جیم هکت یکی از رهبران موفق است که بعد از حضور یک سال و اندی خود در کمپانی فورد توانسته است ایدههای نوآورانهای را اجرا کند که تا 5 سال آینده به ثمر مینشیند.
همه شرکت فورد را بهعنوان یکی از قویترین شرکتهای خودروسازی جهان میشناسیم. این شرکت که اکنون هشتمین شرکت ثروتمند در دنیا محسوب میشود، راه درازی را برای رسیدن بدین جایگاه طی کرده است.
صنعت خودرو و وال استریت در تلاش برای حفظ این شرکت 115 ساله در عرصه رقابت با شرکتهای خودروسازی تازهوارد مانند تسلا و ویمو (Waymo) هستند. همانطور که گفته شد، در این راستا جیم هکت (Jim Hackett) سال گذشته به مدیرعاملی شرکت فورد برگزیده شد تا این کمپانی خفته را بار دیگر بیدار کند و سرپا نگه دارد. در حالی که جیم هکت بیش از دو دهه در اداره شرکت تولید مبلمان اداری Steelcase فعال بود، به سمت مدیرعاملی شرکت فورد دعوت شد. با این حال او در عرصه خودرو نیز شروع موفقی داشته است و در حال اجرایی کردن افکار و اهداف خود است. همچنین از آخرین دستاوردهای او برای کمپانی فورد نیز میتوان به راه آهن طولانی در نزدیکی مرکز شهر دیترویت اشاره کرد که مساحتی بیشتر از یک میلیون فوت مربع را در بر میگیرد و به عنوان یک فضای کاری جدید نیز شناخته میشود.
گفتنی است که مدیرعامل قبلی این کمپانی یعنی مارک فیلدز، به دلیل کاهش قیمت سهام شرکت کنار گذاشته شد. با اینکه میزان سهام بعد از سه ماه افزایش یافته بود اما کمپانی تصمیم خود را برای آوردن جیم هکت گرفت. از طرف دیگر، شرکت به فردی نیاز داشت تا بتواند کمپانی را به جایگاه اولیه و والای خود در زمینه خودروسازی و همچنین فعالیت در زمینه حمل و نقل در راستای فناوریهای روز برساند. حالا بیش از یک سال از این ماجرا میگذرد و جیم هکت در یکی از مصاحبههای اخبر خود به Business Insider گفته است که بسیار خرسند بوده که به مدت بیشتر از یک سال در حال همکاری با فورد است.
رقابت فورد با رقبای جدید و قدیمی
زمانی که کمپانی فورد به مدیریت مارک فیلدز کار می کرد، سود سالیانه چندان مهم نبود و برنامه دقیقی نیز برای سرمایهگذاریهای آتی و نوآوریهای جدید از سوی مارک فیلدز به چشم نمیخورد. این در حالی بود که رقبایی دیرینه چون جنرال موتورز، توانسته بودند در دنیای نوآوری گامهای بزرگی بردارند. در سال 2016 جنرال موتورز شرکت خودروسازی اوپل که در تعلقش بود را فروخت و تصمیم به سرمایهگذاری بر روی پروژه جدیدی در زمینه تکنولوژی و فناوریهای خودروهای خودران کرد. همچنین توانست سرمایهگذاریهای خوبی نیز بر روی خودروهای بدون راننده کروز موسوم به Cruise Automation کند تا از رقبای خود در این زمینه پیشی بگیرد. تصویر این خودرو را در ادامه مشاهده میکنید:
با همه این کارها و اتفاقات، تا بدین جا فورد هنوز به طور رسمی وارد عرصههای جدید نشده بود. اما در سال 2017 این شرکت توانست بیشترین مقدار سهام شهر صنعتی و شرکت ArgoAI در شهر Pittsburgh را خریداری کند و همچنین راه خود را در زمینه تولید خودورهای خودروان و رسیدن به خودرویی تمام خودروان که موضوع روز دنیای خودرو است، ادامه دهد. در این راستا قرار است تا سال 2021 خودروای کاملاً خودران خود را عرضه نماید که البته تصمیم آن در اوایل سال جاری در زمینه استفاده از این خودروی خودران در شهرهای هوشمند گرفته شد.
