اگر قصد کاشت ایمپلنت دندان دارید و می‌خواهید از مراحل و حتی عوارض ایمپلنت دندان آگاهی یابید، کافی است با پلازا همراه باشید و این مقاله را با دقت بخوانید.
در طول زندگی ممکن است به هر دلیلی دیگر قادر به استفاده از دندان‌های طبیعی خود نباشید. در چنین وضعیتی یکی از گزینه‌های پیش روی شما کاشت ایمپلنت دندان است. جراحی ایمپلنت دندان پروسه‌ای است که در آن ریشه‌های دندان با نوعی ابزار فلزی و شبیه پیچ و دندان‌های طبیعی آسیب دیده و یا از بین رفته با دندان‌های مصنوعی جایگزین می‌شوند. از کاشت و عوارض ایمپلنت دندان چه می‌دانید؟ مراحل ایمپلنت دندان چیست؟ اگر می‌خواهید با عوارض بعد از ایمپلنت، علائم پس زدن ایمپلنت، زخم ایمپلنت دندان و این قبیل موارد آشنا شوید، این مقاله را از دست ندهید.
آنچه در ادامه می‌خوانید:
ایمپلنت دندان چیست؟
درون‌کاشت دندانی یا پروتز ایمپلنت دندانی بخشی از ایمپلنت دندانی است که با استخوان فک یا جمجمه در تماس بوده و برای قرارگیری عضو رویی ایمپلنت (تاج یا بریج) در دهان قرار می‌گیرد. مبنای کاشت‌های دندانی مدرن فرآیندی بیولوژیکی به نام Osseointegration است که در آن موادی مانند تیتانیوم، پیوندی نزدیک با استخوان ایجاد می‌کنند. در ابتدا فیکسچر یا همان قسمت ریشه‌ای پروتز با استفاده از جراحی در دهان قرار گرفته و سپس قسمت رویی ایمپلنت (تاج یا بریج) روی آن قرار می‌گیرد.
موفقیت یا عدم موفقیت کاشت ایمپلنت در دهان به سلامت فرد و بافت دهانی او و داروهای موثر بر فرآیند Osseointegration بستگی دارد. میزان زمان لازم برای تکامل فرآیند بیولوژیکی مذکور متغیر است، اما تنها پس از تکمیل این مرحله می‌توان قسمت دوم رویی ایمپلنت را روی قسمت ریشه‌ای ایمپلنت قرار داد یا از اباتمنت برای نگه داشتن پروتز دندان یا تاج استفاده کرد. میزان فشار وارده بر ایمپلنت و فیکسچر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. تعیین دقیق مکان و تعداد ایمپلنت‌ها بر عمر طولانی پروتز تاثیر فراوان دارد؛ چراکه فشار وارد شده بر پروتز از طریق جویدن می‌تواند فشاری قابل توجه باشد.
موقعیت ایمپلنت را با توجه به موقعیت و زاویه دندان‌های کناری و از طریق شبیه سازی‌های آزمایشگاهی یا با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با شبیه سازی‌های CAD / CAM و جراحی تعیین می‌کنند. پیش‌نیاز فرآیند موفق Osseointegration استخوان سالم و لثه سالم است. از آنجا که هم لثه و هم استخوان ممکن است بعد از کشیدن دندان افت کنند، قبل از کاشت پروتز دندانی اقداماتی مانند سینوس لیفت یا جراحی بالابردن سینوس و یا پیوند لثه برای ایده‌آل کردن شرایط لثه و استخوان انجام می‌گیرد.
انواع ایمپلنت دندان
به طور کلی دو نوع ایمپلنت دندان وجود دارد که هر دو در یک مورد که موقعیت قرارگیری آنهاست با هم تفاوت دارند. ایمپلنت‌های دندان به دو نوع اصلی ایمپلنت‌های Endosteal و Subperiosteal تقسیم می‌شوند. هر کدام از آنها برای افراد مختلف با شرایط مختلف مناسب هستند، اما در این قسمت به بررسی و توضیح دو مدل اصلی ایمپلنت‌های دندانی می‌پردازیم.
