یکی از راههای کاهش اتلاف مواد غذایی و گازهای گلخانهای ناشی از باغبانی و کشاورزی، تولید کمپوست است. در این مقاله به بررسی این ترکیب و راههای تولید آن میپردازیم.
کمپوست کردن ممکن است در ابتدا برای بسیاری از افراد کاری سخت و ترسناک به نظر برسد. باغبانان و کشاورزان تازهکار به دلیل اطلاعات کم خود از شیوههای تولید این ترکیب، از آن دوری میکنند. با این حال باید دانست که تولید آن در صورت استفاده از روشهای صحیح، بسیار آسان است. در ادامه با چگونگی تولید کمپوست خانگی و انواع آن آشنا میشویم.
در ویدیوی زیر «نحوه درست کردن کمپوست در خانه» را تماشا کنید:
آنچه در این مقاله میخوانید:
کمپوست چیست؟
کمپوست به عبارت ساده مواد اورگانیک و طبیعی تخریبشده هستند. مواد اورگانیک دامنه بسیار وسیعی را شامل شده و از شاخههای نازک درختان تا پوست میوهها را در بر میگیرند. این مواد تخریبشده در صورت ترکیب با یکدیگر، تبدیل به کودی طبیعی و غنی میشوند. از تولید این ترکیب در باغداری و کشاورزی استفاده میشود و این ترکیب فواید بسیاری برای خاک دارد. خاک کمپوست منابع معدنی زیادی در خود جای میدهد. تولید این ترکیب یک فرآیند هوازی است که برای انجام آن به سه عامل مدیریت انسانی، شرایط هوایی مناسب و تولید گرمای بیولوژیکی درونی نیاز داریم.
کمپوست ها برای تشکیل به چهار عنصر کربن، نیتروژن، اکسیژن و آب نیاز دارند. دمای مورد نیاز برای تولید این ترکیب بین 54 تا 71 درجه سانتیگراد است. بهترین نوع کمپوست ها با نسبت ترکیب 25 به 1 کربن به نیتروژن تولید میشوند. وظیفه تبدیل مواد اورگانیک به کود نهایی بر عهده میکروارگانیسمها است. از جمله متداولترین این میکروارگانیسمها میتوان به باکتریها، اکتینوباکترها، قارچها و تکیاختگان اشاره کرد. علاوه بر این، کرمهای خاکی نیز نقش مهمی در تولید کمپوست ها دارند. فرآیند تولید کمپوست شامل سه مرحله اولیه، افزایش دما و کاهش دما میشود.
تاریخچه تولید کمپوست
نقطه آغاز روش تولید کمپوست ها به اوایل حکومت رومیها برمیگردد. روش سنتی تولید کمپوست ها شامل جمعآوری مواد طبیعی و نگهداری آنها در یک مکان تا زمان فصل کشاورزی میشد؛ این زمان، مواد را تخریب و آماده استفاده به عنوان کود میکرد. از نقاط قوت این روش میتوان به دخالت اندک نیروی انسانی و طبیعی بودن آن اشاره کرد. بزرگترین نکته منفی آن نیز زمانبر بودن و آسیب پذیری مواد در این زمان هستند.
تولید کمپوست ها در اوایل دهه 20 در اروپا مدرنیزه شد. نخستین مرکز برای تبدیل مواد اورگانیک به کمپوست در سال 1921 در اتریش بنا گشت. از افراد تاثیرگذار بر ترویج استفاده از کمپوست ها میتوان به رودالاف اشتاینر آلمانی و انی فرنس هرار مکزیکی اشاره کرد. روشهای تولید این مواد پس از محبوبیت در اروپا به آمریکا رسیدند و توسط افرادی چون رودال، پایفر، کین و نیرینگ مورد استفاده قرار گرفتند.
چه چیزهایی کمپوست می شوند
تولید کمپوست ها بیش از هر چیزی به عنوان روشی برای بازیافت منابع از دست رفته شناخته میشود. مواد مختلفی میتوانند به کمپوست تبدیل شوند که در ادامه به آنها میپردازیم.