این کمک میکند که فورد بتواند جایگاه خود را در زمینه فروش نیز گسترش دهد. در حال حاضر فورد دارای پرفروشترین خودروهای پیکاپ F -150 در امریکا است. درواقع حرکت به سوی فروش بیش از یک میلیون نسخه ار این خودرو در سال، پلی برای رسیدن این کمپانی قدرتمند به اهداف خود نیز خواهد شد. حال، جیم هکت به خوبی میداند که پیکاپهای سری F نه تنها در آمریکا بلکه در کل جهان میتوانند کمک خوبی برای کمپانی و راه پیش روی آن باشند. او در این زمینه گفته است:
ما خودروهایی را میسازیم که به آنها افتخار میکنیم. در این راستا نیز دست به تولید خودروهایی که بر پایه تفکر و کارآمدی هستند خواهیم زد؛ با این حال خودروهای در دست ساخت ما هوشمندتر نیز خواهند شد.
خودروهای هوشمند برای دنیای هوشمند
درواقع خودورها و وسایل نقلیه هوشمند و به کارگیری آنها در جهان مدرن و بستری مملو از فناوری، اصلی اساسی برای جیم هکت است. جیم هکتی که زمانی بازیکن فوتبال دانشگاه میشیگان بود و سالها در صنعت مبلمان فعالیت داشت، اکنون در جایگاهی قرار گرفته که به استفاده از تکنولوژی در زندگی عادی انسانها علاقهمند است.
پروزه بزرگ منطقه Corktown (قسمتی در پایین شهر دیترویت آمریکا) موردی در این زمینه است و میتوان از آن به عنوان بخشی از سیستم حمل و نقل یک میلیارد دلاری پیشرفته نام برد. گفتنی است فورد برنامه توسعه گستردهای را برای طراحی یک مسیر پرسرعت از دیترویت و با عبور از شهر دیربون (Dearborn) که دفتر مرکزی 60 ساله فورد در آنجا قرار دارد، به دانشگاه میشیگان در Ann Arbor، راهاندازی کرده است. جالب است بدانید که این منطقه متروکه بوده و آخرین قطار نیز از آنجا در اواخر دهه 80 میلادی عبور کرده است. درواقع طرح اصلی این چنین تعریف میشود که فورد میخواهد منطقه Corktown را با اکوسیستم جدیدی مملو از فناوریهای نوین با خودروهای خودران الکترونیکی احیا کند.
براساس برنامههای این خودروساز، پروژه Corktown احداث مناطق مسکونی، شرکتها و دفاتر کسب و کار را در نیز بر میگیرد. علاوه بر این، فورد در این منطقه پروژههای دیگری را نیز در دست اجرا دارد. یکی از آنها خودروی برقی گروه ادیسون است که کار خود را از ماه می آغاز کرده است. گفتنی است که میزان سرمایهگذاریها بر روی آن در دهه آتی به 11.1 میلیارد دلار خواهد رسید.
هدف بعدی در این پروژه عظیم تأسیس شرکت دیگری در این منطقه با ظرفیت کارکنانی بالغ بر 2500 نفر است. هکت در این زمینه اذعان دارد که:
این پروژه گامی برزگ برای فورد محسوب میشود که در این زمینه در حرکت هستیم.
او همچنین خرسند است که فورد از این فرصت برای ادامه حیات شهر قدیمی و احیای فورد پس از ورشکستگی در سال 2013 استفاده میکند. با این حال شاهد هستیم که پروژه دیترویت تاکنون به خوبی پیش رفته است.
چرا طراحی خوب به کسب و کاری خوب نیز نیاز دارد
همانطور که در بالا پروژه منطقه Corktown را معرفی کردیم، باید بیافزاییم که این منطقه و ایستگاه مرکزی آن به عنوان یک کسب و کار جدی برای جیم هکت شناخته میشوند. تصویر بالا نمایی از Central Train را در 5 سال آتی نشان میدهد. او معتقد است که این یک پروژهی یک به اضافه یک برابر 3، است! او در این زمینه بیان میکند که ما اکنون به جذب نیرو و استعدادهای جدید برای حل انواع مشکلات طراحی که با آن مواجه هستیم، نیاز داریم.
