از زمان انتشار نینتندو Switch (کنسول نسل جدید نینتندو) بازخورد‌های زیادی نسبت به آن صورت گرفته است. در این مقاله می‌خواهیم با معرفی و بررسی کنسول نسل جدید نینتندو به تفاوت کنسول نینتندو سوییچ لایت و نینتندو سوییچ نیز بپردازیم.
کنسول نینتندو Switch با انتشار خود در سال 2017 درهای تازه‌ای را به روی علاقه‌مندان صنعت گیمینگ گشود. طراحی نوآورانه این پلتفرم به همراه بازی‌های خلاقانه‌ای که برای آن عرضه می‌شوند از جمله عوامل موفقیت Nintendo Switch محسوب می‌شوند. اما شاید بهتر باشد نگاهمان را نسبت به این پلتفرم نسل جدید کمپانی نینتندو کمی دقیق‌تر کنیم. شکی نیست که شرکت نینتندو از غول‌های صنعت بازی محسوب می‌شود و از ابتدای کار خود تاکنون چه از منظر بازی‌هایی که به صنعت گیمینگ معرفی کرده و چه از منظر رویکرد متفاوتی که نسبت به مقوله گیم در مقایسه با دیگر شرکت‌ها داشته همواره مورد توجه بوده است. با این وجود همانطور که گفته شد قصد داریم نگاه جامع‌تری به کنسول نسل جدید نینتندو یعنی Nintendo Switch داشته باشیم و ویژگی‌ها و صدالبته ضعف‌های آن‌را زیر ذره‌بین قرار دهیم. با ما باشید تا با معرفی کنسول نینتندو سوییچ و بررسی جنبه‌های مختلف آن به تفاوت کنسول نینتندو سوییچ لایت و نینتندو سوییچ بپردازیم.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
نینتندو سوییچ چیست؟
خود کنسول نینتندو سوییچ یک تبلت 6.2 اینچی محسوب می‌شود که به جعبه مخصوصی که مختص آن طراحی شده و دارای ورودی‌های HDMI و USB-C است وصل می‌شود. دو کنترلر قابل جداسازی نیز با نام جوی‌کان (Joy-Con) به تبلت وصل می‌شوند واگر تصمیم به جداکردنشان گرفتید میتوانید به استفاده از آنها از طریق بلوتوث ادامه دهید. با اینکه کنسول نینتندو Switch ازنظر قدرت گرافیکی با پلتفرم‌های پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان برابر نیست (چه برسد به Xbox One X یا PS4 Pro) اما قدرت کافی دارد که بازی‌های مشابه منتشر شده برای این پلتفرم‌ها را اجرا کند؛ البته نباید عناوین انحصاری خود نینتندو برای کنسول نوآورانه‌اش را از یاد ببریم.
بررسی ویژگی‌های ظاهری و فنی کنسول بازی نینتندو سوییچ
طراحی نینتندو سوییچ
نینتندو سوییچ تا حدودی یک تبلت بزرگ محسوب می‌شود؛ چه از نظر ضحامت و چه از نظر صفحه‌نمایش 6.2 اینچی آن که میتوانید از طریقش بازی‌های خود را با رزولوشن 1280 x 720 اجرا کنید. شاید در نگاه اول هسته مرکزی این پلتفرم به‌یک فبلت (گوشی هوشمند با ابعاد تبلت) شباهت داشته باشد تا یک کنسول بازی بامشخصه‌های منحصربه‌فرد. با این وجود شرکت نینتندو در طراحی نینتندو Switch بسیار مستحکم عمل کرده و رویه فلزی این پلتفرم نیز آن را از نظر بصری بسیار شیک کرده است.
دریک کلام شاید کنسول نینتندو سوییچ جمع‌وجورترین، باریک‌ترین و همچنین خوش‌طرح‌ترین کنسول ساخته شده تا کنون به حساب آید. همچنین دو مورد در مورد کنسول نینتندو Switch بیشتر از مولفه‌های دیگر جلب توجه می‌کنند: مورد اول دریچه‌ای نمایان در بالای آن است که برای خنک‌کردن کنسول تعبیه شده و مورد دوم یک پایه نگه‌دارنده در پشت کنسول محسوب می‌شود که میتوانید از آن برای تجربه بازیها با قراردادن این پلتفرم روی میز یا سطوح دیگر استفاده کنید.
