اینتل در حال بررسی راه هایی برای سرعت بخشیدن به واقعیت مجازی است که این کار را با ایجاد منطق اختصاصی در ریزپردازنده های مرکزی یکپارچه که واقعیت مجازی را حتی در نوت بوک های پایه بهبود می بخشد، انجام می دهد. نظرات کیم پالیستر، مدیر مرکز واقعیت مجازی اینتل، در یک مصاحبه کوتاه در آستانه کنفرانس توسعه دهندگان واقعیت مجازی (VRDC) در سانفرانسیسکو، اشاره کرده است که این ویژگی ها در مرحله طراحی قرار دارند. با این حال مشخص نیست که این پیشرفت ها چه زمانی به صورت گسترده به جامعه محاسباتی خواهد رسید.
واقعیت مجازی یک موضوع داغ در میان شرکت های تولید تراشه مانند اینتل است که خواسته های واقعیت مجازی را به عنوان یک درایور برای معماری های تراشه قدرتمند تر و جدید مد نظر قرار می دهد. از جمله این خواسته ها وضوح تصویر ویدئویی بالا با نرخ فریم زیاد است که این کار با استفاده از ورودی های حسگر در شش درجه آزادی که نیاز به محاسبات بیش تری دارد، فراهم می شود. اما محدودیت هایی نیز وجود دارد: با استفاده از سرعت های ساعت که به طور قابل ملاحظه ای، سرعت کمی بیش تر از 4 گیگاهرتز را پوشش می دهد، اینتل لزوماً دارای اسب بخار در تراشه های هسته ای خود نیست. و حتی اگر این کار انجام شود، روندی که به سمت کاهش قیمت رایانه ها پیش می رود، بیان گر این است که مصرف کنندگان لزوماً تمایلی به پرداخت هزینه های بیش تر ندارند.
ایده این است که تا جای امکان از اسب بخار موجود بیش تری در رایانه های موجود استفاده شود، در حالی که برای آینده بهینه می شود. و این دقیقاً همان کاری است که اینتل انجام می دهد. در حال حاضر، این شرکت از موتورهای رسانه ای موجود خود برای سرعت بخشیدن به ویدیو 360 درجه ای که می تواند در واقعیت مجازی مشاهده شود، استفاده می کند. و در نسل های آینده تراشه های هسته ای اینتل چطور؟ پاسخ منطق اختصاصی است.
«اینتل اثبات این مفهوم را نشان می دهد که واقعیت مجازی موجود، از وای فای در گوشی پیکسل گوگل استفاده می کند تا تفسیر (رندر) حداقلی روی دستگاه انجام دهد. این برنامه که یک شبیه سازی با کمان است، به خوبی کار می کند.»
داستان پشت این داستان: اینتل دو انگیزه در این خصوص دارد: افزایش واقعیت مجازی به صورت عمده، و جدا کردن خود از رقابتش. این شامل در نظر گرفتن رفع نواقصی مانند HDMI سیمی است که اینتل به صورت مبهم در سال 2016 در مورد آن صحبت کرده است. و در سال 2017، اتصال بی سیم وای فای گیگابایتی برای واقعیت مجازی که اینتل با همکاری اچ تی سی آن را پیش می برد، معرفی شد. این اطمینان وجود دارد که اینتل به توسعه منطق واقعیت مجازی در نسل های آینده متعهد است. آیا پشتیبانی از واقعیت مجازی می تواند مشخصه تراشه “Ice Lake” آینده اینتل باشد؟ شاید این طور باشد.
هسته اینتل: امروز ویدئو 360 درجه ای و فردا واقعیت مجازی
پالیستر می گوید: “ما در حال حاضر از موتور های رسانه ای که فقط در مورد ویدئو های 360 درجه ای یا رمز نگاری روی صفحه نمایش های سبز صحبت می کردند، استفاده می کنیم.” وی همچنین می گوید: “و ما به چیز هایی نظیر GPU (گرافیک) خود نگاه می کنیم. همچنین مشخصه های دیگر پلتفرم که تاکنون در رابطه با آن صحبتی نکرده ایم. و می گوییم که چه مسائلی در واقعیت مجازی وجود دارد که می تواند این جا حل شود.”
