معرفی 17 فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز ؛ از زلزله تا موسیقی کوتاه شبانه

فیلم‌های برنده اسکار الزاما آثاری فوق‌العاده و ماندگار نیستند! فیلم های کم امتیاز اسکار عناوینی هستند به شدت از سوی منتقدین نقد و به فراموشی سپرده می‌شوند. در این مقاله با 17 فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز  آشنا می‌شویم.

معمولا جایزه اسکار به عنوان نشانه‌ای حاکی از محصولات سینمایی با کیفیت بالا شناخته شده و تنها بهترین و مدعی‌ترین فیلم‌ها هستند که موفق به عبور از این فیلتر می‌شوند. حداقل این چیزی است که آکادمی سعی داشته است تا به باور ما برسد. با این وجود، همیشه اینطور نیست. در این مقاله قصد داریم فیلم های کم امتیاز اسکار را که به خاطر کار فوق العاده در زمینه‌هایی چون موسیقی، گریم و… مجسمه طلا را به نام خود ثبت کرده‌اند به شما معرفی کنیم. برنده شدن جایزه اسکار توسط این فیلم‌ها، به عنوانی نمونه‌های خوبی از تلاش‌های فراوان و کارهای قابل تحسینی است که در نهایت به ثمر نرسیده و به آثار ضعیفی منتهی می‌شوند. همچنین اینکه چطور نظر منتقدان می‌تواند در طی دهه‌ها تغییر یابد، مدارک فوق العاده‌ای هستند برای اثبات اینکه نمی‌توان جوایز آکادمی را به عنوان یک معیار و مقیاس سنجش کاملا بی‌طرف به شمار آورد. با پلازا همراه شوید تا 17 فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز را معرفی کنیم.

آنچه در ادامه می‌خوانید

معرفی 17 فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز

در این مقاله فهرستی از فیلمهای برنده جایزه اسکار با کمترین امتیاز را براساس امتیاز آنها در وبسایت راتن تومیتوز برای شما آماده کرده‌ایم.

17. فیلم Earthquake – زلزله

• سال ساخت: 1974
• کارگردان: مارک رابسون (Mark Robson)
• امتیاز راتن تومیتوز: 48%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.9
• برنده اسکار برای: بهترین صداگذاری

مسئله صدا در دسته‌بندی آکادمی معمولا باعث برنده شدن فیلم‌های بزرگ می‌شود و این فاجعه پرستاره که یکی از فیلم های با امتیاز پایین اسکار از نگاه مردم است، نمونه‌ای از آنهاست. این فیلم با بهره‌گیری از سیستم Sensurround در محل اکران خود که در صحنه‌های تخریب و نابودی باعث ایجاد امواجی اینفرا باس در سالن می‌شد، موفق به کسب جایزه اسکار شد. مشخصا تجربه مخاطبان از این سیستم بسیار جالب و مطلوب بوده است که این جایزه را نصیب این فیلم کرد. هرچند که به سرعت و ظرف چندسال این سیستم به کلی کنار رفت.

اما جدای از این موضوع، Earthquake علی رغم ستاره‌هایی چون شارلتون هستون، آوا گاردنر، جرج کندی و ریچارد راندتری به عنوان یک فیلم، چیزی بیش از فاجعه‌ای مربوط به دهه هفتاد نیست. البته شاید بتوان چند مورد را که تا حدودی سرگرم کننده باشد در آن یافت، اما بازهم موردی نیست که بتواند طی دهه‌ها ماندگار بماند.

16. فیلم !Hello, Dolly – سلام عزیزم

• سال ساخت: 1969
• کارگردان: جین کلی (Gene Kelly)
• امتیاز راتن تومیتوز: 45%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 7
• برنده اسکار برای: بهترین کارگردانی هنری، بهترین صدا و بهترین موسیقی متن

این طور که گفته می‌شود، این اثر رمانتیک-کمدی موزیکال با درخشش باربارا استریسند، امروزه بیشتر به خاطر حضور در انیمیشن Wall-E کمپانی پیکسار برای مخاطبان شناخته می‌شود؛ چراکه علی رغم بازخوردهای مثبت در زمان انتشار، دیدگاه منتقدین مدرن نسبت به آن چندان تعریف کردنی نیست. با وجود تمایل و علاقه غیرقابل انکاری که نسبت به درخشش استرینسند در نقش اول یک فیلم وجود دارد، این فیلم که با ظرافت زیاد و بی‌رحمانه‌ای به مدت 148 دقیقه طول می‌کشد، به خاطر حجم زیاد آهنگ‌های کاملا عادی که هیچکدام را نمی‌توان خاص و فوق‌العاده دانست و همچنین داستان بی سر و ته آن، امروزه تماشای این فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز را به عملی عذاب آور تبدیل می‌کند.

