ادعای مهندس سابق اوبر: سفر یک خودروی خودران از غرب به شرق آمریکا

یکی از مهندسان سابق بخش خودروهای خودران گوگل و اوبر ، آنتونی لواندوفسکی حالا شرکت مستقلی به نام Pronto.ai تاسیس نموده و ادعا می‌کند که با سیستم جدید خودروی خودران خود، توانسته از غرب به شرق آمریکا سفر کند.

آنتونی لواندوفسکی مهندس سابق خودروهای خودران اوبر حالا پروژه جدیدی را آغاز کرده‌است. بر اساس گزارشی از نشریه گاردین، لواندوفسکی یک سیستم کمکی پیشرفته دوربین محور به نام کمک راننده طراحی کرده‌است که هدف آن کمک به رانندگان کامیون در مسیرهای طولانی است. او سپس برای تبلیغ کردن محصول جدید خود آن را به آزمایش گذاشت. این آزمایش شامل یک سفر ۴۸۰۰ کیلومتری از سن فرانسیسکو به نیویورک بدون دخالت انسان بود.

برای صنعت نوپای ماشین‌های خودران همیشه یک سفر از از شرق به غرب آمریکا و یا بالعکس نمونه کامل برای اثبات توانایی‌های آن‌ها بوده‌است. ایلان ماسک به دفعات قول چنین سفری با یک خودروی خودران را داده‌است اما هر بار آن را به تاخیر می‌اندازد. اگر لواندوفسکی واقعا کاری را که ادعا کرده‌است انجام داده باشد،‌ این طولانی‌ترین سفر یک خودروی خودران بدون دخالت انسان خواهد بود.

این سفر از یک سوی کشور آمریکا به سوی دیگز آن در ۲۶ اکتبر از پل گلدن گیت سن فرانسیسکو آغاز شد و چهار روز بعد روی پل جرج واشنگتن منهتنن در ایالت نیویورک به پایان رسید. لواندوفسکی ادعا می‌کند که در تمام طول این سفر ۴۸۰۰ کیلومتری پشت فرمان نشسته بوده ولی به فرمان و پدال‌ها دست نزده‌است مگر در زمان‌های استراحت تعیین شده و برای سوخت‌گیری. او به گاردین گفت: «حتی اگر کسی در ماشین نبود هم هیچ خللی در کار ماشین پیش نمی‌امد». لازم به ذکر است که به گفته خود آقای لواندوفسکی، بعد از دو تلاش ناموفق او بالاخره توانسته سفر را تکمیل کند.

لواندوفسکی همچنین یک ویدئوی تایم لپس از سفر خود را بر روی وبسایت استارتاپ جدیدش یعنی pronto.ai قرار داده‌است. او مارک هریس روزنامه‌نگار را نیز با خود به سفری در امتداد ساحل کالیفرنیا برد و طبق گزارش این روزنامه‌نگار، در طول این سفر او تنها یک بار کنترل خودرو را به دست گرفت و آن هم وقتی بود که خودرو نتوانست خودرو با ترافیک بزرگراه تطبیق دهد.

ماشین مورد استفاده یک تویوتا پریوس است که ۷ عدد دوربین درون و بیرون آن به کار گرفته شده‌است (۶ تا بیرون و یکی درون کابین خودرو و روبروی راننده) و صندوق عقب آن نیز پر از وسایل الکترونیکی است. دوربین روبروی راننده میزان آگاهی و توجه راننده را دنبال می‌کند. اگر حواس راننده پرت شود، خودرو به راننده هشدار می‌دهد و در صورت ادامه شرایط نهایتا خاموش می‌شود. خودروی آقای لواندوفسکی با دیگر ماشین‌های خودران کمی تفاوت دارد و از آنتن LIDAR (وسیله‌ای که بر روی ماشین‌های خودران قرار می‌گیرد و به وسیله امواج لیزر فاصله تا خودروهای دیگر را اندازه می‌گیرد) که به نوعی نماد یک خودروی خودران است بهره نمی‌برد. همچنین این خودرو از نقشه‌های دیجیتالی با جزئیات بالا که ماشین‌های خودران دیگر به آن وابسته هستند استفاده نمی‌کند.

