بیوگرافی استنلی کوبریک ؛ از زندگی شخصی تا مرور زندگی‌ حرفه‌ای او

استنلی کوبریک کارگردان، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس و عکاس آمریکایی یکی از سرشناس‌ترین هنرمندان، که سبک به خصوص خودش را دارد. در این مقاله قصد داریم نگاهی بیوگرافی استنلی کوبریک بیندازیم و با این کارگردان شاخص سینما آشنا شویم.

استنلی کوبریک کارگردان، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس و عکاس آمریکایی بود. فیلم‌های او که به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین فیلمسازان تمام دوران شناخته می‌شود. تقریبا همه آثار او اقتباسی از رمان یا داستان کوتاه هستند، که چندین ژانر را در بر می‌گیرند و به دلیل توجه شدیدش به جزئیات، فیلمبرداری نوآورانه، طراحی صحنه گسترده و کمدی سیاه شهرت دارد.

کوبریک یک کمال گرا بود که کنترل مستقیمی بر بیشتر جنبه‌های فیلمسازی‌اش داشت. همچنین در زمینه‌هایی مانند نویسندگی، تدوین، رنگ، تبلیغات نیز مهارت داشت. او به دقت بسیار زیاد در تحقیق در مورد فیلم‌هایش وصحنه‌سازی هایش و همچنین هماهنگی نزدیکی که با بازیگران، گروه و سایر همکارانش داشت، مشهور بود. او مکرراً درخواست می‌کرد تا از یک نما برداشت‌های بسیاری گرفته شود، چیزی که اغلب عوامل فیلم را گیج و ناامید می‌کرد. علیرغم بدنامی که در بین بازیگران پیدا کرد، بسیاری از فیلم‌های کوبریک زمینه‌های سینمایی جدیدی را شکستند و اکنون به عنوان نقطه عطفی در نظر گرفته می‌شود.

فهرست مطالب

اطلاعات شخصی استنلی کوبریک

• نام و نام خانوادگی: استنلی کوبریک (Stanley Kubrick)
• تاریخ تولد: 26 ژولای 1928 (4 مرداد 1307)
• تاریخ فوت: 7 مارچ 1999 (16 اسفند 1377)
• سن استنلی کوبریک: 70 سال
• قد استنلی کوبریک: 169 سانتی‌متر
• وضعیت تاهل: متاهل

زندگی نامه استنلی کوبریک

در این قسمت از بیوگرافی استنلی کوبریک از دوران کودکی و زندگی خصوصی استنلی کوبریک صحبت می‌کنیم. کوبریک در 26 ژوئیه 1928 در یک خانواد‌ای یهودی به دنیا آمد. او اولین فرزند از دو فرزند ژاکوب لئونارد کوبریک و همسرش سادی گرترود کوبریک بود. در بدو تولد استنلی، آنها در برانکس زندگی می‌کردند، پدر و مادرش طی مراسمی یهودی ازدواج کردند، اما کوبریک تربیت مذهبی نداشت و بعدها اظهار نظر کرد که دیدی آتئیستی به جهان دارد. پدرش یک پزشک بود و طبق استانداردهای غرب برانکس، خانواده نسبتاً ثروتمندی بودند. ضریب هوشی او بالاتر از حد متوسط ​​بود اما حضوری دائم در مدارس نداشت او از سنین جوانی به ادبیات علاقه نشان داد و شروع به خواندن اسطوره‌های یونانی و رومی و افسانه‌های برادران گریم کرد که در او پیوندی مادام العمر با اروپا ایجاد کرد.

در دوران نوجوانی، کوبریک به جاز نیز علاقه داشت و برای مدت کوتاهی به عنوان یک درامر فعالیت کرد. کوبریک از سال 1941 تا 1945 در دبیرستان ویلیام هاوارد تافت تحصیل کرد. اگرچه او به باشگاه عکاسی مدرسه ملحق شد، که به او اجازه داد از رویدادهای مدرسه در مجله آن‌ها عکس بگیرد. کوبریک، درونگرا و خجالتی بود علاقه چندانی به کلاس‌های درس نداشت، اغلب برای تماشای فیلم‌های دوبلور، مدرسه را رها می‌کرد. بعدها کوبریک با تحقیر از تحصیلات خود و تحصیل در آمریکا صحبت کرد و اظهار داشت که مدارس در تحریک تفکر انتقادی و علاقه دانش آموزان بی تاثیر هستند.

