با توجه به حجم اطلاعات شخصی که ما برروی گوشی هایمان نگهداری می کنیم، امنیت، مساله ای بسیار مهم است. گوشی های اندرویدی به صورت پیش فرض رمزگذاری شده اند و روش های متنوعی برای قفل کردن و قفل گشایی آن ها پیشنهاد می کنند. برخی امن تر بوده، برخی نیز آسان تر هستند.
حالا در ادامه می خواهیم ببینیم کدام روش برای قفل کردن و قفل گشایی گوشی های اندرویدی بهتر است.
پسورد
- نقطه قوت: یک پسورد قوی بسیار امن است.
- نقطه ضعف: تایپ کردن آن به صورت روزمره چندان آسان نیست.
- چه هنگام استفاده شود: وقتی که بالاترین سطح از امنیت مورد نیاز است.
با همه نقاط منفی، پسورد همچنان امن ترین روش برای قفل نمودن گوشی است. شکستن یک کلمه عبور قوی — یا بهتر از آن، یک عبارت عبور – می تواند بسیار دشوار باشد (اگر نگوییم غیرممکن) و تضمین می کند که گوشی و همه اطلاعات روی آن امن باقی می مانند. عیب پسورد این است که برای گشودن قفل گوشی باید آن را تایپ کنید. این کاری است که بطور متوسط، تا هزار بار در روز انجامش می دهیم و به نظر خیلی جالب نیست. بجای آن، پسورد را به عنوان پشتیبان برای یک گزینه بیومتریک و به عنوان یک راه حل با امنیت بالا استفاده کنید.
پین کد
- مزیت: وارد کردنش نسبت به پسورد راحت تر است.
- عیب: یک پین کد قوی به سختی به خاطر سپرده می شود.
- چه زمانی استفاده شود: به عنوان پشتیبان برای یک اپشن امنیتی بیومتریک.
یک پین کد، جایگزین ساده شده ی پسورد است. اندورید پین هایی تا حداکثر 16 رقم را مجاز می داند که برابر با 10 به توان 15 حالت می باشد. هرچند پین کد 16 رقمی فوق العاده امن می باشد به خاطر سپردن آن دشوار است. بیشتر مردم معمولا از یک پین 4 رقمی استفاده می کنند که 10 هزار حالت مختلف برای آن قابل تصور است. تا زمانی که یک پین ساده مانند 1234 یا 5555 استفاده نکنید، حدس زدن آن برای دیگران دشواراست.
قفل کردن با استفاده از الگو
- مزیت: ساده و قابل فهم بودن آن.
- عیب: بسیاری از مردم از یک الگوی ساده و قابل پیش بینی استفاده می کنند.
- چه هنگام از آن استفاده شود: اگر حسگر اثر انگشت ندارید و از پین هم بدتان می آید.
قفل با الگو نیازمند آن است که شما یک الگو برروی شبکه ای از 9 نقطه رسم کنید. شما می بایست بین چهار تا همه نه تایشان را به صورت عمودی یا افقی یا مورب به هم متصل کنید. استفاده از آن و نیز بخاطر سپردن آن هم آسان است. همچون پسورد، قفل با الگو هم نیازمند انتخاب یک الگوی مناسب است. متضل کردن 4 الگو تنها در 1624 حالت ممکن است.استفاده از همه نه نقطه، حدودا برابر است با چهارصد هزار. تحقیقات نشان می دهد که افراد در زمان ساخت الگو ها، می توانند هم قابل پیش بینی و هم تنبل باشند. آن ها 4 یا 5 نقطه استفاده می کنند و از یکی از گوشه ها شروع می کنند و یک شکل رایج رسم می کنند. بدتر از همه، کسی می تواند با دید زدن از بالای شانه، الگوی شما را ببیند. بخاطر همه این مسائل، الگو گزینه خوبی نیست.
حسگر اثرانگشت
- مزیت: سریع و کاملا امن.
- عیب: حسگرها همیشه در مکان درست خود تعبیه نمی شوند.
- چه هنگام از آن استفاده شود: به عنوان گزینه اصلی برای بیشتر مواقع قابل استفاده است.
حسگرهای اثرانگشت اکنون بسیار رایج هستند و حتی در گوشی های میان رده نیز زیاد دیده می شوند. این روش برای بسیاری محبوب ترین راه قفل گشایی است. دلیلش هم واضح است. این روش سریع، ذاتی و امن می باشد. حسگر اثر انگشت شما را خیلی سریع از قفل نمایشگر عبور می دهد. برخی گوشی ها، بعنوان نمونه دستگاه های پیکسل، حتی از ژست های اثرانگشت پشتیبانی می کنند. با سوایپ کردن حسگر، قسمت اعلان ها باز خواهد شد. این برای گوشی های بزرگ که استفاده از آن ها با یک دست مشکل است بسیار مفید است.
