فیلم هاراگیری (Harakiri) یک درام اکشن سامورایی از سینمای ژاپن است. این عنوان به کارگردانی ماساکی کوبایاشی در سال 1962 اکران شد و ما در این مقاله قصد داریم به بررسی فیلم بپردازیم.
فیلم هاراگیری (Harakiri) یک فیلم ژاپنی در سبک جیدایگکی است. جیدایگکی یک ژانر در ژاپن، به معنای درام دوره است و اغلب موضوعاتی را در برمی‌گیرد که در طول دوره 1868-1603 رخ دادهاند. کارگردان فیلم Harakiri ماساکی کوبایاشی (Masaki Kobayashi) است. این فیلم در سال 1962 اکران شد و از آن زمان تاکنون یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما، به خصوص در سبک سامورایی، بوده است. ژانر فیلم Harakiri 1962 اکشن، درام و رازآلود است. وقتی از کارگردان درباره تم فیلم پرسیدند، جواب داد: “تمام فیلم‌های من درباره مقاومت دربرابر یک قدرت ریشه‌دار است. هاراگیری نیز در همین مورد و همچنین شورش است.”
این مقاله از پلازا را به معرفی فیلم Harakiri 1962 اختصاص داده‌ایم. قصد داریم داستان آن را بخوانیم، با بازیگران آشنا شویم و نگاهی به نظرات منتقدین داشته باشیم. اگر به تماشای فیلم علاقمندید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله بهترین فیلم‌های جهان را از دست ندهید.
فهرست مطالب
خلاصه فیلم سینمایی هاراگیری
داستان فیلم هاراگیری بین سال‌های 1619 و 1630 در دوره ادو و حکومت شوگون‌سالاری توکوگاوا روایت می‌شود. هانشیرو تسوگومو، که سابقا یک سامورایی بوده و با از دست دادن اربابش تبدیل به یک رونین شده، به کاخ فئودالی یک لرد می‌رود و درخواست مکانی برای هاراگیری را دارد. او از فرصت به دست آمده برای توضیح اتفاقاتی که وی را مجبور به این کار کرده، استفاده می‌کند. در این حین داستان رونین جوانی که سال‌ها پیش با همین قصد به کاخ رفته بود، و درنهایت مجبور به یک هاراگیری بی‌رحمانه و دلخراش شد، روایت می‌شود. این یادآوری سبب می‌شود یکپارچگی قبیله به چالش کشیده شود.
مدت زمان فیلم سینمایی هاراگیری 2 ساعت و 13 دقیقه است و در این مدت به تماشای داستان جذاب و رمزآلود این رونین می‌نشینیم.
هنرپیشه های فیلم سینمایی هاراگیری
در بررسی فیلم هاراگیری پیش از اینکه به نقد فیلم بپردازیم، بهتر است با بازیگران آن و سابقه آنها در این حوزه آشنا شویم. مقاله بهترین فیلم‌های تاریخی نیز ممکن است برای شما جالب باشد.
تاتسویا ناکادای در نقش تسوگومو هانیشیرو
تاتسویا ناکادای (Tatsuya Nakadai)، با نام اصلی موتوهیسا ناکادای، بازیگر ژاپنی متولد 13 دسامبر 1932 (22 آذر 1311) است. وی در خانواده فقیری بزرگ شد و چون پول ورود به دانشگاه را نداشت، به بازیگری روی آورد. او بازیگری را از سال 1952 با فیلم The Thick Walled Room به کارگردانی ماساکی کوبایاشی (Masaki Kobayashi) آغاز کرد. ناکادا تاکنون در 11 فیلم این کارگردان حضور داشته که فیلم هاراگیری، فیلم Samurai Rebellion (1967) و فیلم Kwaidan (1964) نمونههایی از آن هستند. او، به عنوان یک بازیگر مستعد، با کارگردانان بزرگی نظیر آکیرا کوروساوا، هیروشی تشیگاهارا و شیرو تویودا کار کرده است. آخرین حضور او در سینما به سال 2022 و فیلم The Pass: Last Days of the Samurai برمیگردد. تاتسویا ناکادای در سال 2015 موفق به کسب نشان فرهنگ ژاپن شد.
