Vampyr عنوانی در سبک اکشن نقش آفرینی است که اخیرا برای کنسولهای نسل هشتم و رایانههای شخصی منتشر شده است. داستان بازی مربوط به فردی است که ناخواسته تبدیل به یک خونآشام شده و باید برای زنده ماندن، خون دیگر انسانها را بنوشد. در ادامه مطلب به نمرات و نظرات سایتهای بزرگ در مورد این بازی خواهیم پرداخت.
داستان بازی Vampyr در بریتانیای اوایل قرن بیستم جریان دارد، در این دوران بیماری مرگباری که آن را «آنفولانزای اسپانیایی» مینامند، در بین مردم انگلستان شیوع یافته و این ملت بزرگ را زمینگیر کرده است. این بیماری بسیاری از مردم را به کام مرگ کشانده و خیابانهای شهر لندن را به کشتارگاهی تبدیل کرده که گوشه گوشه آن میتوان اجساد بیجان قربانیان آنفولانزای اسپانیایی را مشاهده کرد. شهر لندن توسط شیوع بیماری و ترس از ناامنی و خشونت، فلج شده است. در این شهر پرهرج و مرج و بیقانون، درصد زیادی از مردم توسط این بیماری کشته شدهاند و لندن مانند شهر ارواح، تاریک و خلوت و ترسناک شده است و دیگر کسی در خیابانهای آن دیده نمیشود. کسانی که آنقدر احمق، مستاصل، یا بدشانس باشند که پا در خیابانهای لندن بگذارند، تبدیل به طعمهای برای سریعترین و ترسناکترین شکارچیان آن زمان سرزمین بریتانیا، یعنی خونآشامها میشوند.
نام بازی: Vampyr
ژانر: اکشن – نقش آفرینی
پلتفرمهای مقصد: پلیاستیشن 4 – ایکسباکس وان – رایانههای شخصی
توسعهدهنده بازی: DONTNOD Entertainment
ناشر بازی: Focus Home Interactive
تاریخ رسمی انتشار بازی: پنجم ژوئن 2018 – پانزدهم خرداد ماه 1397
Metacritic یا میانگین نمرات از نظر منتقدان: 72 از 100 – نمره میانگین کسب شده از 48 نقد
در ادامه به ده نقد از معتبرترین منتقدان و سایتهای بزرگ دنیا و نمرهای که آنان به این بازی دادهاند، خواهیم پرداخت:
:GameCritics – 90
سیستم مبارزات عالی، کاراکترهای جالب و عمیق و ساختار ماموریتها که باعث میشود بازیکنان تاثیرات مستقیم انتخابهای خود را مشاهده کنند، Vampyr را به یکی از بهترین بازیهای اکشن نقشآفرینی که تابحال بازی کردهام، تبدیل میکنند. با اینکه شاید این بازی، دنیایی به عظمت بازیهای Fallout یا Witcher به شما ارائه ندهد، اما داستانی به شما ارائه میدهد که مانند بازیهای مذکور، براساس انتخابهای شما رقم میخورد. همچنین این داستان با یکی از بهترین طراحی مراحل در تاریخ بازیهای جهان باز، ترکیب میشود و این ترکیب قطعا چیزی نیست که شما بخواهید آن را از دست بدهید.
:DualShockers – 85
بازی Vampyr تجربهای معرکه است. داستان جالب و سرگرمکننده آن شما را ساعتها پشت نمایشگر میخکوب میکند و گیمپلی ساده و جذاب و رواناش، شما را حتی بیشتر از داستان به این بازی میچسباند.
:GameSpew – 80
در Vampyr ، گشت و گذار در لندن و برملا کردن اسرار این شهر همواره جالب و جذاب است و سیستم مبارزات آن در تزریق آدرنالین به رگهای شما، همواره موفق عمل میکند. اما علیرغم ویژگیهای مذکور، برگ برنده بازی این است که بازیکن در طول آن میتواند تصمیم بگیرد که به یک مامور کشتار تبدیل شود، یا یک دکتر انساندوست و بلند مرتبه. اکثرا تصمیمهایی که در طول بازی اتخاذ میکنید، آنقدر شفاف نیستند و عواقب آنها در ابتدا مشخص نیست، و همین نکته است که بازی Vampyr را جالب میسازد. این بازی با دیدگاهها و امور مطلق سر و کار ندارد، بلکه تمام اتفاقات و انتخابها در این بازی خاکستری (نه سفید و نه سیاه) هستند.
:PlayStation Universe – 80
شکی نیست که بازی Vampyr نکات مثبتی قوی در خود دارد، و با اینکه سیستم مبارزاتش شایسته سبک خودش است، اما المانی خاص و نوآوری بزرگی در آن دیده نمیشود. حتی با این وجود، حس دلپذیری در بازیکردن این بازی به مخاطب منتقل میشود که این حس به راحتی میتواند مخاطبان را درون اتمسفر و داستان عالی بازی غرق کند. زمانی که شما در دنیای این بازی که نسخه شکسته و تاریکی از لندن زمانجنگ است غرق میشوید، تمام عیب و نقصهای آن از ذهنتان پاک میشود … مهمترین رسالت بازی Vampyr این است که یک بازی جذاب حول تراژدی رمانتیک خونآشام بودن، به مخاطب ارائه دهد و مخاطب را در دوراهی «مبارزه برای حفظ انسانیت» یا «فروختن انسانیت در ازای قدرتهای ماورالطبیعهای که به دست میآید» قرار دهد. بازی Vampyr شاید در برخی جزئیات کوتاهی کرده باشد، اما این بازی رسالت خود را به بهترین حالت ممکن به انجام میرساند.