15. فیلم The Broadway Melody – نوای برادوی

• سال ساخت: 1929
• کارگردان: هری بومونت (Harry Beaumont)
• امتیاز راتن تومیتوز: 40%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.6
• برنده اسکار برای: بهترین فیلم سال

فیلم نوای برادوی یکی از تنها دو اثری است که جایزه بهترین فیلم را به عنوان تنها جایزه برده‌اند. این ساخته هری بیومونت معمولا به عنوان اولین اثر کاملا موزیکال هالیوود شناخته شده و به همین خاطر هم که شده به عنوان اثری تاریخی، تا حدودی ماندگار شده است. با این وجود حتی خبره‌ترین افراد دنیای سینما هم شاید اسم آن را نشنیده باشند. این موضوع حتما دلیلی دارد که باید دلیل آن را در میان بازی‌های مصنوعی و مجموعه آهنگ‌های خشک و فراموش شده گشت.

همانند بسیاری موارد دیگر از این لیست، این فیلم نیز در اوایل انتشار خود، بازخوردهای مثبتی را تجربه کرد اما با گذر زمان در متقاعد کردن منتقدان ناتوان بوده است. همچنین درست است که هیچ یک از 5 نامزد بهترین فیلم آن سال آثار جالب توجهی نبوده و چنگی به دل نمی‌زدند، اما با این حال The Broadway Melody بدون شک یکی از بدترین فیلم های کم امتیاز اسکار است.

14. فیلم The Robe – ردا

• سال ساخت: 1953
• کارگردان: هنری کوستر
• امتیاز راتن تومیتوز: 38%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.7
• برنده اسکار برای: بهترین طراحی صحنه، بهترین طراحی لباس

در میان فیلم های کم امتیاز اسکار یک فیلم حماسی-تخیلی مذهبی را داریم که داستان نظامیان واحدی که مسئول مصلوب شدن عیسی بودند را روایت می‌کند. فیلم ردا، فروش خوبی در گیشه داشت، فروش 36 میلیون دلاری در بابر بودجه 4.6 میلیون دلاری، ولی به اندازه‌ای خوب نبود که تا سال‌ها در خاطر تماشاگران بماند. گرچه منتقدین نظرات مثبتی هم در مورد فیلم داشتند، اما در مجموع اکثر نقدهای آنها در راتن تومیتوز نقد منفی بود. دنباله این فیلم، فیلم Demetrius and the Gladiators، در سال 1954 اکران شد.  

13. فیلم Flashdance – فلش دنس

• سال ساخت: 1983
• کارگردان: آدریان لین (Adrian Lyne)
• امتیاز راتن تومیتوز: 36%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.2
• برنده اسکار برای: بهترین ترانه

هرچند که درباره برحق بودن اثر نمادین «Flashdance…What A Feeling» برای دریافت جایزه اسکار بهترین آهنگ اصلی در سال 1984 کمی شبهه وجود دارد، اما به هر حال این موضوع به عنوان یکی از معدود جنبه‌های برجسته یک فیلم کاملا معمولی در سبک رقص به شمار می‌رود. جنیفر بیلز بدون شک رقاص بزرگ و ماهری است که به عنوان یک بازیگر شاید به آن خوبی نباشد اما آنچه که به عنوان مهم‌ترین عامل در تضعیف فیلم به شمار می‌رود، فیلمنامه مملو از کاراکترهای اضافی و کلیشه‌هایی بی‌هدف است.

علی‌رغم تمام این صحبت‌ها، این فیلم به عنوان یک اثر کلاسیک دهه هشتادی منقضی شده و یکی از فیلم های اسکار با امتیاز کم ، همواره طرفداران خود را خواهد داشت، اما اگر بخواهیم از هر جنبه‌ای که به نحوی یادآور دیدگاه منتقدین باشد به بررسی آن بپردازیم، حتی با استانداردهای به نسبت پایین این ژانر، چیز زیادی برای جلب توجه وجود ندارد.