اینجا جایی است که کارکنان جوان، ماهر و با استعداد زندگی و کار میکنند. هکت میگوید که فورد هم اکنون بعد از خرید کمپانی هوش مصنوعی ArgoAI در Pittsburgh در حال جذب نیرو است. بعد از مدتی از گذشت پروژه دیترویت نیز دقیقا همین اتفاق برای این شهر هوشمند جذاب خواهد افتاد، یعنی شروع به جذب نیرو خواهد کرد.
و حالا درباره برنامه آتی خودروها در شهر هوشمند دیترویت بشنوید که قرار است طی یک برنامه 5 ساله اتفاق بیفتد: خودروها در شهر هوشمند دیترویت نه تنها وسایلی متشکل از موتور و لاستیک و بدنه هستند بلکه به کامپیوترهایی در حرکت تبدیل خواهند شد. این کامپیوترها مدام در حال یادگیری هستند و خودشان دادهها را تجزیه و تحلیل میکنند و میتوانند حجم زیادی از دادهها را در سایه فناوری ابری به اشتراک بگذارند. درواقع فورد فکر میکند که کسب و کار دادهها میتواند تا میزان قابلتوجهی سود شرکت را افزایش دهد.
برای هکت حفظ شهر دیترویت در عرصه حمل و نقل و تقویت تعهد خود به بیل فورد (از نوادگان هنری فورد) جهت پشرفت کمپانی موضوعی مهم است که در این راستا با استفاده از تفکر طراحی قصد دارد مشکلات بزرگ را از سر راه بردارد. درواقع حفظ چارچوب شهری برای توسعه Corktown از روشهای هکت است. او میگوید: «تفکر طراحی به بررسی تعداد لایههای یک مشکل اشاره دارد.» همچنین او معتقد است که هیچ چیزی به غیر از داشتن شهری توسعه یافته، به آینده خودروهای هوشمند کمک نخواهد کرد و با توجه به ارتباط وسایل نقیله هوشمند با یک شهر مدرن و محاسبات ابری، اکنون فرصتی نادر در تاریخ، پیش روی صنعت خودروسازی قرار دارد. بله جیم هکت عقیده جالبی دارد. درواقع شهری مدرن که مملو از فناوریهای نوین باشد، تکمیل کننده دانش خودورهای هوشمندی خواهد بود که مجهز به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین هستند. در چنین شرایطی است که بشر میتواند به آینده خودروهای هوشمند امیدوار باشد. همچنین او نظران جالب دیگری درباره محیط زیست دارد. در این باره او گفته است که:
اگر بتوانیم به هماهنگی و هارمونی خوبی بین وسایل نقلیه و محیط زندگی برسیم آنگاه میتوانیم محیط زیستی بهتر و سالمتر داشته باشیم.
هرچند هکت به سرعت وال استریت پیش نمیرود اما با تولید یک خودرو که به بیان دیگر دستگاه پول نقد محسوب است، حمکرانی میکند.
جیم هکت به عنوان مدیرعامل فورد معتقد است که برای رسیدن به هدف و همچنین ایجاد انقلابی در صنعت و پیشرفت خودروها باید گام به گام پیش رفت. این تفکر نشان میدهد که احتمالاً وال استریت از این وضع جهت سرمایهگذاری ناامید شود؛ اما در این زمینه میتوانیم بیان کنیم که خودروی پیکاپ F-150 به تنهایی برای سرمایهگذاری کافی خواهد بود؛ چراکه بنا بر تحلیل مورگان استنلی و آدام جونس، فورد در زمینه این پیکاپ میتواند 42 میلیارد دلار به دست آورد و با سود آن نیز قادر خواهد بود 40 شرکت مالی راهاندازی کند.
در یک بررسی آمده است که:
از بین همه شرکتهای تحت پوشش، ما معتقدیم که فورد با توجه به اینکه هنوز در زمینه حمل و نقل Auto 2.0 وارد فعالیتهای خارجی و گسترده نشده است، اما با این حال فرصتی عالی برای خودنمایی در این عرصه، پیش رو دارد.