البته همه حسگرهای اثرانگشت برابر نیستند. برخی سریع تر هستند و نیز آن ها همیشه در بهترین محل یعنی وسط در پشت، تعبیه نشده اند. همچنین شما نمی توانید با دستکش از آن استفده کنید، پس در کنار آن به یک روش جایگزین برای قفل گشایی دستگاه خود نیاز خواهید داشت.
تشخیص چهره
- مزیت: سریع بوده و با یک نظر انداختن، گوشی را باز می کند.
- عیب: در شکل فعلی اش خیلی امن نیست.
- چه هنگام استفاده شود: تنها در صورتی که به دسترسی به عملیات بانکی یا اپ های پرداخت نیازی ندارید.
اولین قفل گشایی با تشخیص چهره اندرویدی در سال 2011 ارائه شد. امنیت ضعیف آن مثال زدنی بود. به طوری که با یک عکس قابل فریب دادن بود. دو گونه تشخیص چهره وجود دارد. Face ID اپل از یک حسگر فروسرخ برای خواندن نمای سه بعدی چهره ی شما با جزییات بالا استفاده می کند. هرچند این حسگر کاملا خطاناپذیر نیست اما اپل ادعا کرده که 20 برابر حسگر اثرانگشت دقیق تر است. به نظر می رسد این روش، روش رایج تشخیص چهره در آینده باشد. هواوی نخستین تولید کننده اندرویدی بود که از سیستمی مشابه رونمایی کرد. روش دوم برروی دستگاه هایی شبیه گلکسی S9 و وان پلاس 5T استفاده می شود که از یک تصویر 2 بعدی که توسط دوربین سلفی گرفته می شود استفاده می کند. این روش می تواند سریع باشد اما به آسانی قابل گول زدن است. همچنین بعنوان نمونه اگر عینک بزنید یا در محیطی با میزان روشنایی متفاوت قرار داشته باشید ممکن است برای خود شما هم کار نکند.
بعنوان یک قانون کلی، اگر تولید کننده به شما اجازه دهد که از قابلیت تشخیص چهره برای باز کردن برنامه های پرداخت و عملیات بانکی استفاده کنید، آن گاه می توانید آن را یک روش امن تلقی کنید. اگر نه نمی توان آن را امن تلقی نمود. تشخیص چهره سامسونگ و وان پلاس جزو دسته دوم (ناامن) هستند.
اسکنر عنبیه چشم
- مزیت: یکی از امن ترین روش های تشخیص هویت بیومتریک
- عیب: ممکن است در محیط با نور بالا و یا استفاده از عینک درست عمل نکند
- چه هنگام از آن استفاده شود: در صورتی که شما آن را به حسگر اثرانگشت گوشی خود ترجیح بدهید.
اسکنر عنبیه یکی از امن ترین روش های تشخیص هویت بیومتریک می باشد، حتی امن تر از حسگر اثر انگشت. در حال حاضر این خصوصیت تنها در گوشی های سامسونگ نظیر گلکسی S9 و نوت 8 وجود دارد چرا که اندروید ذاتا آن را پشتیبانی نمی کند. اگر همانطور که انتظار می رود اندروید 9 این قابلیت را در خود بومی سازی کند، می توان انتظار داشت که این قابلیت رواج بیشتری پیدا نماید. اسکنر عنبیه هر دو چشم شما را اسکن می کند. سریع و دقیق بوده و به اندازه ای امن است که بتواند با آن از اپ های مالی استفاده نمود.
عیب آن این است که این حسگر برخی کارهای اضافی را طلب می کند. شما می بایست ابتدا دکمه پاور را فشار دهید (برخلاف حسگر اثرانگشت)، و نیز باید گوشی را در مکان درست طوری نگه دارید تا چشمانتان اسکن شود. اسکنر عنبیه همچنین در روشنایی بالا ممکن است به مشکل بربخورد و همینطور اگر عینک یا لنز داشته باشید.
اسکن هوشمند
- مزیت: ترکیب بهترین ویژگی های تشخیص چهره و عنبیه.
- عیب: به اندازه ای که بتوان از آن برای کار با اپ های پرداخت استفاده نمود امن نیست.
- در چه هنگام استفاده شود: اگر بطور عادی از تشخیص چهره استفاده می کردید.