12. فیلم Memoirs Of A Geisha – خاطرات یک گیشا

• سال ساخت: 2005
• کارگردان: راب مارشال (Rob Marshall)
• امتیاز راتن تومیتوز: 35%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 7.3
• برنده اسکار برای: بهترین فیلمبرداری، بهترین کارگردانی هنری، بهترین طراحی لباس

درام‌های تاریخی اغلب شانس بالایی در نامزدی و دریافت جوایز مربوط به خود دارند و لذا برنده شدن سه مجسمه طلایی آکادمی توسط درام متوسط و تا حدودی حماسی راب مارشال کمی غافلگیر کننده است. البته شکی در ظاهر آراسته و چشم نواز فیلم وجود ندارد، اما وقتی که از آن فراتر می‌رویم متوجه می‌شویم که درواقع محتوای آن تفاوت چندان زیادی با سریال‌های ملودرام آبکی و مبتذل ندارد.

تازه همه اینها درحالی است که نخواهیم به تصمیم به شدت مورد نقد واقع شده سازندگان مبنی بر استخدام بازیگری چینی برای ایفای نقش کاراکتری ژاپنی بپردازیم. برنده شدن در زمینه طراحی لباس و کارگردانی هنری قابل قبول است، اما اینکه فیلم مذکور در زمینه سینماتوگرافی موفق به شکست کار فوق‌العاده حرفه‌ای و زیبای امانوئل لوبنتسکی در فیلم The New World ترنس مالک شده باشد واقعا جای تعجب دارد. این عنوان نیز یکی از فیلم های برنده اسکار با کمترین امتیاز است.

11. فیلم The Wolfman – مرد گرگ‌نما

• سال ساخت: 2010
• کارگردان: جو جانستون (Joe Johnston)
• امتیاز راتن تومیتوز: 34%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.8
• برنده اسکار برای: بهترین گریم

هنر گریم حیرت‌انگیز ریک بیکر، یکی از اسطوره های فراموش نشدنی این عرصه، باعث شد تا استودیو یونیورسال علی رغم حجم زیادی از انتقادات که فیلم را به عنوان یک بازسازی بی‌روح و رنگ رد می‌کردند، عبارت برنده جایزه اسکار! البته به عنوان یکی از فیلم های کم امتیاز اسکار ، را روی جعبه بلوری خود درج کند. باوجود بازی و تلاش استوار و قابل اتکا بنیسیو دل تورو و همچنین لیستی پر ستاره از بازیگرانی چون امیلی بلانت، آنتونی هاپکینز و هوگو ویوینگ، فیلم The Wolfman به خاطر افکت های غیر ضروری و ناشیانه کامپیوتری و داستانی بی سر و ته ناکام ماند. اما با این حال گریم بیکر بدون شک لایق جایزه اسکار بود و همچنین هفتمین و آخرین جایزه او قبل از بازنشستگی در سال 2015 به شمار می‌رود.

10. فیلم The Woman In Red – زن سرخ‌پوش

• سال ساخت: 1984
• کارگردان: جین وایلدر (Gene Wilder)
• امتیاز راتن تومیتوز: 33%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.9
• برنده اسکار برای: بهترین ترانه

این اثر کمدی-رومانتیک کارگردان،نویسنده و بازیگر جنی وایدر جایزه اسکار کسب کرده خود را مدیون قطعه فوق العاده استیوی واندر به نام I just called to say I love you است. این موضوع کاملا منصفانه به نظر می‌رسد تا زمانی که پی‌می‌بریم که این فیلم، رقبایی چون Foootloose اثر کنی لاگینز و Ghostbusters اثر ری پارکر داشته است. اما جدای از ترک موسیقی، این فیلم در طول زمان به خوبی رشد نکرد و بازخوردهای اخیر حاکی از انتقادهایی است مبنی بر این که خیانت جنی وایدر علیه همسرش در فیلم، با کلی لبروک که بسیار جوان‌تر از او بود، بسیار سست، ضعیف و آزار دهنده است.

درواقع برخلاف اینکه شاید سی سال پیش این فیلم سراسر خنده بوده است، اما در عصر حاضر یکی از فیلم های با امتیاز پایین اسکار از نگاه مردم است و به نوعی می‌توان آن را به طرز غیر متعارفی ناراحت کننده دانست و حق را به آنهایی داد که آن را به نقد و چالش می‌کشند.

