد به قتل میرسد، اما مک کال با تحقیقات متوجه میشود که مرگ او بخشی از توطعهای به مراتب بزرگتر است.
سخت است که بخواهیم از The Equalizer 2 تنها یک ایراد بگیریم اما مشکل اساسی فیلم را میتوان نویسندگی ریچارد ونک، (که نویسندگی قسمت اول هم به عهده داشت) دانست که زمان زیادی را تلف میکند تا به تعلیق و آغاز داستان اصلی برسد. سوزان در همان اولین سکانس فیلم بوی حلوایش بلند شده و هنگامی که با رابرت مشغول خوردن شام است، با آخرین جملهاش که میگوید: «من تنها دوستت هستم»، علامت کله اسکلت را در بالای سرش میبینیم. با این حال سوزان باز هم بخش طولانیتری از فیلم را به خود اختصاص میدهد. در حالی که تحقیقات او در مورد قتل یک زن و مرد از اداره دارایی نمایش داده میشود، فوکوا با کراس کات، به سکانسهایی از مک کال جهش دارد که در بوستون گشت میزند و به یک سرباز جنگ جهانی دوم به اسم «ارسون بین» و جوانی به نام «مایک» کمک میکند. به این ترتیب اکشنهایی که در سکانسهای اول فیلم برای نمایش قابلیتهای مک کال به عنوان یک آدمکش حرفهای گنجانده شدهاند، به گونهای به نظر میرسند که فقط برای خودنمایی در فیلم قرار گرفتهاند.
مشکل بزرگتر پس از تعلیق فیلم این است که کشف داستان پشت پرده برای قتل سوزان اصلاً غافلگیر کننده نیست. The Equalizer 2 تا کامل شدن خیلی فاصله دارد، اما بیشتر نواقصش از سناریو نشأت میگیرند. در مجموع فقط سکانسهای مشترک واشینگتون و ساندرز (بازیگر Moonlight) تاحدودی متقاعدکنندهاند. این مورد اصلاً به خاطر روایت داستان نیست و بیشتر به بازی قابل قبول این دو بازیگر مربوط میشود. در آخرین بخش فیلم خون و خشونت موج میزند و از بهترین سکانسها میتواند به لحظهای اشاره کرد که مک کال به مایک در مورد گرفتن جان افراد درس اخلاقی میدهد. میتوان گفت هنر بازیگر کاریزماتیکی مثل دنزل واشنگتن در The Equalizer 2 هدر رفته است. سکانسهای اشتون ساندرز هنوز خام بوده و جای کار بیشتری داشتند، اما شاید فیلم برای نگاه اول جذاب به نظر برسد.
The Equalizer 2 در دورهای که خشونت بالا و خون و خونریزی حرف اول را در باکس آفیس میزند، چیزی کم نگذاشته و حسابی خوش میدرخشد (فروش خوبش در هفته اول گواه این قضیه است) اما به جرأت میتوان گفت که تنها یک نسخه آپگیرد شده از قسمت اول است.
Mama Mia! Here We Go Again
اگر بگوییم Mama Mia ژانر مجزای خودش را خلق کرده خیلی بیراه نگفتهایم. راستش هیچ نیازی به وجود فیلم Mama Mia! Here We Go Again نبود و خود فیلم هم این مسأله را میداند. داستان کوچکترین ربط و اتصالی به قسمت اول ندارد و تنها ویژگی مشترکش بازیگرانش هستند. البته این موارد به هیچ عنوان نقص محسوب نمیشوند، فیلم آخر اول پارکر، کارگردان فیلم (که Imagine Me & You و Exotic Marigold Hotel را در کارنامهاش دارد) شاد و بینهایت مفرح است. شما را میخنداند، میگریاند و در بعضی مواقع حتی به حرکات موزون وا میدارد. Here We Go Again شبیه به یک جشن شاد و خوشحال است. با تک تک آهنگهایش دست میزنید، همخوانی میکنید و تا این حس کمی فروکش میکند، آهنگ بعدی روی کار میآید. حتی برای تکمیل این اتمسفر شاد «چر» هم به فهرست بازیگران خوش آوازه فیلم اضافه میشود.
