تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت در چیست؟

تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت در چیست؟ حتما شما هم در سایت‌های مختلف عنوان اینترانت را مشاهده کرده و پیش خود فکر کرده‌اید که شاید اشتباه تایپی بوده باشد. در حالی که اینترنت و اینترانت، 2 موضوعی هستند که کاملا با هم فرق دارند. در این مطلب قصد داریم که به تفاوت اینترانت بین اکسترانت بپردازیم.

علاوه بر هجی شدن و تلفظ اینترنت، اینترانت و اکسترانت، برخی تفاوت‌های کلیدی و مهم میان این دو فناوری وجود دارد؛ یکی از انواع تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت در آن است که سیستم اینترانت نوعی بستر به شمار می‌رود که می‌توان آن را خرید و فروش کرد (یا حتی در برخی موارد آن را ساخت) در حالی که اینترنت نوعی فناوری زیربنایی است که قابلیت ارتباط را فراهم می‌کند. اما تفاوت اکسترانت، اینترنت با اینترانت چیست؟ برای پاسخ به این سوال همراه پلازا باشید.

در ادامه می‌خوانید:

تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت

ابتدا باید بدانیم که معنی اینترنت، اکسترانت و اینترانت چیست و بعد به فرق آن‌ها با هم بپردازیم.

• اینترنت: اینترنت به شبکه مرتبط جهانی کامپیوترهای دنیا گفته می‌شود که امکان اشتراک‌گذاری اطلاعات میان افراد و ارتباط میان مردم را فراهم می‌کند.
• اینترانت: اما در سویی دیگر، اینترانت نوعی شبکه محدود و یا محلی است که به افراد محدودی این امکان را می‎‌دهد تا به ذخیره دسته‌بندی و اشتراک‌گذاری اطلاعات درون یک سازمان بپردازند.
• اکسترانت: اکسترانت بستری است که به وسیله آن مشتریان خارج از یک سازمان می‌توانند به اطلاعاتی محدود و مشخص از داخل سازمان دسترسی پیدا کنند که این اطلاعات توسط مدیران آن سازمان مشخص می‌شود.

اگر شما پسوند نت را به معنای شبکه در نظر بگیرید، در آن صورت تعریف این کلمات، کاملا ساده می‌شود.

• اینتر به معنای بین
• اینترا به معنای درون
• اکسترا به معنای بیرون

بر اساس این تعاریف یعنی که اینترانت امکان ارتباط درون سازمانی را فراهم می‌کند، با اکسترانت می‌شود ارتباطی فراسازمانی و یا خارج از سازمان مربوطه برقرار کرد و با اینترنت ارتباطی با کامپیوترهای سراسر دنیا حاصل می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق‌تر اینکه کاربرد اینترنت، اینترانت و اکسترانت چیست، خواهیم پرداخت و نگاهی به فرق های آن‌ها با هم خواهیم داشت.

اینترنت چیست؟

اینترنت به فضای ارتباطی میلیون‌ها کامپیوتر در کنار هم و در سطح جهانی گفته می‌شود که در کنار هم نوعی شبکه را ایجاد می‌کنند که در آن هر کامپیوتری می‌تواند با کامپیوتر دیگر ارتباط برقرار کند، مادامی که هر دو به شبکه متصل باشند. هیچ سرور مرکزی وجود ندارد که اینترنت را کنترل کند. در حقیقت، این فضا نوعی شبکه متشکل از روترها، کامپیوترها، تکرارکننده‌ها، ماهواره‌ها، وای‌فای، سرورها و فناوری‌های دیگر است که به صورت مداوم و از طریق خطوط داده‌ها و سیگنال‌های بی‌سیم با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

هیچ کسی در حقیقت مالک اینترنت نیست و هیچ شخص خاص یا سازمانی کلیت فضای اینترنت را کنترل نمی‌کند. اینترنت در حقیقت نوعی مفهوم است که هویت ملموس واقعی دارد و متکی به نوعی زیرساخت فیزیکی است که طی آن شبکه‌هایی به شبکه‌های دیگر متصل می‌شوند. در این ساختار، هر کسی می‌تواند با استفاده از ابزاری که به اینترنت متصل است، همچون یک کامپیوتر رومیزی، گوشی موبایل و یا تبلت با دیگران ارتباط برقرار کند.