1. زباله های جامد طبیعی (زباله های سبز)
کمپوست کردن روندی برای تبدیل مواد طبیعی تخریبپذیر به محصولات پایا و کاربردی است. این کار منجر به استفاده از زمینهای اختصاص داده شده به زبالهها میشود. با این حال کنترل زبالهها و آلودگیهای پلاستیکی همچنان مشکلی بزرگ خواهد بود. تولید کمپوست به صورت همزمان تکنیکی است که مواد طبیعی تخریبپذیر مختلف را همراه با هم به کود تبدیل میکند. سیستمهای تولید کمپوست صنعتی در کشورهای پیشرفته با تمرکز بر این روش به بازیافت زبالههای طبیعی خود میپردازند.
2. کودهای حیوانی
در بسیاری از مزارع، اجزای پایهای تولید کمپوست کودهای حیوانی هستند. از جمله دیگر مواد به کار رفته در این گونه از کمپوست ها، میتوان به پوشال و خاک اره اشاره کرد. گاهی اوقات کشاورزان از مواد غیر معمول چون روزنامه و کارتن نیز استفاده میکنند. میزان کود تولیدی از این روش به عوامل زیادی چون مسائل آب و هوایی و وسعت مزرعه بستگی دارد. هر کدام از انواع کودهای حیوانی ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مخصوص به خود را دارند.
3. زباله ها و فاضلاب های انسانی
یکی از موادی که میتواند نقش موثری در بهبود کیفیت کمپوست داشته باشد، زباله انسانی است. این ماده به دلیل برخورداری از سطوح بالای نیتروژن، میتواند به صورت مستقیم در تولید کمپوست مورد استفاده قرار بگیرد. مدفوع انسان شامل انواع مختلفی از میکروارگانیسمها چون باکتریها، ویروسها و کرمهای انگلی شده و استفاده از آن برای تولید کمپوست های خانگی توصیه نمیشود. ادرار انسان نیز میتواند مستقیما به عنوان کود برای خاک کمپوست مورد استفاده قرار گیرد. افزودن این ماده به کمپوست منجر به افزایش دمای ترکیب شده و توانایی آن در نابودی آلودگیهای ناخواسته را افزایش میدهد.
کاربردهای خاک کمپوست
کمپوست کاربردهای فراوانی در تولید خاکهای حاصلخیز دارد. این ترکیب انواع منابع معدنی مورد نیاز را فراهم کرده و میزان رطوبت آن را کنترل میکند. این مهم، محیطی مناسب و مغذی را برای رشد گیاهان ایجاد میکند. برای استفاده از کمپوست معمولا آن را با خاک، شن، رس، ماسه سنگ و دیگر موارد برای تولید خاک کمپوست ترکیب میکنند. کشاورزان میتوانند کمپوست خانگی خود را مستقیما به خاک افزوده یا با استفاده از روشهای طبیعی آن را به کار گیرند.
کمپوست آماده، رنگی تیره داشته و بوی گل میدهد. معمولا کاشت مستقیم دانهها درون کمپوست به دلیل سرعت بالای خشک شدن آن و حضور احتمالی مواد سمی در کمپوست آماده نشده پیشنهاد نمیشود. از کمپوست میتوان برای افزایش مقاومت گیاهان در مقابل بیماریها و آفات استفاده کرد. کمپوست ابزاری ارزشمند برای کشاورزان و باغبانان است. این ترکیب میزان ماندگاری آب در خاک را افزایش داده و این به معنی نیاز کمتر گیاهان به آبیاری است.
علاوه بر این استفاده از خاک کمپوست منجر به افزایش اندازه گیاهان میشود؛ امری که به معنی سودآوری بیشتر کشاورزان است. تمامی اینها منجر به دستیابی به محصول بیشتر با مصرف آب کمتر میشوند. استفاده از کمپوست را میتوان راهی عالی برای کاهش آلودگیهای زمین دانست.
