زندگینامه ونسان ونگوگ ؛ نقاشی که گوش خود را برید

ونسان ونگوگ از بزرگ‌ترین طراحان و نقاشان دنیا در طول تاریخ است. ما ونسان ون گوگ را با آثاری مانند تابلوی شب پرستاره و مجموعه گل‌های آفتابگردان می‌شناسیم. در این مقاله با زندگینامه ونسان ونگوگ، هنرمند صاحب‌نام هلندی، آشنا می‌شویم.

وینسنت ویلم ونگوگ (Vincent Willem van Gogh) یک نقاش پست امپرسیونیست هلندی بود که پس از مرگ به یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ هنر غرب تبدیل شد. در یک دهه فعالیت، او حدود 2100 اثر هنری خلق کرد که بیشتر آن‌ها مربوط به دو سال آخر زندگی وی است. او در زمان حیات خود از نظر تجاری موفق نبود و پس از تحمل سال‌ها بیماری روانی، افسردگی و فقر در 37 سالگی از دنیا رفت. در ادامه با بیوگرافی Vincent van Gogh بیشتر آشنا خواهیم شد. همراه پلازا باشید.

در ویدیوی زیر نیز می‌توانید خلاصه‌ای از «بیوگرافی ونسان ونگوگ» را تماشا کنید.

آنچه در ادامه می‌خوانید:

بیوگرافی ونسان ونگوگ

در ادامه به بیوگرافی ونسان ونگوگ نقاش می‌پردازیم.

اوایل زندگی

وَنسان وَن گوگ در 30 مارس 1853 برابر با 10 فروردین 1232 در زوندِرت، دهکده‌ای در جنوب هلند، متولد شد. ونسان ون گوگ کودکی ساکت و گوشه‌گیر بود و استعداد بارزی در هنر طراحی و نقاشی در او دیده نمی‌شد.

او در شهرهای مختلفی تحصیل کرد و زمانی را نیز در منزل زیر نظر معلم خصوصی درس می‌خواند. ونسان دوران نوجوانی و جوانی خود را ملال‌آور و بی‌حاصل توصیف می‌کند. او در سن شانزده سالگی کار در یک گالری فروش آثار هنری در شهر لاهه را شروع کرد. برادر محبوب ونسان، تئو نیز که چهار سال از وی کوچک‌تر بود، بعدها در همین گالری مشغول به کار شد. ونسان ونگوگ اصول طراحی را در دوران دبیرستان آموخت و پس از آن هرگز از طراحی و نقاشی دست نکشید.

در سال 1873 این گالری ونسان ون گوگ را به لندن فرستاد. پس از دو سال کار در لندن او به پاریس منتقل شد و کار هنری را کنار گذاشته و به یک دلال آثار هنری تمام عیار تبدیل شد. ونسان که به خاطر تحمل یک شکست عشقی، دلشکسته بود هرچه بیشتر در مذهب غرق شد. در همین حال فضای کارش نیز برای او غیر قابل تحمل شده‌ بود و نمی‌توانست بیش از این با دلالی، ارزش آثار هنری را نادیده بگیرد. در نهایت او را از کارش اخراج کردند.

جوانی ونسان ونگوگ

ونسان ون گوگ با از دست دادن شغلش به انگلستان برگشت و به عنوان یک معلم ذخیره مشغول به کار شد. شغل معلمی برای ونسان موفقیتی در پی نداشت پس او به هلند و نزد پدر و مادرش بازگشت. در همین زمان او تصمیم گرفت همانند پدرش، کشیش شود، اما این پیشه هم برای ونسان مناسب نبود. پس از این ماجرا، وی تصمیم گرفت که در دانشگاه آمستردام در رشته الهیات تحصیل کند. والدینش نیز هزینه کلاس‌های خصوصی او را پرداخت کردند تا برای ورود به دانشگاه آماده شود. با این همه ونسان نتوانست آزمون ورودی دانشگاه را پشت سر بگذارد و انگیزه خود را نیز برای تحصیل از دست داد.

بعد از یک دوره سه ماهه آموزشی در بروکسل، ونسان ونگوگ به عنوان یک مُبلغ مذهبی به روستایی در نزدیکی یک معدن ذغال‌سنگ در جنوب بلژیک فرستاده شد. او با کارگرهای معدن و خانواده‌هایشان ارتباط عمیقی برقرار کرد و از آن‌ها حمایت می‌کرد. ونسان به علت رفتار و سبک زندگی متفاوت خود نتوانست چیزی بیشتر از یک مبلغ مذهبی باشد و در نهایت نتوانست این کار را ادامه دهد و نزد پدر و مادرش برگشت. سبک زندگی ونسان، خانواده او را بسیار ناراحت، ناامید و نگران می‌کرد و حتی فکر می‌کردند که بهتر است او را در یک آسایشگاه روانی بستری کنند.