ایمپلنت‌های Endosteal ایمپلنت‌هایی هستند که درون استخوان قرار می‌گیرند. این نوع ایمپلنت‌ها برای استفاده طولانی مدت طراحی شده‌اند و به همین علت نیز درست مثل ریشه دندان از طریق جراحی مستقیما در استخوان فک قرار می‌گیرند. وقتی بافت لثه در اطراف این ایمپلنت ترمیم شد، جراحی دیگری برای اتصال پست (فیکسچر یا پایه) به ایمپلنت اولیه انجام می‌گیرد. پس از آن نیز دندانی مصنوعی (قسمت رویی ایمپلنت) روی این پست قرار خواهد گرفت. دندان مصنوعی می‌تواند ثابت یا قابل جداسازی باشد.
ایمپلنت‌های Subperiosteal قالب‌های فلزی‌ای هستند که از طریق جراحی بالای استخوان فک و دقیقا زیر بافت لثه قرار می‌گیرند. پس از اینکه لثه‌ها بهبود یافتند، قالب فلزی ثابت میشود و پست‌ها یا پایه‌های ایمپلنت دندانی از لثه‌ها بیرون باقی خواهند ماند. این نوع ایمپلنت نسبت به ایمپلنت‌های Endosteal از استحکام کمتری برخوردار است؛ چراکه مثل ریشه‌های دندان آنقدر عمیق قرار نمی‌گیرد. پایه‌های ایمپلنت‌های Subperiosteal به خاطر عدم دوام طولانی مدت کمتر از نوع قبلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ایمپلنت‌های Endosteal مستحکم‌تر بوده و دوام بیشتری دارند.
مراحل ایمپلنت دندان
روند برنامه ریزی کاشت ایمپلنت دندان، همکاری دندانپزشکان بسیاری را از حوزه‌های تخصصی مختلف شامل جراحی فک و صورت، پروتز و گاهی گوش و حلق و بینی می‌طلبد.
برای کاشت ایمپلنت دندان ممکن است نیاز به تهیه عکس‌های اشعه X و یا تصاویر سه بعدی از دندان‌ها و فک خود داشته باشید. درباره شرایط پزشکی و هر نوع داروی تجویزی پزشکان یا داروهای بدون نسخه و یا حتی مکمل‌های مصرفی خود با پزشک خود مشورت کنید. اگر شرایط قلبی خاص یا ایمپلنت‌های ارتوپدی داشته باشید، احتمالا پزشک برای جلوگیری از عفونت برایتان آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد.
برای کنترل درد در حین عمل از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده میشود که در این مورد باید با پزشک خود مشورت کنید. تیم پزشکی مربوطه بسته به نوع روش کنترل درد، نکاتی را که باید در مورد خوردن و آشامیدن قبل از عمل رعایت کنید برایتان شرح خواهد داد. اگر قرار است از بیهوشی عمومی استفاده کنید، کسی را با خود همراه داشته باشید.
برای کاشت ایمپلنت دندان انتظار چه چیزهایی را باید داشته باشید؟
به طور کلی مراحل جراحی ایمپلنت دندان شامل مراحلی از جمله برداشتن دندان آسیب دیده، آماده سازی استخوان فک و پیوند استخوان (در صورت لزوم)، قراردادن ایمپلنت دندان در دهان، بهبود و رشد استخوان، قرار دادن اباتمنت و قرار دادن دندان مصنوعی است.
فرآیند جراحی ایمپلنت دندان در چندین جلسه انجام می‌گیرد که از نظر زمانی معمولا چند ماهی با هم فاصله دارند. در مرحله اول که در آن ایمپلنت دندان از طریق جراحی در دهان قرار می‌گیرد، با استفاده از بی‌حسی موضعی درد را کنترل می‌کنند؛ پس عملا هیچ دردی احساس نخواهید کرد. برای قرار دادن قسمت پایه ایمپلنت دندان در استخوان فک، لثه را در محلی که دندان جدید باید قرار گیرد، برش می‌دهند. وقتی ایمپلنت در محل قرار گرفت دندان پزشک لثه را بخیه می‌زند تا روی ایمپلنت پوشیده باشد.
