اختصاصی پلازامگ: نقد و بررسی بازی Crysis Remastered | احیای یک سرباز

به تازگی بازی Crysis Remastered که نسخه بازسازی شده بازی کرایسیس محسوب می‌شود برای پلتفرم نینتندو سوییچ منتشر شده است. در مقاله پیش رویتان به نقد و بررسی بازی کرایسیس ریمستر می‌پردازیم. با ما باشید.

بازی کرایسیس یک بازی ویدیویی در سبک تیراندازی اول شخص (FPS) است که توسط کمپانی آلمانی کرای تک (Crytek) ساخته شده است. وقایع بازی کرایسیس حول محور گروهی از قهرمانان نظامی مجهز به نانوسوییت‌ها (Nanosuit) می‌چرخد؛ زره‌های نظامی با تکنولوژی پیشرفته که به این سربازها قابلیت‌های فیزیکی، سرعتی و دفاعی قابل توجه می‌دهند. اعلام بازسازی بازی کرایسیس در تاریخ 16 آوریل 2020 (28 فروردین 99) انجام شد. این نسخه که بازی Crysis Remastered نام گرفته به تازگی برای پلتفرم Nintendo Switch منتشر شده است. در مقاله‌ای که پیش رویتان هست قصد داریم به نقد و بررسی بازی Crysis Remastered بپردازیم. در ویدیوی زیر هم می‌توانید تریلر بازی Crysis Remastered را تماشا کنید و با فضای آن بیشتر آشنا شوید. همراه پلازا بمانید.

آنچه در ادامه می‌خوانید:

تریلر بازی Cryis Remastered

سیستم مورد نیاز بازی Crysis Remastered

در قسمت زیر سیستم مورد نیاز Crysis Remastered را با همدیگر مورد بررسی قرار می‌دهیم. با ما باشید.

سیستم مورد نیاز پیشنهادی

• پردازنده: Intel Core i7-7700K or AMD Ryzen 7 2700 یا بهتر
• رم: 12 گیگابایت
• سیستم عامل: ویندوز 10 ورژن 64 بیت
• پردازنده گرافیکی: NVIDIA GeForce GTX 1660 TI یا AMD Radeon Vega 56
• رم کارت گرافیک: 3072 مگابایت
• پیکسل شیدر: 5.1
• ورتکس شیدر: 5.1

حداقل سیستم مورد نیاز

• پردازنده: Intel Core i5-3450 یا AMD Ryzen 3
• رم: 8 گیگابایت
• سیستم عامل: ویندوز 10 ورژن 64 بیت
• پردازنده گرافیکی: NVIDIA GeForce GTX 1050 TI یا AMD Radeon 470
• رم پردازنده گرافیکی: 2048 مگابایت
• پیکسل شیدر: 5.0
• ورتکس شیدر: 5.0

اختصاصی پلازا: نقد و بررسی بازی Crysis Remastered | احیای یک سرباز

شاید در میان شاخه‌های مختلف هنر، شاخه‌ای که هر سال دارد بهتر از سال قبل عمل می‌کند «بازی» باشد. البته این گفته بدان معنی نیست که بازی‌های گذشته ارزش هنری کمتری دارند. اتفاقاً یکی از دلایل اصلی که باعث شده نسل هشتم نسل محبوب خیلی از گیمرها باشد، بازسازی و ریمستر بازی‌های نسل‌های پیش است. در هیچ یک از نسل‌های گذشته شاهد بازسازی و ریمستر بازی‌ها در این حجم نبودیم. این‌که گیمرها بتوانند محبوب‌ترین بازی‌های نسل‌های گذشته را روی کنسول نسل حاضرشان تجربه کنند، موضوعی بود که در نسل هشتم اهمیت بیشتری پیدا کرد. این موضوع به تدریج آن‌قدری مهم شد که یکی از اصلی‌ترین رقابت‌های سونی و مایکروسافت در آغاز نسل نهم سر این بود که کدام کنسول می‌تواند از بازی‌های نسل‌های گذشته بهتر حمایت کند. قضیه‌ای که هم سود زیادی برای سازندگان بازی به همراه دارد، و هم گیمرها به‌ خاطرش خوشحال‌اند.

نسل هشتم باعث شد تا بتوانیم دیداری مجدد با بازی‌های دوست‌داشتنی داشته باشیم. امروز می‌خواهیم درباره‌ی یکی از همین بازی‌ها حرف بزنیم که سال 2007 با انتشارش طوفان به پا کرد. بازی کرایسیس (Crysis) در سالی به بازار آمد که آی‌پی‌های فوق‌العاده‌ی دیگری نیز در آن سال منتشر شدند. عناوینی مانند اساسینز کرید، آنچارتد و بایوشاک فقط چند مورد از شاهکارهای آن سال هستند. همان‌طور که آنچارتد و بایوشاک تحولی عظیم در اکشن ماجرایی و داستان‌سرایی به وجود آوردند، کرایسیس هم در آن دوران یک شاهکار گرافیکی بی‌همتا به شمار می‌رفت.

