داشتن یک گوشی هوشمند مانند این است که بخشی از خودتان را به او واگذار کنید. این دستگاه آنقدر مهیج و جذاب است که در آن غرق می‌شوید. اما سه سال پیش اپل ساعت هوشمند خود یعنی اپل واچ را رونمایی کرد، که از آن مسیر زیبایی را امید می‌رفت. این دستگاه یک کامپیوتر کوچک است که به که خود می‌بندید تا از شر آن دستگاه که در جیبتان هست رها شوید. اما وعده هایی که اپل برای این دستگاه داده بود پس از پیشرفت های نسبتا کم این دستگاه پوشیدنی در این چند سال، ظاهرا باید دوباره بازبینی شوند زیرا مشکل اساسی — درگیر شدن در زندگی روزمره و شکل دادن به زندگی ما — هنوز حل نشده باقی مانده است.
در واقع فروش اولیه اپل واچ نشان داد که در قلمرو کوپرتینویی ها یک چیزی خیلی خوب پیش نرفته است. تیم کوک پس از رونمایی از آیفون 6S با این جمله اپل واچ را معرفی کرد:
«یک راه صمیمی برای ارتباط و به هم پیوستن»
این جمله ستایش و تشویق حاضران را در پی داشت.
چند دقیقه بعد، اپل یک ویدیوی تبلیغاتی را با صدای جانی آیو، طراح ارشد کمپانی اپل، پخش کرد. در سال ۲۰۱۸، ما بیشتر اپل واچ را بیشتر به عنوان یک دستگاه برای تناسب اندام می‌بینیم اما در آن ویدیو دورنمای به مراتب مهم تری به نمایش گذاشته شد.
ما تصور کردیم، طراحی کردیم و اپل واچ را توسعه دادیم تا به عنوان یک محصول کاملا منحصر به فرد باشد
این جمله ای بود که جانی آیو با همان لهجه بریتانیایی اش از اپل واچ روایت کرد و در ادامه گفت:
می‌دانید، شما نمی‌توانید مرزی بین جسم فیزیکی و نرم افزار تعیین کنید
از میان همه این‌ها، یک ویدیو تبلیغاتی از اپل واچ وجود دارد که در آن می‌چرخد و برق می‌زند. در ادامه این ویدیو، حلقه زنجیری از فلز را می‌بینید که مانند خامه جاری می‌شود.
جانی آیو این گونه ادامه می‌دهد:
« ما محصولی را معرفی می‌کنیم که در حد بی نظیری از خلاقیت فنی است و با نوعی از طراحی ترکیب شده است که با کسی که آن را به دست می‌کند در سطحی از صمیمیت می‌پیوندد و رویا و احساس عاشقانه شخصی را الهام می‌کند»
شما می‌توانید یک پیام را در صفحه نمایش ۴۲ میلیمتری اپل واچ ترسیم کنید. می‌توانید ضربان قلب خود را با کسی دیگر به اشتراک بگذارید. این ها تفاوت های اپل واچ هستند.
در کل ایده اپل واچ پاسخی بود به یک نیاز شخصی مانند یک کامپیوتر شخصی — آیفون را شما واقعا روزانه و هر دقیقه و ثانیه استفاده می‌کنید.
بله اپل مانند هر کمپانی بزرگ دیگر در تجارت محصولات بازار در خلق چیزهایی که شما تا کنون نداشته اید ولی به آن نیاز دارید مهارت دارد، یکی از آن محصولات شاید همین اپل واچ است که درباره آن داریم حرف می‌زنیم. گوشی های هوشمند از کامپیوترهای شخصی وسیله ای همه‌گیر و همه جایی ساخت و البته این گوشی ها در زندگی اجتماعی هم وارد شدند و میلیون ها مانع نامرئی بین آدم ها ایجاد کردند که پیش از این هیچ گاه چنین موانعی نبودند. شاید چیزی کوچک تر، در قالب یک سری هشدارهای عملی که تنها برای افرادی که آن وسیله را به تن می‌کنند و می‌پوشند، مشکلات پیش بینی نشده ای را که آیفون نمی‌تواند حل کند، بتواند حل کند. اما اپل واچ این مشکلات را حل نمی‌کند.
پیام‌های ترکیبی
سه سال پس از اینکه نسخه اولیه اپل واچ رونمایی شد، از طرف اپل یک نمونه از جدیدترین سری اپل واچ یعنی اپل واچ سری ۳ به صورت موقت به من داده شد تا از آن استفاده کنم و برای بررسی نظرم را اعلام کنم و من انتظار داشتم تا چیز جدیدی را بیینم. راستش، من همیشه نسبت به دستگاه‌های پوشیدنی به دلایل منطقی شخصی بدگمان بودم: هدف آنها این است که اشباع شدگی از اطلاعات را از بین ببرند در حالیکه کمتر و بیشتر دارند دوباره همان اطلاعات را در جایی دیگر و روی وسیله ای دیگر پیاده می‌کنند، بدون اینکه این فرایند را به درستی و به معنی واقعی عوض کنند. بدتر اینکه با به دست کردن و پوشیدن ساعت روی مچ دست، شما بیشتر دارید در معرض هجوم فناوری و داده های ناخواسته قرار می‌گیرید در صورتی که وقتی گوشی را در جیبتان می‌گذارید یا در گوشه ای از اتاق می‌گذارید با هجوم این حجم از اطلاعات روبرو نیستید.