گفتنی است که Auto 2.0 مفهومی فراتر از خودرو بوده و علاوه بر انواع خودروها، همه جنبههای این صنعت از سفینههای شاتل گرفته تا کشتی را دربر میگیرد. همچنین این بررسی ادامه میدهد که اکنون شرکتها باید تلاش و سرمایهگذاریهای خود را در این زمینه گسترش دهند؛ چراکه توجه بازار به صنعت پیشین خودرو رو به کاهش است.
بنابراین، هکت میداند که یک مرکز بزرگ سرمایهگذاری در اختیار دارد تا با آن کار کند. علاوه بر این اگر بتواند کسب و کار اصلی را به سمت آنچه خود مناسب میداند تغییر دهد، میتواند به پیشرفت امیدوار باشد. او گفته است «سهامدارانی که اکنون در اختیار داریم به تغییری در کسب و کار نیاز دارند. که این تغییرات میتواند باعث بهبود و بهتر شدن اوضاع نسبت به وضعیت کنونی شود.»
همچنین بیل فورد در یادداشتی مشابه و بیانیهای، Central Station را نماد قدرت دیترویت در بافت قدیمی و همچنین در بافت جدید مینامد. اما او همچنان تأکید میکند سرمیاهگذاری فورد در پروژه Corktown به هیچ وجه نمادین نخواهد بود. علاوه بر این او معتقد است که این فرصت نه تنها یک شرط بندی برای فورد محسوب نمیشود؛ بلکه یک شرط بندی بزرگ در آینده حمل و نقل است.
آنها خوشبین هستند
دستاندرکاران داخلی این شرکت خوشبین هستند. تیمهای موردنیاز برای پروژه Corktown به دیربورن نقل مکان کردهاند و با عشق کار خود را آغاز نمودهاند. این در حالی است که بیگانگان و افرادی که از بیرون نگاه میکنند، ممکن است با تفکر جیم هکت مشکل داشته باشند و چندان به این پروژه امیدوار نباشند. اما کارکنان در حال خو گرفتن با هدف مدیر عامل هستند. درواقع هکت هدف اصلی را دستگاههای هوشمند برای جهان هوشمند میداند. از طرف دیگر میتوانیم بگوییم هک تفکرات او بسیار مشابه تفکرات آلن مولالی مدیرعامل سابق فورد در سال 2006 است. ملالی کسی بود که توانست فورد را از بحران مالی در سال 2009 نجات دهد.
هکت همچنین آگاه است که با تغییرات فرهنگی و اجتماعی نمیتواند گول بخورد. گفتنی است که او در دهه 80 تلاش خود را برای درک فناوری و تأثیر رایانههای شخصی بر روی زندگی مردم آغاز کرد. او که در آن سالها وارد کمپانی Steelcase شد، توانست ایدههای خوبی در زمینه ساخت مبلمان اداری بدهد که مناسب با کامپیوترهای شخصی آن زمان بودند؛ اما در همان سالها، او به این نکته نیز فکر میکرد که اگر روزی رایانههای شخصی کوچک شوند چه باید کرد. این تفکر رو به جلوی هکت باعث شد تا بتواند کمپانی خود را سرپا نگه دارد. در همان سالها بود که او با تغییر فضای کاری توانست توان مدیریتی خود را به همگان ثابت کنند.
او بعد از مشاهده نقشه دیربورن نیز به این نتیجه رسید که این پروژه به فضای بیشتری نیاز دارد. درواقع اینجا زمانی بود که شانس ساختن کوریدور جدید ارتباطی که از Corktown تا دانشگاه Arbor از طریق عبور از دیربورن میسر میشد، ظاهر شود.
ایستگاه مرکزی در سال 1914 افتتاح شد و بیش از دو دهه در حالت معلق بود و بارها با عنوان ویرانه نیز از آن یاد میشد. این ساختار توسط همان شرکت معماری که ترمینال Grand Central را ساخته بود، ساخته شد و نمادی از جاهطلبی و اشتیاق برای آغاز سفرهای قرن 21 ام را به همراه داشت که بعدها برای عبور و مرور خودروها مورد استفاده قرار گرفت. درواقع ایستگاه مرکزی راه آهن همانطور که در بالا گفتیم به اندازه کافی بزرگ است تا فورد بتواند هر گونه آزمایش دلخواه خود را در آنجا انجام دهد.