“موتور های رسانه ای” اینتل به تکامل خود شرکت اشاره می کند. با شروع از یک رشته دستور العمل که به یک باره همه چیز را در رایانه های شخصی طراحی می کند، شرکت اینتل و رقیب وی، AMD، به سمت پردازش دو نخ در هر هسته حرکت کردند. و سپس به کارگیری چندین هسته روی همان مهره. به طور جداگانه، اینتل شروع به اضافه کردن منطق گرافیکی به هسته پردازنده خود و همچنین توانایی های ویدئویی کرده است، زیرا خواسته های سه بعدی از توانایی پردازنده های آن فراتر رفته است.
با گذشت زمان، اینتل به طور پیوسته برنامه های کاربردی خاصی را “مورد عنایت” قرار داده است. بلوک های منطقی اختصاصی برای بهینه سازی عمل کرد آن ها طراحی کرده است. به عنوان مثال، در تراشه های Lake Kaby خود، اینتل یک موتور ویدئویی اختصاصی برای سرعت بخشیدن به کدک های VP9 و HEVC در سخت افزار ایجاد کرده است. ایده مورد نظر این بود که از کدک هایی استفاده شود که سرویس هایی مانند Netflix و یوتیوب از آن استفاده می کنند تا ویدئو های 4K را با پهنای باند نسبتاً کم منتقل کند و تراشه های هسته را برای پخش آن ها بهینه سازی می کند.
«در این شکل ماژول واقعیت مجازی بی سیم وای فای گیگابایتی که با همکاری اچ تی سی و اینتل طراحی شده است، نشان داده شده است.»
در حال حاضر به نظر می رسد مشکل بعدی که می بایست حل شود، واقعیت مجازی است. و اینتل در این خصوص چندین ایده دارد. پالیستر پرسید: “آیا ما می توانیم رندر های بهینه تر شده برای چیز هایی مانند رندر های فرسوده، و زمانی که شما به پیکسل هایی نیاز دارید و زمانی که نیاز ندارید، در مقابله با خشونت اجباری به کار بگیریم؟” رندر کردن فیزیکی به سادگی از رندر کردن پیکسل هایی که کاربر نمی تواند ببیند، جلوگیری می کند. در قدرت اسکن محاسباتی صرفه جویی می کند. و این ویژگی ای است که شرکت های مانند مایکروسافت در اوایل سال 2013 در مورد آن صحبت کردند.
شرکت های گرافیکی مانند Nvidia، به جای استفاده از این مورد، فناوری تحت عنوان “سایه چند رزولوشنی” (MRS) را ترویج کرده اند. اما MRS شرکت Nvidia فرض می کند که یک گرافیک اختصاصی وجود دارد، چیزی که معمولاً قیمت کامپیوتر، به ویژه یک نوت بوک را افزایش می دهد.
در ابتدای سال جاری مایکروسافت دو لپ تاپ معرفی کرده که از واقعیت مخلوط پشتیبانی می کند. برای هر دستگاه مایکروسافتی، آن چه شما در خصوص واقعیت مخلوط نیاز دارید، یک هسته اینتل پنج هسته ای 7200U،هشت گیگابایت رم و پردازنده گرافیکی یکپارچه HD 620 اینتل است. (طبق گفته بخش واقعیت مخلوط مایکروسافت، یک رایانه شخصی مجهز به واقعیت مخلوط حداقل نیاز به تراشه گرافیک GTX 960 شرکت Nvidia دارد.)
پالیستر گفت: اینتل نیاز دارد تا واقعیت مجازی یا واقعیت مخلوط در سطح مولفه را ایجاد کند تا سطح رضایت بخشی از کیفیت را ارائه دهد تا به طور گسترده واقعیت مجازی را ارتقا دهد. این ها چیزهایی هستند که برای ایجاد واقعیت مجازی با کیفیت بالا بر روی دستگاه های نوت بوک ضروری هستند.
منبع: pcworld