البته آقای لواندوفسکی شخصیت جنجالی‌ای است و به ادعاهایش باید با دیده تردید نگریست. او وقتی که برای گوگل کار می‌کرد به صورت مخفیانه نرم افزار ماشین‌های خودران این شرکت را دست کاری کرد تا این خودروها بتوانند در مسیرهایی که برای آن‌ها ممنوع شده بود حرکت کنند. شرکت ویمو که شاخه ماشین های خودران الفابت است سال پیش شکایتی را علیه اوبر تنظیم کرد که توجهش متمرکز بر آقای لواندوفسکی بود و او را متهم به سرقت ۱۴۰۰۰ سند از گوگل و همچنین برملا کردن رازهای تجاری کرده بودند. در طول پرسش و پاسخ‌های منتهی به دادگاه، او دائما از صحبت کردن امتناع می‌کرد. نهایتا اوبر او را در سال ۲۰۱۷ اخراج کرد و و در فوریه ۲۰۱۸ پرونده را رفع و رجوع کرد.

در دادگاه‌های ماه فوریه، وکلای شرکت ویمو لواندوفسکی را به صورت کارمند مشکل‌سازی معرفی کردند که دائما با رؤسای جدیدش در اوبر دچار مشکل می‌شد چرا که او اعتقاد داشت آن‌ها خیلی محتاطانه و آرام به سمت فناوری ماشین‌های خودران حرکت می‌کنند. جان کرافسیک، مدیرعامل ویمو در دادگاه ادعا کرد که لواندوفسکی قویا معتقد بود که سیستم‌های دست و پا گیر برای پیچیدن فرمان و ترمز گرفتن لازم نبودند. او همچنین گفت: «به نظر من دیدگاه‌های ایشان در مورد امنیت با ما بسیار تفاوت داشت».

مجله New York یک بار گزارش کرد که پس از تصادف خودروی خودران تسلا در سال ۲۰۱۶ که بر روی حالت اتوپایلوت قرار داشت و موجب مرگ راننده شد، آقای لواندوفسکی در صحبت با بعضی مهندسان تسلا گفت: «اعصابم خرد است که اولین مرگ برای ما نبود». او گفتن این حرف را انکار می‌کند اما جالب است که ماه مارس یکی از ماشین‌های خودران اوبر به یک عابر پیاده برخورد کرد و موجب مرگ او شد.

در پستی در وبسایت Medium او به این سوابق خود اشاره کرد و گفت: « می‌دانم که بعضی از شما چه فکر می‌کنید. او بازگشته‌است؟ بله من برگشته‌ام». او گفت که از سرعت کم رشد صنعت ماشین‌های خودران خسته شده‌است. او منتقد سیاست‌های محتاطانه شرکت‌ها نسبت به عرضه ماشین‌های خودران است و با کارهایش شعار «همیشه در حال ماجراجویی» اوبر را معنایی تازه بخشیده‌است.

لواندوفسکی سیستم کمک راننده را «یک سیستم درجه دو با قابلیت‌های بالا و نه چیزی کمتر» توصیف می‌کند، یعنی این سیستم می‌تواند بیشتر کار رانندگی را به عهده بگیرد اما در شرایط محدود و تعیین شده و همچنین نیاز دارد که راننده کاملا آگاه و هوشیار باشد. اولین محصول شرکت Pronto به صورت یک خدمت پس از فروش ارائه می‌شود؛ یعنی پس از نصب آن بر روی کامیونشان «به کامیون‌داران کمک می‌کند که محموله خود را با امنیت و راحتی بیشتری به اقصی نقاط جهان منتقل کنند». بر اساس اعلام وبسایت شرکت Pronto قیمت هر دستگاه کمک راننده ۴۹۹۹ دلار است که شامل نصب دستگاه و دوربین‌ها به همراه آموزش‌های لازم برای رانندگان است.

کلام آخر

به این ترتیب اقای لواندوفسکی شباهت زیادی به جورج هوتز، هکر معروف آیفون و مؤسس Comma.io دارد چرا که هر دو سیستم‌های کمک راننده‌ای طراحی کرده‌اند که برای رانندگی در بزرگراه‌ها ساخته شده و هر دو به عنوان شخصیت‌های شورشی‌ای شناخته می‌شوند که عرف‌های این صنعت را زیر پا گذاشتند.

او همچنین به کارهای دیگری نیز مشغول است از جمله تاسیس کلیسا. سال پیش او مستنداتی را برای تاسیس کلیسایی به نام «راه آینده» انجام داد. هدف او ترویج عقیده‌ای است که به یک وجود خداگونه با الهام از هوش مصنوعی معتقد است. با ما در بخش نظرات پلازا همراه باشید.