فیلم شب هامون تریلری است روانشناسانه و اجتماعی که اولین تجربه کارگردانی حمیده معینفر، مترجم، نویسنده، تهیهکننده و کارگردان ایرانی است. با معرفی و نقد فیلم سینمایی شب هامون همراه ما باشید.
فیلم شب هامون از جمله جدیدترین فیلمهای سینمایی است که در ایران منتشر شده است. حمیده معینیفر (متولد 12 خرداد 1362 در تهران)، کارگردان فیلم، پیش از این در زمینه ساخت فیلمهای کوتاه فعالیت داشت که از مهمترین آثار او در این زمینه، مستند سه (1378)، مستند داستانی ماریپوسا (1391)، فیلم داستانی گلادیاتور (1393)، فیلم داستانی-تجربی سیاه (1391)، برنده جایزه بهترین فیلم داستانی از جشنواره بینالمللی AOF آمریکا و نیز، فیلم داستانی زیبا (1396) را میتوان نام برد.
بازیگران این فیلم نازنین فراهانی و رضا یزدانی، خواننده موسیقی پاپ کشورمان هستند. فیلم ایرانی شب هامون در جشنواره فیلمهای مستقل اروپا در پاریس (آوریل 2022)، برنده جایزه بهترین فیلم غیر اروپایی شده است. در ادامه با معرفی شب هامون، بررسی فیلم و معرفی بازیگران آن در خدمت شما هستیم.
برای آشنایی بیشتر با فیلم سینمایی شب هامون و حال و هوای کلی فیلم به صورت فشرده، میتوانید از این قسمت تریلر فیلم ایرانی شب هامون را تماشا کنید.
آنچه در ادامه میخوانید
دانلود فیلم ایرانی شب هامون
فیلم شب هامون در تیر ماه 1401 منتشر شده است و میتوانید از طریق شبکههای نمایش خانگی معتبر به صورت قانونی این فیلم را دانلود کرده و تماشا کنید. مدت زمان فیلم ایرانی شب هامون حدود 1 ساعت و 13 دقیقه است.
داستان فیلم شب هامون
در این قسمت میتوانید خلاصه فیلم شب هامون را بخوانید. موضوع فیلم شب هامون از این قرار است که زنی نوزادش را به خاطر اینکه نمیتواند پول تهیه دارویش را فراهم کند، از دست میدهد، که این مسئله بار روانی زیادی برای او دارد، به طوری که بعد از آن دچار مشکلات روانی شده است. او حالا به دنبال انتقام گرفتن از مردی است که تصور میکند مقصر اصلی داستان تلخ اوست، چون با فریب دادن، از او و همکارانش کلاهبرداری کرده و اموال آنها را بالا کشیده است.
بازیگران فیلم سینمایی شب هامون
در این قسمت به معرفی بازیگران فیلم شب هامون ساخته حمیده معینیفر میپردازیم:
نازنین فراهانی
نازنین فراهانی متولد 24 خرداد 1353 در تهران، که هیچ نسبتی با خانواده فراهانیهای معروف (بهزاد، شقایق و گلشیفته) ندارد، فارغاتحصیل رشته علوم ارتباطات گرایش روزنامهنگاری از دانشگاه علامه طباطبایی است. او فعالیت هنری خود را ابتدا با نوشتن در روزنامه شروع کرد و سپس وارد عرصه بازیگری شد.
وقتی نازنین دانشآموز راهنمایی بود، به او اجرای نقشی در تئاتر پیشنهاد شد، اما خانوادهاش با بازیگری او در تئاتر مخالفت کردند و به گفته خودش، همین مسئله باعث شد که برای بازیگر شدن مصمم شود. در مصاحبهای زمان فعالیت روزنامهنگاریاش به سیروس شاملو از علاقهاش به بازیگری و کار اجرا گفت و از این طریق، به کلاسهای پانتومیم آقای شاملو راه پیدا کرد که به گفته خود نازنین، باعث علاقه بیشتر او به بازیگری شد.
وی برای اولین بار در نمایش جنبش هنفیه در کلکته بازی کرد و پس از آن، برای بازی در فیلم زیر پوست (1379) به کارگردانی رخشان بنیاعتماد دعوت شد که اولین تجربه بازیگری او و حضورش جلوی دوربین به شمار میرود.