انواع کمپوست
از نکانی که پیش از تولید کمپوست خانگی خود باید بدانید، این است که آنها به دو دسته سرد و گرم تقسیم میشوند. تولید نمونههای سرد نسبتا ساده بوده و به صورت جمعآوری زبالههای طبیعی و جمعآوری آنها در یک ظرف یا سطل است. این ترکیبها پس از گذشت حدود یک سال، به کمپوست تبدیل میشوند.
روش تولید نمونههای گرم سختتر بوده و بیشتر مناسب باغبانان و کشاورزان حرفهایتر است. از برتریهای کمپوست گرم بر سرد، سرعت تولید بیشتر آن است. یک کمپوست گرم در هوای مناسب در عرض سه ماه آماده میشود. برای تولید این ترکیب به چهار عنصر نیتروژن، کربن، هوا و آب نیاز دارید. این مواد در ترکیب با یکدیگر به بهشت میکروارگانیسمها تبدیل میشوند.
فعالیت بیشتر میکروارگانیسمها منجر به افزایش سرعت تخریب مواد میشود. طریقه دیگر تولید این مواد، استفاده از کرمها است. این موجودات کوچک با خوردن پسماندهای غدایی، مواد کوچکی را تولید میکنند که به دلیل برخورداری از سطوح بالای نیتروژن، انتخابی عالی برای تولید کمپوست هستند.
چطور در خانه کمپوست تولید کنیم؟
تولید کمپوست خانگی برخلاف آنچه ممکن است تصور کنید چندان دشوار نیست. در ادامه سعی میکنیم تا طریقه تولید این ترکیب را در چهار قدم تشریح کنیم.
قدم اول: ترکیب مواد سبز و قهوهای
برای ساخت کمپوست خانگی خود، باید مواد لازم برای پر کردن چالهای با حداقل عمق 3 فوت تهیه کنید. سپس باید مواد سبز و مرطوب را با مواد قهوهای و خشک ترکیب کنید. مواد سبز شامل پسماندهای غذایی، دانههای قهوه، کودهای حیوانی، گیاهان تازه، علوفه و سایر مواد نیتروژندار میشوند.
مواد قهوهای نیز برگهای خشک شده، شاخههای شکسته درختان، کارتنها، روزنامهها، پوشال، کاه و دیگر مواد کربندار هستند. برای خلق ترکیبی مناسب، بهتر است میزان مواد قهوهای موجود در کمپوستتان حدود سه برابر بیشتر از مواد سبز باشد.
قدم دوم: آبیاری
حواستان باشد که مرتبا ترکیب را به میزان مناسبی آبیاری کنید. در صورت آبیاری بیش از حد، میکروارگانیسمهای موجود در ترکیب از بین رفته و این منجر به کپک زدن آن میشود. حتما دمای خاک کمپوست را چک کنید تا از تخریب مواد مطمئن شوید.
قدم سوم: ترکیب را هم بزنید
در فصل رشد، خاک کمپوست باید به اندازه کافی اکسیژن دریافت کند. بهترین زمان برای هم زدن ترکیب هنگامی است که دمای مرکز آن در حدود 54 تا 65 درجه سانتیگراد قرار دارد. هم زدن ترکیب، سرعت پخت آن را افزایش داده و از یکنواختی و بودار شدن آن جلوگیری میکند. در این مرحله لایهها وظیفه خود در یکسانسازی مواد قهوهای و سبز را انجام دادهاند؛ پس از ترکیب کردن آنها خودداری نکنید.
قدم چهارم: کمپوست را به خاک باغ یا مزرعه خود اضافه کنید
هنگامی که متوجه شدید ترکیب دیگر گرما تولید نکرده و خشک، قهوهای و ترد شده است، میتوانید آن را به خاک اضافه کنید. میزان مناسب کمپوست برای رشد گیاهان در ابتدای فصل کاشت، چهار تا شش اینچ است. برخی از کشاورزان با رقیق کردن این ترکیب مادهای به نام چای کمپوست تولید میکنند که کود مایع عالیای برای افزودن به خاک است.
آیا شما تا به حال کمپوست تولید کردهاید؟ روش مورد علاقه شما در تولید آن چیست؟ نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.