داستان دومین قسمت از Mama Mia بار دیگر حول شخصیت سوفی (آماندا سیفرید) آغاز میشود. در حین این که او را در اندوه جدایی همسرش اسکای (دامنیک کوپر) مشاهده میکنیم، داستان پس از دقایق ابتدایی به سمت جوانیهای دانا (لیلی جیمز) حین ملاقاتش با نسخه جوان سه پدر سوفی با بازی جرمی اروین، هیو اسکینر و جاش دیلن تغییر مسیر میدهد. با این که میدانیم در نهایت هر سه آنها نزد دانا و سوفی باز میگردند، اما باز هم چندین سکانس پرتنش و دراماتیک در لحظات احساسی فیلم وجود دارد. با نبود دانای مسن (مریل استریپ) در سناریو (یا حداقل حضور کمش) یک تلخی شیرین در فیلم غالب است که تا انتهای داستان هم ادامه پیدا میکند. Mama Mia در مورد روابط زیبای بین مادر و دختر است، پس اگر بیننده خانمها باشند عجیب نیست که در بعضی سکانسهای چشمی تر کنند.
بدون در نظر گرفتن چر که پس از حضورش تقریباً اکثر توجهات را به خودش معطوف میکند (شاید در حق دیگر بازیگران کمی بی انصافی باشد، اما منطقی است که حضور یک خواننده در فیلمی موزیکال این قدر پررنگ باشد)، فیلم بیشتر فضای روحیه بخشش را مدیون بازی لیلی جیمز است که توانسته طراوت و سرزندگی را به شکلی یکپارچه در فیلم منتقل کند. البته باید گفت که الکسا دیویس و جسیکا کینان وین هم به عنوان جولی والترز و کریستین بارانسکی نقششان را به نحو احسنت اجرا کردهاند. بازگشت سه پدر با غیرت فیلم با بازی پیرس برازنان، کالین فرث و استلان اسکارسگارد هم خالی از لطف نیست. کمتر فرنچایزی را سراغ دارم که با تکرار المانهای قسمت اولش اینقدر موفق عمل کند و با وجود این که فکر نمیکنم ته مایهای برای قسمت سوم باقی مانده باشد، خوشحالم که Here We Go Again ساخته شد. راستی از نمایش تریلر هم معذوریم!
Unfriended: Dark Web
تصور کنید گروهی از جوانها برای بازی آخر هفته دور هم جمع شوند. همه چیز به خوبی و خوشی پیش میرود تا این که ناگهان درگیر وحشتی ملموس شده و دنیای شادشان به یک تجربه تاریک تبدیل میشود. اگر به نظرتان این سناریو شبیه به فیلم نامه Game Night است تا حدودی درست حدس زدهاید. چنین اتفاقی در Unfriended: Dark Web هم میافتد و تنها تفاوت این دو فیلم در فرمشان است. تمام فیلم در یک صفحه لپتاپ جریان دارد و از این جهت به دنبالهای برای Unfriended در سال 2014 شباهت دارد. تمام داستان با یک لاگ روی صفحه آغاز میشود. اکانت بدون هیچ اسمی فقط یک علامت ? دارد. هر کسی که از آن استفاده میکند مشخصاً از دوستان خودشان نیست، آنها انواع و اقسام پسووردها را تایپ میکنند تا این که نهایتاً به علامت ? میرسند.