نازنین فراهانی در فیلمهای سینمایی و تلویزیونی بسیاری حضور داشته است، از جمله: سریالهای تلویزیونی معمای شاه (1394)، روزهای بهتر (1396)، سرگذشت (1398) و مستوران (1401) و نیز فیلمهای سینمایی: زیر پوست شهر (1379)، خانه پدری (1389)، نیمه پنهان (1380)، تهران ساعت 7 صبح (1381)، مصلحت (1399)، نبات (1399) و فیلم سینمایی شب هامون.
او در کنار بازیگری، فیلمنامهنویسی نیز انجام میدهد. فیلمنامه فیلمهای سینمایی: مهمونی کامی (1391)، این سیب هم برای تو (1393) که کاری است از سیروس الوند و نیز، فیلم پدیده (1395) به کارگردانی علی احمدزاده از تجربههای فیلمنامهنویسی نازنین است.
رضا یزدانی
رضا یزدانی متولد 24 مهر ماه 1352 در تهران، خواننده، نوازنده گیتار، آهنگساز و بازیگر ایرانی است که از نوجوانی در زمینه موسیقی فعالیت داشته است. اولین تجربههای اجرای او مربوط به کار آهنگسازی و خوانندگی در تئاتر بوده است.
یزدانی اولین آلبوم موسیقی خود به نام شهر دل را در سال 1380 روانه بازار کرد. ترانه «خلیج فارس» او که برای فیلم سینمایی «بوی گندم» خوانده و نیز، ترانه «وطن» برای تیم ملی فوتبال ایران، مشهور شدهاند. خوانندگی تیتراژ فیلم سینمایی خط ویژه (1392) و نیز ترانه «ای ایران» برای سریال تعبیر وارونه یک رویا (1393) نیز تجربههای دیگری در خوانندگی یزدانی به شمار میروند. آلبوم «دوئل در آینه» او به عنوان آلبوم برتر پاپ راک سال 1395 شناخته شده است.
یزدانی تجربه حضور موفق و حرفهای در فیلمهای سینمایی بسیاری را نیز دارد: از جمله فیلم حکم و رئیس و محاکمه در خیابان مسعود کیمیایی (1383، 1385 و 1387)، فیلم کیفر حسن فتحی (1388)، فیلم طهران تهران داریوش مهرجویی (1388)، بوی گندم محمدرضا خاکی (1389)، خودزنی اردشیر ایراننژاد (1390)، متروپل (1392)، 360 درجه (1393)، تیک آف (1394)، خورشید نیمه شب (1394)، سوفی و دیوانه (1395)، حریم شخصی (1395)، خوک (1396) و فیلم سینمایی شب هامون.
بررسی فیلم شب هامون
در نقد و بررسی فیلم سینمایی شب هامون، اینکه تنها داستان فیلم را دنبال کنیم، نمیتواند حق مطلب را ادا کند، چرا که دست کم نیمی از بار روایت فیلم بر دوش عوامل دیگر صحنه، مانند: بازی نور و تاریکی، رنگهای سفید و سیاه، حرکت دوربین، نماهای باز و بسته و… گذاشته شده است.
در کل، فیلم تنها دو بازیگر و یک لوکیشن ثابت خانه دارد که تمام داستان در آن میگذرد، به جز تیتراژ اول آن که نمای بالا از اتومبیلی است که در جادهای حرکت میکند. مثل اینکه فیلمساز کل شهر را در نظر داشته و حالا قسمت محدودی از داستانهایی که زیر پوست شهر در جریان است را، بخواهد روایت کند. یکی از بیعدالتیهای فراوانی که هر روزه در این جامعه بزرگ رخ میدهد. در واقع میتوان گفت که زاویه دید فیلم، از کل به جزء میرسد و در نهایت، به روایت از زبان زن نزدیک میشود، اما با این وجود، فیلمی چند صدایی (پلیفونیک) است و حق را به طور کامل به زن نمیدهد.
در ادامه با نمای بسته دوربین روی چکمهها و ساک زنی مواجه هستیم که از اتومبیل پیاده شده و وارد خانهای میشود. از بین تمام انواع کفشها، پوتین انتخاب شده که با راه رفتن استوار زن، شبیه پوتین سربازی است که برای ویرانی شهری وارد آن میشود.