پایه نگه‌دارنده کنسول نینتندو سوییچ شاید یکی از نقاط ضعف آن محسوب شود؛ چرا که بسیار سست و ضعیف طراحی شده و زاویه دید کنسول نیز وقتی از آن استفاده می‌کنیم ثابت است. علاوه بر این وقتی کنسول را با استفاده از این نگه‌دارنده روی میز بگذارید، باید قید شارژکردن آن را بزنید؛ چراکه درگاه USB-C کنسول که برای شارژ کردن آن استفاده می‌شود در قسمت پایین آن قرار گرفته است. در مورد صفحه نمایش نینتندو Switch شاید برخی افراد نسبت به نبود رزولوشن 1080 درآن خرده بگیرند، اما در نظر داشته باشید که رزولوشن 720 برای بازی‌هایی که دراین کنسول ارائه می‌شوند کافی و رضایت‌بخش است و از این نظر تجربیاتی که با پلتفرم نینتندو سوییچ خواهید داشت بسیار بهتر از کنسول‌های دستی منتشرشده تاکنون همانند PS Vita خواهند بود. شاید کنسول PS Vita در متقاعدکردن مخاطبان خود نسبت به این امر که با استفاده از این پلتفرم درحال تجربه بازی‌هایی با کیفیت خانگی هستند موفق عمل نکرد؛ اما در مورد کنسول نینتندو Switch این قضیه تا حد زیادی متفاوت است چرا که در واقعیت امر نیز این پلتفرم هم یک کنسول خانگی و هم یک کنسول دستی محسوب می‌شود و برای تجربه بازیها هر شیوه‌ای را که انتخاب کنید از کیفیتی یکسان لذت خواهید برد.
اما شاید بتوان گفت جادوی واقعی پلتفرم نینتندو سوییچ در لوازم جانبی متفاوت و خلاقانه آن باشد که مهمترین آنها کنترلرهای جوی‌کان محسوب می‌شوند. این کنترلرها به صورت کشویی و به راست و چپ کنسول Nintendo Switch متصل می‌شوند و بایک دکمه در پشت هرکدام نیز میتوانید به سادگی آنها را جدا کنید. همچنین همیشه درنظر داشته باشید که هنگامی که جوی‌کان را به پلتفرم وصل می‌کنید باید یک صدای مکانیکی «کلیک» بشنوید تا مشخص شود که کنترلرها در جای خود قرار گرفته‌اند. از ورودی‌های کنسول نینتندو Switch می‌توان به یک ورودی USB-C برای شارژکردن دستگاه، یک ورودی HDMI و همچنین 3 عدد ورودی USB 3 اشاره کرد که دو تا از آنها در جوانب دستگاه و یکی در پشت آن قرار دارد.
باتری نینتندو سوییچ
براساس گفته‌های کمپانی نینتندو عمر باتری کنسول نسل جدید این شرکت بسته به بازی مورد نظر بین 3 تا 6 ساعت است؛ فارغ از اینکه سطح روشنایی (Brightness) کنسول در چه حد باشد و یا وای‌فای آن روشن یا خاموش شود. یک آزمایش با بازی Super Mario Odyssey دراین رابطه انجام گرفته است که بد نیست نتایج آن را با همدیگر ببینیم:
حالت روشنایی 100% و وای فای روشن
38% استفاده از باتری پس از یک ساعت بازی
45% اضافه شدن به باتری پس از یک ساعت شارژ
حالت روشنایی 50% با روشن کردن همزمان حالت پرواز
32% استفاده از باتری پس از یک ساعت بازی
45% اضافه شدن به باتری پس از یک ساعت شارژ
بر اساس این آزمایش و تجربیات مشابه و همچنین رویکردی واقع‌گرایانه می‌توان گفت عمر باتری کنسول نینتندو سوییچ برای بازی‌های سنگین حدود 3 ساعت است؛ اگر سطح روشنایی کنسول را در میزان 70% ثابت نگه داریم، 20 دقیقه به این زمان اضافه می‌شود. همچنین در صورت تجربه بازی‌های به مراتب سبک‌تر که قدرت گرافیکی کمتری می‌طلبند، یک ساعت نیز به رقم گفته شده اضافه کنید. بنابراین عمر باتری نینتندو Switch تا حدودی وابسته به عناوین مختلفی است که بازی می‌کنید.