پس از آن باید در خانه استراحت کنید و چند ماه بعد برای جلسه بعدی به پزشک خود مراجعه کنید. این میزان زمان برای رشد استخوان اطراف ایمپلنت و محکم قرار گرفتن آن در جای خود یعنی Osseointegration نیاز است. بسته به شرایط هر بیمار ممکن است این زمان تا 6 ماه نیز طول بکشد؛ البته بعضی از بیماران نیز می‌توانند همه مراحل را در یک جلسه طی کنند. وقتی دندانپزشک به این نتیجه می‌رسد که ایمپلنت در جای خود محکم شده است، قسمت دیگری به نام اباتمنت روی پایه قرار می‌گیرد تا دندان جدید را نگه دارد. وقتی لثه‌ها ترمیم پیدا کردند، پزشک دندان جدید را برایتان آماده می‌کند. دندان جدید روی اباتمنت قرار می‌گیرد.
بعد از قرار دادن ایمپلنت ممکن است با کبودی، تورم و خونریزی و درد مواجه شوید. ممکن است بنا به توصیه پزشک در زمان بهبودی غذاهای نرم، سرد و سوپ گرم بخورید. به منظور کنترل بهتر درد ممکن است پزشک استفاده از ایبوپروفن را به شما پیشنهاد کند.
عوارض ایمپلنت دندان
تا اینجا درباره ایمپلنت دندان، مراحل و انواع آن صحبت کردیم و در این قسمت در رابطه با عوارض ایمپلنت دندان صحبت خواهیم کرد. شاید مهم‌ترین سوال هر شخص متقاضی ایمپلنت درباره عوارض ایمپلنت دندان باشد. می‌دانید که فرآیند کاشت ایمپلنت دندان از طریق جراحی صورت می‌گیرد، پس احتمال خطرات معمول جراحی مانند عفونت و بافت‌مردگی بافت اطراف ایمپلنت نیز وجود دارد. ساختارهای آناتومی اطراف ایمپلنت مانند عصب فک پایین، سینوس فکی و رگ‌های خونی ممکن است در طول جراحی دچار آسیب شوند. حتی در صورت سوراخ شدن سینوس فکی توسط ایمپلنت ابتلای بیمار به سینوزیت بلندمدت نادر است. عدم قرارگیری ایمپلنت درون استخوان برای استحکام بیشتر آن خطر عدم موفقیت در فرآیند Osseointegration را افزایش می‌دهد.
از دیگر عوارض ایمپلنت دندان می‌توان به وجود احتمال عدم ادغام آن با استخوان اشاره کرد. ایمپلنت دندان بین 8 تا 24 هفته از نظر ادغام یا Osseointegration آن با استخوان مورد بررسی قرار می‌گیرد. از جمله معیارهای مورد بررسی برای موفقیت در جراحی ایمپلنت می‌توان به عدم وجود درد، تحرک ایمپلنت، عفونت، خونریزی لثه و تحلیل استخوان بیش از 1.5 میلی‌متر در اطراف ایمپلنت اشاره کرد. امکان عدم ادغام ایمپلنت با استخوان نادر است، خصوصا اگر بیمار مطابق دستورات پزشک عمل کند. امکان عدم موفقیت در جراحی‌هایی که در آن ایمپلنت بلافاصله پس از استخراج دندان در فک قرار داده میشود، بسیار بیشتر از جراحی‌هایی است که در آن ایمپلنت مرحله به مرحله در دهان قرار می‌گیرد. علاوه بر این، عدم موفقیت در ادغام یا فرآیند Osseointegration به خاطر مشکلات سلامتی بیمار یا به دلیل رفتارهای ناسالم او مثل سیگار کشیدن یا مصرف مواد پس از جراحی صورت می‌گیرد.
جمع بندی
در این مقاله از انواع، مراحل و عوارض ایمپلنت دندان صحبت کردیم. صحبت از ایمپلنت دندان که میشود بسیاری از مردم سوالاتی از قبیل «آیا ایمپلنت باعث سرطان میشود»، «عوارض ایمپلنت دندان چیست»، «آیا ایمپلنت دندان عوارض دارد» و «مراحل ایمپلنت دندان چگونه است» می‌پرسند و درباره عوارض کاشت دندان ایمپلنت و مراحل انجام ایمپلنت دندان کنجکاوی می‌کنند. در این مقاله سعی کردیم به طور خلاصه درباره انواع، مراحل و عوارض ایمپلنت دندان توضیح دهیم. به نظر شما برای کاشت ایمپلنت دندان به چه نکات دیگری باید توجه کرد؟ تجربیات خود را در بخش نظرات با دیگران به اشتراک بگذارید.