نکاتی که در مورد اینترنت باید بدانید

• اینترنت را می‌توان به صورت سیستمی جهانی از شبکه کامپیوترهای متصل به هم تعریف کرد.
• اینترنت بزرگ‌ترین شبکه دنیا با بیشترین تعداد ابزارهای متصل به هم است.
• اینترنت ابزاری برای اشتراک‌گذاری اطلاعات در سراسر دنیا است.
• این بستر هیچ قانون مشخصی ندارد که توسط هیچ مرجعی مشخص شده باشد.
• محتوای درون این شبکه توسط هر کسی که به آن متصل باشد، قابل دسترسی است.
• اینترنت در حقیقت هیچ مالک مشخصی ندارد.
• کاربران در فضای اینترنت دسترسی نامحدودی به اطلاعات مختلف دارند و می‌توانند به صورت ناشناس به آن دسترسی یابند.
• امنیت در فضای اینترنت به شخصی بستگی دارد که از دستگاه متصل به اینترنت خود استفاده می‌کند.
• یکی از مثال‌های ساده اینترنت، شبکه‌ای است که با استفاده از آن به جستجو در مورد چیزهای مختلف در گوگل می‌پردازید.
• اینترنت شامل منابع مختلفی از اطلاعات است و همه افراد به آن دسترسی دارند.
• کاربران نیاز به هیچ آموزشی برای استفاده از آن ندارند.

مزایای اینترنت

در اینجا به برخی از مزایای اینترنت می‌پردازیم:

• ارتباط اینترنتی به افراد مختلف در سراسر دنیا این امکان را می‌دهد تا از خانه خود کار کنند و یا دفتر کاری مجازی داشته باشند.
• اینترنت امکان ارسال و دریافت اطلاعات وسیعی را در زنجیره وسیعی از سیستم‌های کامپیوتری فراهم می‌کند.
• با اینترنت افراد قادر هستند تا به شکلی سریع و ساده به اطلاعات دسترسی یابند.
• اینترنت با استفاده از بسترهایی همچون ایمیل، تقویم‌های متصل به هم و خدمات چت خاص که به شکلی ویژه برای بهبود روابط تجاری طراحی شده‌اند، ارتباطات داخلی را ارتقا می‌بخشد.

معایب اینترنت

اما اینترنت با تمام مزایایی که دارد، دارای معایبی نیز هست. در ادامه به برخی از این موارد اشاره می‌کنیم.

• از آنجا که قوانین خاصی برای استفاده از اینترنت وجود ندارد، فعالیت‌های ناخوشایند و غیرقانونی زیادی در آن صورت می‌گیرد.
• دسترسی به اینترنت محدود نیست و اطلاعات برای تمامی افراد در سراسر دنیا قابل دسترسی هستند.
• اگر سرور فایل دچار مشکل شود، تمامی فایل‌های روی آن سرور غیرقابل دسترسی می‌شوند.
• همواره خطر هک شدن و در معرض بدافزارها و ویروس‌های خطرناک قرار گرفتن وجود دارد.

اینترانت چیست؟

اینترانت نوعی شبکه خصوصی کامپیوتر است که از پروتکل‌های اینترنتی و ارتباط شبکه‌ای استفاده می‌کند و امکان دسترسی و اشتراک‌گذاری اطلاعات و رایانش منابع به صورت ایمن را تنها در اختیار اعضای خود قرار می‌دهد. به عنوان تفاوت اینترنت و اینترانت باید گفت که اینترانت امکان ارتباط درون‌سازمانی را فراهم می‌سازد و از این طریق کارکنان دسترسی ساده‌ای به اطلاعات مهم، لینک‌ها، اپلیکیشن‌ها و فرم‌ها و همین طور پایگاه‌های داده‌ای خواهند داشت که سوابق شرکتی در آنها ثبت می‌شوند.

در صورتی که سازمانی بخواهد جلوی درز اطلاعات محرمانه و حساسش گرفته شده و عموم مردم به آنها دسترسی نداشته باشند، این اطلاعات به صورت معمول از طریق یک نوع شبکه اینترانت در دسترسی کارکنان شرکت قرار می‌گیرد. در واقع این مسئله، فرق اینترنت با اینترانت است که کاربران از طریق سازمان خود وارد شبکه می‌شوند.

بسته به نوع ساختار اینترانت، این امکان وجود دارد که کارکنان در پاره‌ای اوقات، از طریق نام کاربری و رمز عبور انحصاری خود و با دستگاهی مجهز با اینترنت از راه دور و به صورت ایمن به سیستم اینترانت شرکت متصل شوند، این مورد یکی از فرق های اینترنت و اینترانت به شمار می‌رود. معمولا دسترسی از راه دور به یک شبکه مجازی و خصوصی برای این منظور به کار می‌رود که نوعی ارتباط از راه دور ایمن و رمزگذاری شده برقرار گردد. اینترانت را می‌توان برای تسهیل امور در گروه‌ها و کنفرانس‌های از راه دور نیز به کار گرفت.

