معرفی فیلم ریکاردوس بودن | در پشت صحنه کمدی های تلویزیونی چه می گذرد؟

فیلم ریکاردوس بودن 2021 به کارگردانی و نویسندگی آرون سورکین (Aaron Sorkin) درباره زندگی خانوادگی و هنری زوج هنری، لوسیل بال و دسی آرونز ساخته شده است که اجرای بی‌نظیرشان در مجموعه کمدی تلویزیونی I Love Lucy باعث می‌شد که در ساعت پخش آن، خیابان‌ها خلوت و مصرف آب، بسیار کم شود. با معرفی فیلم Being the Ricardos همراه ما باشید.

ژانر فیلم سینمایی ریکاردوس بودن بیوگرافی درام تاریخی است. این فیلم در مراسم اسکار 2022 توانست نامزدی سه جایزه را از آن خود کند: بهترین بازیگر نقش اول مرد برای خاویر باردم، بهترین بازیگر نقش اول زن برای نیکول کیدمن و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای سیمونز. همچنین، سه نامزدی جایزه گلدن گلوب: بهترین بازیگر نقش اول مرد برای باردم، بهترین فیلمنامه برای سورکین و برنده شدن کیدمن برای بهترین بازیگر نقش اول زن در کارنامه افتخارات این اثر ثبت شده است.

آنچه در ادامه می‌خوانید

دانلود فیلم Being the Ricardos

برای دانلود فیلم Being the Ricardos با زیرنویس چسبیده می‌توانید از طریق لینک‌های زیر وارد شوید. مدت زمان فیلم سینمایی ریکاردوس بودن حدود 131 دقیقه است. امیدواریم از تماشای این فیلم درام لذت ببرید.

آشنایی با کارگردان و نویسنده فیلم Being the Ricardos

آرون بنجامین سورکین متولد ۹ ژوئن ۱۹۶۱ (19 خرداد 1940) نمایشنامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان فیلم آمریکایی است. او در شهر نیویورک به دنیا آمد و در سنین پایین شوق به نوشتن پیدا کرد. سورکین برنده جایزه اسکار، جایزه بفتا، پنج جایزه امی پرایم تایم و سه گلدن گلوب شده است.

از آثار او می‌توان به نمایشنامه‌های برادوی A Few Good Men، نمایش The Farnsworth Invention و نیز To Kill a Mockingbird اشاره کرد. مجموعه‌های تلویزیونی Sports Night (1998–2000)، درام سیاسی The West Wing (1999–2006)، اجراهای کمدی‌های زنده Studio 60 on the Sunset Strip (2006-2007)، و درام سیاسی The Newsroom (2012-2014) نیز از جمله کارهای سورکین محسوب می‌شوند.

او فیلمنامه چندین فیلم از جمله درام حقوقی A Few Good Men (1992)، کمدی The American President (1995) و چندین فیلم بیوگرافی از جمله Charlie Wilson’s War (2007)، درام ورزشی Moneyball (2011)، و درام Steve Jobs (2015) را نوشته است. سورکین برای نوشتن The Social Network در سال 2010 برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی و جایزه گلدن گلوب بهترین فیلمنامه شد.

وی اولین کارگردانی خود را با Molly’s Game (2017) تجربه کرد. کارگردانی درام حقوقی تاریخی The Trial of the Chicago 7 (2020) و فیلم Being the Ricardos دیگر تجربه‌های کارگردانی سورکین محسوب می‌شوند.

داستان فیلم سینمایی Being the Ricardos

لوسیل بال (نیکول کیدمن) و دسی آرناز (خاویر باردم) با اتهامات شخصی تکان دهنده، تهمت سیاسی و تابوهای فرهنگی در ریکاردو بودن تهدید می‌شوند. این فیلم با نگاهی آشکار به روابط پیچیده عاشقانه و حرفه‌ای این زوج، مخاطبان را به اتاق نویسندگان، روی صحنه صدا و پشت درهای بسته با بال و آرناز در طول یک هفته تولید کمدی کم‌نظیر I Love Lucy می‌برد.