رنتارو میکونی در نقش سایتو کاگیو
رنتارو میکونی (Rentarō Mikuni) بازیگر، نویسنده و کارگردان ژاپنی متولد 20 ژانویه 1923 (29 دی 1301) بود. او در کودکی به فرزندخواندگی پذیرفته شد. رنتارو پس از پایان خدمت سربازی مشاغل مختلفی را تجربه کرد و در نهایت قدم به دنیای بازیگری گذاشت. فعالیت حرفه‌ای او از سال 1950 آغاز شد و در طول 63 سال، با کارگردانان بزرگی کار کرد. در میان کارهای او می‌توانیم فیلم Himiko (1974)، فیلم Will to Live (1999) و فیلم Chronicle of My Mother (2012) را نام ببریم. رنتارو میکونی در سال 1987 جایزه داوران جشنواره فیلم کن را برای فیلم Shinran: Path of Purity، که نویسنده و کارگردانش بود، را دریافت کرد. او در 14 آوریل 2013 (25 فروردین 1392) در سن 90 سالگی درگذشت. پسر وی کویچی ساتو(Kōichi Satō) نیز بازیگر است.
شیما ایواشیتا در نقش تسوگومو میهو
شیما ایواشیتا (Shima Iwashita) بازیگر ژاپنی متولد 3 ژانویه 1941، برابر با 13 دی 1319، در توکیو است. والدین او، کیوشی نونومورا و میوکو یاماگیشی، هر دو بازیگر تئاتر بودند. شیما نیز بازیگری را از سال 1958، در حالی که یک دانش‌آموز دبیرستانی بود، آغاز کرد. در میان فیلم‌های او می‌توانیم فیلم Red Lion (1969)، فیلم Childhood Days (1990) و فیلم Spy Sorge (2003) را نام ببریم. وی اغلب در فیلم‌های ماساهیرو شینودا، که در سال 1967 باهم ازدواج کردند، بازی می‌کرد.
تتسورو تامبا در نقش اوموداکا هیکوکورو
تتسورو تامبا (Tetsurō Tamba)، با نام اصلی شوزابورو تانبا (Shozabura Tamba)، بازیگر ژاپنی متولد 17 جولای 1922 (25 تیر 1301) بود. او بازیگری را از سال 1950 آغاز کرد و طی نیم قرن فعالیت، در بیش از 300 فیلم و برنامه تلویزیونی حضور یافت. تتسورو در دران اوج خود، یکی از پرکارترین بازیگران مرد پیشرو ژاپن بود و برخی از فیلم‌های وی به عنوان “جنبش موج نو ژاپن” شناخته می‌شوند. او در چند فیلم بین‌المللی، از جمله فیلم You Only Live Twice (1967) از مجموعه فیلم‌های جیمز باند نیز بازی کرده است. برخی از شناخته‌شده‌ترین آثار او عبارتند از: فیلم The Human Revolution (1973)، فیلم The Battle of Port Arthur (1980) و فیلم 15-Sai: Gakko IV (2000).
در فهرست زیر نام دیگر بازیگران فیلم هاراگیری و نقش آنها در فیلم را باهم می‌خوانیم:
- آکیرا ایشیهاما (Akira Ishihama) در نقش چیجیوا موتومه
- ایچیرو ناکاتانی (Ichirō Nakatani) در نقش یازاکی هایاتو
- ماسائو میشیما (Masao Mishima) در نقش اینابا تانگو
- کی ساتو (Kei Satō) در نقش فوکوشیما ماساکاتسو
- یوشیو اینابا (Yoshio Inaba) در نقش چیجیوا جینای
- یوشیرو آئوکی (Yoshiro Aoki) در نقش کاوابه اومنوسوکه
نقد فیلم سینمایی هاراگیری
تاریخ اکران فیلم هاراگیری 16 سپتامبر 1962 (25 شهریور 1341) است. این فیلم در جشنواره فیلم کن 1963 نامزد نخل طلا شد ولی آن را به فیلم The Leopard باخت. در عوض جایزه ویژه هیئت داوران را از آن خود کرد. بینندگان با اعطای نمره 8.6 از 10 در سایت IMDb رضایت خود از فیلم را نشان دادهاند. منتقدین نیز نقدهای مثبتی برای آن نوشته‌اند، در حدی که 100% نقدهای راتن تومیتوز درباره فیلم Harakiri 1962، نقد مثبت ارزیابی شده است. در ادامه نگاهی به نقدها و نمرات فیلم سینمایی هاراگیری داریم.