آغاز نقاشی

ونسان ونگوگ در این دوره پر از ملال و تنهایی، به جستجویی عمیق در خویش پرداخت. او در نهایت تصمیم گرفت به پیشنهاد برادرش تئو طراحی و نقاشی را به طور جدی دنبال کند. از زمانی که ونسان یک مُبلغ مسیحی بود، میل به یاری رساندن به مردم و به تصویر کشیدن رنج آن‌ها در وی ایجاد شد. بعدها این میل در او به کمال رسید و به یک نیاز ضروری بدل شد. به گفته برادرش برخی از آثار ونسان تنها برای به تصویر کشیدن یک احساس خالص انسانی خلق شده‌اند. ونسان و تئو پیوند عمیقی با یکدیگر داشتند و تئو تا روزهای پایانی زندگی ونگوگ، او را از نظر عاطفی و مالی حمایت می‌کرد.

زندگی هنری ونسان ونگوگ

هیچ کس حتی خود ونگوگ تصور نمی‌کرد که او نبوغ ویژه‌ای در نقاشی داشته باشد و شاید تصور می‌شد او هنر را نیز مانند سایر کارها رها کند. ونسان به سرعت از یک نقاش تازه‌کار به یک استاد واقعی تبدیل شد؛ هرچند در طول دوران زندگی خود طعم شهرت را نچشید و مورد توجه نبود. ونسان ون گوگ در سال 1880 و در سن 27 سالگی هنر را به صورت جدی آغاز کرد. او پس از 9 ماه تحصیل در آکادمی هنر بروکسل، درس را رها کرد و به خانه برگشت. هرچند ونسان با بازگشت به خانه پدری، یادگیری طراحی را رها نکرد و با الهام از زندگی دهقانان به طراحی می‌پرداخت. در اواخر سال 1881 او در پی یک شکست عشقی دیگر به لاهه رفت و در آنجا هم به کار طراحی و نقاشی ادامه داد.

ونسان ونگوگ در سال 1884 مجموعه بزرگی از آثار را با الهام از زندگی دهقانان و کارگران خلق کرد. هنر نقاشی او در آوریل سال 1885 با خلق تابلوی شاهکار سیب زمینی خوران (The Potato Eaters) به کمال رسید. موضوع اصلی این اثر زندگی صادقانه کارگران بود و از پالت رنگی تیره‌ای برای خلق آن استفاده شده بود.

در اوایل سال 1886، ونسان ونگوگ نقاش به پاریس رفت. او در پاریس با هنر مدرن و سبک‌های امپرسیونیست‌ و پست امپرسیونیست‌ آشنا شد. او تکنیک‌های مختلف این سبک‌ها را در آثار خود امتحان کرد و مطالعاتی در زمینه‌های مختلف از جمله چاپ دستی ژاپنی داشت. ونسان در پاریس با هنرمندان بسیاری مثل پل سینیاک (Paul Signac) و ژرژ سورا (Georges Seurat) آشنا شد و از آ‌ن‌ها تاثیر پذیرفت. در نهایت او موفق شد سبک نقاشی خود را شکل دهد و راه خود را پیدا کند.

در سال 1888 ونسان ونگوگ به شهر آرل در جنوب فرانسه نقل مکان کرد. او که زبان هنری خود را یافته‌ بود، اکنون شجاعانه رنگ‌ها را ترکیب می‌کرد و آثاری متفاوت خلق می‌کرد. در پایان همان سال اولین نشانه‌های بیماری او خود را نشان داد و شور زندگی ونسان ونگوگ را از او گرفت. ونسان با اینکه تا پایان عمر خود پرکار بود، ولی انگیزه و اشتیاق خود را از دست داده ‌بود و شرایط روحی و روانی مناسبی نداشت.