در این مدت او به عنوان عکاس کار خود را ادامه داد حتی به عنوان عکاس تمام وقت در مجله لوک استخدام شد و به سرعت به خاطر داستان‌گویی‌اش در عکس‌ها شناخته شد. کوبریک که از علاقه مندان به بوکس بود، در نهایت شروع به عکاسی از مسابقات بوکس برای مجله کرد، او همچنین به عکاسی از بسیاری از نوازندگان جاز، از فرانک سیناترا و ارول گارنر گرفته تا جورج لوئیس، ادی کاندون، فیل ناپلئون، پاپا سلستین، آلفونس پیکو، ماگسی اسپانیر، شارکی بونانو، و دیگران اختصاص یافت.

همسر استنلی کوبریک

کوبریک در 28 می 1948 با معشوقه دبیرستانی خود توبا متز ازدواج کرد و سه سال بعد طلاق گرفتند. او در سال 1952 با همسر دوم خود رقصنده اتریشی طراح تئاتر روث سوباتکا آشنا شد، آنها در سال 1952 در دهکده شرقی نیویورک زندگی کردند و ژانویه 1955 ازدواج کردند. روث در فیلم بوسه قاتل نقش رقصنده باله‌ای را داشت و کارگردان هنری فیلم کشتن، و در نهایت در سال 1957 طلاق گرفتند. در اوایل سال 1957 کوبریک با کریستین هارلان آشنا شد و رابطه‌ عاشقانه‌ای را شروع کردند و در سال 1958 ازدواج کردند، این زوج به مدت 40 سال تا زمان مرگ او در سال 1999 با هم ماندند. آن‌ها علاوه بر دخترخوانده‌اش صاحب دو دختر به نام آنیا رناتا و ویویان ونسا شدند.

زندگی شغلی استنلی کوبریک

اکنون به زندگی حرفه‌ای کوبریک می‌رسیم که می‌توان گفت شروع کار او از عکاسی شروع شد زمانی که پدرش دوربینی را به او هدیه می‌دهد، کوبریک اولین فیلم خود را در قالب یک مستند 16 دقیقه‌ای در مورد بوکسور والتر که یک سال قبل از او برای مجله لوک عکس گرفته بود و درباره او نوشته بود، ساخت.

سال‌های 1955_1953؛ آثار بلند اولیه

کوبریک پس از جمع‌آوری 1000 دلار بودجه لازم را برای ساخت اولین فیلم بلند خود به نام ترس و آرزو (1953) پیدا کرد. او چندین بازیگر و یک گروه کوچک 14 نفره را جمع کرد و برای یک فیلمبرداری پنج هفته‌ای کم هزینه به کوه‌های سن گابریل در کالیفرنیا پرواز کرد. نام فیلم بعد از تغییراتی سرانجام به نام ترس و هوس نامگذاری شد، که داستان فیلم تمثیلی خیالی درباره تیمی از سربازان است که از سقوط هواپیما جان سالم به در می‌برند و در پشت خطوط دشمن در جنگ گرفتار می‌شوند. این فیلم به دلیل کلوز آپ از چهره بازیگران مورد توجه قرار گرفت.

با اینحال اولین فیلم بلند او یک شکست تجاری بود،بعد از آن کوبریک شروع به کار بر روی ایده‌هایی برای یک فیلم جدید بوکس کرد.اما به دلیل شکست قبلی، کوبریک از درخواست سرمایه گذاری بیشتر اجتناب کرد، فیلمنامه نوآر را با هاوارد او. ساکلر آغاز کرد. بوسه قاتل (1955) یک فیلم نوآر 67 دقیقه‌ای که درباره درگیری یک بوکسور سنگین وزن جوان با زنی است که توسط رئیس جنایتکارش مورد آزار قرار گرفته است.

