چشمان خود را برای لحظهای کوتاه ببندید و به دنیایی بدون اینترنت فکر کنید. آیا قابل تصور است؟ تجسم جهان بدون اینترنت در عصر حاضر ممکن نیست. امروزه، انجام بسیاری از امور روزمره زندگی نیازمند اتصال به شبکه اینترنت است. همه افراد بهنوعی کاربر اینترنت محسوب میشوند و کاربران خانگی در بالاترین ردههای جمعیتی در میان آمار جهانی کاربران اینترنت قرار دارند. شبکه اینترنت خانگی را در کنار شبکه اینرنتت سازمانی، میتوان از پرمصرفترین نوع خدمات اینترنتی در جهان به شمار آورد. همه ما تجربه استفاده از این گونه خدمات اینترنتی را داشته و در زمره کاربران آن قرار داریم. از همین رو، آشنایی با نحوه راه اندازی و مراحل اجرای تنظیمات اینترنت خانگی برای کاربری در سیستمهای خانگی مثل کامپیوتر، لپتاپ، تبلت و تلفن همراه میتواند سودمند باشد. در این مطلب، پس از آشنایی اولیه با اینترنت خانگی و انواع آن، درباره راه اندازی سریع آن میخوانیم.
اینترنت خانگی:
شاید بهتر باشد پیش از آغاز سخن درباره راهندازی سریع اینترنت خانگی، با اینترنت خانگی آشنا شویم. به طور معمول، شبکه اینترنت خانگی بر بستر خطوط تلفن ثابت هدایت و برقرار میشود. هر جایی که کابلکشی خطوط تلفن ثابت موجود باشد، قابلیت راه اندازی اینترنت خانگی نیز وجود دارد؛ در حال حاضر در کشور ما، شبکه اینترنت خانگی به دو صورت ADSL و VDSL ارائه میشود. این دو گونه از خدمات اینترنت زیر مجموعه تکنولوژی DSL محسوب میشوند.
قبل از هر چیز نیاز سنجی کنید
با توجه به نوع کابلکشی خط تلفن ثابت (کابل مسی، فیبر نوری یا ترکیبی از این دو) نوع اینترنت نیز تعیین میشود. اگر کابلکشی خطوط تلفن ثابت محل کاربران از نوع سیم مسی باشد، معمولا اینترنت ADSL در نظر گرفته میشود. اگر هم نوع کابلکشی ترکیب سیم مسی و فیبر نوری باشد، میتوان از اینترنت VDSL استفاده کرد. تفاوت این دو نوع اینترنت، در میزان سرعت آنها است. در صورت وجود کابلکشی فیبر نوری برای خطوط تلفن ثابت، اینترنت FTTH(پرسرعتترین اینترنت فعلی در کشور) گزینه مناسبی است که اغلب کاربری سازمانی دارد.
نکته دیگر درباره نیازسنجی برای راه اندازی سریع اینترنت خانگی، توجه به نوع مصرف کاربران است. از آنجا که کاربران خانگی استفاده معمول و روزمره از اینترنت دارند؛ از این رو، دو نوع اینترنت ADSL و VDSL اغلب پاسخگوی نیاز مصرف خانگی محسوب میشود. توصیه میشود کاربران با توجه به نیاز و نوع فعالیتهای آنلاین خود ترافیک مصرفی خود را تهیه کنند.
مراحل راه اندازی شبکه اینترنت خانگی
خرید اشتراک:
برای راه اندازی اینترنت خانگی، نخست باید اشتراک اینترنت تهیه کرد. شرکت مخابرات از مهمترین مراکز ارائه اشتراک اینترنتی در سطح کشور است. همچینین شرکتهای واسطه بسیاری هم خدمات اینترنتی از جمله اشتراک اینترنت خانگی و سازمانی ارائه میدهند. این شرکتها و مراکز را در اصطلاحISP مینامند که مخفف عبارت Internet Service Provider است. به طور معمول، این شرکتها مجهز به خطوط ارتباطی پرسرعت و سرورهایی (رایانههای متصل به شبکههای اصلی برای کنترل، هدایت وضعیت اتصال کاربران به شبکه) هستند و نیاز کاربران به حجم کافی برای دریافت اطلاعات و ارسال دادهها به سرورها را تامین میکنند. این شرکتهای واسطه را میتوان هدایتکننده اتصال کاربران به اینترنت دانست.