دارنده لپتاپ برای مدت زیادی ناشناس نخواهد بود. با پیشروی در فیلم مشخص میشود که ماتیاس (کالین وودل) این مک بوک را در یک کافی شاپ پیدا میکند که برای ساخت اپی برای مکالمه با نامزد ناشنوایش، آمایا (استفانی نوگراس) نیاز به کامیپوتری سریعتر دارد. اما همان گونه که در اولین ویدیو کالشان نمایش داده میشود همین اپ دلیلی برای اختلاف در روابطشان میشود. هر چقدر هم که ماتیاس تلاش میکند، با تکنولوژی علاجی برای ناشنوایی پیدا نمیکند. پس از این که صحبتهای تلخشان به پایان میرسد، ماتیاس به صفحه اسکایپش وارد میشود و شب بازی آغاز میشود. همزمان که دوستانش روی جان ملت قمار میکنند، او درگیر است تا قطع و وصلی اپ را پیدا کند و متوجه میشود که هارد درایوش پر شده و قفل است. وقتی که آن را باز میکند پوشهای مییابد که پراست از ویدیوهای خونین و وحشتناک! از قرار معلوم کسی که فولدر را پیدا کند، خودش قربانی بعدی خواهد بود، مایاس در صفحه فیسبوکش یک پیغام خشمگین با حروف بزرگ از طرف کسی خودش را صاحب لپتاپ میداند دریافت میکند و بخشهای وحشتناک داستان آغاز میشود.
میتوان Unfriended: Dark Web را نمایی از سینمای آینده دانست. البته این گونه هم نیست که هرکسی با بودجه یک میلیون دلاری از لپتاپ کسی فیلم برداری کند، فیلمش بفروشد، اما تیمور بکمامبتو، تهیه کننده فیلم با ارائه زبانی سینمایی جدید به موفقیتی، حداقل تجاری دست یافت. Dark Web به شیوهای هوشمندانه توجه ریخت و پاش ما را منسجم میکند. گروپ کال اسکایپ و اشتراک چند تصویری این فرصت را در اختیارمان میگذارد که اطلاعات بیشتری از ماجرا داشته باشیم و با چندین عکسالعمل مختلف به شکل همزمان مواجه شویم. انتقاد از اینترنت و شبکههای اینترنت در فیلم احتمالاٌ روی هیچ کسی تأثیر منفی نمیذارد و ملت همچنان از این وسیله ارتباطی (و گاهاً مضر) استفاده میکنند. اما به محض این که یک روانی قاتل با صدای خفه و صورتی شطرنجی را مشاهده کردید، شاید تا چند مدت دوربین روی مانیتورتان را خاموش کنید، هر چه باشد کسی نیست که از وحشت ناشناخته نترسد!
در نهایت طبق روال جدول باکس آفیس را مرور و فروش آخر هفته فیلمها را بررسی خواهیم کرد.
با خروج سه فیلم Sicario: Day of the Soldado ،Uncle Drew ،Ocean’s Eight از ته جدول، جا برای عناوین دیگر باز شد و با آمدن این سه فیلم تازه اکران، تعداد فرنچایزهای سریال نمای باکس آفیس به عدد 8 رسید.
فیلم | رتبه فعلی | رتبه هفته گذشته | مدت زمان اکران (هفته) | فروش آخر هفته (میلیون دلار) | مجموع فروش تاکنون (میلیون دلار) | |
---|---|---|---|---|---|---|
The Equalizer 2 | 1 | — | 1 | 35.8 | 35.8 | |
Mamma Mia! Here We Go Again | 2 | — | 1 | 34.4 | 34.4 | |
Hotel Transylvania 3: Summer Vacation | 3 | 1↓ | 2 | 23.2 | 91.1 | |
Ant-Man and the Wasp | 4 | 2↓ | 3 | 16.1 | 164.6 | |
Incredibles 2 | 5 | 4↓ | 6 | 11.5 | 557.3 | |
Jurassic World: Fallen Kingdom | 6 | 5↓ | 5 | 11.0 | 383.9 | |
Skyscraper | 7 | 3↓ | 2 | 11.0 | 46.7 | |
The First Purge | 8 | 6↓ | 3 | 5.0 | 60.2 | |
Unfriended: Dark Web | 9 | — | 1 | 3.5 | 3.5 | |
Sorry to Bother You | 10 | 7↓ | 3 | 2.8 | 10.3 | |
منبع: IMDB |
امیدواریم که از تریلرها و مطالب این هفته لذت برده باشید. شما دوستان میتوانید نظرات و پیشنهادات خود را جهت بهبود عملکرد این بخش با ما در میان بگذارید.