سال‌های 1955_1962؛ موفقیت در هالیوود و فراتر از آن

کوبریک و هریس به لس آنجلس نقل مکان کردند و با آژانس Jaffe برای فیلمبرداری فیلم کشتن قرارداد امضا کردند، که اولین فیلم بلند کوبریک شد که با بازیگران و گروه حرفه‌ای فیلمبرداری شد. اتحادیه در هالیوود اعلام کرد که کوبریک اجازه ندارد هم کارگردان و هم فیلمبردار باشد و در نتیجه لوسین بالارد، فیلمبردار کهنه کار را استخدام کرد. اما در این فیلم درحالی که کوبریک 27 سال سن داشت و با 20 سال اختلاف سنی با بالارد بر سر جدالی در فیلمبرداری کوبریک او را اخراج کرد. هیدن می‌گوید « او سرد و تنها بود. بسیار مقید همیشه با اعتماد به نفس، من با کارگردانان معدودی کار کرده‌ام که آنقدر خوب باشند»

فیلم The Killing نتوانست اکران خوبی در سراسر ایالات متحده داشته باشد. این فیلم درآمد کمی داشت، اما چندین منتقد معاصر فیلم را ستودند و منتقدی برای تایم کار دوربین او را با اورسن ولز مقایسه کرد. امروزه، منتقدان عموماً فیلم The Killing را یکی از بهترین فیلم‌های اوایل دوران حرفه‌ای کوبریک می‌دانند. روایت غیرخطی و اجرای بالینی آن نیز تأثیر زیادی بر کارگردانان بعدی فیلم‌های جنایی از جمله کوئنتین تارانتینو داشت.

فیلم بعدی کوبریک که اولین فیلم موفق تجاری او به حساب می‌آید Paths of Glory بود. فیلمی اقتباسی بر اساس رمان ضدجنگ همفری کاب در سال 1935 که درطول جنگ جهانی اول می‌گذرد. فیلم موفق Paths of Glory او را به عنوان یک فیلمساز جوان و تازه کار معرفی کرد. منتقدان صحنه‌های جنگی نیمه شفاف، ساده و بی پیرایه و فیلمبرداری خام و سیاه و سفید او را ستودند. با وجود تمجیدها، تاریخ انتشار فیلم مورد انتقاد قرار گرفت و این موضوع در اروپا بحث برانگیز بود. فیلم Paths of Glory تا سال 1974 در فرانسه به دلیل نمایش «غیرمنطقی» آن از فرانسه ممنوع بود و تا سال 1970 توسط سوئیس سانسور شد.

سال‌های 1962–1964؛ استنلی کوبریک همکاری با پیتر سلرز

کوبریک و هریس تصمیم گرفتند فیلم بعدی Lolita (1962) را در انگلستان فیلمبرداری کنند. اولین تلاش کوبریک برای کمدی سیاه، اقتباسی از رمانی به همین نام اثر ولادیمیر ناباکوف بود، داستان یک استاد میانسال که شیفته دختری 12 ساله می‌شود. از نظر سبک، لولیتا با بازی پیتر سلرز، جیمز میسون، شلی وینترز، و سو لیون، به گفته Gene Youngblood منتقد فیلم، «Lolita نقطه عطفی از یک سینمای ناتورالیستی به سوررئالیسم فیلم‌های بعدی را نشان می‌دهد» کوبریک تحت تأثیر طیف بازیگری پیتر سلرز قرار گرفت و یکی از اولین فرصت‌های خود را برای بداهه‌پردازی در حین فیلمبرداری را به او داد.