تا دو سه سال، سیستم قوی به سیستمی گفته می‌شد که بتواند Crysis را با تنظیمات بالا اجرا کند! الان که سیزده سال از عرضه‌ی بازی اصلی می‌گذرد، می‌بینیم واقعاً هم حق می‌گفتند. چون اگر همین الآن برگردید و نسخه‌ی اصلی کرایسیس را بازی کنید، به نظر نمی‌آید که بازی متعلق به سیزده سال پیش است. به جز این، کرایسیس روی هم رفته اکشن اول شخص باکیفیتی هم بود و نام این بازی فقط به خاطر گرافیکش نیست که ماندگار شده. همه‌ی این‌ها در کنار هم، دلیلی کافی به کرایتک (Crytek) دادند تا به بازسازی بازی کرایسیس فکر کند.

اما آیا کرایسیس ریمستر (Crysis Remastered)، توانسته همانند سال 2007 همه را شگفت‌زده کند؟ به نظر می‌رسد جواب این سوال منفی باشد. در این‌که نسخه‌ی اصلی کرایسیس یکی از خوش‌ساخت‌ترین و نوآورترین شوتر‌های اول شخص کل تاریخ است شکی نیست. اما Crysis Remastered را باید با بازی‌های نسل حاضر مقایسه کنیم، نه بازی‌های 2007. باید ببینیم آیا فردی که هیچ خاطره‌ای با سری کرایسیس ندارد، می‌تواند کرایسیس ریمستر را بخرد و از آن همان لذتی را ببرد که ما در سال 2007 بردیم؟ Crysis Remastered در جذب مخاطبان جدیدتر نمی‌تواند خیلی خوب عمل کند. در ادامه با بررسی بازی Crysis Remastered با من و پلازا باشید تا بیشتر درباره‌ی این بازی با یک‌دیگر گپ بزنیم.

داستان بازی Crysis Remastered

داستان بازی کرایسیس ریمستر در سال 2020 و در جزایر Lingshan فیلیپین اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسد که کره‌ی شمالی در این جزایر فیلیپینی دست به عملیاتی زده که شما و دوستان‌تان باید جلوی آن را بگیرید. اما به تدریج و با پیش‌روی در داستان پی خواهید برد که خطری بزرگ‌تر انسان‌ها را تهدید می‌کند. هم‌تیمی‌های شما یک به یک می‌میرند و شما می‌مانید و جزایر زیبای Lingshan.

البته نکته این‌جاست که شما هم یک سرباز معمولی نیستید و کلی ابزار جنگی خفن دارید. داستان کرایسیس جزو نقاط قوتش نیست. در واقع ایده‌ی قرار دادن مخاطب در نقش یک اَبَرسرباز و ترکیب آن با حمله‌ی فضایی ها، در سال 2007 هم ایده‌ی جدیدی نبود. اما همین داستان کشش کافی را برای مخاطب ایجاد می‌کند. صداپیشگان کار خود را به خوبی انجام داده‌اند و تمام کاراکترهایی که در بازی هستند، بسیار عالی صداگذاری شده‌اند که این موضوع کمی بر جذابیت داستان می‌افزاید.

کرایسیس ریمستر چیزی کمتر از 10 ساعت به طول می‌انجامد، اما در همین مدت مخاطب را در محیط‌های بسیار متنوعی قرار می‌دهد. داستان بازی نیز با وجود کلیشه‌ای بودن، تلاشش را می‌کند تا پابه‌پای گیم‌پلی بیاید. متاسفانه در اواخر بازی داستان کم می‌آورد و مخاطب با یک پایان‌بندی نه چندان خوب مواجه می‌شود. در واقع کرایسیس تلاش می‌کند که تمام المان‌های هیجان‌انگیز را یک‌جا استفاده کند، ولی نتیجه‌ی کار در نهایت خیلی جالب نیست.

گیم پلی بازی Crysis Remastered

کرایسیس در سال 2007 با ارائه‌ی یک گیم پلی نوآورانه توانست نظر بسیاری را به خود جلب کند. المان‌هایی در این بازی به کار گرفته شده بود که نظیرش را در بازی‌های دیگر کمتر دیده بودیم. یکی از این المان‌ها، رابط کاربری بسیار عالی این عنوان بود. در کرایسیس می‌توانستید از منوی دایره‌ای خود، ابزار مورد نیازتان را انتخاب کنید. هم‌چنین با نگه داشتن یک دکمه، می‌توانستید روی اسلحه‌ی خود قطعات مختلفی مانند خفه‌کن سوار کنید. این در حالی است که بازی‌های هم نسل کرایسیس، اکثراً از منوهای تودرتو و خسته‌کننده استفاده می‌کردند.

