من هرگز جذبه و زیبایی دوربین های مدار بسته‌ی خانگی مثل دوربین های امنیتیِ “قناری” ، “Nest Cam” و امثال آنها را درک نکرده ام. این ها همیشه برای من تجربه ای منحصر به فرد بوده اند. برای یک سیستم امنیتیِ مناسب به اندازه کافی قابل اطمینان نیستند و همچنین برای یک مانیتورینگ کوچک هم به اندازه کافی کاربردی نمی باشند؛ اما بسیاری از مردم واقعاً این دوربین ها را دوست دارند و از آن ها استفاده می کنند. بنابراین تصمیم گرفتم که هفته گذشته وقت خود را صرف بررسی دوربین مدار بسته‌ی Nest Cam کنم تا شاید نظرم دو مورد آن ها عوض شود.
مهم ترین ویژگی دوربین های Nest Cam که قیمتی حدود 299 دلار دارند، هوش مصنوعی بالای آنهاست. این دوربین دارای رزولوشن بالاتری نسبت به مدل های قبلی Nest Cam است، اما از آن برای تولید یک تصویر ویدیوییِ بزرگ تر استفاده نمی کند. اما در عوض، این رزولوشن بالا را با ردیابیِ هوشمندِ افراد ترکیب می کند تا زمانی که فردی در کادر دوربین مشاهده شد، به طور خودکار بر روی آن شخص زوم کند و همچنین کیفیتِ تصویرِ خوبِ خود را هم حفظ نماید. این دوربین ها یک اپلیکیشن موبایلی دارند که می توانید بر روی تلفن همراه خود نصب کنید و از طریق آن چهره‌ی دوستان و افراد خانواده و یا هر شخصِ قابل اعتماد دیگری که خودتان می شناسید را برایش تعریف نمایید. با این کار این دوربین فقط هنگام تشخیص چهره‌ی افراد بیگانه آژیر خطر خود را به صدا در می آورد.
برای انجام اینکار شما باید در Nest Aware service عضو شوید. با عضو شدن در این بخش و پرداخت ماهانه 10 دلار و یا سالیانه 100 دلار می توانید تا 10 روز از تمام تصاویر گرفته شده توسط این دوربین نسخه پشتیبان گرفته و در صورت نیاز آن ها را بازیابی کنید. همچنین می توانید با پرداخت ماهانه 30 دلار و یا سالیانه 300 دلار تا 30 روز از تصاویرتان پشتیبان داشته باشید. هزینه‌ی اضافه کردن یک دوربین دیگر به برنامه 10 روزه، 5 دلار در ماه و دوربین های اضافه دیگر در برنامه 30 روزه، 15 دلار در هر ماه است. بدون عضو شدن در این سرویس، دوربین Nest Cam باز هم در زمان شناسایی حرکت، صدا و اشخاص، به شما از طریق برنامه ای که بر روی تلفن همراه تان نصب است، هشدار می دهد، اما قابلیتِ تشخیص و تفکیکِ چهره های آشنا و غریبه دیگر امکان پذیر نخواهد بود و تنها قادر خواهد بود تا سه ساعت گذشته فیلم را به عقب بر گرداند.
از هزینه‌ی خود دوربین و خرید اشتراکِ خدمات آن که بگذریم، هوش مصنوعیِ دوربین Nest Cam حرف های زیادی برای گفتن دارد. کمپانی سازنده‌ی Nest Cam، این دوربین را به عنوان یک دستگاه امنیتی معرفی می کند، بنابراین من تصمیم گرفتم که آن را در پنجره‌ی جلوییِ خانه ام نصب کنم به طوری که تصاویر درب ورودی منزل را پوشش دهد. (توجه داشته باشید که همه این ها در داخل منزل است، این دوربین برای استفاده در خارج از منزل طراحی نشده است). من تصور می کردم که این دوربین فقط قادر است در مورد وارد شدن افراد و زنگ درب به من هشدار دهد، اما زمانی که یکی از همسایگانم سگ خانگی اش را برای گردش به بیرون برده بود و از کنار منزل من عبور می کرد، از طریق اپلیکیشن به من هشدار داده شد. البته این هشدار به سرعت برایم خسته کننده شده بود، چون هر دفعه که شخصی از کنار خانه ام عبور می کرد، هشدار نرم افزار به صدا در می آمد.