پروژه بعدی کوبریک، دکتر استرنج لاو یک کمدی سیاه طنزآمیز دیگر بود. پس از خرید حقوق رمان هشدار قرمز، کوبریک با نویسنده آن، پیتر جورج، در ساخت فیلمنامه همکاری کرد. دکتر استرنج لاو در ابتدا به عنوان یک تریلر سیاسی جدی نوشته شده بود، اما کوبریک تصمیم گرفت که «برخورد جدی» با این موضوع باورپذیر نباشد و فکر کرد که برخی از برجسته‌ترین نکات آن خوراک کمدی خواهد بود. تهیه‌کننده و دوست قدیمی کوبریک، جیمز بی هریس، فکر می‌کرد که فیلم باید جدی باشد. راه آن دو، بر سر این اختلاف از هم جدا شد. و در آخر کوبریک تصمیم گرفت فیلم را به عنوان «یک کمدی سیاه ظالمانه» بسازد.

این فیلم تبدیل به فیلمی شد که استعدادهای کوبریک را به عنوان یک «نوع منحصر به فرد پوچی» را نشان داد. کوبریک دریافت که دکتر استرنج لاو، محصولی 2 میلیون دلاری به دلایل مختلف فنی و سیاسی قابلیت ساخت در ایالات متحده غیرممکن است و مجبور به انتقال آن به انگلیس شد. این فیلم در 15 هفته فیلمبرداری شد و در آوریل 1963 به پایان رسید و پس از آن کوبریک هشت ماه را صرف ویرایش آن کرد.

پس از اکران این فیلم جنجال زیادی را برانگیخت و نظرات متفاوتی را برانگیخت. منتقد فیلم نیویورک تایمز نگران بود که این فیلم «بی اعتباری و حتی تحقیر برای کل تشکیلات دفاعی ما است» امروزه، دکتر استرنج لاو به‌عنوان یکی از تندترین فیلم‌های کمدی ساخته شده در نظر گرفته می‌شود. این فیلم سی و نهمین فیلم برتر آمریکا و سومین فیلم کمدی آمریکایی تمام دوران توسط موسسه فیلم آمریکا نام گرفت.

سال‌های 1965_1971؛ سینما پیشرو

کوبریک پنج سال را صرف ساختن فیلم بعدی خود، 2001: یک ادیسه فضایی (1968) کرد که تحت تأثیر رمان «پایان دوران کودکی» نویسنده علمی تخیلی آرتور سی کلارک ساخته بود، درباره نژاد بیگانه برتری که به بشر در از بین بردن خود قدیمی‌اش کمک می‌کند. کوبریک به شدت برای این فیلم تحقیق کرد و به دقت به جزئیات در آینده‌ای که ممکن است به نظر برسد توجه داشت. ناسا به او اجازه داد تا فضاپیمای مورد استفاده در ماموریت رنجر 9 را برای دقت مشاهده کند.

این فیلم تنها اسکار شخصی کوبریک برای جلوه‌های بصری را برای او به ارمغان آورد. کوبریک در مصاحبه‌ای با رولینگ استون درباره مفهوم فیلم گفت: در عمیق ترین سطح روانشناختی، طرح فیلم نماد جستجوی خدا بود و در نهایت چیزی را مطرح می‌کند که کم تر از تعریف علمی از خدا نیست. فیلم حول این مفهوم متافیزیکی می‌چرخد، این احساسات واقع‌گرایانه و مستندی درباره هر چیزی برای تضعیف مقاومت درونی شما در برابر مفهوم شاعرانه ضروری است.

فهم این شاهکار استنلی کوبریک به تدریج اتفاق افتاد و بعد از اکران آن مورد خشم منتقدان قرارگرفت که فقدان دیالوگ، سرعت آهسته و خط داستانی به ظاهر غیرقابل نفوذ آن را مقصر می دانستند. حتی به عنوان آماتورترین فیلم علمی تخیلی نامگذاری شد. علیرغم نقدهای متفاوت منتقدان معاصر، 2001: یک ادیسه فضایی به تدریج محبوبیت یافت و تا پایان سال 1972 به درآمد 31 میلیون دلاری در سراسر جهان دست یافت. 10 لیست برتر همه زمان ها، باکستر فیلم را «یکی از تحسین‌شده‌ترین و بحث‌برانگیزترین آفرینش‌های تاریخ سینما» توصیف می‌کند و استیون اسپیلبرگ از آن به عنوان «انفجار بزرگ نسل فیلم‌سازی خود» یاد کرده است.