آشنایی با مراحل ساخت و بازیگران فیلم Being the Ricardos

تولید این پروژه برای اولین بار در سپتامبر 2015 (17شهریور 1394) اعلام عمومی شد و اعلام کردند که کیت بلانشت در نقش لوسیل بال خواهد بود، آرون سورکین در حال نوشتن فیلمنامه است و این فیلم در اوت 2017 (مهر 1396) توسط کمپانی آمازون استودیوز ساخته خواهد شد.

با این حال، تا ژانویه 2021 (دی 1399)، بلانشت این پروژه را کنار گذاشت و مذاکراتی با نیکول کیدمن برای جایگزینی او و با خاویر برای ایفای نقش دسی آرنز آغاز شد. سورکین بعد از تجربه کارگردانی لذت‌بخش محاکمه شیکاگو ۷، کارگردانی این کار را بر عهده گرفت. انتخاب کیدمن برای نقش لوسیل بال با برخی جنجال‌ها در رسانه‌های اجتماعی مواجه شد که لوسی آرنز در دفاع از انتخاب کیدمن صحبت کرد. در فوریه، جی کی سیمونز و نینا آرینادا به ترتیب برای ایفای نقش‌های ویلیام فراولی و ویویان ونس وارد تیم بازیگران شدند.

فیلمبرداری فیلم Being the Ricardos از 29 مارس 2021 (9 فرودین 1400) در لس آنجلس آغاز شد و تونی هیل، آلیا شاوکات، جیک لاکی و کلارک گرگ نیز، به جمع بازیگران اضافه شدند. فیلمبرداری در شاتو مارمونت به دلیل واکنش شدید علیه تأسیسات لغو شد. در سپتامبر ۲۰۲۱ (شهریور 1400)، سورکین اعلام کرد که این فیلم در مرحله پس تولید قرار دارد.

فیلم ریکاردوس بودن برای اولین بار در 7 دسامبر 2021 (16 آذر 1400) در شهر نیویورک به نمایش درآمد. این فیلم در اکران محدود خود، منحصراً در ایالات متحده در 10 دسامبر 2021 (19 آذر 1400) به نمایش درآمد، قبل از آن‌که انتشار جهانی آن در پرایم ویدئو در 21 دسامبر 2021 (30 آذر 1400) آغاز شود.

در ادامه با بازیگران فیلم بیشتر آشنا می‌شویم.

نیکول کیدمن در نقش لوسیل بال

نیکول مری کیدمن (Nicole Mary Kidman) متولد 20 ژوئن 1967 (30 خرداد 1346) بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی-استرالیایی است. او همواره یکی از پردرآمدترین بازیگران زن جهان بوده است. در کارنامه کاری او افتخارات متعددی، از جمله: جایزه اسکار، جایزه فیلم اسکار بریتانیا، دو جایزه امی پرایم تایم و شش جایزه گلدن گلوب مشاهده می‌شود.

کیدمن کار بازیگری خود را در سال 1983 در استرالیا با فیلم‌های Bush Christmas و BMX Bandits آغاز کرد. او در سال 1989 در فیلم مهیج Dead Calm و مینی‌سریال بانکوک Bangkok Hilton بازی کرد که راه او را برای دست‌یابی به موفقیت هموار کردند.

کیدمن به خاطر حضور در نقش نویسنده مشهور زن، ویرجینیا وولف در فیلم درام The Hours (2002)، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. او چندین نامزدی جایزه اسکار دیگر نیز، برای فیلم موزیکال Moulin Rouge! (2001) و درام‌های Lion (2016) و فیلم Being the Ricardos (2021) در کارنامه کاری خود دارد.

کیدمن از سال 1994 به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف انتخاب شد و از سال 2006 برای UNIFEM خدمت کرده است. او از سال 1990 تا 2001 با تام کروز زندگی می‌کرد و از سال 2006 با خواننده موسیقی کانتری کیث اوربان ازدواج کرده است. در سال‌های 2004 و 2018 مجله تایم او را در فهرست 100 فرد تأثیرگذار جهان قرار داده است و در سال 2020 نیویورک تایمز از او به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران قرن بیست‌ویکم نام برده است.