این قسمت فیلم را اگر بیصدا گوش کنید، شاید با میمیک چهره آیدا، لباس سراپا سیاه، موی آشفته فر و حرکاتش، بهتر متوجه بیقراری و آشفتگی درونی او شوید. ظنی که در ادامه با خندههای هیستریک و نمایشی او تقویت میشود و با کنارهگیری زن از نزدیک شدن به مرد، مشخص است که احساس واقعی خود را پنهان میکند، و همه چیز به گونهای نمایشی است و به تعبیر فیلم، این بازیای است که در پیش گرفته است.
با ورود مردی که به طور پنهانی و مرموزی با تلفن صحبت میکند، شاید لحظهای با تصور خیانت مرد روبهرو شویم، که البته، اشتباه نکردهایم، اما خیانت، محور اصلی نیست. داستان اصلی فیلم، فقر است و رذالتی که این فقر به افراد اجتماع تحمیل میکند. در این فیلم، هر دو سوی جریان، قاتل و قربانی در واقع، قربانی فقر و شرایط نابسامان اجتماعی هستند که در آن زندگی میکنند.
شخصیت آیدا زنی است خیاط که با ظاهر ناآرام، خندههای هیستریک، لباس همیشه سیاه و اعمال شکنجهگرانهاش، ظاهرا مبتلا به نوعی بیماری روانی است. تناقض شخصیتی او که باعث عمق گرفتن شخصیت آیدا میشود، جمع کردن عطوفت مادرانه با روحیه انتقامجوی اوست. چنان که میبینیم، او بیشتر تظاهر به شکنجه میکند که بار طاقتفرسای روان خود را تسکین دهد و در واقع، چنان که بارها میگوید، قصد ندارد قتلی مرتکب شود و حتی شکنجههای او با ابزار خیاطی نیز، تنها جنبه نمایشی دارد و چندان بر آن اصرار نمیکند.
نام فرزند از دست رفته آیدا، هامون بوده است و با توجه به اینکه گرفتن انتقام هامون -کل داستان فیلم- در فاصله شب تا صبح میگذرد، نامگذاری فیلم میتواند به این مسئله اشاره داشته باشد. استفاده آیدا از ابزارهای خیاطی برای شکنجه، میتواند نماد شکنجههای بیحاصل او در شغلش با این ابزارها باشد. شغل او برایش در حکم شکنجه بیحاصلی بوده، چرا که ماحصل آن، به ظن او، توسط این مرد تاراج شده است.
اشارهای در فیلم به بورس و سهام میشود. زن ثروت خود را در اختیار مرد گذاشته است که سهام بخرد و مرد این پول را بالا میکشد. با توجه به ریزش بیسابقه بورس، اولا مشخص نیست که مرد واقعا کلاهبردار بوده باشد، چون این ریزش شاخص بورس برای همه اتفاق افتاده است، از جمله همین مرد که شغلش خرید و فروش سهام بوده است و دوما، حتی اگر مرد یا حتی خود زن این سهام را میخریدند، باز هم با همین فقر مواجه میشدند و در این ماجرا تنها عامل کلاهبردار عوض شده است.
تمام صحنههایی که تصویر تاریک و روشن میشود، با منظور خاصی است. جایی که برق میرود، آغاز سیاهی در فیلم است. و البته در سیاهی است که آشکار شدن حقیقت را میبینیم. بعد از انتقام، جایی که زن لباس سفید پوشیده و به تعبیری، انتقام خود را گرفته و سیاهی آن از روانش شسته شده است. بله، با این فیلم باید این چنین رفتار کرد تا بفهمیم دلیل جایزه گرفتن آن چیست، چرا که در داستان فیلم، شاهکار ویژهای سراغ نداریم. در واقع، این فیلم را میتوان فیلمنامه متوسطی در نظر گرفت که با کارگردانی قوی، پرداخت حرفهای و اجرای قابل قبول بازیگران توانسته به فیلم خوبی تبدیل شود.
کلام آخر
فیلم شب هامون، اولین فیلم بلند حمیده معینیفر، در ژانر روانشناسانه اجتماعی است که به تازگی منتشر شده است. فیلم سینمایی شب هامون با توجه به کارگردانی جالب توجه، بازیگری خوب بازیگران و فیلمنامه قابل قبول، بین فیلمهای سینمایی ایرانی جدید، اثری است که ارزش دیدن را دارد و میتوانیم تماشای آن را به شما توصیه کنیم.