سال 2017 به آخرین روزهای خود رسیده است و این یعنی حالا بهتر از هر زمان دیگری می توان رویدادهای مهم 2017 را بررسی کرد. رویدادهای دنیای فناوری هم به اندازه خود آن جذاب هستند و در زندگی همه ما تاثیر می گذارند. در اینجا نگاهی خواهیم داشت به لحظات کلیدی و تعیین کننده دنیای فناوری در سال 2017 تا ببینیم چه رخ داده و آنچه رخ داده از چه جنسی بوده، خوب یا تلخ؟
از بین رفتن بی طرفی اینترنت
بحث بی طرفی اینترنت، برای ماه ها به یکی از موضوعات داغ سیاسی و فناوری در امریکا بدل شده بود و هنوز هم ادامه دارد. بی طرفی اینترنت یکی از بنیان های اصلی اینترنت است که بر اساس آن ارائه دهندگان خدمات اینترنتی باید با تمامی محتواها یکسان برخورد کنند. این قانون به خدمات دهندگان اینترنت اجازه نمی داد به دلخواه خود مطالب را مسدود و محدود کنند یا در ازای دریافت دستمزد اضافی برخی مطالب را برتری دهند.
زمانی که جمهوری خواهان در پارلمان و دولت قدرت را در دست گرفتند، یکی از کارکنان هندی شرکت Verizon به نام آجیت پای (Ajit Pai) ریاست « کمیسیون ارتباطات فدرال » یا FCC انتخاب شد. آجیت پای و نزدیکانش مسیری را که FCC در زمان اوباما پی گرفته بود برعکس کردند و به شدت برای لغو قانون بی طرفی اینترنت تلاش کردند.
نتیجه ی ماه ها تلاش آن ها به برگزاری یک رای گیری در 23 آذر برای حفظ یا لغو قانون بی طرفی اینترنت منجر شد و در این رای گیری، آجیت پای به آنچه می خواست رسید و حاصل آرا موافقت با لغو قانون بی طرفی خدمات دهندگان اینترنت بود. با وجود موافقت رسمی FCC، کنار گذاشتن این قانون هنوز با چالش های زیادی رو به رو است. برخی از حقوقدانان و سیاست مداران در پی متوقف کردن جریان آجیت پای و برنامه ی لغو بی طرفی اینترنت هستند، برنامه ای که اگر به اجرا برسد ISP می توانند محتوا یا وبسایت های مورد نظر خود را روی کامپیوتر و موبایل محدود یا کلا مسدود سازند.
کاهش چشمگیر نسبت صفحه نمایش به بدنه
کمپانی های سازنده ی تلفن های هوشمند در آغاز سال 2017 به طور قاطع به این نتیجه رسیدند که هر چه صفحه نمایش تلفن همراه بزرگ تر باشد، جذاب تر است. آن ها دریافتند که تنها راه انجام چنین کاری از میان برداشتن حاشیه های دور نمایشگر است. اما حذف این حاشیه ها اصلا کار ساده ای نیست.
به این ترتیب رقابتی بر سر کم کردن حاشیه های تلفن های هوشمند در گرفت که ابتدا با LG آغاز شد و به فاصله ی اندک مدتی سامسونگ هم وارد رقابت شد. در جریان این رقابت سازندگان تلفن همراه به جای استفاده از نسبت صفحه رایج 16:9 به سمت نسبت تصویر 18:9 رفتند. این نسبت تصویر که یونیویزیوم (Univisium) نام گرفته در مورد گوشی های سامسونگ 18.5:9 است یعنی نسبت طول آن کمی بیشتر است.
این رقابت آنقدر سخت و مهم بود که حتی کمپانی اپل را وادار کرد سنت گذاشتن دکمه ی home در پایین نمایشگر را بشکند تا فضای آن را با صفحه نمایش پر کند. به این ترتیب دکمه home که به نماد آیفون و حتی نماد تلفن هوشمند تبدیل شده بود از بین رفت و جای خود را به یک دکمه ی مجازی در نمایشگر داد. این اتفاق قدری طرفداران دوآتشه ی اپل را ناراحت کرد زیرا یکی از معدود ویژگی های منحصر به فرد آیفون که آن را از دیگر گوشی ها متمایز می ساخت دیگر وجود ندارد.