کنترلرها
هرکدام از کنترلرهای کنسول نینتندو سوییچ که با نام جوی‌کان شناخته می‌شوند، مجموعه قابل توجهی از فناوری‌های مختلف را درخود جمع کرده‌اند. هرکنترلر دارای یک استیک آنالوگ و چهار دکمه به علاوه یک شتاب‌سنج، گردش‌نما (ژیروسکوپ) و همچنین موتور بازخورد (Feedback Engine) هاپتیک رامبل نینتندو است. علاوه براین‌ها جوی‌کان سمت راست از سنسور مادون قرمز و NFC نیز بهره می‌برد که از جمله استفاده‌های مورد آخر سینک کردن عروسک‌های نینتندو با نام Amiibo است. تمامی ویژگی‌های گفته شده هنگام عرضه اولیه کنسول بیش از حد به‌نظر می‌رسیدند؛ اما به مرور مشخص شد که در بازی‌های گوناگون و خلاقانه‌ای که برای این پلتفرم منتشر می‌شوند هرکدام استفاده خود را دارد. بازی‌هایی همانند Super Mario Odyssey ،Resident Evil: Revelations 2 ،Doom و همچنین بازی ARMS که نهایت استفاده را از ویژگی‌های گفته شده می‌برند.
اگر به بازی با دسته‌های کنسول‌های دیگر عادت کرده باشید، شاید در ابتدا تجربه بازیها با یک جوی‌کان در هر کدام از دست‌ها کمی عجیب و غریب به نظر برسد؛ اما این روش برای تجربه بازی‌هایی همانند Super Mario Odeyssey بهترین راه است. همچنین مطمئن باشید مدت زیادی نمی‌گذرد که به تدریج به این کنترلرهای دوست‌داشتنی و البته انعطاف‌پذیر عادت کنید. البته اگر بخواهید به روش سنتی بازی کنید هم راه‌های دیگری در اختیارتان گذاشته شده است. به عنوان مثال میتوانید با متصل کردن یک کنترلر کوچک دیگر دیگر به جوی‌کان هرکدام از آنها را مانند دسته‌های افقی استفاده کنید. این روش مخصوصا زمانی به کار می‌آید که بخواهید بازی‌هایی همانند ماریو کارت را با دوستانتان و به شکل دو نفره انجام دهید. علاوه بر این‌ها دسته Switch Pro که طراحی مشابهی با دسته‌های معمول پلتفرم‌های دیگر دارد نیز به‌عنوان گزینه‌ای مجزا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
نینتندو سوییچ آنلاین
کمپانی نینتندو نیز همانند شرکت‌های مایکروسافت و سونی برای استفاده از سرویس آنلاین نینتندو سوییچ اشتراک ماهیانه در نظر گرفته است؛ یعنی با وجود آن که می‌توانستید بازی‌هایی همانند Mario Kart 8 ،ARMS و Puyo Puyo Tetris را در یک‌سال و نیم اول عرضه کنسول نینتندو Switch با باقی افراد در سراسر دنیا به صورت رایگان و آنلاین بازی کنید، هم‌اکنون برای آنلاین بازی‌کردن نیازمند عضویت در سرویس آنلاین نینتندو سوییچ (Nintendo Switch Online) هستید. اما خبر خوب این است که قیمت سرویس آنلاین نینتندو سوییچ در مقایسه با سرویس‌های پلی‌استیشن پلاس و ایکس‌باکس لایو گولد بسیار کمتر است: 4 دلار در ماه و یا 20 دلار در سال.
خبر بد هم اینکه این سرویس به غیر از فعال‌کردن بخش چندنفره آنلاین بازیها تقریبا کارکرد دیگری ندارد؛ البته با استفاده از سرویس آنلاین نینتندو سوییچ میتوانید بازی‌های خود را از طریق بستر ابری سیو یا ذخیره کنید. البته ذخیره با بستر ابری مختص تمام بازیها نیست و بازی‌هایی همانند Splatoon 2 ،Poekon: Let’s GO Pikachu! و Let’s Go Evee! از آن بی‌بهره‌اند. سرویس آنلاین نینتندو سوییچ همچنین قابلیت ویس‌چت (Voice Chat) را برایتان فراهم می‌کند؛ البته این قابلیت نیز محدودیت‌های مختص خود را دارد تاجایی که استفاده از برنامه‌هایی همانند Discord و Skype معقول‌تر به نظر می‌رسد؛ چراکه برای استفاده از آن نیازمند برنامه موبایل سرویس آنلاین نینتندو هستید. با این که شرکت نینتندو تاکنون هیچ کنسول مجازی برای پلتفرم خود معرفی نکرده است، میتوانید از طریق سرویس آنلاین نینتندو Switch حدود 20 عدد از بازی‌های کلاسیک NES را تجربه کنید. تعداد بازیها درحال‌حاضر محدود به‌نظر می‌رسند؛ اما نینتندو دراین رابطه وعده داده است که هرماه سه بازی NES را به این مجموعه اضافه کند. همچنین به غیر از بازی‌های NES احتمالا خبری از تجربه بازی‌های کنسول‌های قدیمی دیگر نینتندو همانند Super NES ،Nintendo64 و یا Nintendo Gamecube بر روی کنسول نینتندو سوییچ نباشد.
