یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه MIT در تلاشند تا با پرورش نوعی از گیاهان درخشان بتوانند ارتباطی پایدار میان انسان، طبیعت و الکتریسته برقرار کنند.
دنیای مدرن در حال بازسازی رابطه انسان با انرژی‌های موجود است. میزان استفاده خودروها از سوخت‌های فسیلی رو به کاهش است و تولیدکنندگان در تلاشند تا با تولید خودروهای برقی، این وابستگی به سوخت فسیلی و الکتریسیته را بیش ازپیش کاهش دهند.
استفاده از انرژی خورشید و باد هم به آرامی در حال رشد است و این رویه قطعا به کاهش وابستگی بشر به سوخت های فسیلی کمک خواهد کرد. یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه MIT با پرورش نوعی از گیاهان درخشان که همانند یک لامپ از خود نور ساطع می‌کنند، سعی در کمک به رویه کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی را دارند. البته فکر کردن به این مساله بیشتر ما را به یاد فیلم‌های تخیلی خواهد انداخت اما گویا هر تخیلی هم روزی به واقعیت بدل خواهدشد!
آینده‌ای را تصور کنید که در میز کناری شما، لامپی وجود دارد که با استفاده از انرژی برق روشن نمی‌شود، بلکه گیاهی بسیار زیباست که با نوری که از خود ساطع خواهد کرد محیط را روشن می‌سازد. محققان MIT با پرورش گیاهانی که در تاریکی خواهند درخشید، یک گام بزرگ در جهت رسیدن به این آینده جذاب و دست یافتنی برداشته اند.
محققان با استفاده از آنزیم‌هایی که بسیاری از ما در حال حاضر با آنها آشنا هستیم، گیاهان درخشان را تولید کرده‌اند. آنزیم لوسیفراز، مشابه آنزیمی است که در بدن کرم شب تاب وجود دارد. در واقع این آنزیم به کرم شب تاب اجازه می‌دهد تا در تاریکی بتواند از خود نور تولید کند.
گیاهانی که با آب شیرین پرورش می‌یابند توسط بسته‌های نانو ذرات حاوی آنزیم همراه با مولکول‌های لوسیفرین و آنزیم A (که موجب افزایش پروتئین می‌شود) تغذیه خواهند شد. این مواد به آرامی در طول زمان به آرامی وارد سلول‌های گیاه شده و موجب تولید نور توسط آن خواهند شد.
در ابتدا این گیاهان قادر بودند به مدت 1 ساعت از خود نور ساطع کنند، اما به مرور زمان و با تغییر برخی فرایندها، این مدت به 4 ساعت افزایش یافت. محققان معتقدند با پیشرفت‌های بیشتر در آینده‌ای نزدیک، به نقطه‌ای خواهند رسید که تنها با یک بار تغذیه گیاهان، بتوانند برای مدت زمان طولانی‌تر از نور آنها بهره مند شوند.
مایکل استرانو، یکی از محققان این تیم تحقیقاتی در این خصوص اظهار داشت: « ما این پروژه را به طور جدی دنبال می‌کنیم و هدف ما اینست تا روزی برسد که جز درخت چیزی در اطراف خانه‌هایمان دیده نشود و نور مورد نیاز در شب، توسط این درختان تامین شود.»