نتیجه ی این روند آن شد که هرچه به پایان 2017 نزدیک تر شدیم، نمایشگر تلفن های هوشمند بلندتر و حاشیه های دور آن کمتر شد. این رویکرد باعث شده تلفن های هوشمند جدید نسبت به مدل های قبلی صیقلی تر و مینیمالیستی تر به نظر برسند.
گوشی های Essential
یکی از اتفاقات مهم اندرویدی امسال، ورود گوشی های Essential (اِسِنشال) به بازار تلفن های اندروید بود. Essential با سر و صدای زیادی پا به دنیای فناوری گذاشت و از نخستین سازندگانی بود که سراغ نسبت نمایشگر به بدنه ی 18:9 رفت.
علاوه بر این، ویژگی شیار بالایی که به آن ناچ (Notch) گفته می شود ابتدا در گوشی های Essential به کار رفت و بعد کمپانی های دیگر آن را استفاده کردند. شیار بالایی همان بخش سیاه رنگی است که در بالاترین قسمت صفحه گوشی قرار دارد و آیتم هایی مانند دوربین جلو، فلش دوربین و سنسورها رو به رو در آن قرار گرفته اند.
هیاهوی به وجود آمده برای ورود گوشی های Essential به این خاطر بود که اندی رابین آن ها را طراحی کرده است. اندی رابین (Andy Rubin) را پدر اندروید می دانند. تلفن های هوشمند Andy Rubin طراحی خوبی دارند و از یک فریم زیبای تیتانیومی در آن ها استفاده شده است. اما نمی توان این برند را یک موفقیت تجاری تلفی کرد.
شمار کسانی که جرات کردند این گوشی های تازه وارد را خریداری کنند چندان زیاد نیست و بسیاری از آن ها پس از مدتی با مشکلات نرم افزاری در اسنشال خود مواجه شدند. این مشکل با توجه به اینکه طراح این گوشی ها پدر سیستم عامل اندروید است قدری کنایه آمیز می باشد.
در مجموع Essential از آن کالاهایی بود که بیش از حد در مورد آن زمینه چینی شد و در عمل چیز خاصی نداشت. تلفن های هوشمند امروزی آنقدر پیچیده اند که حتی کسی مثل اندی رابین هم باید مدت ها کار کند تا گوشی های خود را به استانداردهای سطح اول این صنعت برساند.
گوشی Razer
اسنشال تنها گوشی تازه وارد سال 2017 به دنیای تلفن های هوشمند نبود. تازه وارد دیگر Razer (رِیزِر) نام دارد و برخلاف Essential تنها واکنشی که ایجاد کرد تحسین و شگفتی بود. Razer یک گوشی گیمینگ محصول یک شرکت سنگاپوری به همین نام است که در زمینه ی گیم فعالیت می کند.
با اینکه Razer نخستین تلفن اندرویدی این کمپانی بود، شاید هیچ محصولی مانند گوشی Razer در سال 2017 نقدهای خوب و ستایش تحلیلگران را به دنبال نداشته باشد. اولین چیزی که در این تلفن هوشمند توجه ها را به خود جلب کرد مشخصات فوق العاده ی آن بود.
پردازنده ی اسنپ دراگون 835 ، رم 8 گیگابایتی ، باتری 4,000 mAh و نمایشگر Quad HD با نرخ رفرش 120 هرتز قدرتی بی نظیر به Razer داده است. فناوری نمایشی اولترا موشن (UltraMotion) آنقدر عالی است که تصاویر را به نرمی کره از پیش چشم کاربر عبور می دهد.
آخرین و بزرگ ترین تردستی Razer برای غافلگیر کردن شما قیمت آن است. این تلفن همراه با ویژگی های فوق تنها 700 دلار قیمت دارد. اگر این مشخصات چشم شما را گرفته بهتر است به قیمت Razer عادت نکنید، زیرا با این مشخصات نمی توانید تلفن هوشمندی زیر هزار دلار پیدا کنید.