خاویر باردم در نقش دسی آرنز

خاویر آنگل انسیناس باردم (Javier Ángel Encinas Bardem) متولد 1 مارس 1969 (10 اسفند 1347) بازیگر اسپانیایی است. او در جزایر قناری اسپانیا به دنیا آمد. مادرش، پیلار باردم (Pilar Bardem)، بازیگر و پدرش، خوزه کارلوس انسیناس دوزیناگ (José Carlos Encinas Doussinague) فردی جسور و خشن بود و بیش از 10 بار شغل خود را تغییر داد که هر بار اخراج او باعث گرسنه ماندن بچه‌هایش می‌شد.

باردم به خاطر بازی در نقش قاتل روانی، آنتون چیگوره، در فیلم مدرن درام وسترن برادران کوئن No Country for Old Men (2007) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او همچنین به خاطر ایفای نقش در فیلم‌های اسپانیایی: فیلم رمانتیک ‌تراژیک کمدی Jamón Jamón (1992)، کمدی Boca a boca (1995)، درام رمانتیک Carne trémula (1997)، درام Los lunes al sol (2002)، و درام Mar adentro (2004) تحسین شده است.

حضور در فیلم درام رمانتیک وودی آلن Vicky Cristina Barcelona (2008)، فیلم جاسوسی جیمز باند Skyfall (2012)، فیلم درام ترانس مالیک To the Wonder (2013)، فیلم ترسناک روانی دارن آرونوفسکی Mother! (2017)، درام رازآلود اصغر فرهادی همه می‌دانند (2018) و درام علمی تخیلی دنیس ویلنوو Dune (2021) نیز از تجربه‌های بازیگری خاویر باردم هستند. جوایز مختلفی از جمله جایزه اسکار، جایزه فیلم اسکار بریتانیا و جایزه گلدن گلوب نیز جزء افتخارات کارنامه کاری خاویر باردم به شمار می‌روند. او در ژانویه 2018 سفیر صلح سبز برای حفاظت از قطب جنوب شد.

جی کی سیمونز در نقش ویلیام فرولی

جی. کی. سیمونز (J. K. Simmons) متولد 9 ژانویه 1995 (19 دی 1333) بازیگر آمریکایی است. مادر او مدیر و پدر او معلم موسیقی بوده‌اند. او که یکی از پرکارترین و تثبیت‌شده‌ترین بازیگران نسل خود محسوب می‌شود، بازیگری را از سال 1986 شروع کرده و تاکنون، در بیش از 200 فیلم و نقش تلویزیونی ظاهر شده است. در کارنامه افتخارات او تمام جوایز مهم دنیای سینما و تلویزیون، جایزه اسکار، جایزه فیلم اسکار بریتانیا، جایزه انجمن بازیگران اسکرین و جایزه گلدن گلوب دیده می‌شوند. او در دنیای سینمایی مارول در فیلم‌های ابرقهرمانی مرد عنکبوتی، در نقش همیشگی جیسون شناخته شده است.

از مهم‌ترین فیلم‌های سینمایی سیمونز می‌توان سه گانه مرد عنکبوتی به کارگردانی سم رایمی (2002-2007)، فیلم Thank You for Smoking (2006)، کمدی درام Juno (2007)، فیلم درام روانشناسانه Whiplash (2014)، کمدی درام رمانتیک La La Land (2016) که به خاطر آن برنده اسکار شد و فیلم ابرقهرمانی Justice League (2017) را نام برد.

سایر بازیگران فیلم عبارتند از:

• نینا آریاندا (Nina Arianda) در نقش ویویان ونس
• تونی هیل (Tony Hale) در نقش جس اوپنهایمر
• جان روبینشتاین (John Rubinstein) در نقش پیری جس اوپنهایمر
• آلیا شاوکات (Alia Shawkat) در نقش مادلین پوگ
• لیندا لاوین (Linda Lavin) در نقش پیری مادلین پوگ
• جیک لاکی (Jake Lacy) در نقش باب کارول جونیور
• رونی کاکس (Ronny Cox) در نقش پیری باب کارول
• کلارک گرگ (Clark Gregg) در نقش هاوارد ونکه
• نلسون فرانکلین (Nelson Franklin) در نقش جو استریکلند
• جف هولمن (Jeff Holman) در نقش راجر اوتر
• جونا پلات (Jonah Platt) در نقش نوک تریبی
• کریستوفر دنهام (Christopher Denham) در نقش دونالد گلس
• برایان هاو (Brian Howe) در نقش چارلز کورنر
• ران پرکینز (Ron Perkins) در نقش مکی