نکاتی که در مورد اینترانت باید بدانید

• اینترانت را می‌توان به عنوان شبکه‌ای از کامپیوترها و یا شبکه‌ای خصوصی تعریف کرد که برای گروه‌های خاصی از کاربران و یا سازمان‌ها طراحی شده است.
• این بستر نوعی شبکه کوچک با تعداد افراد متصل به هم محدود است.
• اینترانت نوعی ابزار اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس و محرمانه در سراسر سازمان است.
• این بستر توسط سازمانی خاص کنترل می‌شود و قوانین خاصی برای آن وضع می‌گردد.
• اینترانت توسط اینترنت قابل دسترسی است، اما با رمز عبور حفاظت می‌شود و تنها کاربران مجاز می‌توانند از آن استفاده کنند.
• امنیت شبکه اینترانت از طریق فایروال انجام می‌گیرد.
• اینترانت تنها شامل اطلاعات گروهی خاص است.
• زمانی برای آموزش استفاده از این نوع شبکه باید برای کاربران در نظر گرفته شود.

مزایای اینترانت

اینترانت نیز همچون اینترنت دارای مزیت‌هایی است که در اینجا به آنها اشاره می‌کنیم.

• این بستر تعداد ایمیل‌های ارسالی و جلسات را کاهش می‌دهد.
• باعث حضور فعال کارکنان و اشتراک‌گذاری دانش همه می‌شود.
• به سازمان کمک می‌کند تا نوعی فرهنگ مشارکت داخلی ایجاد کند.
• بهره‌وری را در سازمان افزایش می‌دهد.
• با استفاده از اینترانت، بروز خطاها و اتفاقات غیرمنتظره کاهش می‌یابد.
• دسترسی متمرکز به اطلاعات را ارتقا می‌بخشد.

معایت اینترانت

البته در کنار تمامی مزایای اینترانت، این بستر دارای برخی معایب نیز هست که در اینجا به آنها اشاره می‌کنیم.

• به عنوان یکی از موارد فرق اینترنت با اینترانت، باید گفت که اجرای بستر اینترانت بسیار زمانبر و همراه با هزینه‌های بسیار بالایی است.
• تجربه کاربری بسیار ضعیف در مورد این بستر، باعث نرخ استفاده بسیار پایین این نوع شبکه می‌شود.
• میزان موفقیت‌ها و تاثیرها را به سختی می‌توان با استفاده از این بستر سنجید.
• در صورت وجود نوعی دستگاه هک شده و یا دارای نقص، ممکن است که اطلاعات در بیرون از فضای محلی به اشتراک گذاشته شوند.
• اینترانت ارتباطات رودرروی میان کارکنان را کاهش داده و همین امر سبب پایین آمدن میزان مشارکت می‌شود.
• کاربران متاسفانه از رمز عبورهای بسیار ساده‌ای در این بستر استفاده می‌کنند و در نتیجه، تمامی ماهیت اینترانت به سادگی در معرض درز پیدا کردن به بیرون است.

اکسترانت چیست؟ تفاوت اینترانت بین اکسترانت

اکسترانت نوعی شبکه خصوصی و کنترل شده است که به مشتریان، شرکای تجاری، فروشندگان، عرضه‌کنندگان و دیگر کسب و کارها این امکان را می‌دهد تا اطلاعات منحصربه‌فردی را به خصوص در مورد یک شرکت یا موسسه آموزشی خاص به اشتراک بگذارند و این کار را بدون دسترسی کامل به تمامیت شبکه آن سازمان خاص انجام دهند. اکسترانت اغلب بخشی خصوصی از یک وب‌سایت است. این بستر معمولا با استفاده از نشان‌های شناسایی، رمز عبور و دیگر سازوکارهای تایید هویت در یک صفحه لاگین خاص برای افراد محدودیت ایجاد می‌کند.

تفاوت بین اینترانت و اکسترانت بیشتر در نحوه دسترسی کابران است. در اینترانت کاربران شبکه می‌توانند محتوا ایجاد و با دیگر اعضا ارتباط برقرار کنند. اکسترانت نیز تا حدودی شبیه اینترانت است با این تفاوت که به اعضای خارج از این شبکه نیز دسترسی محدود می‌دهد. تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت در سطح و نحوه دسترسی کاربران به یک شبکه است.

اکسترانت به امنیت و حریم خصوصی نیاز دارد. این موارد به وسیله مدیریت سرور فایروال، صدور و استفاده از مجوزهای دیجیتالی و یا ابزارهای مشابه جهت تایید هویت کاربر، رمزی‌سازی پیام‌ها و همین طور استفاده از شبکه‌های مجازی خصوصی که در شبکه عمومی نوعی تونل ایجاد می‌کنند. انجام می‌گیرند.