Razer یک تلفن هوشمند گیمینگ است اما این بدان معنا نیست که فقط علاقمندان به بازی باید به فکر خرید آن باشند. هرکس که به دنبال بالاترین قدرت در یک تلفن همراه است حتما باید نیم نگاهی به این محصول داشته باشد. ورود Razer به صنایع تلفن های هوشمند بی شک یکی از مهم ترین رویدادهای 2017 است.
ظهور و افول LeEco
همانطور که در مورد تلفن های همراه دیدید، سال 2017 برای همه ی تازه واردان به دنیای فناوری خوش یمن نبوده است. LeEco شرکتی است که آن را Netflix چین می نامند. این کمپانی عمدتا تلفن های میان رده و تلویزیون های ارزان قیمت می سازد و با سوار شدن بر موج کشورهای در حال توسعه ای مانند چین به سرعت جهش پیدا کرده است. همین جهش سریع کاری کرد که LeEco خود را مهار نشدنی ببیند و در حرکتی جاه طلبانه به بازار ایالات متحده بپرد.
LeEco بی توجه به اینکه برخلاف چین، بازار کشوری مانند آمریکا پیچیدگی های فراوانی دارد در سال 2016 با قدرت وارد امریکا شد، با گذشت کمتر از 7 ماه اوضاع رو به وخامت رفت و LeEco تنها در شعبه ی امرکا 325 نفر را اخراج کرد. آن ها در ماه های بعد به همه نوع رسوایی مالی دچار شدند و نکته ی عجیب آن جاست که مقامات شرکت خوشبینی عجیبی به بازار امریکا دارند.
LeEco در امریکا برندی ناشناس است و هیچ رابطه ای با فروشندگان بزرگ امریکا ندارد. این را که کنار اصرار مسئولان LeEco برای موفق شدن در امریکا بگذاریم مشخص می شود که باید منتظر یک OnePlus دیگر باشیم.
ورود بیکسبی به رقابت بزرگان
بیکسبی (Bixby) تازه واردی است که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کرده و می کند؛ اما آنچه که به سامسونگ تعلق دارد به این راحتی ها رفتنی نیست. سامسونگ در دوران رونق گرفتن دستیاران هوشمند (دستیاران صوتی که از هوش مصنوعی استفاده می کنند) به موقع دست به کار شد و درست پیش از معرفی Galaxy S8 دستیار هوشمند خود را رو کرد.
بیکسبی جایگزین سرویس بی مصرف S-Voice شد که تا سال ها تمامی دستگاه های سامسونگ را گرفته بود. بیسکبی یک هوش مصنوعی تمام عیار است اما کارشناسان فناوری اصلا متقاعد نشدند که بیسکبی فرق چندانی با S-Voice داشته باشد.
سامسونگ در توصیف محصول نرم افزاری جدید خود گفت که در آینده بیکسبی در انواع دستگاه ها قرار می گیرد و خرید آزمایشگاه های Viv نقشی کلیدی در تکامل بیسکبی خواهد داشت. اما سامسونگ برای پر و بال دادن به دستیار صوتی خود اصلا کار ساده ای در پیش ندارد، سال 2017 پر است از دستیاران هوشمندی مانند الکسای (Alexa) شرکت آمازون و Google Assistant که در مقایسه با بیسکبی سامسونگ به مراتب فناوری های پیشرفته تری دارند.
2017 سال دوره ی تولد و ورود بیکسبی به دنیای فناوری بود، اما سال 2018 قطعا دوره ی تلاش سامسونگ برای بقای بیکسبی خواهد بود.
گسترش اسپیکرهای هوشمند
در کنار دستیاران هوشمند و صوتی، یکی دیگر از محصولات فناوری که در سال 2017 شکوفا شد، اسپیکر هوشمند بود. دو رقیب اصلی در زمینه ی اسپیکرهای هوشمند، گوگل و آمازون هستند و اتفاقا اصلا رقابت دوستانه ای در این زمینه ندارند. در سال 2017 کمپانی گوگل بخش Home family (خانواده ی خانه) خود را گسترش داد و آمازون جان تازه ای به محصولات Echo (اکو) بخشید و هیچ کدام چشم دیدن دیگری را نداشتند.