مرگ ونسان ونگوگ

بیماری روانی ونسان ونگوگ روز به روز شدت بیشتری می‌گرفت. او دچار حمله‌های روانی و توهم بود و به دنبال یکی از همین حمله‌ها، ونسان گوش چپ خود را می‌برد. البته معمای گوشِ بریده ونسان ون‌گوگ هرگز به طور کامل حل نشد و داستان‌های متفاوتی از این ماجرا نقل می‌شود. چیزی که مشخص است این است که این اتفاق در پی مشاجره وی با پل گوگن (Paul Gauguin)، نقاش فرانسوی، رخ داده ‌است. تابلو مرد گوش بریده ونسان ونگوگ نیز با تاثیر از این ماجرا کشیده شده است.

ونسان ون گوگ ابتدا در آسایشگاه روانی سنت رمی بستری شد. او آثار ارزشمندی مانند شب پرستاره، رنگین‌کمان، درختان سرو، اتاق خواب و مزرعه گندم با کلاغ‌ها را در این دوران خلق کرد. او در سال آخر حیات خود بیمارستان را ترک کرد و در نزدیکی دکتر پل گاشه (Paul Gachet)، روانشناس و دوست خود، سکنی گزید. او یک پرتره از دکتر گاشه کشید که بعدها با قیمت بسیار بالایی به فروش رفت.

ونسان ون گوگ در 29 جولای 1890 در حالی که تنها 37 سال داشت با شلیک گلوله به شکمش به طور جدی زخمی شد و پس از دو روز در مهمان‌خانه رَوو از دنیا رفت. علت مرگ ونسان ونگوگ خودکشی اعلام شد، اما گفته‌ می‌شود او توسط دو نوجوان مست مورد اصابت گلوله قرار گرفت، ولی مسئولیت آن را پذیرفت. حس ونسان پیش از مرگ را جمله‌ای که به برادرش گفت توصیف می‌کند: «غم برای همیشه باقی خواهد ماند».

آثار ونسان ونگوگ

برادر ونسان، تئو، شش ماه پس از مرگ او درگذشت. همسرش مجموعه آثار ونسان را که توسط تئو جمع آوری شده ‌بود، به هلند بازگرداند تا در آنجا به نمایش گذاشته شود. تعداد آثار ونسان ونگوگ به بیش از 2100 اثر می‌رسد. آثار او 860 نقاشی رنگ روغن و بیشتر از 1300 طراحی، چاپ، اسکیس و نقاشی آبرنگ را شامل می‌شود. نقاشی های معروف ونسان ونگوگ از باارزش‌ترین و گران‌ترین آثار نقاشی جهان هستند. مشهورترین نقاشی های ونسان ون گوگ تابلوی شب پرستاره، آفتاب گردان‌ها و پرتره‌هایی است که از خودش می‌کشید. برترین نقاشی های ونسان ونگوگ عبارتند از:

مجموعه آفتاب گردان ها

این مجموعه شامل دوازده اثر است. بخشی از این مجموعه در پاریس و بخش دیگر آن در آرل خلق شده ‌است.

سلف پرتره یا خودنگاره

ونسان ونگوگ نقاش هلندی در طول زندگی هنری خود، خودنگاره‌های متفاوتی کشیده ‌است. او قصد داشت با این کار پرتره‌های گوناگون یک نفر را نشان دهد.

کافه‌‍ های شبانه

در اين مجموعه او كافه‌ها را در شب به تصویر می‌کشد. کافه‌نشینان نیز انسان‌هایی مخمور و ملول هستند.

انسان

این مجموعه از آثار ونسان میل او به کمک به انسان‌ها و نشان دادن رنج آن‌ها را آشکار می‌کند. این نقاشی‌ها نشان می‌دهند که ون گوگ دغدغه و نگرانی بسیاری درباره سرنوشت بشر دارد.

مناظر طبیعی

رنگ‌هاى زیبای طبيعت در زیر آفتاب درخشان و گرم، الهام‌بخش ونگوگ برای خلق آثار بسیاری شد. مناظر طبیعی شهر آرل در بسيارى از نقاشی‌های او دیده می‌شوند.

شب پرستاره

این تابلو یکی از معروف‌ترین شاهکارهای ونگوگ است. این اثر یک تصویر رویایی و ذهنی از منظره پنجره اتاق ونسان در آسایشگاه روانی است. این نقاشی درگیری‌ها و کشمکش‌های درونی این هنرمند را به تصویر می‌کشد.

فیلم هایی درباره ونسان ونگوگ

در اینجا تعدادی از آثار سینمایی درباره زندگی ون گوگ را معرفی می‌کنیم.