فرض کنید کسی به شما پیامک می فرستد. در اکوسیستم اپل فرقی ندارد که شما از کدام دستگاه استفاده می‌کنید، این پیامک از طریق مک‌بوک، آیپد یا آیفون و همین ساعت که روی مچ شماست نیز قابل دسترسی و به صورت کاملا و یکسانی با هم در ارتباطند. در اپل واچ با یک حباب آبی باخبر می‌شوید که از کسی پیام دارید و می‌توانید بطور کامل به او جواب هم بدهید. مهم نیست که از چه دستگاهی دارید استفاده می‌کنید.
روی کاغذ این خیلی خوب و تاثیرگذار است. اپل واچ دارای محیط کاربری ویژه و منحصر بفرد است، این دستگاه از یک لغزاننده دیجیتال بهره می‌برد و به صورت پیش فرض روش های گوناگونی برای پاسخ دادن به پیام ها در آن وجود دارد، با انگشت می‌توانید حروف را بنویسید، با صدای خودتان نوشته ها را دیکته کنید، یا اینکه از یکی از فراوان پاسخ‌های پیش‌فرضی که دارد بهره بگیرید. اما هسته اصلی این اپلیکیشن ها همان است که پیش از این با آن خو گرفته اید. به ویژه با آمدن سری سوم که کاملا می‌تواند دور از گوشی تان به صورت جداگانه کار کند، اپل مانند یک‌کامپیوتر کامل عمل می‌کند (دست کم برای چند اپلیکیشن)
بی‌گمان این یک شاهکار مهندسی است اما این به معنی نیست که به درد مردم می‌خورد. با اینکه باید چیزهای مختلفی را به مردم ارائه کنند اما فاصله ای بین اپل واچ و گوشی آیفون وجود ندارد. هنگامی که به اپلیکیشن هایی مانند iMessage نگاه می‌کنید، می بینید که تفاوتی بین آنچه در گوشی دارید و آنچه در اپل واچ هست وجود ندارد.
خیلی ها از iMessage استفاده می‌کنند و در واقع شبکه اجتماعی مورد علاقه شان است. اما خیلی زود هشدارهای روی اپل واچ که به مچ دستتان بسته‌اید، باعث ایجاد حالت تهوع در شما می‌شوند.هنگامی که نیاز به آیفون نداشته باشید می‌توانید آن را در کیبتان بگذارید یا در اتاق دیگری رهایش کنید یا از همسرتان بخواهید که در یک‌جایی گم و گورش کند اما با اپل واچ می‌خواهید چه کار کنید. در مورد اپل‌واچ اوضاع به کلی متفاوت است. اگر می‌خواهید از خودتان دورش کنید پس چرا اصلا آن را خریده اید؟
بله شما می‌توانید حالت «مزاحم نشو» را فعال کنید که باعث می‌شود سیل هشدارها روی مچ دستتان جاری نشود اما باز باید این جمله را تکرار کنیم که اگر می‌خواهید همه چیز را خاموش کنید پس چرا چنین چیزی به دردتان می‌خورد؟ از این منظر این وسیله به عنوان یک ردیاب تناسب اندام قدرتمند برای شما تبدیل خواهد شد. و چنانچه بیشتر از این بخواهم می‌توانم هر وقت نیاز باشد به مانند یک مینی‌آیفون هم از آن بهره بگیرم. چنین چیزی هیچ‌گاه نیاز نخواهد بود چرا که من آیفون دارم و اپل واچ کمتر از آیفون حواس پرت کننده نیست که به طرز وسوسه شویم به جای قطعه مستطیلی موجود در جیبمان از آن بهره بگیریم.
به یاد بیاورید که چشم انداز نخستین اول برای این دستگاه صمیمی تر کردن روابط بود. دو مطلب خیلی مهم اما گفته نشده در مورد این چشم‌انداز وجود دارد:
۱- برخلاف آیفون، اپل واچ باید شما را از به کارگیری دست‌هایتان خلاص کند. به ویدیوهای تبلیغاتی که مردم را در حال استفاده از اپل‌واچ نشان می‌دهد که در حال لمس صفحه نمایش آن هستند توجه کنید و ببینید که چقدر وقت صرف این لمس کردن می‌شود: زمان زیادی نیست.
۲- اگر به اپل واچ نگاه کنید باید آن اطلاعاتی که می‌خواهید را خیلی زود بتوانید که بگیرید
حالا از ویدیوهای تبلیغاتی اپل درباره اپل‌واچ بیرون بیایید و ببینید که «صمیمیت» برای این وسیله در حد همان آیفون است. همه جا با شما هست، برای شما از هر جایی که بخواهید عکس های زیبا می‌گیرد، خب این صمیمیت است دیگر. بنابراین اپل‌واچ باید دیوار بین شما و کسانی را که دوست دارید را بدون نیاز به گجت‌ها بردارد.