Home family و Echo در کنار هم توانسته اند همه را راضی کنند؛ هم گوگل و آمازون از فروش خوب این محصولات راضی هستند و هم مردم از خرید دستگاه هایی مانند Echo Dot (اکو دات) و Google Home Mini خوشحال و ذوق زده به نظر می رسند.
راند دوم گوگل در رینگ تلفن همراه
پارسال تقریبا همه با این گفته موافق بودند که ورود گوشی های پیکسل ساخت گوگل (Pixel و Pixel XL) به دنیای فناوری یکی از لحظات تاریخی سال 2016 است. اما عرضه ی نسخه ی دوم این گوشی ها یعنی Pixel 2 و Pixel 2 XL را هم باید از رویدادهای مهم 2017 به شمار آورد، اما این بار دلایل فرق می کنند.
ورود تلفن های هوشمند پیکسل در سال 2016 از آن جهت اهمیت داشتند که گوگل، یکی از بزرگ ترین شرکت های دنیا که تنها به واسطه ی نرم افزار به این جایگاه رسیده قدم به حوزه ی سخت افزار گذاشته بود. اما عرضه ی سری دوم گوشی های پیکسل نشان داد میدان مانور گوگل در حوزه ی سخت افزار تا چه حد محدود است.
البته این مساله اصلا به معنای بد بودن سری دوم پیکسل نیست بلکه اتفاقا Pixel 2 و Pixel 2 XL دو تا از برترین تلفن های هوشمند سال هستند. Pixel 2 XL در حال حاضر بهترین دوربین را در میان تمام تلفن های همراه جهان دارد. اما این گوشی ها دچار معضلاتی شده اند که اجازه نداده سری دوم پیکسل مانند محصولات نرم افزاری گوگل بی نقص باشد.
معضلات گوشی های پیکسل، از سوختن بخش های از نمایشگر گرفته تا مشکلات لمسی همگی نهایتا ریشه ی سخت افزاری دارد و برکسی پوشیده نیست که گوگل در حوزه ی سخت افزار هنوز اول راه است. اما گوگل از آن شرکت هایی نیست که به این راحتی ها میدان را خالی کند. این غول دنیای فناوری با سرمایه گذاری 1.1 میلیارد دلاری در زمینه ی تلفن های هوشمند، هیولاوار به سمت بازار موبایل در سال 2018 در حرکت است.
واقعی شدن واقعیت افزوده
سال 2016، بی شک سال واقعیت مجازی (VR) بود و در عین حال شاهد تولد واقعیت افزوده (AR) در این سال بودیم. اما 2017 سال درخشش واقعیت افزوده است. این فناوری از مدت ها قبل به صورت محدود وجود داشته اما هر بار خواسته سر بلند کند، با مانعی بزرگ رو به رو شده است.
سال های پیش شرکت گوگل یک پروژه ی واقعیت ترکیبی به نام « پروژه تانگو » را کلید زد و تا انتها هم پیش رفت، اما فناوری حاصل نیازهای سخت افزاری بالایی داشت و در آن زمان تنها دو تلفن هوشمند از این شرایط برخوردار بودند. شکست این پروژه در کنار نمونه های مشابه دیگر گوگل را به سمت برنامه ی ARCore برد؛ برنامه ای جدید برای فناوری واقعیت افزوده که صرفا نرم افزاری است.
گوگل بسیار به برنامه ی نرم افزاری AR خود امیدوار است. این شرکت در سال 2017 به واسطه ی داشتن ARCore در زمینه ی واقعیت افزوده با شرکت اپل که ARKit را تولید کرده رقابت سختی داشت. این در تلاش اند تا در سال 2018 ابزارهای نرم افزاری خود را به مبنای تمام اپلیکیشن های واقعیت افزوده ی اندرویدی تبدیل کنند. اگر فکر می کنید این فناوری AR تنها به درد عاشقان کامپیوتر می خورد بهتر است پوکمون گو (Pokemon Go) را کنار بگذارید، زیرا تماما حاصل AR است.