:IGN – 70
Vampyr یک بازی نقشآفرینی با روندی آهسته است. این بازی برای روایت داستاناش که ترکیبی از علم و عناصر ماوراالطبیعه است و در یک لندن تاریک که استادانه طراحی شده، جریان دارد، هیچ عجلهای از خود نشان نمیدهد. پس از گذشت مدتی از بازی، شما متوجه میشوید که اگر خون شهروندان جالب لندن را بیاشامید، بازی با قدرتهای زیادی به استقبال شما میآید و سخاوتمندانه آنها را در اختیار شما میگذارد. اما بازی Vampyr تا آنجا که مخاطب مجبور شود برای قدرتهای بیشتر و پیروز شدن در مبارزات نسبتا سادهاش چیزهایی را فدا کند، به این موضوع پایبند نمیماند و همین پایبند نبودن و مشکلات فنی فراوان بازی، باعث میشود شما مقدار زیادی از جذابیت بازی که داستانی درگیر کننده و پتانسیلی برای تبدیلشدن به یک عنوان عالی دارد را از دست بدهید.
:GameSpot – 70
زمانی که لیست دستاندرکاران این بازی (Credits) به نمایش درمیآید و بازی به اتمام میرسد، تازه متوجه میشویم که چقدر بازیهای جهانباز نقشآفرینی که تجربهای مانند بازی Vampyr ارائه میدهند، معدودند و به ندرت ساخته میشوند. تجربهای که این بازی به مخاطب ارائه میدهد، تجربه شهروند یک شهر بودن و مسئولیت داشتن در برابر مردم آن شهر است. حتی اگر کسی ادعا کند که شالوده این بازی «امشب چه کسی خوشمزه بنظر میرسد» است، باز هم این بازی تجربهای شخصی و صمیمی را به مخاطب ارائه میدهد. بازی Vampyr مشخصا در بخش فنی شلخته و ضمخت ظاهر میشود. اما با این وجود، موفقیتهایش در زمینه روایت داستان، تجربهای تاثیرگذار و ارزنده را برای مخاطبان رقم میزند.
:USgamer – 60
با اینکه زجرآور بودن تجربیات جاناتان رید، برای ایجاد تصویر شکستهای از شخصیت او ضروری است، اما همین موضوع نیز گاها بازی را به یک تجربه طاقتفرسا و غیرقابل تحمل تبدیل میکند. بازی Vampyr مملو از مفاهیم نویدبخش، شخصیت پردازی عالی و جوامع بسیار شبیه به واقعیت است، اما نهایتا عطش خون جاناتان رِید، راه موفقیت بازی را سد میکند.
:Destructoid – 60
شاید داستان بازی، داستانی ملالآور و سیستم مبارزات آن نیز به شدت از مد افتاده باشد، اما با این وجود بازهم Vampyr برای کسانی که میخواهند یک خونآشام باشند، تجربه جالبی را فراهم میکند.
:Game revolution – 50
من در این بازی خواستم امتحان کنم که آیا با مقاومت در برابر عطش خون خود، میتوانم شهر لندن را از نابودی نجات دهم؟ اما در طی انجام این بازی سوال مهمتری برای من بوجود آمد، سوالی که قلب مطلب را نشانه رفته بود. این سوال تمام کننده این بود: «وقتی تمام افراد این شهر، بیخود و نچسب هستند، چه اهمیتی دارد که به آنها رحم کنم و شهر را نجات دهم؟»
:We Got This Covered – 50
Vampyr با مهارت خود به ما نشان میدهد که درک خوبی از سیستم مبارزات، دیالوگها، انتخابها و روایت داستان دارد. اما این بازی هیچوقت از حد متوسط بالاتر نمیرود، و همچنین در زمینه فنی هم یک شکست بزرگ است. زیبایی اتمسفر دنیای این بازی بهترین نکته آن است، اما پشت این اتمسفر زیبا، عنوانی غیراصیل و تقلید شده وجود دارد که موفق نمیشود تاثیر ماندگاری بر روی مخاطبان خود بگذارد.
:Guardian – 40
پس از بازی قبلی کمپانی DONTNOD، که درامی احساسی و تاثیرگذار بود (منظور بازی Life is Strange است که داستان نوجوانی دختری را در قالب یک درام تعاملی ارائه میداد و به موفقیتهای بسیار بزرگی دست یافت)، Vampyr یک بازی جاهطلبانه است که به طرز مضحکی بیروح و خنثی ساخته شده است. ناموفق بودن این بازی در تلفیق نکات اخلاقی داستان با سیستم مبارزات بیجا، این بازی را به اندازه ذهن شخصیت اصلی آن پرهرج و مرج و بینظم میسازد.