فیلم دیدن این فیلم جرم است عنوانی در ژانر سیاسی است که بعد از مدتی توقیف بالاخره در سال 1399 اکران شد. با معرفی فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است و نقد آن همراه ما باشید.
فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است اثری در ژانر سیاسی به نویسندگی و کارگردانی رضا زهتابچیان، فیلمساز جوان ایرانی است. این فیلم که محصول سازمان سینمایی سوره حوزه هنری است، در مسیر گرفتن پروانه ساخت با مشکلات زیادی روبرو شده بود و در نهایت در سکوت خبری فیلمبرداری آن انجام شد. داستان فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است درباره یک پایگاه بسیج در تهران است که فرمانده آن دست به گروگانگیری می‌زند. فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است در بخش نگاه نو سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و برای جایزه بهترین فیلم بخش نگاه نو نامزد شده بود که در نهایت آن جایزه را فیلم مسخره‌باز به کارگردانی همایون غنی‌زاده دریافت کرد. در این مقاله از پلازا با معرفی کامل فیلم دیدن این فیلم جرم است رضا زهتابچیان و نقد و بررسی آن همراه ما باشید.
دانلود فیلم دیدن این فیلم جرم است
در ویدیوی زیر می‌توانید «تیزر فیلم دیدن این فیلم جرم است» را تماشا کنید و با داستان آن بیشتر آشنا شوید.
زمان اکران فیلم دیدن این فیلم جرم است
بعد از 3 سال از اولین نمایشش در جشنواره فیلم فجر، در نهایت فیلم دیدن این فیلم جرم است با بازی امیر آقایی از تاریخ 17 دی ماه 1399 در سینماها به اکران درآمد. همچنین این اثر از تاریخ 25 اسفند ماه 1399 در سرویس‌های اشتراک فیلم اکران شده است و اکران آنلاین فیلم دیدن این فیلم جرم است همچنان ادامه دارد. در نتیجه هنوز امکان دانلود آن به صورت قانونی وجود ندارد. طبق ادعای سازندگان فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است، این عنوان سیاسی‌ترین فیلم دهه نود سینمای ایران محسوب می‌شود.
داستان فیلم دیدن این فیلم جرم است
در خلاصه فیلم دیدن این فیلم جرم است آمده است که:
فقط یک فیلم پنج دقیقه‌ای می‌خواستم تا بعدا بتونم از زنم و دخترم دفاع کنم، ولی امونم ندادند… صدای آژیراشون داره نزدیک‌تر می‌شه… الان مثل مور و ملخ می‌ریزن اینجا…
داستان از این قرار است که مردی مست در خیابان به زنی چادری به نام هانیه حمله می‌کند و او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد. زن که همسرش (امیر) فرمانده یک پایگاه بسیج در همان نزدیکی است خودش را به همسرش می‌رساند و مرد مست هم که همچنان زن را تعقیب می‌کرد، همانجا دستگیر می‌شود. چیزی نمی‌گذرد که مقامات عالی‌رتبه به این پایگاه بسیج می‌آیند و خواستار آزادی مرد مست هستند، اما امیر نمی‌تواند کوتاه بیاید…
بازیگران فیلم دیدن این فیلم جرم است
فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است از آن دست آثار پربازیگر است که قطعا فرصت نمی‌شود همه آنها را معرفی کنیم. اما در ادامه می‌توانید با بازیگران اصلی، شخصیت های فیلم دیدن این فیلم جرم است و عوامل آن بیشتر آشنا شوید.
مهدی زمین پرداز در نقش سید امیر موسوی
مهدی زمین‌پرداز بازیگر جوان تهرانی متولد 23 شهریور 1360 است و کارش را از بازیگری در تئاتر شروع کرده است. این بازیگر با آثار کوتاه و بلند محمدحسین مهدویان وارد سینما شد و برای اولین بار در فیلم مستند آخرین روزهای زمستان به کارگردانی مهدویان بازی کرد. او در اکثر فیلم‌های بلند مهدویان نیز بازی کرده است؛ فیلم‌هایی چون ماجرای نیمروز محصول سال 1395، لاتاری محصول سال 1396 و ماجرای نیمروز: رد خون محصول سال 1397.
فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است اولین فیلم سینمایی است که زمین‌پرداز نقش اصلی آن را ایفا می‌کند. او در این فیلم نقش امیر، فرمانده پایگاه بسیج و همسر هانیه، زنی که به او تعرض شده را بازی می‌کند. امیر معلم تاریخ است و پای عقایدش ایستاده است.
امیر آقایی در نقش سردار موسوی
امیر آقایی بازیگر شناخته‌شده ایرانی متولد 10 مرداد 1354 در ارومیه است. آقایی اخیرا اولین سیمرغش را برای بازی در فیلم شنای پروانه در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. همچنین این هنرمند در سال 1399 نیز در سریال آقازاده که از شبکه نمایش خانگی پخش می‌شد در یکی از نقش‌های اصلی حضور داشت و بازی کرد.
سریال خاک سرخ محصول سال 1380 اولین مجموعه تلویزیونی بود که امیر آقایی در آن بازی کرد و بعد از آن در آثاری چون سریال بی‌گناهان محصول سال 1387، ارمغان تاریکی محصول سال 1389، سرزمین کهن محصول سال 1392 و چرخ و فلک محصول سال 1395 به ایفای نقش پرداخت. آخرین سریال آقایی در تلویزیون نوار زرد نام داشت که در سال 1396 پخش شد.
این بازیگر در سینما هم حضور پررنگی داشته و در آثاری چون ارتفاع پست محصول سال 1380، زن دوم محصول سال 1386، سعادت آباد محصول سال 1389، هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند محصول سال 1392، کوچه بی‌نام محصول سال 1393، بادیگارد محصول سال 1394، بدون تاریخ بدون امضا محصول سال 1395 و شب داخلی دیوار محصول سال 1399 بازی کرده است.
امیر آقایی در دیدن این فیلم جرم است حضور کوتاهی دارد و تقریبا در اواخر فیلم وارد داستان می‌شود. او نقش عموی امیر را بازی می‌کند و طرز فکر او نیز چندان از برادرزاده‌اش دور نیست.
حسین پاکدل در نقش راد
حسین پاکدل بازیگر، نویسنده، نمایشنامه‌نویس، مجری، تهیه‌کننده و کارگردان ایرانی متولد سال 1338 در شهر اصفهان است. همچنین او بین سال‌های 1366 تا 1373 عهده‌دار مدیریت پخش شبکه اول سیما بود. حسین پاکدل که برادر مهدی پاکدل (بازیگر) و مسعود پاکدل (عکاس و برنامه‌ساز) است در سال 1376 با فیلم یاس‌های وحشی وارد سینما شد. در همان سال با سریال یک مرد آبی به تلویزیون نیز راه یافت.
از دیگر آثاری که در آنها هنرنمایی کرده است باید از سریال‌های ایراندخت محصول سال 1397 و از سر نوشت محصول سال 1398-1399 و فیلم‌های مسافر ری محصول سال 1379، برف روی کاج‌ها محصول سال 1390، لانتوری محصول سال 1394 و آستیگمات محصول سال 1396 نام ببریم. حسین پاکدل در فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است نقش شخصیتی به نام راد را بازی می‌کند که از مسئولین اداره ویژه امنیت است.
لیندا کیانی در نقش هانیه
لیندا کیانی بازیگر ایرانی متولد 23 شهریور 1359 در شهر آبادان است. این بازیگر مدرک کارشناسی ارشد فلسفه دارد و در دوره‌های آموزش بازیگری محمدرضا شریفی‌نیا و آزیتا حاجیان، کلاس‌های آموزشگاه بازیگری سمندریان و کلاس‌های فن بیان مهتاب نصیرپور شرکت کرده است.
کیانی از سال 1384 با سریال گارد ساحلی وارد تلویزیون شد و از آن زمان در سریال‌هایی چون ساعت شنی محصول سال 1386، روز حسرت محصول سال 1387، وضعیت سفید محصول سال 1390، مدینه محصول سال 1393، دلدادگان محصول سال 1396 و سریال شبکه خانگی مانکن در سال 1398 بازی کرده است.