تفاوت Nintendo Switch و نینتندو سوییچ لایت
در جدول زیر مشخصات فنی دو نسخه متفاوت از کنسول نینتندو سوییچ، یعنی Nintendo Switch و Nintendo Switch Lite را با همدیگر بررسی می‌کنیم:
| مولفه‌ها | کنسول نینتندو سوییچ لایت | کنسول نینتندو سوییچ |
|---|---|---|
| قیمت | 199 دلار | 299 دلار |
| پردازنده گرافیکی | NVIDIA Custom Tegra processor | NVIDIA Custom Tegra processor |
| صفحه‌نمایش | LCD با ابعاد 5.5 اینچ | LCD با ابعاد 6.2 اینچ |
| عمر باتری | 3 الی 7 ساعت | نسخه 2017: 2.5 الی 6.5 ساعت نسخه 2019: 4.5 الی 9 ساعت |
| وزن | 277 گرم | 399 گرم |
| ابعاد | 8.2 در 3.6 در 0.6 اینچ | 9.4 در 4 در 0.6 اینچ |
| بازیها | عناوین دستی پلتفرم سوییچ | تمامی عناوین سوییچ |
| گزینه‌های رنگ | زرد، طوسی، فیروزه‌ای به همراه نسخه‌های Pokemon Sword و Pokemon Shield | جوی‌کان‌های طوسی، قرمز یا آبی |
ازجمله تفاوت‌های اساسی کنسول نینتندو Switch لایت نسبت به نسخه اصلی آن به غیر از ابعاد کوچک‌تر می‌توان به این نکته اشاره کرد که کنترلرهای نسخه لایت برخلاف نسخه اصلی قابل جداسازی نیستند و به بدنه کنسول چسبیده‌اند. همچنین کنسول نینتندو سوییچ لایت 30% سبک‌تر از نسخه استاندارد است که حدود 400 گرم وزن دارد. در طراحی نسخه لایت هم از بدنه مات استفاده شده است. علاوه براین اگر دقت کنید کنترلر سمت چپ نسخه Lite به‌جای چهار دکمه کنترلر چپ نسخه استاندارد از D-pad (دکمه‌های جهت‌دار به هم‌چسبیده) استفاده کرده است.
صفحه‌نمایش نینتندو سوییچ لایت باوجود کوچک بودن در مقایسه با نسخه اصلی از نظر ترکیب رنگی و میزان روشنایی تفاوتی با نینتندو Switch ندارد. درمورد بازیها می‌توان گفت اکثر آنها برروی هر دو پلتفرم قابل اجرا هستند و نینتندو سوییج لایت صرفا از عناوین غیردستی (Non-handheld) پشتیبانی نمی‌کند. اما نکته قابل‌توجه درمورد نسخه Lite کنسول نینتندو سوییچ، عمر باتری آن است که بر اساس آزمایش‌های انجام گرفته عملکرد بهتری نسبت به نسخه استاندارد منتشر شده در سال 2017 دارد. عمر باتری کنسول نینتندو سوییچ لایت حدود یک ساعت بیشتر از نسخه 2017 پلتفرم نینتندو Switch است. نهایتا قیمت نسخه Lite 100 دلار ارزان‌تر از نسخه اصلی است. این کنسول مخصوصا برای کسانی مناسب است که زیاد اهل بازی درخانه نیستند و همواره در رفت و آمدند. بنابراین اگر به بازی از طریق صفحه‌نمایش خانگی خود عادت دارید، نینتندو سوییچ را انتخاب کنید؛ اما اگر چندان هم به این قضیه اهمیت نمی‌دهید، کنسول Nintendo Switch Lite انتخاب خوبی برای شما محسوب می‌شود. می‌توان گفت این کنسول بهترین کنسول دستی شرکت نینتندو تاکنون است.
نظر شما در رابطه با نسخه‌های متفاوت کنسول نینتندو سوییچ چیست؟ نظرات خود را میتوانید از طریق بخش کامنت‌های سایت با ما در میان بگذارید.