Chicago Sun-Times/ راجر ایبرت: 100
گاهی اوقات انجام کار درست بیش از انجام کارهای سنتی جسارت می‌خواهد و پیروی از قانون بوشیدو، رهروان خود را از نیاز برای رسیدن به نتیجه اخلاقی معاف می‌کند. هاراگیری فیلمی است که اخلاق موقعیتی را منعکس می‌کند که در آن هرچه بیشتر یک مرد را بشناسید، انگیزه‌های او را بهتر درک می‌کنید.
Total Film: 90
گرچه فیلم شمشیربازی‌های فراوانی دارد، اما اینجا در اصل جنگ کلمات و ایده‌ها است که تخیل آدمی را تسخیر می‌کند.
The New Yorker/ مایکل اسراگو: 80
فیلم هاراگیری حرکتی ثابت و هیپنوتیزمی دارد. کارگردان، ماساکی کوبایاشی، در ساخت درام به همان اندازه که از شمشیر استفاده می‌کند از انقباضات صورت نیز استفاده کرده است. او برای ارائه بازی درخشان ناکادای و موسیقی آشفته تورو تاکمیتسو کمک شایانی کرده است.
Variety/ جمعی از نویسندگان: 80
این فیلم خیره‌کننده یک تراژدی غم‌انگیز است که خشم عمیقی علیه نظام‌های سیاسی و نظامی‌گری و باورهایی که اجازه نگرش عقلانی انسانی یا تغییر آینده را نمی‌دهند، برانگیخته است. کارگردان، ماساکی کوبایاشی در نشان دادن مردانی که در حال نابودی یک چیدمان غم‌انگیز هستند بسیار حرفه‌ای عمل کرده، آنها درنهایت تغییر خواهند کرد اما همچنان این سرنوشت‌ها را رقم می‌زنند. فیلم Harakiri 1962 برای آدم‌های حساس نیست. این فیلم از نظر فنی در برش‌های خود در سطوح مختلف گذشته و حال بسیار جسورانه عمل کرده است. بازیگری آن نیز کیفیتی سختگیرانه و بالاتر از زندگی دارد.
Slant Magazine/ باد ویلکینز: 75
در فیلم هاراگیری با ساختاری پیچیده و دقیق، خط داستانی به طور متناوب بین حال و گذشته تغییر می‌کند. در فیلم از سکانس‌های فلاش‌بک برای به تاخیر انداختن و سپس منفجرکردن افشاگری‌هایی روایی مانند بمب ساعتی استفاده می‌شود.
The New York Times/ باسلی کراوتر: 40
آقای کوبایاسی با ترکیب‌بندی‌های معماری، فرم‌های متحرک و گهگاه چرخش‌های چهره‌های در حال مبارزه روی صفحه نمایش، کارهای فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد. او به نوعی مسحورسازی دست می‌یابد که مناسب حال‌وهوای کابوس‌های شبانه است و از بازیگرانش مانند عروسک‌های عجیب و غریب در این میزانسن‌های پرتنش استفاده می‌کند.
سخن پایانی
کارگردان ژاپنی، تاکاشی میک (Takashi Miike) نسخه بازسازی شده فیلم هاراگیری 1962، با نام Hara-Kiri: Death of the Samurai را ساخته است. این فیلم اولین بار در جشنواره کن سال 2011 به روی پرده رفت و در سال 2013 در اختیار عموم مردم قرار گرفت. فیلم Harakiri 1962 یک عنوان ماندگار و تماشایی در میان فیلم‌های ژاپنی است که قدرت سینما را نشان می‌دهد. این فیلم چندان امر هاراگیری را به چالش نمی‌کشد، بلکه هدف آن نشان دادن این مورد است که “مفاهیم شرافت و شجاعت می‌توانند یک جبهه دروغین باشند و از آنها به عنوان وسیله‌ای برای حفظ شهرت استفاده شود”. تظر شما درباره فیلم هاراگیری چیست؟ آن را تماشا کرده‌اید؟ به نظر شما کدام سکانس اوج داستان را نشان می‌دهد؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.