مسابقات هواپیماهای بدون سرنشین یکی از مسابقات پرهیجان است که طرفداران بسیاری دارد. در این مسابقات ، شخصی به عنوان خلبان ، از طریق یک کنترل راه دور ، هواپیمای بدون سرنشین را در مسیری هدایت می‌کند، در این مسیر موانع بسیاری وجود دارد و رد شدن از آنها بستگی به هوش و سرعت عمل خلبان دارد. ناسا مسابقه ای در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در پاسادانای کالیفرنیا برگزار کرد که هدایت این هواپیما را در حالتی‌که انسان هواپیما را هدایت می‌کند در مقابل حالتی‌که هوش مصنوعی وظیفه هدایت را برعهده دارد ، قرار داده است.
این مسابقه در حالی برگزار شد که گوگل 2 سال در مورد پرواز هواپیماهای بدون سرنشین تحقیقات دقیقی را انجام می‌داد. دلیل اینکه چرا گوگل این تحقیقات را انجام داد ، علاقمندی این شرکت برای همکاری با آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا (JPL) در خصوص فضاپیماها بود.
این مسابقه طی مدت زمان تعیین شده بین JPL AI و یک هواپیمای بدون سرنشین به نام Ken Loo که سابقه حضور در مسابقات جهانی را دارد، برگزار شد. سه هواپیمای بدون سرنشین دیگر با نام های بتمن ، جوکر و نایت وینگ نیز در این مسابقه حضور داشتند. دانشمندان برای این سه هواپیما هم الگوریتم‌های پیچیده‌ای در نظر گرفتند تا بتوانند در سرعت های بالا پرواز کنند. گفته می‌شود این الگوریتم ها با تکنولوژی گوگل تانگو ، که توسط محققانی که در JPL کار می‌کنند یکپارچه سازی شده است.
هواپیماهای بدون سرنشینی که در این مسابقه حضور داشتند جز بهترین هواپیماها بودند و می‌توانستند با سرعت 100 کیلومتر در ساعت در خط مستقیم پرواز کنند. ولی هواپیمای JPL حداکثر سرعت پرواز برابر 60 کیلومتر بر ساعت را ارائه می‌داد. به گفته دانشمندان ، هواپیماهای هوش مصنوعی JPL در برابر هواپیمای Ken Loo از دقت و تداوم بالاتری در طی مسیر برخوردار بودند.
به گفته ناسا ، هواپیماهای بدون سرنشین گاهی بسیار سریع حرکت می‌کرد که در گاهی موارد ردیابی آن برای خلبان کمی سخت می‌شد ، چیزی که هواپیمای بدون سرنشین هوش مصنوعی با آن روبرو نبودند.
در این مسابقه ، هواپیمای Ken Loo توانست مسیر را در زمان 11.1 ثانیه طی کند در حالی‌که هواپیمای بدون سرنشین AI همی مسیر را در مدت زمان 13.9 طی کرد.