9. فیلم Blossoms in the Dust – شکوفه‌ها در غبار

• سال ساخت: 1941
• کارگردان: مروین لیروی (Mervyn LeRoy)
• امتیاز راتن تومیتوز: 33%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.9
• برنده اسکار برای: بهترین طراحی صحنه

گرچه فیلم شکوفه‌ها در غبار موفقیت عظیمی برای کمپانی مترو گلدوین مایر در سال 1941، و سرآغازی برای رشد و پیشرفت گریر گارسون به عنوان یکی از بزرگترین ستاره‌های آن دهه بود، اما متاسفانه آنقدر جذاب نبود که بتواند نظر منتقدین را به خود جلب کند. در میان فیلم های کم امتیاز اسکار ، این فیلم اسکار بهترین طراحی صحنه را از آن خود کرد، و نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین فیلمبرداری و بهترین فیلم شد.

این فیلم براساس زندگی واقعی ادنا گلدنی ساخته شده است. ادنا فردی است که به کودکان یتیم کمک می‌کرد خانه پیدا کنند و با وجود مخالفت بقیه، کمپینی برای حذف کلمه “نامشروع” را از تگزاس آغاز کرد.

8. فیلم Thank God It’s Friday – خدا را شکر امروز جمعه است

• سال ساخت: 1978
• کارگردان: رابرت کلین (Robert Klane)
• امتیاز راتن تومیتوز: 30%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.4
• برنده اسکار برای: بهترین ترانه

95 درصد از جذابیت فریبنده این فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز ، امروزه تنها به خاطر بازی جف گلدبرام بیست و چند ساله در اوایل فعالیت حرفه‌ای خود است. اما نه او نه دبرا وینگر جوان و نه آهنگ برنده اسکار Last Dance دانا سامر هیچ کدام موفق به خریدن جان و آبروی یک کمدی بی‌مزه و بی‌سر و ته نشدند. حداقل خوشبختانه مدت زمان آن 89 دقیقه بیشتر نیست، که البته آدم گذر تک تک همان 89 دقیقه را هم به خاطر شوخی‌های بی‌مزه‌ای که امروزه به هیچ وجه خنده دار نیست حس می‌کند. به هر حال حتی اگر شما یک طرفدار قاطع موسیقی دیسکو باشید هم بهتر است از این یک مورد بگذرید.

7. فیلم Doctor Dolittle- دکتر دولیتل

• سال ساخت: 1967
• کارگردان: ریچارد فلیشر (Richard Fleischer)
• امتیاز راتن تومیتوز: 27%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.1
• برنده اسکار برای: بهترین جلوههای ویژه، بهترین ترانه

این فیلم 152 دقیقه‌ای، از فیلم های کم امتیاز اسکار ، با بازی رکس هریسون به طرز شوکه کننده‌ای مخاطب را ناامید می‌کند و علی‌رغم اینکه بازخوردها و امتیازهای آن نسبت به بازسازی سال 1998 با حضور ادی مورفی و قسمت دوم آن در سال 2001 ضعیف‌تر بوده است، به جز جایزه‌های ذکر شده، نام آن در لیست نامزدهای بهترین فیلم هم به چشم می‌خورد! البته فیلم گاها از لحاظ بصری جذاب می‌شود، اما با وجود آهنگ‌هایی ضعیف و داستانی کاملا کسل کننده، هیچکس نمی‌تواند بدون سرک کشیدن به گوشی موبایل خود و یا مرتب کردن کشو لباس‌ها آن را به انتها برساند؛ مگر اینکه از شدت بی‌کاری حوصله آدم تا حد مرگ سر رفته باشد! دنباله فیلم، فیلم Dolittle 2020 با بازی رابرت داونی جونیور نیز نتوانست این شکست را التیام بخشد و امتیاز 15% را در سایت راتن تومیتوز کسب کرد.

6. فیلم Suicide Squad – جوخه انتحار

• سال ساخت: 2016
• کارگردان: دیوید آیر (David Ayer)
• امتیاز راتن تومیتوز: 26%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.9
• برنده اسکار برای: بهترین گریم و مدل مو

احتمالا در دوران اخیر، هیچ مورد برنده شدن جایزه اسکاری نبوده است که تا این حد کاربران را در فضای مجازی ناراحت و خشمگین سازد. درواقع بسیاری از این بابت عصبانی بودند که کمپانی دی سی توانست یکی از مجسمه‌های طلای آکادمی را به نام خود کند، در حالی که دنیای سینمایی مارول که بسیار گسترده‌تر بوده و در مواردی بسیار برتری دارد، هنوز باید در تلاش برای رسیدن به آن باشد. این درحالی است که هر جور حساب بکنیم، نمی‌توان از Suicide Squad به عنوان یک فیلم خوب یاد کرد و همچنان یکی از فیلم های با امتیاز پایین اسکار از نگاه مردم است.

