دانشمندان یک جفت کرم منجمد با قدمت 42000 ساله را زنده کردند. این قضیه به آنها کمک می‌کند تا بفهمند که چطور نمونه‌ها در شرایط زیستی سخت زنده می‌مانند.
گروهی از دانشمندان در روسیه مدعی شدند که یک جفت کرمک (نموتاد / Nematode) یا کرم‌های حلقوی (Roundworm) را احیا کرده‌اند که بین 30000 تا 42000 سال قدمت دارند. یکی از نمونه‌ها در خاک جمع‌آوری شده از لانه یک موش خرما در عمق 100 پایی زیر زمین پیدا شد، در حالی که قدمت سایر نقب‌های اطراف با تاریخ‌گذاری رادیوکربنی به حدود 32000 سال می‌رسید. نموتاد دوم در نمونه‌ای از یک منطقه منجمد زمین در عمق 11 پایی از سطح، با قدمت حدود 41700 سال پیدا شده است.
نمونه‌ها را در آزمایشگاه در دمای حدودا 4- درجه فارنهایت نگهداری کرده و سپس دمای اطراف نموتادهای ایزوله را تا 68 درجه رسانده و اطراف‌شان غذا ریختند. نموتادها پس از چند هفته کشت علایم حیات از خود نشان دادند و شروع به حرکت و غذا خوردن کردند. محققان در گفتگو با نشریه علوم بیولوژیکی داک‌لیدی (Doklady) اعلام کردند که اطلاعات و داده‌های بدست آمده نشان می‌دهند که ارگانیسم‌های چندسلولی این توانایی را دارند که سال‌های سال (ده‌ها هزار سال) در شرایط سرد طبیعی زنده بمانند.
مطالعات دیگری ثابت کرده‌اند که برخی گونه کرم‌ها در شرایط زیست محیطی سخت زنده می‌مانند؛ مثلا می‌توانند 25.5 سال در دمای زیر صفر یا 39 سال در شرایط کاملا خشک و بدون نم به حیات خود ادامه بدهند. اما ظاهرا پژوهش حاضر اولین تحقیقی است که ثابت می‌کند کرمک‌ها بعد از این بازه زمانی طولانی هم زنده می‌مانند.
رابین گیبلین-دیویس (Robin Giblin-Davias) رئیس مرکز تحقیقات و آموزش شهر فورت لودردال (Fort Lauderdale) دانشگاه فلوریدا (University of Florida) در گفتگو با وبسایت گیزمودو (Gizmodo) می‌گوید:
از لحاظ تئوری این امکان وجود دارد که اگر ارگانیسم‌ها از آسیب جسمی و فیزیکی در امان باشند که تمامیت ساختاری آنها را طی یخ زدگی و انجماد به خطر می‌اندازد، باید بتوانند پس از آب شدن یخ و آب‌گیری مجدد در دوره‌های بسیار طولانی دوباره زنده شوند.
اما این احتمال نیز وجود دارد که این نموتادها آن چیزی که نشان می‌دهند نباشند. گیبلین-دیویس می‌افزاید:
مسئله اصلی احتمال آلوده شدن «نمونه‌های قدیمی» با ارگانیسم‌های «حال حاضر» است.
محققان می‌گویند که طی جمع‌آوری و حمل‌ونقل نمونه‌ها روش‌های نازایی و سترونی به درستی رعایت شدند. آنها همچنین خاطر نشان کردند که یخ‌گشایی فصلی به عمقی که نموتادها در آن کشف شده‌اند نرسیده است، که این امر بشدت حرکت نمونه‌ها یا ظهور نموتادهای امروزی را محدود می‌کند. در صورتی که این یافته‌ها درست باشند، محققان درمی‌یابند که چطور برخی گونه‌ها در دمای بسیار بالا زنده می‌مانند و چطور این نموتادها در طول زمان رشد کرده‌اند.
سخن پایانی
برای اطلاع بیشتر از اخبار علمی با پلازا همراه بمانید، شما همچنین می‌توانید در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.