آقای هفت رنگ نیز اولین فیلم سینمایی این بازیگر در سال 1387 بود. برخی از سایر فیلم‌هایی که در آنها به ایفای نقش پرداخته است عبارتند از ماجرای نیمروز محصول سال 1395، اکسیدان محصول سال 1395، خجالت نکش محصول سال 1396، چشم و گوش بسته محصول سال 1397 و صحنه زنی محصول سال 1399. لیندا کیانی در فیلم دیدن این فیلم جرم است حضور کوتاهی دارد و فقط در ابتدای فیلم، شروع قصه را به عنوان همسر امیر رقم می‌زند.
حمیدرضا پگاه در نقش حاج آقا ناصر احتشام
حمیدرضا پگاه بازیگر سینما و تلویزیون متولد 11 دی 1350 در تهران است. پگاه فعالیت بازیگری خود را در سال 1372 با سریال تلویزیونی ضلع ششم آغاز کرد. او در سریال‌هایی چون شن‌های کف رودخانه (1376)، شبی از شب‌ها (1382)، حیرانی (1390)، آوای باران (1392)، عاشقانه (1395)، گیله وا (1398) و خانه امن (1399) بازی کرده است.
با اینکه فعالیت اصلی حمیدرضا پگاه در تلویزیون بوده است، ولی او در فیلم‌های سینمایی زیادی نیز بازی کرده است. برخی از آنها عبارتند از این زن حرف نمی‌زند (1381)، صحنه جرم، ورود ممنوع! (1384)، برخورد خیلی نزدیک (1387) و گیلدا (1395).
سایر بازیگران فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است عبارتند از:
- محمود پاک نیت در نقش کریمی
- حسن زارعی در نقش صدر
- احسان امانی در نقش مرد مست
- حمید ابراهیمی در نقش سرهنگ یوسفی
- محمدرضا مالکی در نقش افشار
- مهران هادی در نقش مهدی شیخ صراف
- احسان شیخی در نقش غلامرضا پهلوان
- عدنان فراهانی در نقش عطا تاجیک
- ایمان عبادیان در نقش مهران جمشیدی
- سعید دشتی در نقش سینا سلیمی
- سامان غنائمی در نقش سلمان سلیمی
- سید مهدی سجادیان در نقش مسعود سعادت
- فرشاد میرزایی در نقش میثم موحدنیا
- علی آباقری در نقش زاهدی
- محمد مهدی پازوکی در نقش مامور امنیتی
- آرام نباتی در نقش ستوان شعبانی
- مهرداد فلاحت‌گر در نقش سرگرد
عوامل فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است نیز عبارتند از:
- تهیه‌کننده: محمدرضا شفاه
- موسیقی: امید روشن‌بین
- مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا
- مدیر صدابرداری: امیر نوبخت حقیقی
- تدوینگر: سیاوش کردجان
- توزیع‌کننده: حوزه هنری
در تصویر زیر می‌توانید پوستر فیلم دیدن این فیلم جرم است را ببینید.
نقد و بررسی فیلم دیدن این فیلم جرم است
رضا زهتابچیان کارگردان، تدوینگر و شاعر ایرانی است که پیش از فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است، فیلم‌های کوتاه «مادر» و «خانه» را ساخته و در ساخت فیلم کوتاه «سرزمین مادری» نیز به عنوان نویسنده و تدوینگر حضور داشته است. رد پای این فیلم‌های کوتاه را در فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است هم به وضوح می‌توانیم ببینیم. از این لحاظ که فیلمساز بدون معطلی و کشتن وقت، سراغ سوژه اصلی فیلمش می‌رود و در همان سکانس اول گره اصلی داستان را به تصویر می‌کشد.
زمین که مال اوناست، ما فقط سیم خاردارای دورشیم.
فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است که از آن به عنوان سیاسی‌ترین فیلم دهه 90 نام برده می‌شود، به شدت یادآور فیلم آژانس شیشه‌ای به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا و بازی به یاد ماندنی پرویز پرستویی است. در آژانس شیشه‌ای حاج کاظم برای نجات همرزم و دوست دوران جنگش در یک آژانس هواپیمایی دست به گروگانگیری می‌زند؛ در دیدن این فیلم جرم است نیز یک جوان بسیجی برای دفاع از ناموسش برخی از مسئولان دولتی را در یک پایگاه بسیج به گروگان می‌گیرد. اگرچه نسل قهرمانان این دو فیلم با یکدیگر متفاوت است، اما هر دو به شدت به رویه و عملکرد نظام معترض هستند. حتی در موسیقی نیز این فیلم یادآور موسیقی حماسی آثار حاتمی‌کیا به عنوان مثال فیلم بادیگارد است.