نکاتی که در مورد اکسترانت باید بدانید

• اکسترانت را می‌توان به عنوان نوعی شبکه خصوصی تعریف کرد که از شبکه عمومی برای اشتراک‌گذاری اطلاعات با مشتریان (عرضه‌کنندگان خدمات و یا فروشندگان) استفاده می‌کند.
• این بستر نوعی شبکه کوچک با تعدادی دستگاه مرتبط به یکدیگر است.
• اکسترانت ابزاری برای انتقال اطلاعات میان کارکنان یک سازمان و اعضای خارجی آن سازمان است.
• قوانین مرتبط با اکسترانت توسط سازمان‌های مختلفی تعیین می‌شود.
• محتوای روی این شبکه توسط اعضای سازمان و همین طور اعضای خارجی آن سازمان که دارای امتیاز دسترسی هستند، قابل مشاهده است.
• مالکیت اکسترانت می‌تواند در اختیار یک یا چند سازمان باشد.
• قوانین اکسترانت بر اساس توافقات قراردادی میان سازمان‌های مختلف تعیین می‌شود.
• اکسترانت قابل دسترسی از طریق اینترنت هست، اما با رمز عبور از آن حفاظت می‌شود و تنها کاربران مجاز قابلیت ورود به آن را دارند.
• امنیت شبکه در اکسترانت توسط فایروال تامین می‌شود که باعث ایجاد جدایی میان اینترنت و اکسترانت می‌شود.
• برای آموزش نحوه کار با شبکه اکسترانت باید زمانی را صرف کارکنان کرد.

مزایای اکسترانت ؛ کاربرد اکسترانت چیست؟

این نوع فناوری دارای برخی مزایا است که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• اکسترانت با ارائه کردن اپلیکیشن‌ها و اطلاعاتی به مشتریان، کارفرمایان و شرکای تجاری میزان انعطاف‌پذیری را تا حد زیادی ارتقا می‌بخشد و به این وسیله تمامی طرف‌های درگیر در فرآیندها در نهایت سهولت به کارهای خود می‌پردازند.
• با اجرای درست، اکسترانت می‌تواند به ارتقای امنیت سازمان کمک کند و به عنوان مثال، سطوح دسترسی متفاوتی را در اختیار کاربران قرار دهد و در نتیجه مدیران می‌توانند تعیین کنند که چه کسانی به اطلاعات شرکت دسترسی داشته باشند.
• این بستر باعث می‌شود که تنگناهای حاصل از تراکنش‌های سازمان از بین برود و در نتیجه به شکل چشمگیری باعث افزایش بهره‌وری گردد.

معایب اکسترانت

اما این بستر هم همچون باقی بسترهای شبکه‌ای دارای برخی معایب است که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.

• از آنجا که افرادی خارج از سازمان امکان دسترسی به اطلاعات شرکت را پیدا می‌کنند، خطر درز اطلاعات به بیرون وجود دارد.
• مدت زمانی لازم است تا آموزش‌های لازم در مورد نحوه کار با این شبکه به کاربران ارائه گردد.
• شبکه در کل در معرض سوءاستفاده قرار دارد.
• هزینه‌های نگهداری این شبکه به شدت بالاست.
• در صورت بروز نقص و یا وجود نوعی سازوکار هک شده، ممکن است اطلاعات در شبکه عمومی به اشتراک گذاشته شود.

تفاوت بین اینترنت، اینترانت و اکسترانت

با توجه به توضیحات بالا می‌توان فرق و تفاوت بین اینترنت، اینترانت و اکسترانت را به‌صورت زیر خلاصه کرد:

اینترنت یک شبکه عمومی است در حالی که دو شبکه دیگر خصوصی هستند. دسترسی به اینترنت از هرنقطه از جهان امکان‌پذیر است ولی 2 شبکه دیگر تنها مختص به یک سازمان خاص هستند. همچنین محدوده پوشش آن‌ها نیز محدود است و توسط خود سازمان تعریف می‌شود. در این زمینه‌ها تفاوت اینترانت و اکسترانت ناچیز است.

فرق اینترانت و اکسترانت همچنین در تفاوت بین کاربرد های آن‌ها هم نمود پیدا می‌کند. اینترانت به‌منظور ارتباط درون سازمانی اعضای یک سازمان طراحی می‌شود. اکسترانت اما برای به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات با دیگر شرکا و مشتریان است و از طریق یک شبکه عمومی ارائه می‌شود.

سخن پایانی

اینترانت و اکسترانت انواع دیگری از شبکه هستند که با اینترنت تفاوت‌هایی اساسی دارند. در این مطلب به تفاوت اینترنت و اینترانت و اکسترانت پرداختیم. نظر شما در مورد این 3 بستر چیست؟