این دوربین همچنین پیغام ها و هشدار های کاذبی هم داشت. خیلی مواقع به من هشدار می داد در حالی که کسی پشت درب نبود و بسیاری مواقع هم زمانی که واقعاً کسی پشتِ درب منزل بود، هیچ هشداری به من داده نمی شد! همین موارد باعث شدند که من برای برطرف کردن هر گونه نیاز واقعی امنیتی در مورد این دوربین ها تردید کنم. گذشته از این واقعیت که تنها کار مفیدی که این دوربین می تواند انجام دهد، این است که هنگام شناسایی یک شخص غریبه برای من یک پیام هشدار ارسال کند (که این احتمال هم وجود دارد فوراً آن را نبینم)، به نظر نمی رسد که راه حلی اساسی برای تامین امنیت کاملِ منزل شما باشد. این دوربین نمی تواند ادارات پلیس را مطلع کند و یا در مواقع اضطراری درخواست کمک رسانی نماید. در حالی که یک سیستم امنیتی خانگیِ مناسب باید این ویژگی ها را داشته باشد.
تصاویر ضبط شده توسط این دوربین با وضوح 1080p می باشند، در حالی که سنسور آن قادر است تصاویر 4k ارائه دهد. کیفیت عکس آن خوب است، اما به هیچ وجه با کیفیت دوربین گوشی های بالا رده قابل مقایسه نمی باشد. این دوربین امنیتی، همچنین دارای سه میکروفون و یک بلندگو می باشد، بنابراین اگر در مکان مناسبی آن را نصب کنید، می توانید از طریق آن با اشخاص مختلف صحبت نمایید. یا می توانید زمانی که فرزند تان برای خوابیدن به تخت خواب نمی رود، او را ببینید و بر سرش داد بزنید!
ویژگی تشخیص چهره‌ی این دوربین در عمل بسیار جالب و جذاب است. دوربین به طور خودکار بر روی صورت شخص زوم می کند و حتی زمانی که شخص در حال حرکت و دویدن هم باشد، چهره اون را دنبال می کند تا شما بتوانید به راحتی هویت او را تشخیص دهید. اما تنها راه مشاهده‌ی این قابلیت فقط در حالت timeline mode نرم افزار آن است. کلیپ های ویدئویی به اشتراک گذاشته شده یا ذخیره شده فقط نمای کلی کامل دوربین را نشان می دهند.
بعد از استفاده‌ی یک هفته ای از دوربین Nest Cam برای درب ورودی منزل ام، کم کم درک کردم که چرا مردم این چیزها را در خانه هایشان دوست دارند. شاید این دوربین ها سیستم های امنیتیِ فوق العاده ای نباشند، اما برای عکس گرفتن از لحظلات مفید و مثبت و اتفاقات جالبی که در طول روز اتفاق می افتند، خوب می باشند. این تصاویر مثلاً می توانند راه رفتنِ کودکِ دو ساله من، یا همسایه ام که در حال کوتاه کردنِ چمن های حیاط اش است و یا لحظه‌ی ورود پدر زن خودم باشند!
خیلی ها دوست دارند از این دوربین ها برای دیده بانی و نظارت کودکان خود استفاده کنند، اما به نظر من برای این کار به اندازه کافی سریع نمی باشند. یک اطلاع رسانی جزئی من را از خواب بیدار نمی کند، اما یک دیده بانِ کودکِ مناسب این کار را به خوبی انجام می دهد. یکی از همکاران من از این دوربین در اتاق خوابِ پسر هایش برای رصد کردنِ آنها و به موقع خوابیدن شان استفاده می کند. اما او می گوید که هزینه خدمات Nest Cam ارزشش را ندارد.
در نهایت باید گفت که دوربین Nest Cam یک اسباب بازیِ گران قیمت است. حتی با وجود ردیابیِ هوشمندِ اشخاص و کیفیت بالای تصاویر آن، من هنوز هم در مورد قیمت این محصول قانع نمی شوم.