پس از اتمام فیلم 2001: A Space Odyssey، کوبریک به دنبال پروژه ای بود که بتواند به سرعت با بودجه کمتر فیلمبرداری کند. A Clockwork Orange طی سال‌های 1970_1971 با بودجه 2 میلیون پوندی فیلمبرداری شد. ه دلیل به تصویر کشیدن خشونت نوجوانان، یک پرتقال ساعتی تبدیل به یکی از جنجالی ترین فیلم‌های زمان خود شد و بخشی از بحث‌های جاری درباره خشونت و تجلیل از آن در سینما شد. کوبریک شخصاً پس از دریافت یک سری جنایات کپی بر اساس این فیلم، فیلم را از اکران در بریتانیا پس از تهدید به مرگ خارج کرد. بنابراین تا پس از مرگ کوبریک به طور قانونی در بریتانیا در دسترس نبود و تا سال 2000 دوباره منتشر نشد.

سال‌های 1972_1980؛ کوبریک و سینمای ترسناک

Barry Lyndon (1975) اقتباسی از شانس بری لیندون اثر ویلیام میکپیس تاکری است، رمانی زیبا درباره ماجراهای یک سرکش ایرلندی قرن هجدهم و کوهنورد اجتماعی. برادران وارنر در سال 1972 موافقت کرد که 2.5 میلیون دلار در این فیلم سرمایه گذاری کند، مشروط بر اینکه کوبریک برای اطمینان از ستاره‌های موفق هالیوودی در این فیلم استفاده کند.

The Shining که در سال 1980 منتشر شد، از رمانی به همین نام توسط نویسنده پرفروش ترسناک استیون کینگ اقتباس شده است. جک نیکلسون در این فیلم نقش نویسنده‌ای را بازی می‌کند که به عنوان سرایدار زمستانی هتلی منزوی در کوه های راکی ​​مشغول به کار می‌شود. این فیلم به عنوان یکی از پر برداشت‌ترین فیلم‌های کوبریک هر صحنه 50 تا 60 بار برداشت شده  درخشش در حال حاضر به عنوان یک کلاسیک ترسناک در نظر گرفته می شود، و موسسه فیلم آمریکا آن را به عنوان بیست و هفتمین فیلم هیجان انگیز برتر تمام دوران رتبه بندی کرده است

سال‌های 1981_1999؛ سال‌های پایانی

آخرین فیلم کوبریک چشمان کاملا بسته (1999) بود که تام کروز و نیکول کیدمن در نقش یک زوج منهتن در یک اودیسه جنسی بازی کردند. تام کروز دکتری را به تصویر می‌کشد که شاهد یک مراسم شبه مذهبی عجیب و غریب با نقاب در یک عمارت روستایی است، کشفی که بعداً زندگی او را تهدید می‌کند. داستان بر اساس رمان فرویدی داستان رویایی اثر آرتور شنیتسلر در سال 1926 است.

کوبریک تقریباً 70 ساله بود، اما به مدت 15 ماه بی وقفه کار کرد تا فیلم را تا تاریخ اکران برنامه ریزی شده‌اش در 16 ژوئیه 1999 به نمایش بگذارد. او فیلمنامه‌ را با فردریک رافائل شروع کرد، و 18 ساعت در روز کار کرد. اما این فیلم رکورد طولانی‌ترین فیلمبرداری پیوسته را در اختیار دارد که ۴۰۰ روز به طول می‌انجامد. این فیلم نتیجه طبیعت دقیق کوبریک بود، چرا که او به تمام جزئیات بصری توجه می‌کرد و کمال گرایی افراطی خود را نشان می‌داد. مرگ ناگهانی کوبریک در 7 مارس 1999 چند روز پس از پایان ویرایش اتفاق افتاد. او هرگز نسخه نهایی را ندید که برای عموم منتشر شود.

