اولین عکس 3200 مگاپیکسلی دنیا با دوربینی به اندازه ماشین شاسی بلند ثبت شد. این دوربین در رصدخانه در حال ساخت Vera C. Rubin نصب خواهد شد.
آزمایشگاه ملی شتابدهنده SLAC برای اولین بار در جهان قادر به ثبت عکس 3200 مگاپیکسلی شد. این عکس 3200 مگاپیکسلی توسط دوربین دیجیتالی بسیار بزرگی ثبت شد که برای رصدخانه Vera C. Rubin در شیلی در نظر گرفته شده است. در واقع این عکسها نمایش اولیهای از تواناییهای فوقالعاده این مرکز به شمار میرود.
حتی تصور عکسی با 3.2 میلیارد پیکسل دشوار است. بر اساس بیانیه مطبوعاتی SLAC، برای نمایش یکی از این عکسها با وضوح کامل، به 378 تلویزیون با وضوح بسیار بالای 4K نیاز دارید.
دوربین به کار رفته برای ثبت عکس 3200 مگاپیکسلی اندازهای برابر با یک ماشین شاسی بلند دارد و نهایتا در رصدخانه در حال ساخت Vera C. Rubin در شیلی نصب خواهد شد. زمانی که رصدخانه Rubin راه اندازی شود (حدودا طی یک الی دو سال آینده) دوربین دیجیتال 3200 مگاپیکسلی یا به طور خلاصه تر، اولین دوربین 3.2 گیگاپیکسلی جهان، مجموعهای از تصاویر پانوراما از کل آسمان جنوب را ثبت خواهد کرد. ثبت این تصاویر به مدت 10 سال و هر چند روز یک بار انجام خواهد گرفت.
این پروژه که به عنوان Legacy Survey of Space and Time شناخته میشود حرکات میلیاردها ستاره و کهکشان را دنبال کرده و در عین حال بزرگترین فیلم نجومی جهان را خواهد ساخت. این نسل جدید از رصدخانهها آماده است تا حقایق جدیدی را در رابطه با شکل گیری جهان، ماده تاریک و انرژی تاریک روشن کند.
تصاویر جدید به عنوان آزمایشی از صفحه کانونی سیستم که به عنوان «چشم» دوربین عمل کرده و به تازگی تکمیل شده، طراحی شدند. برای ثبت این عکسها تیم متخصصان از یک سوراخ کوچک 150 میکرونی استفاده کردند تا تصاویر را روی صفحه کانونی نمایش دهند. در حین آزمایشات محققان SLAC از اشیاء مختلفی از جمله یک رومانسکو، نوعی کلم بروکلی با سطحی پر از جزئیات تصویری، عکس گرفتند. جالب است که صفحه کانونی برای عملکرد مناسب خود باید در دمای منفی 65.5 درجه سانتیگراد سرد شود.
صفحه کانونی که ابعادی بیش از 2 فوت (0.6 متر) دارد، شامل 189 حسگر مجزا یا دستگاههای متصل به شارژ است که هر یک از آنها توانایی ثبت تصاویر 16 مگاپیکسلی را دارد. هر پیکسل جمع کننده نور 10 میکرون عرض دارد که اندازهای کوچک، اما 10 برابر بزرگتر از پیکسلهای دوربینهای معمولی تلفن همراه محسوب میشود (موی انسان به طور متوسط قطری برابر با 50 میکرون دارد). صفحه کانونی این دوربین نیز بسیار مسطح است و اندازه آن تقریباً یک دهم قطر موی انسان بوده و امکان ایجاد تصاویر واضح را فراهم میکند.
چندین مجموعه از نه عدد دستگاه بارجفتشده در مربعهایی با عنوان «Raft» قرار گرفتهاند. 21 عدد «Raft» علاوه بر انواع خاصی از آنها برای اهداف ساختاری روی صفحه کانونی نصب شدند. این کار به شش ماه کار دقیق احتیاج داشت؛ زیرا هر یک از آنها 3 میلیون دلار ارزش داشته و بسیار شکنندهاند.
مشخصات این دوربین دیجیتال بسیار شگفتانگیز است. دوربینی 3200 مگاپیکسلی میتواند یک توپ گلف را از فاصله 15 مایلی (24 کیلومتری) تشخیص دهد. علاوه بر این میدان دید آن به اندازهای بزرگ است که 40 قرص کامل ماه را در خود جای دهد. این دوربین قادر است اشیایی را تشخیص دهد که 100 میلیون برابر کم نورتر از آنچه هستند که با چشم غیر مسلح قابل دیدن باشند. این امر مانند دیدن یک شمع از فاصله چندین هزار مایلی است.
محققان SLAC قصد دارند اواخر امسال لنز، شاتر و سیستم تبادل فیلتر را به دوربین اضافه کنند. پس از پایان آزمایش، احتمالا در اواسط سال 2021 دستگاه به شیلی منتقل شده و در رصدخانه Rubin نصب میشود. اگر همه چیز خوب پیش برود، پروژه LSST از سال 2022 آغاز شده و تا سال 2032 ادامه خواهد یافت.
کلام آخر
تا چند سال پیش هیچ کس حتی تصور دوربینی با چنین قدرت و تواناییهایی را نداشت، ولی حالا باید انتظار دیدن تصاویری واضحتر و بزرگتر را با دوربینی 3200 مگاپیکسلی از فضا و اجرام دوردست آسمانی داشته باشیم. شما راجع به این دوربین و کاربردهای آن چه فکر میکنید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.