اچ تی سی (HTC)، شرکتی که همه آن را با گوشیهای خاص و طراحیهای نوین میشناختند این روزها کمفروغتر از قبل شده است؛ اما این شرکت در روزهای اوج خودش خدمات بزرگی به پلتفرم اندروید و گوشیهای هوشمند امروزی کرده است.
آیا رویاهای بزرگ شرکت اچ تی سی (HTC) را به یاد دارید؟ اوو 4G، گوگل نکسوس وان و تاچ دیاموند که هر یک از این گوشیها در زمان خودشان محصولات مهم و قابل توجهی بودند؛ اما آنچه که از HTC در طول سال 2018 دیدهایم، هیچ شباهتی به این نوآوریها و خلاقیتهای قبلیاش ندارد. اچ تی سی به پایان راه رسیده است.
به نظر میرسد که اچ تی سی قصد دارد با اخراج 1500 نفر از کارکنان خودش در تایوان، یکچهارم از نیروی کار خود را کم کند. بعد از این کار بهاحتمال زیاد شرکت با تعداد کمتر از 5 هزار نفر به فعالیت خودش ادامه خواهد داد؛ این در حالی است که در سال 2013 شرکت 19 هزار کارمند فعال داشت. HTC در ابتدا به عنوان تولیدکننده گوشیهای لیبل سفید (گوشیهایی که دیگر شرکتها میتوانستند آن را ارتقاء دهند و به نام خودشان بفروشند) به شرکتهای دیگر در فروش گوشی کمک میکرد.
علاوه بر این، یک خط تولید دستیار دیجیتال شخصی هم توسط اچ تی سی به راه افتاده بود تا با گوشیهای هوشمند وارد رقابت شود. شرکت ریسرچ این موشن (Research in Motion) که در سال 2013 با نام جدید خودش بلک بری (BlackBerry) شناخته شد، در این زمینه فعالیت میکرد اما با شروع سال 2007، شرکت HTC توانست با روی کار آمدن ویندوزفون 6 به عرصه مبارزه گوشیهای هوشمند باز گردد.
در سال 2008، اچ تی سی خط تولید تاچ (Touch) را معرفی کرد. گوشیهایی همانند تاچ دیاموند (Touch Diamond)، تاچ پرو (Touch Pro)، تاچ 3G و تاچ اچ دی (Touch HD) از فرزندان این خط تولید بودند. این گوشیها در زمان خودشان خاص و منحصر به فرد بودند. ویژگیهایی مانند سرعت بالا در عملکرد، باتری خوب و قابل تعویض، استفاده از درگاه کارت حافظه و طراحی فوقالعاده در کنار داشتن دوربین سلفی برای برقراری تماس ویدیویی، مواردی نبودند که به راحتی بتوان از کنارشان عبور کرد.
اچ تی سی، پوستهای برای بهتر شدن رابط کاربری ویندوزفون عرضه کرده بود که باعث میشد محبوبیت این سیستمعامل بالاتر برود. در آن زمان ویندوزفون رقیب اصلی برای سیمبیان و سیستمعامل بلک بری بود. هیچکدام از این سیستمعاملها خارقالعاده نبودند اما در میان آنها ویندوزفون کمی غریبتر بود. اچ تی سی در آن زمان توانست پوستهای کاربردی برای آن ارائه دهد که در طول گذر سالهای مختلف همچنان کاربردی و خاص دیده شد.
اچ تی سی در سال 2008 اولین گوشی اندرویدی خودش را تولید کرد. البته در این کار از گوگل هم کمک گرفت. این گوشی اچ تی سی دریم یا G1 نامیده شد که در واقع فاصله زیادی با یک گوشی عالی داشت. البته این حرف را میتوان درباره آیفون آن روزها هم زد. G1 سرآغازی برای موفقیتهای اچ تی سی در سالهای آتی و ساختن گوشیهای اندرویدی خاصتر بود. اچ تی سی کار خودش را با تولید گوشیهایی همانند دروید (Droid)، اوو 4G و در سال 2010 با مدل خارقالعاده و افسانهای نکسوس وان ادامه داد.
شرکت به تولید گوشیهای خوشساخت ادامه داد و در سالهای 2012 گوشی وان ایکس (One X)، در سال 2012 وان مکس (One Max) و در سال 2014 وان ام 8 (One M8) را عرضه کرد؛ اما سامسونگ در صف اول گوشیهای اندرویدی به سرعت میتاخت و شرکتهای قدیمی همانند سونی، اچ تی سی و الجی در غبارش جا مانده بودند.
تا سال 2010، اچ تی سی پرچمدار و پرفروشترین گوشیها را در ایالاتمتحده داشت؛ اما در سال 2014، به دنبال اپل و سامسونگ و الجی توانست فقط سهم 6 درصدی از بازارها را به دست آورد. در سال 2017، اوضاع بدتر شد و فقط 2.3 درصد از سهم بازارهای امریکا به اچ تی سی رسید. گزارشها تا اینجای سال 2018، بسیار ناامیدکننده است و گویا فقط 0.5 درصد از سهم بازارهای گوشی به دست این شرکت افتاده است.
در سال 2017، گوگل بخش بزرگی از اچ تی سی را به همراه کارمندانش به ارزش 1.1 میلیارد دلار خریداری کرد. معاملهای که در آن 2 هزار نفر از کارکنان شرکت جدا شدند و بهاحتمال زیاد در تولید پیکسل گوگل دوباره به کار گرفته شدند. این حرکت بسیار هوشمندانه بود. این گروه از کارمندان کسانی بودند که گوشیهای خارقالعادهای تولید کردند اما کسی آنها را نخرید. مقصر این گروه نبودند بلکه عوامل خارجی باعث رکود بازار اچ تی سی شده بود. شرکت اچ تی سی هرگز تولید گوشیهای رده بالا را متوقف نکرد.
کلام آخر
اچ تی سی این روزها به دنبال تولید پلتفرمی است که بر اساس واقعیت افزوده کار خواهد کرد و نام آن پروژه Vive است. امیدواریم اچ تی سی از مشکلاتی که قبلاً برایش در همین مرحله از پیشرفت رخ داده، سرمشق گرفته باشد و دوباره دچار مسائلی از آن دست نشود. هر چند سامسونگ میخ تابوت اچ تی سی را سالها پیش زده است. در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.