مقایسه و انتخاب پرووایدر
پرووایدرها یا ISPها با توجه به نوع بستر خط تلفن کاربران، از فناوریهای متناسب با آن استفاده میکنند. اینترنت کابلی و اینترنت فیبری از انواع تکنولوژیهای کاربردی برای ارائه خدمات اینترنتی به شمار میرود. برای انتخاب پرووایدر مناسب، لازم است در میان شرکتهای ارائهکننده خدمات اینترنتی جستوجوی کافی کرد. به همین منظور، کاربران باید با توجه به نیاز مصرفی خود، حجم ترافیک و سرعت موردنظر خود را از میان بستههای یک، سه، ششماهه و یکساله انتخاب کنند. تفاوت میان پرووایدرها اغلب در سرعت و حجم سرویس ارائهشده به چشم میخورد. معمولا حداکثر سرعت اینترنت در بستر کابلکشی سیم مسی 16 مگابایت بر ثانیه و بیشترین میزان سرعت در کابلکشی خطوط سیم مسی و فیبر نوری، 50 مگابایت بر ثانیه است. بستر فیبر نوری نیز معمولا سرعت 200 مگابایت بر ثانیه را پشتیبانی میکند.
خرید مودم
پس از تهیه اشتراک اینترنت خانگی، دریافت نام کاربری و رمز عبور برای اتصال به شبکه اینترنت، باید سراغ خرید مودم فیبر نوری بروید که تجهیزات سختافزاری موردنیاز برای راه اندازی اینترنت محسوب میشود. مودمها در سه نوع سیمدار، بیسیم و مودمهای با قابلیت نصب سیمکارت طراحی میشوند.
بیشتر مودمهای مورد استفاده برای مصارف خانگی، مودمهای سیمدار است که با فناوری ADSL و نسل جدید آنها VDSL در بازار موجود هستند. در انواع مودم فیبر نوری سیگنالها بر بستر خطوطی از فیبر نوری به سرورها منتقل میشوند. پیشنیاز استفاده از مودمهای فیبر نوری اطمینان از این نکته است که خطوط فیبر نوری در محل موجود باشد. مودم خطوط فیبر نوری و سرویسهای اینترنت پرسرعت اغلب در همچون شبکههای سازمانها و ادارات به کار میروند؛ اما انواعی از آن در مصارف خانگی نیز استفاده میشوند.
به طور معمول، قطعات همراه هر مودم عبارت است از: آداپتور یا شارژر، دفترچه و CD راهنما، کابل شبکه یا کابل LAN (برای اتصال مودم به کامیپیوتر) کابل تلفن (برای اتصال مودم به تلفن) کابل USB( برای اتصال به پورت کامپیوتر) نویزگیر یا میکروفیلتر (برای اتصال به تلفن جهت جلوگیری از اختلال در تلفن حین اتصال شبکه و استفاده از اینترنت) و کابلLINE (برای اتصال مودم به پریز تلفن). نکته مهم آنکه نوع مودم اغلب با توجه به فناوری اینترنتی که پشتیبانی میکند، انتخاب میشود. به این صورت که برای اینترنت ADSL باید مودم ADSL و برای اینترنت VDSL نیز باید مودم VDSL انتخاب و خرید کرد.
تنظیمات مودم
پس از تهیه، نصب، وصل کردن کابلها و روشن کردن مودم، نوبیت به تنظیمات مودم و وارد کردن اطلاعات اشتراک اینترنتی در کامپیوتر و سایر دستگاهها میرسد. به همین منظور، باید IPمودم، عددی که معمولا در زیر هر مودم نوشته میشود، را در نوار جستوجوی مرورگر کامپیوتر تایپ کرد. در پنجره نتیجه این جستوجو، باید نام کاربری و رمز عبور اولیه را وارد کرد که اغلب به صورت پیشفرض است و پرووایدر در اختیار کاربر میگذارد.