نقد فیلم ریکاردوس بودن

برای آشنایی با میزان محبوبیت آن بین تماشاگران عادی فیلم و سریال و منتقدان، مروری کوتاه داریم بر امتیازاتی که در نظرسنجی سایت‌های معروف سینمایی برای این اثر ثبت شده است:

با دیدن امتیازات، می‌توان گفت که با فیلم متوسط روبه‌بالایی مواجه هستیم. در ادامه بررسی فیلم سینمایی ریکاردوس بودن، برای آشنایی با نظرهای مختلفی که درباره فیلم وجود دارد، خوب است نظر تعدادی از منتقدان سایت متاکریتیک را با هم بخوانیم:

کیم هوگز از Original CIN: امتیاز 100

با توجه به اینکه بال همچنان الهام‌بخش طرفداران است، شاید برای هر کسی چالش بزرگی بود که بتواند انتظارات مردم را از بازیگر این نقش برآورده کند،. با این حال، ریکاردوس بودن به خوبی کار خود را انجام می‌دهد و باعث می‌شود این افراد بزرگ‌تر از حد معمول انسانی و حتی پیشگام‌تر از همیشه به نظر برسند.

برایان لوری از CNN: امتیاز 90

مهم نیست که چند بار آن اپیزودهای کلاسیک “I Love Lucy” را تماشا کرده‌اید (یا اصلاً ندیده‌اید)، به احتمال زیاد، با قدردانی بیشتر از استعدادهای زوج مرکزی و همچنین شکست‌های شخصی آن‌ها و ناتوانی‌های آنان، از Being the Ricardos دور خواهید شد. سورکین یک پرتره رنگارنگ ارائه کرده است که فراتر از رنگ‌های نوستالژیک سیاه و سفید است.

اون گلیبرمن از Variety: امتیاز 90

دیالوگ‌ها در فیلم ریکاردوس بودن دارای صراحت، شوخ طبعی تیز با گوشه‌‌کنایه‌های کاملاً برنده سورکینی است. با این حال، کل فیلم مانند یک قطعه فشرده‌سازی‌شده هیجان‌انگیز است. این فیلم سروصدایی واقعی تولید می‌کند، انرژی و اضطرابی عصبی که بر هر چیزی که لوسی احساس می‌کند، غلبه دارد.

راجر مور از Movie Nation: امتیاز 88

هر چقدر هم که درباره این افراد و این موضوع بدانید، سورکین، نوری را در گوشه‌های تاریک یا نادیده گرفته شده داستان حماسی آن‌ها می‌تاباند و زوایای دیگری از آن را آشکار می‌کند. او فشار و بار «ریکاردوس بودن» را در فیلمی شوخ و در عین‌حال تلخ، به تصویر می‌کشد.

ریچارد روپر از Chicago Sun Times: امتیاز 88

زندگی وجود دارد، تلویزیون وجود دارد و فیلم‌هایی درباره تلویزیون وجود دارند و اگرچه فیلم ریکاردوس بودن یک درام است، جوهر حقیقت را در خود دارد.

جانی اولکسینسکی از New York Post: امتیاز 88

من همیشه در مورد سورکین به عنوان یک کارگردان، تردیدهایی داشتم. فیلمنامه‌های او بهتر از محصولات نهایی‌اش هستند… چشم‌انداز او از تولید تلویزیونی دهه 50 کاملاً مشخص است، نوستالژیک، سریع، مهیج، اما بدون زرق و برقی که در ساخت فیلم‌ هالیوودی هست.