این فیلم علی‌رغم کمپین بازاریابی قوی، به طرز وحشتناکی پایین‌تر از سطح انتظارت ظاهر شد که علت آن را می‌توان در میان مواردی چون ادیتی بی‌رحمانه و بی‌ملاحظه، فیلمنامه‌ای آبکی و غیر حرفه‌ای و یک سری بازی‌های بی‌ثبات و متزلزل جویا شد. البته اگر بخواهیم منصفانه به قضیه بردن جایزه اسکار نگاه بکنیم، در زمینه گریم از رقبای خود مانند Star Trek: Beyond و یا A Man Called Ove بهتر بود. اما به هر حال به خاطر نفرت و خشم گسترده‌ای که پیرامون این فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز شکل گرفت، این جایزه برای همیشه بحث‌برانگیز خواهد بود.

5. فیلم Pearl Harbor – پرل هاربر

• سال ساخت: 2001
• کارگردان: مایکل بی (Michael Bay)
• امتیاز راتن تومیتوز: 24%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.2
• برنده اسکار برای: بهترین تدوین صدا

این اثر بلاک باستر «مایکل بی» با توجه به مواردی چون انتقادهای زیاد، فروش خوب و چند نامزدی در رشته‌های فنی اسکار، از کیفیت با ثباتی برخوردار است. همچنین این فیلم تنها اثر بی به شمار می‌رود که تا به امروز موفق به دریافت اسکار شده است و از طرفی به خاطر اکشن درجه یکی که به طرزی شگفت انگیز در فیلم به کار رفته است، به سختی می‌توان گفت که لیاقت این برد را نداشته است. به خصوص با در نظر گرفتن این موضوع که تنها رقیب این فیلم در آن سال انیمیشن .Monsters Inc بوده است. فیلم Pearl Harbor به علاوه تنها فیلمی از لیست نامزدهای بدترین فیلم های رزی به شمار می‌رود که موفق به دریافت جایزه اسکار شده است.

اگر شما 183 دقیقه به تماشای این فیلم بیش از اندازه طولانی و لبریز از جزئیات و حواشی بنشینید متوجه می‌شوید که تلاش بی برای ساختن تایتانیک منحصر خود به خاطر داستانی با محوریت یک مثلث عشقی مضحک، دیالوگ‌ها و بازی‌های مصنوعی و مدت زمانی غیر منطقی و بی اندازه زیاد ناکام ماند. بنابراین اگر بخواهیم آن را به عنوان یک فیلم که مجموعه‌ای از فاکتورهای متعدد است در نظر بگیریم، کاری فاقد ارزش و اعتبار  و یکی از فیلم های کم امتیاز اسکار است اما جایزه اسکاری که از آن خود کرده است خیلی جای بحث ندارد.

4. فیلم You Light Up My Life

• سال ساخت: 1977
• کارگردان: جوزف بروکس (Joseph Brooks)
• امتیاز راتن تومیتوز: 20%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 4.7
• برنده اسکار برای: بهترین ترانه

کارگردان و نویسنده این فیلم، جورزف بروک برای آهنگ اصلی و همنام با این اثر خود موفق به کسب جایزه اسکار شد که علی‌رغم احساسی بودن به نحوی ناخوشایند و بیش از اندازه، در نهایت اثر بسیار شایسته‌تر ماروین هملیش به نام Nobody Does It Better را برای فیلم The Spy Who Loved Me شکست داد. این فیلم به عنوان یک درام رمانتیک کسل کننده، کلیشه‌ای و با ملودرامی بیش از اندازه، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته و تنها به خاطر بازی دیدی کان در نقش اول و آهنگی که به آن اشاره شد به یاد آورده می‌شود. در ضمن با وجود اینکه تنها 40 سال از زمان انتشار این فیلم می‌گذرد، افرادی که نام آن را شنیده‌اند انگشت شمار بوده و حتی به عنوان یکی از فیلم های کم امتیاز اسکار  هم به ندرت از آن یاد می‌شود.