فیلم های استنلی کوبریک

در این بخش از بیوگرافی استنلی کوبریک مروری بر لیست فیلم‌های او خواهیم داشت، فیلم‌هایی که موج فیلم‌سازی جدیدی را در هالیوود شروع کرد. اغلب از کار‌های او به عنوان بزرگ‌ترین فیلم‌ها و تاثیرگذار‌ترین کارگردان یاد می‌شود. اسپیلبرگ می‌گوید: شیوه‌ای که کوبریک داستان را روایت می‌کند با روشی که به آن عادت کرده‌ایم مغابرت دارد، هیچکس نمی‌توانست عکاس بهتری از او در تاریخ باشد.در ادامه تمام فیلم‌ها و مستند‌های این کارگردان سرشناس را معرفی می‌کنیم.

مستند های استنلی کوبریک

سال	عنوان
1951	روز نبرد
1951	کشیش پرنده
1952	مجمع جهانی جوانان
1953	دریانوردان

جوایز و افتخارات استنلی کوبریک

در این قسمت از بیوگرافی استنلی کوبریک جوایز او را مورد بررسی قرار می‌دهیم. کریستوفر نولان تاکنون برای 30 جایزه مختلف نامزد دریافت جایزه بوده و 7 جایزه را دریافت کرده است. در جدول زیر می‌توانید تمام جوایز و نامزد‌ه‌های او را مشاهده کنید.

سال	عنوان	جشنواره	اثر
1964	نامزد بهترین عکس	اسکار	دکتر استرنج لاو
1964	نامزد بهترین کارگردانی	اسکار	دکتر استرنج لاو
1964	نامزد بهترین فیلمنامه اقتباسی	اسکار	دکتر استرنج لاو
1968	نامزد بهترین کارگردان	اسکار	2001 ادیسه فضایی
1968	نامزد بهترین فیلمنامه اورجینال	اسکار	2001 ادیسه فضایی
1968	برنده بهترین جلوه‌های بصری	اسکار	2001 ادیسه فضایی
1971	نامزد بهترین عکس	اسکار	پرتغال کوکی
1971	نامزد بهترین کارگردان	اسکار	پرتغال کوکی
1971	نامزد بهترین فیلمنامه اقتباسی	اسکار	پرتغال کوکی
1975	نامزد بهترین عکس	اسکار	بری لیندون
1975	نامزد بهترین کارگردان	اسکار	بری لیندون
1987	نامزد بهترین فیلمنامه اقتباسی	اسکار	غلاف تمام فلزی
1957	نامزد بهترین فیلم از هر منبعی	آکادمی فیلم بریتانیا	کشتار
1958	نامزد بهترین فیلم از هر منبعی	آکادمی فیلم بریتانیا	مسیر‌های باشکوه
1961	نامزد بهترین فیلم از هر منبعی	آکادمی فیلم بریتانیا	اسپارتاکوس
1965	برنده بهترین فیلم از هر منبعی	آکادمی فیلم بریتانیا	دکتر استرنج لاو
1965	جایزه بفتا بهترین فیلمنامه بریتانیایی	آکادمی فیلم بریتانیا	دکتر استرنج لاو
1965	برنده جایزه بفتا بهترین فیلم بریتانیایی	آکادمی فیلم بریتانیا	دکتر استرنج لاو
1969	نامزد جایزه بفتا بهترین فیلم	آکادمی فیلم بریتانیا	2001 ادیسه فضایی
1973	نامزد جایزه بفتا بهترین فیلمنامه	آکادمی فیلم بریتانیا	پرتغال کوکی
1973	نامزد جایزه بفتا بهترین فیلم	آکادمی فیلم بریتانیا	پرتغال کوکی
1976	برنده جایزه بفتا بهترین کارگردانی	آکادمی فیلم بریتانیا	بری لیندون
1961	نامزد بهترین کارگردانی	گلدن گلوب	اسپارتاکوس
1963	نامزد بهترین کارگردانی	گلدن گلوب	لولیتا
1972	نامزد بهترین فیلم درام	گلدن گلوب	پرتغال کوکی
1975	نامزد بهترین کارگردانی	گلدن گلوب	بری لیندون

حقایق پنهان استنلی کوبریک

در ادامه بیوگرافی استنلی کوبریک، در این قسمت می‌توانید با برخی از حقیقت‌های جالب درباره این فیلمساز آشنا شوید که احتمالا نمی‌دانید.