در مرحله بعدی، باید حالت اتصال مناسب را از میان 4 گزینه
Dyamic IP Adress، Static IP Adress، PPPoE/PPPoA و Bridge mode انتخاب کرد. معمولا برای اینترنت خانگی باید گزینه PPPoE/PPPoA را انتخاب و کلیک کرد. در مرحله بعد نیز باید برای گزینه VPI از میان اعداد ارائهشده در منوی آبشاری عدد صفر و برای گزینه VCI عدد 35 را انتخاب کرد. سپس، مجددا باید گزینه PPPoE/PPPoA را فعال کرد.
قسمت دوم راهاندازی در internet setting ادامه مییابد؛ در گزینه ISP Comeet باید حالت Bridge mode را فعال کرد. سپس، کابر باید نام دلخواه برای وایفای خود تعیین و آن را وارد کند. مرحله بعدی Broadcast است که تنظیم آن از جزئیات حساس و امنیتی برای شبکه اینترنت محسوب میشود. با انتخاب گزینه NO در این بخش، قابلیت مشاهده و احتمال دسترسی سایر افراد در اطراف محل به اینترنت کاربر قطع میشود.
در مرحله بعد، باید اطلاعات اشتراک خریداریشده را وارد کرد. نام کاربری اغلب شماره تلفن خط ثابت است و در قسمت Pre Shared key نیز کاربر باید رمز عبوری برای دسترسی وایفای با حداقل 8 حرف، عدد یا ترکیبی از این دو وارد کند. در آخرین مرحله از تنظیمات مودم با انتخاب گزینه تایید، همه تغییرات اعمالشده مدنظر کاربر در سیستم ثبت میشود.
تست سرعت
منظور از تست سرعت، بررسی میزان سرعت بین اشتراک اینترنت خانگی کاربران و سروری است که به آن متصل هستند. در این تست، کاربران میتوانند با مراجعه به سایتهای تست سرعت، زمان پاسخدهی سرور، میزان نوسانات موجود، سرعت دانلود و آپلود شبکه اینترنت خود را بررسی کنند. برای دست یافتن به نتیجه دقیقتر، بهتر است چند بار در طی شبانهروز این تست را انجام دهند. هنگام اجرای تست نیز باید تنها با یک سیستم به شبکه متصل شد و اتصال اینرنت سایر دستگاهها را قطع کرد. روشن بودن فیلترشکن، بارگذاری یا بارگیری فایل، تماشای آنلاین فیلم، بازی آنلاین و باز بودن دیگر صفحات مرورگر، بر نتیجه تست و کاهش سرعت تاثیر میگذارند.
نکات مهم در راه اندازی اینترنت خانگی
با وجود تمام نکات یادشده، رعایت برخی از نکات در راه اندازی بهتر سرویس انترنت خانگی کاربران مفید خواهد بود:
- نخستین گام پیش از هر گونه اقدام به خرید اشتراک اینترنت، مراجعه کاربران به مرکز مخابرات و اطلاع یافتن از زیرساختهای مخابراتی محل زندگی خود است.
- نیازسنجی: نوع کابلکشی خط تلفن ثابت و میزان و نوع نیاز مصرفی کاربران به شبکه اینترنت، از موارد مهم در انتخاب سرویس مناسب به شمار میرود.
- انتخاب پرووایدر مناسب: پس از نیازسنجی درست و دقیق، انتخاب گزینه مناسب در میان شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنت، تاثیر بسیاری بر کیفیت خدمات و میزان رضایت کاربران دارد. توصیه میشود کاربران پیش از خرید اشتراک، به حد کافی تحقیق و بررسی کنند.
سخن پایانی
چنانکه یاد شد امروزه اینترنت به جزء جدانشدنی زندگی انسان تبدیل شده است. شبکه اینترنت خانگی نیز از محبوبترین، پرمصرفترین و اقتصادیترین شبکههای کاربردی در آمار جهانی مصرف اینترنت به شمار میرود. گفتیم که بستر برقراری این نوع از شبکه اینترنتی خطوط تلفن ثابت است؛ بنابراین، نوع کابلکشی خطوط تلفن مثل خط سیم مسی، فیبر نوری یا ترکیبی از این دو در تعیین و خرید نوع اینترنت خانگی و تجهیزات موردنیاز آن تاثیر بسیاری میگذارد.