اسکن هوشمند یک سیستم امنیتی ساخته شده توسط سامسونگ می باشد و در گلکسی S9 استفاده شده است. این سیستم به گونه ای طراحی شده تا مزایا ی تشخیص چهره و اسکن عنبیه را با هم ترکیب کند و محدودیت های این دو را از میان ببرد. این سیستم در ابتدا چهره شما را اسکن می کند. در صورت به نتیجه نرسیدن (مثلا اگر نور خیلی کم بود)، عنبیه شما را اسکن می کند. در صورت به نتیجه نرسیدن از ترکیب این دو استفاده می کند.به نظر پیچیده می آید اما این عملیات به صورت آنی اتفاق می افتند. متاسفانه، به این خاطر که تشخیص چهره آن امنیت کمتری دارد نمیتوان از اسکن هوشمند برای انجام پرداخت ها بوسیله Samsung Pay استفاده کرد یا به سایر برنامه های حساس دسترسی یافت.
قفل هوشمند
علاوه بر آپشن های امنیتی اصلی، اندروید 5 خصوصیت قفل هوشمند که طراحی شده اند تا قفل گشایی گوشی شما کمتر آزار دهنده باشد را ارائه می دهد.
تشخیص بر روی بدن
این خصوصیت گوشی شما را وقتی تشخیص دهد در حال حمل آن هستید باز نگه می دارد، مانند وقتی که در جیب یا کیف قرار دارد. واضحا این به این معنیست که گوشی شما وقتی در جیب فرد دیگری نیز حمل می شود ممکن از قفل گشایی شود. این خصوصیت به خاطر راحتی ایجاد شده و امنیت ندارد.
مکان های امن
ویژگی مکان های امن، گوشی شما را هروقت در مکان خاصی قرار بگیرد قفل گشایی می کند. این مکان می تواند منزل، مدرسه، محل کار یا هرجای دیگر که شما زیاد می روید باشد. بخاطر داشته باشید که هر کسی در آن مکان خاص می تواند از گوشی شما استفاده کند، پس تنها در مکان های کاملا امن از آن ها استفاده کنید.
دستگاه های مورد اعتماد
با این ویژگی، گوشی شما در صورت قرار گرفتن در یک محدوده خاص(فاصله حدود 9 متری) از یک دستگاه بلوتوث که قبلا مشخص کرده اید، قفل گشایی می شود. این قابلیت می تواند با یک ساعت بلوتوثی که همیشه با شماست بخوبی کار کند، اما اگر ازدستگاه های همگانی استفاده کنید از امنیت آن کاسته می شود.
چهره مورد اعتماد
ویژگی چهره مورد اعتماد نسبت به زمانی که برای اولین برا معرفی شد بهینه سازی شده است، اما همچنان نسبت به دیگر گزینه ها سطح امنیت مشابهی دارد. این ویژگی اگر تنها بخواهید از اطلاعات گوشی تان در صورت به سرقت رفتن یا گم شدن گوشی محافظت کنید به اندازه کافی آسان است.
تشخیص صوت
قابلیت تشخیص صوت به شما اجازه می دهد با استفاده از عبارت OK Google گوشی خود را قفل گشایی کنید. این روش در صورتی که از گوگل اسیستنت زیاد استفاده می کنید یا نمی خواهید از دستانتان استفاده کنید(مثلا هنگام رانندگی) گزینه خوبیست.
برترین روش قفل کردن اندروید برای نیاز های شما
دست آخر، شما می بایست روشی را انتخاب کنید که در وهله اول از لحاظ امنیت بهترین کارایی را برایتان داشته باشد. برای بسیاری از ما، اسکن اثرانگشت با پشتیبانی یک پسورد یا پین کد قوی چنین گزینه ای خواهد بود. هنگامی که اندروید اسکن چهره و عنبیه را کاملا بومی سازی کند آن ها می توانند گزینه های بهتری باشند.
امنیت بیومتریک همچنان بعضا سئوال برانگیز و موجب نگرانی است. همه سیستم های بیومتریک در گوشی ها شکسته شده اند، هرچند معمولا به روش های فنی و پیچیده. و چون گوشی شما اسکن های اثرانگشت و عنبیه شما را ذخیره می کند، برخی از کاربران نگرانی هایی درباره حریم خصوصی خود دارند. هر روشی را که انتخاب می کنید به یاد داشته باشید که بهتر از هیچ است. همچنین اطمینان حاصل کنید که گوشی شما از جوانب دیگر نیز امن باشد.