امکانات جدید رابط برنامه‌نویسی Researchkit 2.0 مشخص شد

اپل رابط برنامه‌نویسی Researchkit را برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزارهای پزشکی به صورت کد آزاد در دسترس قرار داده است و به زودی نسخه‌ای جدید از آن را با ویژگی‌های منحصربه‌فرد و کاربردی‌تر عرضه خواهد کرد.

اپل هفته پیش اعلام کرد که نسخه دوم رابط برنامه‌نویسی Researchit منتشر خواهد شد. این رابط برنامه‌نویسی با عنوان Researchkit 2.0 است و دارای ویژگی‌های جدیدی خواهد بود. برای کسانی که نمی‌دانند این رابط در اپل چه وظیفه‌ای برعهده دارد باید بگوییم که بخش بزرگی از برنامه‌های سلامتی اپل با استفاده از این قسمت توسعه پیدا کرده و کاربردی شده‌اند. این رابط برنامه‌نویسی هم‌زمان با عرضه iOS 12 به‌روزرسانی و ویژگی‌های تشخیص گفتار، گفتگو در شلوغی، شکل جدید نمایش PDF، رابط کاربری بهتر به آن اضافه خواهد شد.

بر اساس گزارش‌هایی که در یکی از وب‌سایت‌های آگاه گفته شده است، مهم‌ترین و اولین تغییری که با آن مواجه خواهیم شد، تغییر در رابط کاربری است.

 رابط برنامه‌نویسی ResearchKit 2.0، رابط کاربری جدید و راحت‌تری خواهد داشت. این رابط برنامه‌نویسی براساس آخرین قوانین و خط قرمزهایی که اپل در طراحی iOS 12 رعایت و مشخص کرده است، بازطراحی شده است.

توسعه‌دهندگان رابط برنامه‌نویسی ResearchKit 2.0 اعلام کرده‌اند که علاوه بر رابط کاربری (UI)، تجربه کاربری (UX) هم تسهیل شده است و کاربران می‌توانند راحت‌تر از قبل از این امکانات استفاده کنند.

در نسخه به‌روز شده، نحوه قرارگیری همه نوشته‌ها تقریبا جابجا شده است و دسترسی کاربران به دکمه‌هایی همانند Skip و Cancel هم آسان‌تر خواهد بود. این دکمه‌ها در طراحی جدید کنار دکمه جدید Next قرارگرفته‌اند و کاربر به راحتی می‌تواند آن‌ها را انتخاب کند.

در کنار تغییرات رابط کاربری، ویژگی و امکانات جدیدی هم به این رابط برنامه‌نویسی اضافه شده است که به توسعه‌دهندگان پروبال بیشتری برای پیاده‌سازی ایده‌هایشان می‌دهد. در ادامه خلاصه‌ای از تغییرات ایجاد شده را مشاهده می‌کنید:

نمایش جدید فایل متنی (PDF Viewer)

کاربران در رابط برنامه‌نویسی جدید به راحتی می‌توانند در داخل PDF جستجو، حاشیه‌نویسی کنند و فایل‌هایی با این فرمت را با سرعت بیشتری به اشتراک بگذارند.

تشخیص گفتار (Speech Recognition)

رابط برنامه‌نویسی جدید، با آزمودن کاربر می‌تواند گفتگوهای او را رصد کرده و آن‌ها را به متن تبدیل کند. در این فرایند ابتدا کاربر باید متنی را برای این هوش مصنوعی قرائت کند، پس از درک صحیح از گفتار کاربر، رابط برنامه‌نویسی جدید این امکان را می‌دهد که کاربر صحبت و هر برنامه دیگر به‌واسطه رابط شروع به نگارش گفته‌ها کند.

گفتگو در شلوغی (Speech in Noise)

این ویژگی می‌تواند در زمینه گفتار و سلامت شنوایی کاربرد داشته باشد. رابط کاربری این کار را بر اساس آنالیز میزان دریافت کاربر از صدایی که از خواندن یک عبارت به وجود می‌آید، انجام می‌دهد. در محیط‌های شلوغ، رابط برنامه‌نویسی شروع به خواندن متن می‌کند و کاربر بر اساس شنیده‌های خود در محیط شلوغ، عبارت‌ها را دوباره بازنویسی خواهد کرد یا در صورت لزوم آن‌ها را تکرار می‌کند. هوش مصنوعی بر اساس آنالیز درصدهای تطبیق، الگوی جدیدی برای گفتار پیدا می‌کند.

بررسی آستانه شنوایی (dBHL Tone Audiometry)

این ویژگی براساس اندازه‌گیری دستگاه‌های سنجش شنوایی عمل می‌کند و آستانه شنوایی کاربر را تشخیص خواهد داد. آنالیزهای این رابط برنامه‌نویسی می‌تواند در بهبود هدفون‌های اپل کمک شایانی کند. آستانه شنوایی، فرکانسی از صدا است که کاربر آن را می‌تواند تشخیص دهد و فرکانس‌های بعدی را نمی‌تواند از هم تفکیک کند و همگی را یک صدا می‌شنود.

تشخیص آلودگی صوتی (Environmental SPL Meter)

اگر دقت کرده باشید، آستانه بلند کردن صدا در هدفون‌ها ثابت است اما توسعه‌دهندگان می‌توانند به وسیله این ویژگی صداهای اطراف کاربران را در طول روز آنالیز کنند و استانه درد او را تشخیص دهند. علاوه بر این، توسعه‌دهندگان می‌توانند بر اساس آنالیزهای انجام شده، متوجه شوند که آیا محیط کاری کاربر آلودگی صوتی دارد یا نه.

تست بینایی آمسلر (Amsler Grid)

این تست یکی از مهم‌ترین تست‌های سنجش بینایی است. در ابتدا رابط از شما می خواهد تا گوشی را در فاصله‌ای معین از صورت خود نگه دارید و یکی از چشمان خودتان را ببندید. پس از این کار، صفحه روی گوشی مش‌بندی می‌شود و از کاربر خواسته می‌شود هرجایی که ناهماهنگی مشاهده می‌کند، علامت‌گذاری کند. سپس این کار را با چشم دیگر تکرار می‌کند. هوش مصنوعی پس از بررسی نتایج می‌تواند به شما از سلامت چشمانتان با اطمینان کامل اظهار نظر کند.