یک محصول تولید شده برای آن که تولیدش در همان مرحله نخست متوقف نشود نیاز به مصرف کننده دارد. خواه یک محصول کاملا تجاری از جنس خوراکی باشد خواه مستقیما به فرهنگ ارتباط داشته باشد. در حقیقت به واسطه مخاطب است که یک محصول فرهنگی وارد چرخه اقتصادی شده و با بازگشت اصل سرمایه و مقداری سود، موجودیت خود را در این عرصه حفظ می کند.
در عرصه رسانه و به ویژه سینما، مخاطب اهمیت فوق العاده ای داشته و همواره سینماگران برای تامین ذائقه آنها تلاش می کنند چرا که حیاتشان وابسته به این گروه عظیم انسانی است. جهانی فکر کردن و پرداختن به موضوعاتی که قابلیت جذب مخاطب در کشورهای مختلف فارغ از مرزهای جغرافیایی را داشته باشد، اهمیتی کلیدی داشته و ربط مستقیم به وجوه صنعتی سینما دارد. همچنین در چنین بازار گسترده ای، تبلیغات بسیار مهم بوده و هزینه های صرف شده برای آن می تواند با سودی هنگفت به جیب تهیه کنندگان بازگردد. همه اینها سبب شد تا تهیه کنندگان و کمپانی های بزرگ به فکر درآمدزایی از راه هایی به جز گیشه باشند. از جلب نظر مساعد کمپانی های بزرگ تجاری در مقام اسپانسر گرفته تا پخش آثار در شبکه های ویدیویی، تلویزیون های کابلی و واگذاری حقوق مادی فیلم به پلتفرم های آنلاین.
در اواخر دهه نود میلادی و با پیشرفت هایشکل گرفته در زمینه اینترنت، نیاز به وجود شبکه های اینترنتی برای پخش فیلم نیز به وجود آمده و ذهن برخی از سرمایه گذاران بزرگ در عرصه سرگرمی سازی را مشغول خود کرد. نتفلیکس که در سال 1997 میلادی متولد شد، در ابتدا شبکه ای برای فروش دی وی دی های سینمایی و ارسال آن از طریق پست و نیز اجاره فیلم بود که خیلی زود پله های موفقیت را طی کرده و ارزش سهام آن چندین برابر شد. صاحبان نتفلیکس در دهه نخست قرن بیست و یکم همچنان به کار خود به شکل سابق ادامه داده و بلوری را هم به خدمات خود اضافه کردند. سپس در سال 2010 برای نخستین بار پلتفرمی را به راه انداختند که آمریکا و کانادا را تحت پوشش قرار می داد و به مرور آمریکای لاتین و حوزه دریای کاراییب هم به آن اضافه شد. تا اینکه سرانجام در سال 2013 از نخستین سریال تولیدی خود با نام (خانه پوشالی) با بازی کوین اسپیسی پرده برداری کرد. سریالی با درونمایه سیاسی و سرشار از معما که تعدادی از بازیگران مطرح سینما را درون خود جای داده و خیلی زود به یکی از پربیننده ترین سریال های جهان تبدیل شد. نتفلیکس به مرور و با تولید فیلم و سریال و نیز برنامه های سرگرم کننده دیگر، به یک امپراطوری در حوزه رسانه و سرگرمی تبدیل شده و سهام آن از مرز میلیارد دلار گذشت. به ویژه در ایام شیوع کرونا که مردم خانه نشین شده و نیاز به سرگرمی بیشتر داشتند، نتفلیکس یک اوج حیرت انگیز را تجربه کرد که البته پس از آن یک سراشیبی قابل پیش بینی وجود داشت.
در ایران نیز با فاصله زمانی نه چندان کوتاه، این اتفاق رخ داده و با بهبود سرعت اینترنت و محکم تر شدن زیرساخت ها آن از هشت سال پیش به این سو، پلتفرم های داخلی نیز کار خود را آغاز کردند. در یکی دو سال نخست، بخش مهمی از مخاطبان را افرادی تشکیل می دادند که برای دوباره دیدن فیلم های مورد علاقه خود آن هم با کیفیت مطلوب به پلتفرم مراجعه می کردند. اما در سال های بعد سریال های ایرانی به برگ برنده شبکه نمایش خانگی تبدیل شده و میلیون ها نفر را پای گیرنده های خود از گوشی های هوشمند و تبلت گرفته تا لپ تاپ و تلویزیون های هوشمند نشاند. درست همان اتفاقی که سال ها پیش از این پلتفرم هایی همچون: آمازون پرایم، اپل و نتفلیکس رقم زده و به شکل هفتگی میلیون ها نفر از سراسر جهان را به سمت خود کشانده بودند. سریال هایی با مضامین مختلف که در ژانرهای محبوب مخاطب ایرانی یعنی کمدی، ملودرام و حادثه ای ساخته شده و نویسندگان فیلمنامه های این آثار تمامی مولفه های محبوب مخاطبان را در آنها به کار گرفته اند. در کنار آن می توان به حضور بازیگران محبوب مخاطبان اشاره کرد که نقشی کلیدی در هرچه بیشتر دیده شدن آثار یاد شده داشته اند و همین امر نیز رقابت داغی را بین پلتفرم ها برای بستن قرارداد با بازیگران مشهور مورد علاقه مخاطب به وجود آورده است.
در شبکه نمایش خانگی ایران به ویژه در یکی دو سال اخیر، این رقابت جذاب شکل گرفته و پلتفرم های مختلف برای جذب مخاطب بیشتر و در عین حال بالا نگه داشتن میزان رضایت، دست به تلاش وسیعی زده اند. از یک سو با تنوع بیشتر بخشیدن به محصولات اعم از فیلم های ایرانی و خارجی و نیز سریال های خارجی و ایرانی و از سوی دیگر تبلیغات گسترده در شبکه های مجازی. همچنین در این عرصه رقابتی، مخاطب علاوه بر برخورداری از دسترسی به طیف وسیعی از آثار می تواند با تماشای آثار باکیفیت سلیقه بصری و سینمایی خود را ارتقا دهد. از ابتدای سال جاری پلتفرم دیگری به شبکه نمایش خانگی اضافه شده که خیلی زود هم وارد رقابت با پلتفرم های دیگر شده است.
سریال هفت
(تماشاخونه) نام تازه ای است که در مدت زمانی کوتاه توانسته مخاطبان زیادی را به سمت خود کشانده و پای محصولات متنوع خویش بنشاند. یکی از دلایل موفقیت تماشاخونه در این مدت کوتاه، اشراف مدیران و برنامه ریزهای آن بر نقاط ضعف و قوت سایر پلتفرم ها است. در حقیقت آنها با یک آنالیز دقیق به عمق نیاز مخاطب امروزی پی برده و از آن به عنوان یک پاس گل طلایی بهره گرفته اند. تماشای رایگان محصولات بدون آن که نیاز به تهیه اشتراک ماهیانه باشد، همان برگ برنده و عنصر کلیدی تماشاخونه برای جذب مخاطب در رقابت با سایر پلتفرم ها است. برای مثال تنها کافی است به محصولات در حال پخش تماشاخونه همچون سریال (آمستردام) ساخته مسعود قراگوزلو و سریال های در آستانه پخش (پدر گواردیولا) به کارگردانی سعید نعمت الله و (سریال هفت) ساخته کیارش اسدی زاده توجه کنید که هم به لحاظ مضمون تنوع داشته و هم از گروه بازیگران برجسته ای سود جسته اند که می توانند در خلق شخصیت ها عالی عمل کنند.