البته ساختن دوباره این منطقه به صورت هوشمند خیلی سریع صورت نخواهد گرفت. در جایی هکت گفته است که من دوست دارم همیشه درباره برنامه خود که بعد از 5 سال به اتمام میرسد فکر کنم. همچنین وی اذعان داشته است که هر دو پروژه دیترویت و دیربورن حدود 4 سال طول میکشد تا تکمیل شوند.
با این حال تحولات مختلفی با پیشرفت فناوری و تکنولوژی در حال انجام است. در این میان صنعت خودرو تقریبا به حال سنتی باقی است اما فورد میخواهد که از طریق ایجاد ارتباط بین خودروهای تولیدی خود و سیلیکون ولی تغییراتی را در این زمینه ایجاد نماید.
گفتنی است که دفتر مرکزی فورد که اکنون در دیربورن قرار دارد به خارج از این شهر منتقل نمیشود و در جایگاه فعلی باقی خواهد ماند و همچنان به عنوان ساختمان بینالملی فورد یعنی Henry Ford II شناخته خواهد شد. گفتنی است که این بنا به صورت غیر رسمی به ساختمان شیشهای نیز معروف است. درواقع این دفتر همان دفتری است که Henry Ford II تا سال 1979 در آنجا مشغول به کار بود. اما آنچه که او در ذهن داشت و هدفش با آنچه که هکت در ذهن میپرواند از زمین تا آسمان متفاوت است. هکت معتقد است که:
ماهیت کار واقعاً از گذشته تا به امروز تغییر کرده است. دراین راستا کمپانی Steelcase به این دلیل موفق شد که راه و روش و همچنین اهداف خود را به موقع تغییر داد. مردمی مثل من دیگر در دفاتر خصوصی خود نمیشینند و به سلسله مراتبهای اداری و کاغذی چندان توجهی ندارند. کاری که ما نیاز داریم و باید انجام دهیم حضور در تیمهای کاری است. جایی که عمیقا موضوعات را مورد بحث قرار دهیم و چالشها را برطرف کنیم.
بحثهای عمیق تحت رهبری جیم هکت همان چیزی است که نگاه وال استریت را به سمت این کمپانی بزرگ خیره کرده است. هکت با این دیدگاه برنامه گسترش استفاده از نوآوریها و تکنولوژیهای سیلیکون ولی را در خودروهای خود دارد. شاید بتوان در این راستا کمپانیهای زیادی را نام برد که توانستند از دستاوردهای کامپیوتری در محصولات خود استفاده کنند اما هیچ کدام آنها تاکنون به اندازه فورد در جایگاه خود پیشرو نبودهاند.
جالب است بدانید که این کمپانی در سال 2017 در گوشه و کنار جهان توانسته است، 6.6 میلیون دستگاه خودرو به فروش برساند که این امر برای این شرکت درآمد 158 میلیارد دلاری را نیز به همراه داشت که در سایه آن توانست بیش از 200 هزار نفر را استخدام کند. با این حال فورد همچنان قدرتمند با مدیرعاملی جیم هکت به پیشرفت خود ادامه خواهد داد؛ چراکه پروژههایی مانند Central Station و Corktown واقعا به چنین قدرتی برای ادامه نیز دارند.
به گفته خود او:
آنچه که امید بخش است این است که تا به امروز هیچ ساختاری به اندازه پروژههای در دست ما گسترده نبوده است.
در پایان نیز خوب است به این نکته جالب نیز اشاره داشته باشیم که جیم هکت دوست دارد همه کارکنان شرکت او را با نام جیم خطاب کنند و بتواند ارتباط دوستانهای را با آنها برقرار نماید. در اصل او به دنبال این است تا کار در چنین کارخانه سخت و خشنی را برای کارکنان لذت بخش نماید. او بیان میکند که «در زمان مدیرعاملی در Steelcase همیشه از این موضوع خوشنود بودم که بیان کنم کارکنان میتوانند مدیر عامل خود را با نام کوچک مورد خطاب قرار دهند.» در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.