به طرز ناامیدکننده ای این ناتوانی در اپل واچ برای موارد کوچک بسیار زیاد دیگری هم هست. برای نمونه شما باید یک بازی درباره آدامس حبابی را دانلود کنید چرا که اپل واچ به صورت اساسی از انجام این کار ناتوان است. هنگامی که در مورد صمیمیت بین آدم ها صحبت می‌کنیم اپل واچ حرف تازه ای برای گفتن ندارد. رابط کاربری اپل واچ رابط کابری آیفون را شبیه سازی می‌کند و صفحه نمایش یا لغزنده دیجیتال آن به اندازه دوری از انسان‌ها اذیت کننده هستند.
این ایده مربوط به سال ۱۹۸۳ اپل درباره «مچ دست و هدفون» خوب است اما از کامپیوترهای کنونی پیروی نمی‌کند.
آیا اپل واچ شما را بر می انگیزد؟
در مقایسه با چشم انداز و وعده اولیه اپل، اپل واچ را به سختی می‌توان یک پروژه پیروزمندانه دانست. اگر دوباره بخواهیم که این دستگاه را با توجه به آخرین بروزرسانی هایی که انجام داده با وعده هایی که در آغز برای آن داده شده بود باید بگوییم که اساسا دستگاه خیلی تغییری نکرده است به ویژه با آگاهی هایی که درباره آسیب های بالقوه ای که پشت صفحه های لمسی وجود دارد هم‌اکنون داریم. شاید به همین دلیل است که ویدیوهای تبلیغاتی اپل هم در مورد این دستگاه نسبت به ویدیوهای اولیه چرخش داشته و تغییر کرده است. ویدیوهای اولیه درباره این دستگاه همگی در مورد نزدیک کردن افراد به یکدیگر بود در حالیکه ویدیوهای اخیر بیشتر به ورزش و تندرستی می‌پردازد. باید منصف باشیم: قابلیت های مربوط به ورزش و تندرستی خیلی خوبند، و. بی گمان نسبت به بیشتر ردیاب های تناسب اندام که تا کنون دیده ایم خیلی بهتر است.
شاید تعجب نداشته باشد که تمرکز بر تناسب اندام فروش اپل‌واچ را بیشتر کرده است.
نیل سایبارت Neil Cybart تحلیلگر صنعت، اخیرا در یک وبلاگ نوشت :
«به عقیده من مردم دارند جایی برای اپل‌واچ در زندگی خود باز می‌کنند. کمپین اخیر اپل برای نسخه بروزشده آن که گرد تندرستی و تناسب اندام می‌چرخد به افزایش چشمگیر فروش این دستگاه منجر شده است و من فکر می‌کنم تناسب اندام و تندرستی دو مقوله ای هستند که اپل را در فروش این دستگاه در بازار حفظ کرده و پیش می‌برند.»
این گفته ها اندکی مبهم و قابل بحث هستند. قابلیت های شناخته شده اپل واچ برای مردم جذاب هستند اما این دستگاه ایده های جدیدی را معرفی می کند که در آینده قرار است اپل بسازد. البته اپل واچ به قابلیت تشخیص صدا، هوش مصنوعی و حسگرهای هوشمند مجهز است که می‌توانند نقش مهمی در پیشرفت اپل رو به جلو داشته باشند.
ما هنوز در آینده قرار نداریم. اما این قابل بحث است که ما در یک و یا دو چارچوب فکری متفاوت نسبت به آنچه اپل واچ هم اکنون قرار دارد هستیم چرا که اپل‌واچ دستگاه متفاوتی نسبت به آیفون نیست اما اپل بر روی تناسب اندام و تندرستی تاکید زیادی دارد. به نظر می‌رسد تا زمانی که اپل واچ نتواند به صورت منحصر به فرد و جداگانه از آیفون به صورت یک دستگاه مستقل به کار گرفته شود کار اپل واچ به پایان نرسیده است. نه به این خاطر که اکوسیستم اپل این گونه اقتضا کند بلکه به این دلیل که اپل واچ خیلی به چارچوب iOS مانند یک زگیل وابسته است و تمام. در زمانه ای که همه ما دوست داریم چیزهایی مانند هشدارهای روی صفحه نمایش حواسمان را هر چه کمتر پرت کند اپل واچ درست دارد همین کار را انجام می‌دهد.
این قابل بحث است که اپل باید دوباره به این بیندیشد که اپل واچ چه توانایی هایی دارد. ممکن است به این گفته خرده گرفته شود ولی شاید باید گفت که اپل باید از تعداد قابلیت‌های اپل واچ کم کند تا گامی رو به جلو و در مسیر درست برداشته باشد، شاید ما هیچ نیازی به داشتن اپلیکیشن هایی مانند iMessage که در فضای iOS مانند هستند و با تمام توانایی و کارکرد همان اپلیکیشن در آیفون نداشته باشیم، البته این تنها یک حدس درباره این است که جایگاه درست و مناسب اپل‌واچ چه می‌تواند باشد.
تا آن زمان، اپل واچ نسخه دیگری از چیزی مشابه است.