آلن ان جی از Film Treat: امتیاز 85

باید از این‌که ریکاردوس چقدر باد کرده است، شکایت کنم، اما نمی‌توانم. چیزهای زیادی در جریان است، اما من حتی یک کلمه یا صحنه را قطع نمی‌کنم. مانند خود لوسی، فیلم مجموعه‌ای خنده‌دار، مرگبار، جدی و دلچسب است که نمی‌شود این ویژگی‌ها را از هم تفکیک کرد.

پیتر تریورز از ABC News: امتیاز 80

سورکین آنچه را که لوسیل بال را به یک افسانه کمدی و یک پیشگام فمینیست سرسخت تبدیل کرده بود، در یک هفته پرفراز و نشیب با تولید «من لوسی را دوست دارم» عصاره‌گیری می‌کند. در مورد کسانی که فکر می‌کردند انتخاب کیدمن در نقش یک مو قرمز آتشین اشتباه است، شما چندان تعجبی نمی‌کنید، او کاملاً افسانه‌ای است.

دانا استیونز از اسلیت: امتیاز 80

این فیلم، شاید متناسب با موضوع خود، مانند یک برنامه تلویزیونی، فیلمبرداری شده است. اما پس از فیلم سورکین، محاکمه شیکاگو 7، که زنانش اساساً لباس‌های هیپی داشتند، دیدن او در حال گذاشتن برخی از کنایه‌های خاص خود در دهان شخصیت‌های زن، به‌ویژه یکی از شخصیت‌های تند و تیز، پیچیده و قدرتمند مانند لوسیل بال لذت‌بخش است.

مایک اسکات از New Orleans Times Picayune: امتیاز 63

آیا می خواهید فرزندان یا نوه‌های خود را با لذت‌های انکارناپذیر I Love Lucy آشنا کنید؟ پس یک کلمه برای شما دارم: اجرا مجدد این برنامه. چون ریکاردوس بودن، عدالت را در مورد لوسی رعایت نمی‌کند یا حرفه او را، به درستی، بزرگ نمی‌دارد.

جیسون بیلی از Vulture: امتیاز 50

لحظاتی در فیلم پیش می‌آید که به نظر می‌رسد که فیلمساز با بازیگرانش هماهنگ است، بازیگرانش نیز، با یکدیگر هماهنگ هستند و جرقه‌های مورد نظر اوج می‌گیرند، اما متاسفانه این لحظات زودگذر هستند.

ماء عبدالباکی از Screen Rant: امتیاز 50

مایه تاسف است که Ricardos بودن هرگز به اندازه افرادی که روی آن‌ها متمرکز است، جالب نمی‌شود. این فیلم به اندازه کافی درام بین فردی ارائه می‌دهد که بتواند تماشاگران را مجذوب خود نگاه دارد، اما در حالی که فیلمنامه سورکین به طور پیوسته به سمت پایان حرکت می‌کند، بار داستانی آن کاهش می‌یابد و هرگز به اندازه کافی برای تحت تاثیر قرار دادن واقعی مخاطب، کاری نمی‌کند.

رابرت ابیل از The Wrap: امتیاز 25

یک مدخل ویکی‌پدیا که فقط می‌توان آن را سورکین‌طور نامید، اما فاقد شوخ‌طبعی لازم است، فیلم Being the Ricardos تاریخ فرهنگی-تلویزیونی-ازدواجی است که با جریانی از صحنه‌های بی‌هوا و ترسناک فیلمبرداری شده است که هرگز به زمان‌بندی باشکوه برنامه طنز منحصربه‌فرد «من لوسی را دوست دارم» نزدیک نمی‌شود.

در آخر

در این مقاله پلازا با معرفی فیلم بیوگرافی ریکاردوس بودن همراه ما بودید. فیلمی با حضور ستارگان شناخته شده‌ای چون نیکول کیدمن، خاویر باردم و جی. کی. سیمونز که به معرفی مختصر کارنامه کاری و زندگی آن‌ها پرداختیم. در مجموع، با توجه به نقدهایی که برای این فیلم نوشته شده، می‌توان آن را فیلم متوسط به بالایی ارزیابی کرد که ارزش وقت گذاشتن و دیدن را دارد، خصوصا که کارگردان مشهور برنده اسکار، آرون سورکین آن را ساخته است. نظرهای خود را در رابطه با این فیلم با ما در میان بگذارید.