1. فیلم شور زندگی (Lust for Life)

• سال تولید: 1956
• کارگردان: وینسنت مینلی (Vincente Minnelli)
• بازیگر نقش ونگوگ: کرک داگلاس (Kirk Douglas)
• سایر بازیگران: آنتونی کوئین (Anthony Quinn) در نقش پل گوگن و جیمز دونالد (James Donald) در نقش تئو ونگوگ

این فیلم بر اساس رمان معروفی به همین نام اثر ایروینگ استون (Irving Stone)، نویسنده شهیر آمریکایی، محصول 1934 ساخته شده ‌است. این فیلم ونسان ونگوگ، نامزد دریافت چهار جایزه اسکار شد و در نهایت آنتونی کوئین جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برنده شد.

2. فیلم وینسنت و تئو (Vincent & Theo)

• سال تولید: 1990
• کارگردان: رابرت آلتمن (Robert Altman)
• بازیگر نقش ونگوگ: تیم راث (Tim Roth)
• سایر بازیگران: پال ریس (Paul Rhys) در نقش تئو ونگوگ و ولادیمیر یوردانوف (Wladimir Yordanoff) در نقش پل گوگن

این فیلم که رابطه عمیق ونسان و تئو را نشان می‌دهد، اثری برجسته در ژانر زندگینامه است. این فیلم در ابتدا یک مینی سریال تلویزیونی بود که در نهایت به شکل یک فیلم سینمایی روی پرده رفت.

3. فیلم ون گوگ (Van Gogh)

• سال تولید: 1991
• کارگردان: موریس پیالا (Maurice Pialat)
• بازیگر نقش ونگوگ: ژاک دوترون (Jacques Dutronc)
• سایر بازیگران: الکساندرا لاندن (Alexandra London) در نقش دختر دکتر گاشه، مارگریت، و برنار لو کوک (Bernard Le Coq) در نقش تئو

فیلم سینمایی ونسان ونگوگ، 67 روز پایانی زندگی او و روابطش با اطرافیان در آن روزها را نشان می‌دهد. این فیلم در جشنواره فیلم کن و جشنواره سزار نامزد جوایز بسیاری شد. بازیگر نقش ونگوگ موفق شد جایزه سزار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کند.

4. انیمیشن وینسنت دوست داشتنی (Loving Vincent)

• سال تولید: 2017
• کارگردانان: دوروتا کوبیلا (Dorota Kobiela) و هیو ولچمان (Hugh Welchman)

تمام صحنه‌های این انیمیشن با نقاشی ساخته شده ‌است. برای ساخت این اثر بیش از صد نقاش، در حدود 65000 نقاشی رنگ روغن را به سبک ون گوگ، خلق کردند. این انیمیشن در سال 2018 نامزد دریافت جایزه اسکار شد. در این فیلم پسر پستچی شهر آرل که با ونگوگ رابطه دوستی داشت سعی می‌کند تا پرده از ماجرای مرگ مرموز او بردارد.

5. فیلم بر دروازه ابدیت (At Eternity’s Gate)

• سال تولید: 2018
• کارگردان: جولیان اشنابل (Julian Schnabel)
• بازیگر نقش ونگوگ: ویلم دفو (Willem Dafoe)
• سایر بازیگران: اسکار آیزاک (Oscar Isaac) در نقش پل گوگن، مدس میکلسن (Mads Mikkelsen) در نقش کشیش، روپرت فرند (Rupert Friend) در نقش تئو ونگوگ و امانوئل سنیه (Emmanuelle Seigner) در نقش مادام ژینو

بر دروازه ابدیت در واقع نام یکی از آثار ونسان ونگوگ است. این فیلم به آخرین روزهای حیات این هنرمند می‌پردازد. فیلم، این نظریه که مرگ ون گوگ خودکشی نبوده ‌است را به تصویر می‌کشد. ویلم دفو برای این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

کلام آخر

در این مقاله سعی کردیم تا اطلاعات جامعی از زندگی و آثار ونسان ونگوگ، نقاش امپرسیونیست هلندی، به شما ارائه دهیم. حقایقی جذاب درباره ونسان ونگوگ را نیز می‌توانید در این مطلب پیدا کنید. این هنرمند که در زمان حیات خود چندان شناخته نشد اکنون از بزرگترین نقاشان دنیا به شمار می‌رود. او در نهایت به همه اثبات کرد که استعداد و جسارت ویژه‌ای در انتخاب رنگ‌ها و ترکیب‌بندی‌ها و به طور کلی نقاشی دارد. نظر خود را درباره ونسان ونگوگ و آثارش با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.