مهندسان ناسا در حال طراحی یک زیردریایی بدون سرنشین به منظور انجام ماموریت‌های اکتشافی در دریاهای هیدروکربنی تایتان هستند.
بخش اعظم کره زمین پوشیده از اقیانوس‌‌های وسیع و پر آب است اما سایر اجرام موجود در منظومه شمسی با دنیای ما کاملاً متفاوتند. اغلب آنها فاقد هرگونه مایعی در سطح خود هستند و در برخی دیگر نظیر انسلادوس (Enceladus) ششمین قمر بزرگ سیاره زحل؛ اقیانوسی از مایعات زیر لایه ضخیمی از یخ قرار دارد که همین امر دشواری عملیات اکتشافی را چند برابر می‌کند.
با این حال بزرگ‌ترین و شاید معروف‌ترین قمر این سیاره یعنی تایتان یکی از معدود اجرام آسمانی منظومه شمسی است که مایعات را بدون هرگونه پوششی در سطح خود جای داده؛ عاملی که تایتان را به هدفی مناسب برای دانشمندان بدل کرده و ناسا را بر آن داشته تا در آینده با فرستادن یک زیردریایی به کاوش در دریاهای آن بپردازند.
البته بزرگ‌ترین چالش پیش روی مهندسین ناسا این واقعیت است که مایعات موجود در سطح تایتان آب نیستند و از هیدروکربن‌هایی چون متان بسیار سرد تشکیل شده‌اند. به تازگی مقاله‌ای در ژورنال Fluid Phase Equilibria منتشر شده که روند این ماموریت آتی ناسا و چگونگی طراحی کاوشگری که قادر به تاب آوردن در آن شرایط افراطی باشد را تشریح کرده است. آنطور که در این مقاله عنوان شده:
تایتان تنها جرم آسمانی شناخته شده در منظومه شمسی است که در سطح خود دریاهای مایع و باثبات را جای داده اما با این حال از خصوصیات ترمودینامیک این دریاها اطلاعات چندانی در دست نیست. این ماموریت تحقیقاتی با هدف بررسی میزان حلّالیت نیتروژن در مایعات متان-اتان و تاثیر نیتروژن محلول در چگالی دریاهای تایتان انجام خواهد گرفت.
تدارک دهندگان این پروژه متخصصانی را از لابراتوار HYPER دانشگاه ایالتی واشنگتن به جمع خود اضافه کردند تا به بررسی میزان مقاومت تجهیزات اکتشافی در دمای بسیار پایین و فشار شدید دریاهای تایتان بپردازند؛ البته نتیجه‌ی به دست آمده امیدوارکننده نبوده زیرا مشخص شد که با تکنولوژی فعلی برخی از تجهیزات به خصوص دوربین‌ها در چنین محیط خشنی دوام نخواهند آورد.
برای فائق آمدن بر این مشکل در نظر است با استفاده از ابزاری موسوم به بورسکوپ و اتصال لوله‌‌ای بلند و محکم به آن یک سیستم تقویت کننده‌ی اپتیکال طراحی شود که به عنوان لنز مجازی عمل کرده و لنز اصلی را از شرایط نامساعدی که در بیرون از زیردریایی حاکم است محفوظ نگه دارد.
البته هنوز راه درازی تا به سامان رساندن این پروژه باقی مانده چرا که ناسا سال 2038 را برای فرستادن این زیردریایی به تایتان درنظر گرفته است.