اگر تاکنون ارز دیجیتالی را انتقال داده باشید مطلع هستید که برای انتقال رمز ارزها شبکه‌های مختلف انتقال وجود دارد. معمولا انتخاب شبکه انتقال ارز دیجیتال برای معامله‌گرانی که به تازگی وارد دنیای ارز دیجیتال شده‌اند پیچیده و دشوار است. برای حل این مشکل شما باید انواع شبکه‌های ارز دیجیتال را بشناسید.
هر ارز دیجیتال می‌تواند در شبکه‌ی اختصاصی خود یا همان بلاک چین اختصاصی خودش منتقل شود؛ با این وجود بعضی از رمز ارزها در شبکه‌های مختلف تعریف شده‌اند و می‌توان از چند شبکه آنها را انتقال داد.
هر شبکه انتقال ارز دیجیتال کارمزد متفاوتی دارد که این کارمزد بسته به مقیاس‌پذیری شبکه انتقال و الگوریتم اجماع مورد استفاده آن شبکه تعیین می‌شود.
فهرست مطالب
تفاوت کوین و توکن و بستر انتقال آنها در بلاکچین
برای پاسخ به این سوال که شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست ابتدا بهتر است با تفاوت توکن و کوین در دنیای رمز ارزها آشنا شویم:
کوین (coin):
دیجیتال کوین که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد و در واقع جزئی از شبکه بلاک چین خود است. هرکدام از کوین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند. مانند بلاک چین بیت کوین که قصد داشت نیاز به واسط سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.
توکن (Token):
توکن که در لغت به معنی ژتون است، قبل از پیدایش ارزهای دیجیتال، در بازی‌های رایانه‌ای به عنوان ابزاری برای خرید و فروش دارایی‌های موجود در بازی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در دنیای ارز دیجیتال، توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می‌شود که با استفاده از قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند و بلاک چین مخصوصی برای خود ندارند.
دانستن این دو تعریف از آن‌جا اهمیت دارد که با توجه به ساختار، کوین‌ها از شبکه اختصاص خود برای انتقال استفاده می‌کنند در صورتی که توکن‌ها می‌توانند بر بستر شبکه سایر ارزهای دیجیتال منتقل شوند و حتی برخی توکن‌ها می‌توانند از طریق چند شبکه مختلف انتقال یابند.
شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟
شبکه انتقال ارزهای دیجیتال در اصل به انتقال رمز ارز از کیف پول دیجیتالی به کیف پول دیجیتالی دیگر مربوط است. برای این که هر تراکنش به درستی انجام شود، هر دو کیف پول باید برای انجام تراکنش مربوط به آن ارز دیجیتال تنظیم شده باشند و از آن ارز دیجیتال پشتیبانی کنند.
نکته بسیار مهم که باید پیش از انجام مبادله در شبکه انتقال ارز دیجیتال به آن توجه شود، این است که اگر یکی از کیف پول‌ها از ارز دیجیتال مورد نظر پشتیبانی نکند، امکان از دست رفتن سرمایه برای معامله‌گر وجود دارد. به همین دلیل باید قبل از انجام معامله، از اینکه شبکه انتقال ارز دیجیتال موردنظر توسط هردو کیف پول پشتیبانی می‌شود اطمینان حاصل کنید.
هر ارز دیجیتال قوانینی اختصاصی برای ایجاد توکن در بستر خودش را دارد؛ که اصطلاحا به آن استاندارد توکن می‌گویند. دراصل استاندارد توکن شامل مجموعه‌ای از قوانین است که مکانیسم ایجاد، صدور و استقرار توکن‌های جدید را بر روی بلاک چین مشخص می‌کنند. برای مثال هر فردی که قصد ایجاد توکنی جدید در بستر اتریوم را داشته باشد، باید از قوانین شبکه این رمز ارز پیروی کند.
در عمل این استانداردها دلیل تفاوت انواع شبکه‌های ارز دیجیتال در بلاک چین هستند و با وجود استانداردهای متفاوت، قوانین هر شبکه انتقال نیز با یکدیگر متفاوت است. بنابراین هر فردی باید شبکه انتقال متناسب با ارز دیجیتال مدنظر خود برای انتقال را انتخاب کند.
البته دانستن این نکته ضروری است که برخی از قوانین شبکه‌ها شبیه به یکدیگر هستند؛ ازاین‌رو امکان انتقال برخی از کوین‌ها بر بستر کوین‌های دیگر وجود دارد. اما در هرصورت نیاز دارید که شبکه‌های انتقال را به خوبی بشناسید تا در انتخاب این مورد اشتباه نکنید.
معیار های مهم انتخاب شبکه انتقال ارز دیجیتال
کارمزد کم برای انجام معامله و انتقال:
برای انجام انتقالات در شبکه‌های ارز دیجیتال، تایید تراکنش‌ها توسط برخی ماینرها یا نودها مورد نیاز است. این نودها برای صدور تایید از شما هزینه‌ای را به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند که این مبلغ کارمزد در شبکه‌های مختلف، متفاوت است.
زمان کمتر برای انجام معامله:
زمان انتقال، که بر اساس تعداد تراکنش در هر ثانیه محاسبه می‌شود، می‌تواند مقادیر متفاوتی مانند آنی (لحظه ای) یا بازه‌های زمانی طولانی داشته باشد. این مدت زمان براساس تفاوت‌های شبکه‌های دیجیتال متغیر می‌باشد.