نکته حائز اهمیت در مورد فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است این است که علیرغم ادعای سیاسی بودن و داستان حساسش، در نهایت گویی فیلمساز توجیهی برای عملکرد همه شخصیت‌های فیلم ارائه می‌کند و رویه خارج از عرف و قانون آنها را به نوعی به صلاح مملکت و مردم می‌داند. به جز شخصیت مرد مست که البته او هم در نهایت به عنوان یک شهروند انگلیسی معرفی می‌شود و بدتر از آن اصلا مشخص نمی‌شود که در گذشته چه بر سر این مرد آمده که امروز این گونه به یک زن چادری حمله می‌کند؛ چراکه انگار تنها مشکل او با این زن، حجاب و چادر او بوده است.
یه مشت کلاغ سیاه چادری زندگی‌مو تباه کردن.
شاید بهتر بود فیلمساز به جای معرفی این شخصیت به عنوان یک شهروند انگلیسی، بیشتر به گذشته و روانشناسی شخصیت او بپردازد. اما در چنین فیلم‌هایی همانطور که قبلا نیز نمونه‌هایش را در آثار حاتمی‌کیا و محمدحسین مهدویان دیده‌ایم، بر انگیختن احساسات ملی‌گرایی عموما از منطق داستان اهمیت بیشتری دارد!
با این حال از یک نظر می‌توان فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است را ستود و آن ساختن یک «قهرمان» در فضای داستان و زنده کردن این مفهوم در سینمای ایران است. قهرمانی که کنش دارد و سعی دارد چیزی محال را حتی شده به تنهایی تغییر دهد؛ شخصیتی که در سینمای ایران کمتر شاهدش هستیم.
در نهایت می‌توانیم بگوییم که فیلم سیاسی دیدن این فیلم جرم است به نوعی نسخه به روز شده فیلم آژانس شیشه‌ای است که البته به سطح آن فیلم نیز نمی‌رسد. فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است در حد دیالوگ‌هایی شعارزده باقی می‌ماند؛ با این حال همین حرف‌های شعارزده اما ممنوعه نیز حرف دل خیلی از مردم است و همین باعث عامه‌پسند شدن این اثر شده است. با این همه همانطور که پیشتر نیز به آن اشاره کردیم، این دیالوگ‌ها در نهایت در حد شعار باقی می‌مانند و همانطور که امیر در فیلم نیز به آن اشاره می‌کند در آخر کل قضیه «ماست مالی» می‌شود. دیدن این فیلم جرم است که گویا ساخت آن برای تهیه‌کننده و سازمان سازنده آن یعنی باشگاه سوره جرمی محسوب نمی‌شود و فقط برای مردمی که قرار است آن را تماشا کنند جرم است، حتی با سیلی آخر داستان هم کاری را از پیش نمی‌برد.
قانون برای من قانونه، برای اونا تفریحه. من معلمم مهدی. من اهل قلم و کاغذم. این اسلحه رو اونا دادن دست من.
کلام آخر
در این مقاله با معرفی فیلم دیدن این فیلم جرم است و نقد و بررسی آن همراه شما بودیم. از 25 اسفند اکران آنلاین این عنوان شروع شده و احتمالا پخش آن در شبکه نمایش خانگی نیز به زودی آغاز خواهد شد. همانطور که خواندید، فیلم سینمایی دیدن این فیلم جرم است در فضایی سیاسی ساخته شده است و احتمالا اگر سریال آقازاده را اخیرا تماشا کرده و از آن لذت برده باشید، این فیلم را نیز دوست خواهید داشت.
آیا شما فیلم ایرانی دیدن این فیلم جرم است را تماشا کرده‌اید؟ نظر شما درباره داستان و شخصیت‌های آن چیست؟ آیا با آنها ارتباط برقرار کردید؟ در قسمت نظرات همراه ما باشید.