3. فیلم Anthony Adverse – آنتونی ادورس

• سال ساخت: 1936
• کارگردانان: مروین لیروی (Mervyn LeRoy)، مایکل کورتیز (Michael Curtiz)
• امتیاز راتن تومیتوز: 20%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.3
• برنده اسکار برای: بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین فیلمبرداری، بهترین تدوین، بهترین موسیقی متن

تماشای این اثر حماسی تاریخی ماروین لروی که بر اساس رمانی از هاروی الن ساخته شده است به عنوان یکی از فیلم های برنده اسکار با کمترین امتیاز که نامزد جایزه بهترین فیلم اسکار بوده، امروزه به خاطر بازی‌های مصنوعی و زمان پخشی بیش از اندازه که باعث شده تا بسیاری از منتقدین جدید آن را به شدت منقضی شده به شمار آورند، بسیار سخت و غیر قابل تحمل به نظر می‌رسد. برخی از جنبه‌های طراحی صحنه این فیلم بدون شک تحسین برانگیز بوده و همچنین بعضا بازی گیل ساندرگارد به عنوان اولین برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن، ستودنی شمرده شده است اما امروزه این اثر به طور کل به عنوان یک ملودرام فاجعه، عموما رد می‌شود. در آخر باید اشاره کرد که بدون شک دلایل بسیار درست و منطقی برای اینکه شما اسم آن را هم هرگز نشنیده‌اید وجود دارد.

2. فیلم The Sandpiper – مرغ دریایی

• سال ساخت: 1965
• کارگردان: وینسنت مینلی (Vincente Minnelli)
• امتیاز راتن تومیتوز: 20%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 6.2
• برنده اسکار برای: بهترین ترانه

آهنگ The Shadow Of Your Smile «جان مندل» با شکست اثر نمادین What’s New Pussycat «برت باکاراک» موفق شد تا یک جایزه اسکار را ازآن این فیلم فاجعه پر ستاره از فیلم های کم امتیاز اسکار بکند. علی رغم بازی «الیزابت تیلور» و «ریچارد برتون» در نقش عاشق پیشه‌هایی که در زندگی واقعی نیز زن و شوهر بودند؛ و همچنین با وجود فیلمنامه‌ای از دالتون ترومبو افسانه‌ای، این فیلم چیزی جز ترکیبی از دیالوگ‌های سطحی و مصنوعی و احساساتی بی‌شرمانه نیست. به علاوه اینطور به نظر می‌رسد که آنها در به تصویر کشیدن علاقه و جاذبه‌ای که بینشان وجود دارد هیچ تلاشی نکرده و یا اصلا علاقه‌ای به این کار ندارند که امری بسیار عجیب و ناامید کننده است. هرچند که با توجه به طرفداران زیاد تیلور، شاید حضور او به تنهایی باعث تماشای این فیلم شود، اما تحمل دیالوگ‌های اعصاب خردکن و مدت زمان طولانی و حوصله سربر آن از عهده هر کسی برنمی‌آید!

1. فیلم A Little Night Music – موسیقی کوتاه شبانه

• سال ساخت: 1977
• کارگردان: هارولد پرینس (Harold Prince)
• امتیاز راتن تومیتوز: 18%
• امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 5.4
• برنده اسکار برای: بهترین موسیقی متن

این فیلم با اقتباسی ناشیانه از اثر موزیکال کلاسیک «استفان ساندهایم»، برای «الیزابت تیلور» که متاسفانه نام او مجددا در مورد شماره یک این لیست نیز به چشم میخورد، به عنوان فیلمی در اواخر دوران کاری‌اش یک فاجعه بوده و انتخاب او برای نقش «دسیری آرمفلدت» به تنهایی باعث برانگیختن خشم زیادی شد. تغییرات وزن قابل توجه تیلور در طی سکانس‌ها موضوعی است که موجب شکل‌گیری جک‌های زیادی درباره این فیلم در اوایل زمان انتشار شده بود و کارگردانی فاقد خلاقیت، تکراری و کسل کننده «هارولد پرینس» هم در طول فیلم کار را تمام کرده و از این فیلم چیزی بیشتر از یک اقتباس بد و ناامید کننده از بهترین اثر موزیکال ساندهایم باقی نمی‌گذارد.

کلام آخر

در این مقاله 17 فیلم برنده اسکار با کمترین امتیاز را معرفی کردیم و مروری بر آنها داشتیم. نظر شما در مورد این لیست چیست؟ نظرات خود را در پلازا با ما به اشتراک بگذارید.