مقایسه تفاوت شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال در بلاکچین
به دلیل اینکه هر شبکه قوانین خود را دارد و توکن‌های اجرا شده در هر شبکه دارای تفاوت‌هایی با شبکه‌های دیگر است، بنابراین شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال زیادی وجود دارند؛ که برخی از آنها پرکاربردتر هستند.
اشخاصی که می‌خواهند در این زمینه فعالیت کنند، باید با مشهورترین و بهترین شبکه‌های انتقال آشنایی داشته باشند و ارزانترین شبکه انتقال ارز دیجیتال برای هر رمز ارز را بشناسند. در ادامه با برخی از این شبکه‌ها آشنا خواهیم شد.
شبکه انتقال ارز دیجیتال ERC-20
ERC-20 استانداردی فنی برای توکن‌های قابل تعویض است که با استفاده از بلاک چین اتریوم ایجاد می‌شوند. توکن‌های قابل تعویض از لحاظ عملکردی در مقابل توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) قرار دارند.
ERC-20 امکان مبادله توکن‌های مختلف با قرارداد هوشمند را فراهم می‌کند. توکن‌ها در این حالت نشان‌دهنده یک دارایی و حق مالکیت ارز دیجیتال (یا هر چیز قابل انتقال دیگری) هستند. این استاندارد اجازه می‌دهد توکن‌هایی که یکی از این موارد ذکرشده را نشان می‌دهند بر اساس قراردادهایی هوشمند با توکن‌های دیگری مبادله شوند. قراردادهای هوشمند شرایطی هستند که در کدهای کامپیوتری تعریف شده‌اند و ضوابط مختلف تراکنش بین طرفین را تعیین می‌کنند. این قراردادها در سال 2015 محبوبیت بیشتری پیدا کردند و بیشتر توسعه داده شدند.
بسیاری از ارزهای دیجیتال شناخته شده از استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند. برخی از نمونه‌های محبوب عبارتند از:
- USD COIN با نماد USDC
- Tether با نماد USDT
- Binance USD با نماد BUSD
و …
شبکه انتقال ارز دیجیتال BEP-2
استاندارد Bep-2 یک استاندارد فنی برای استفاده و ایجاد از توکن‌های جدید در بایننس است. این استاندارد مجموعه‌ای از قوانین و مشخصات فنی را تعریف می‌کند که توکن‌ها ملزم هستند از آنها برای عملکرد در اکوسیستم بایننس پیروی کنند. این شبکه انتقال ارز دیجیتال یک استاندارد توکن بسیار مشابه ERC-20 در بلاک چین اتریوم است.
شبکه انتقال ارز دیجیتال BEP-20
یک استاندارد توکن در بایننس اسمارت چین (Binance Smart Chain) است و از بسیاری جهات مانند استاندارد ERC-20 عمل می‌کند. این استاندارد قوانین واضحی را برای همه توکن‌های مبتنی بر BSC مشخص می‌کند. استاندارد BEP20 در زنجیره هوشمند بایننس برای هرتوکنی که در BSC ایجاد یا راه‌اندازی شده‌است، قابل اجرا می‌باشد.
اگر بخواهیم چند تفاوت شبکه انتقال BEP-2 و BEP-20 را ذکر کنیم می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
- استاندارد bep2 در بستر بلاک چین بایننس چین مورد استفاده قرار می‌گیرد در حالی که استاندارد bep20 مخصوص راه‌اندازی توکن در بستر بلاک چین شبکه اسمارت بایننس چین است. البته برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در هر دو این شبکه‌ها از بایننس کوین استفاده می‌شود.
- توکن‌ها در استاندارد bep2 از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کنند؛ در حالی که توکن‌هایی که با استاندارد bep20 طراحی می‌شوند، از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند.
شبکه انتقال ارز دیجیتال TRC-20
USDT یک استیبل کوین است که توسط تتر در شبکه ترون صادر شده است. این توکن می‌تواند صدور، نگهداری و انتقال از طریق قرارداد هوشمند در ترون را با فرآیندی کاملا رایگان و شفاف، هزینه انتقال صفر و تحویل فوری انجام دهد.
همچنین قادر به نوشتن برنامه‌هایی است که بر اساس قرارداد هوشمند بسیار توسعه‌پذیر هستند. همچنین USDT مبتنی بر شبکه TRC-20، قابلیت همکاری با پروتکل ترون و برنامه‌های غیرمتمرکز را امکان پذیر می‌کند.
بررسی نهایی تفاوت شبکه های مختلف انتقال ارز دیجیتال
- ERC20 شبکه انتقال ارز دیجیتال در بلاک چین اتریوم و TRC20 شبکه‌ی انتقال ارز دیجیتال در بلاک چین ترون است.
کارمزد TRC20 نسبت به شبکه‌ی ERC20 کمتر است.
آدرس توکن‌ها در شبکه TRC20 با حرف T شروع شده ولی آدرس توکن‌های اتریوم با 0X شروع می‌شوند.
درنتیجه با توجه به موارد فوق کاربران ترجیح می‌دهند هنگام انتقال تتر که با هر دو شبکه امکان‌پذیر است از شبکه انتقال ارز دیجیتال ترون استفاده کنند؛ به این دلیل که این شبکه کارمزد کمتری دریافت می‌کند.