بدون هیچ اسکاری

تصور اینکه کسی به اندازه کوبریک محبوب و خلاق باشد، باید اسکار‌های فراوانی هم داشته باشد. با این حال، در طول 48 سال درخشان خود در صندلی کارگردانی، او هرگز یک بار به خاطر مهارت‌هایش اسکاری دریافت نکرد. در حالی که او نامزد چندین جایزه بود، تنها اسکاری که تا به حال دریافت کرد برای جلوه های بصری در فیلم 2001: یک ادیسه فضایی بود. اما این او را در کنار بزرگانی مانند فدریکو فلینی و آلفرد هیچکاک قرار می‌دهد که هرگز برای کارهای نمادین خود هیچ تقدیر آکادمی دریافت نکردند.

اخراج توسط مارلدون براندو

جک های یک چشم تنها فیلمی بود که مارلون براندو تا به حال کارگردانی کرده بود، اما در اصل قرار بود این یک پروژه استنلی کوبریک باشد که سم پکینپا فیلمنامه آن را نوشته بود. اگرچه کوبریک قراردادی را برای کارگردانی این فیلم برای پارامونت پیکچرز امضا کرده بود، اما هم او و هم پکینپا در مرحله پیش تولید توسط براندو اخراج شدند.

دارای رکورد گینس

بر کسی پوشیده نیست که کوبریک این کارگردان کمال‌گرا همیشه ترجیح می‌داد زمان زیادی را صرف گرفتن یک عکس عالی و درست از صحنه کند. با در نظر گرفتن این موضوع، شاید تعجبی نداشته باشد اگر بدانیم که کوبریک رکوردی در کتاب رکوردهای جهانی گینس برای ساخت فیلم «چشمان باز» دارد که تا به امروز طولانی ترین فیلم برداری پیوسته است و ۱۵ ماه به طول انجامیده است.

ترس کوبریک از پرواز

کوبریک از پرواز می‌ترسید، برای نمایش حماسی خود در 2001: یک ادیسه فضایی قرار بود برای اولین بار در ایالات متحده نمایش داده شود، اما با ضرب‌الاجلی روبرو بود. از آنجایی که امکان پرواز وجود نداشت، کوبریک تصمیم گرفت با کشتی ملکه الیزابت سفر کند و تا آنجا پیش رفت که یک میز تدوین را با خود آورد تا بتواند آخرین نکات را روی فیلم بگذارد. پس از اولین نمایش در سواحل شرقی، او سوار قطاری به مقصد لس آنجلس شد و در حالی که در طول سفر برش‌ها و ویرایش‌های بیشتری را روی فیلم انجام داد.

همچنین بخوانید :

گرانترین بازیگران مرد خارجی ؛ دنیل کریگ بالاترین دستمزد را از نتفلیکس گرفت

مرگ استنلی کوبریک

در 7 مارس 1999، شش روز پس از نمایش آخرین فیلم استنلی کوبریک Eyes Wide Shut برای خانواده‌ و دوستانش، کوبریک در سن 70 سالگی در خواب درگذشت و دچار حمله قلبی شد. مراسم تشییع جنازه او پنج روز بعد در Childwickbury Manor برگزار شد و تنها دوستان نزدیک و خانواده در آن حضور داشتند که در مجموع حدود 100 نفر بودند.

آلبوم عکس استنلی کوبریک

کلام آخر

ممنون از اینکه تا پایان این مطلب همراه ما بودید. ما در این مقاله، از یکی از بهترین کارگردانان صاحب سبک هالیوود که با کارهایش روزنه‌ای برای نسل‌های بعد بود و آثارش زبان‌زد همگان شد. آیا شما آثار این کارگردان مشهور هالیوودی را دوست دارید؟ کدام یک از آثار استنلی کوبریک را می‌پسندید؟ شما می‌توانید نظر‌ها و پیشنهاد‌های خودرا در دیدگاه‌ها برای ما و دیگر مخاطبان پلازا بگذارید.