اما اگر بازی 2007 را کنار بگذاریم و Crysis Remastered را به عنوان یک بازی مستقل در نظر بگیریم، نوآوری‌های گیم پلی دیگر مانند بازی اصلی نمی‌درخشد. واقعیت این است که صنعت بازی‌های کامپیوتری و به طور خاص شوترهای اول شخص به قدری پیشرفت کرده‌اند که دیگر نمی‌توان کرایسیس ریمستر را یک بازی نوآورانه خواند. البته اشکالی هم ندارد. قرار هم نیست در یک عنوان ریمستر شده همه چیز را بکوبند و از اول بسازند. به علاوه، کرایسیس ریمستر هم‌چنان هم یک عنوان خوش‌ساخت به شمار می‌رود و لزوماً چیزی کم ندارد. اما در بعضی جاها، سن بازی به خوبی خودش را نشان می‌دهد.

اولین جایی که گیم پلی سن خودش را نشان می‌دهد هوش مصنوعی دشمنان است که اصلاً جالب نیست. دشمنان بعضی وقت‌ها واقعاً احمق می‌شوند و لذت بازی را از مخاطب می‌گیرند. بخش‌هایی از بازی بود که یک سرباز دشمن را به رگبار می‌بستم و سربازی که کنار او بود اصلاً متوجه موقعیت من نمی‌شد! در مقابل، بخش‌هایی هم بود که دشمنان از فاصله‌ی بسیار دور متوجه حضورم در منطقه می‌شدند که اصلاً با عقل جور درنمی‌آمد! طبیعی است که پس از سیزده سال هوش مصنوعی دشمنان ضعیف به نظر برسد، اما این‌که سازندگان در نسخه‌ی ریمستر هیچ دستی به سر و روی هوش مصنوعی نکشند و آن را همان‌طور که سیزده سال پیش بود در بازی قرار دهند زیاد طبیعی نیست!

مسئله‌ی بعدی محتوای بسیار کم بازی است. بازی با قیمت 30 دلار به فروش می‌رسد که نصف قیمت یک بازی کامل است، اما هم‌چنان به جز یک کمپین 10 ساعته چیز دیگری در بازی وجود ندارد. بسیاری از شرکت‌ها نسخه‌ی ریمستر را با محتوای جانبی منتشر می‌کنند تا ارزش پول خریدار را داشته باشد. اما کرایسیس دقیقاً همان چیزی است که سال 2007 بازی کردیم. حتی یک مرحله نیز از بازی اصلی نیز حذف شده است. نه تنها هیچ DLC و محتوای جدیدی در نسخه‌ی ریمستر وجود ندارد، بلکه بازی از نبود بخش چندنفره هم رنج می‌برد. امروزه بخش چندنفره‌ی آنلاین از ضروریات بازی‌های شوتر اول شخص محسوب می‌شود. به‌ ویژه که کرایسیس ریمستر، تمام عناصر لازم را برای تبدیل شدن به یک بازی آنلاین عظیم داشت. متاسفانه کرایتک از هرگونه به زحمت انداختن کارکنانش(!) خودداری کرده و با بی‌توجهی از کنار این پتانسیل‌ها عبور کرده است.

گان پلی کرایسیس در سال 2007، یکی از بهترین نمونه‌های موجود در بازار بود. تنوع اسلحه‌ها واقعاً خوب بود و صدای آن‌ها نیز بسیار خوب شبیه‌سازی شده بود. البته در همان سال بازی Call of Duty: Modern Warfare نیز منتشر شد که گان پلی بهتری داشت و کرایسیس کمی زیر سایه‌ی آن بازی قرار گرفت. اما روی هم رفته همیشه در تاریخ از کرایسیس به عنوان یک شوتر استاندارد و خوب یاد می‌کنند. در کنار این، بازی بارها شما را پشت تانک و خودروهای جنگی می‌نشاند تا ریتم گیم پلی تا آخر حفظ شود. به نظر می‌رسد که سیزده سال فاصله‌ی زمانی تاثیر خیلی زیادی روی گیم پلی بازی Crysis Remastered نگذاشته و هنوز هم با یک گان پلی عالی و جذاب طرف هستیم.

تنها تفاوتی که الآن در مقایسه با سیزده سال پیش وجود دارد این است که در این فاصله‌ی زمانی، شوترهای اول شخص فوق‌العاده‌ای عرضه شده‌اند. این موضوع به خودیِ خود باعث می‌شود کرایسیس ریمستر آن‌قدرها هم برای مخاطب امروزی خاص و جذاب نباشد. همان‌طور که گفتم سال 2007 سال بسیار مهمی برای صنعت بازی بود و آی‌پی‌های بی‌نظیری در آن سال متولد شدند. پس این‌که می‌گوییم کرایسیس در آن سال جزو شاخص‌ترین بازی‌ها به شمار می‌رفت، حرف کمی نیست. اما اگر بدون توجه به پیشینه‌ی بازی بخواهیم بررسی کنیم، کرایسیس ریمستر یک بازی معمولی برای مخاطبان کم سن و سال‌تر به شمار می‌آید.

اما اصلی‌ترین نقطه‌ی قوت گیم پلی کرایسیس گان پلی آن نبود، بلکه این بازی در تمام لحظات موفق می‌شد تا گیمر را در نقش یک ابرسرباز قرار دهد. شما در بازی قابلیت‌هایی داشتید که در مقایسه با بازی‌های آن زمان بسیار نوآورانه و جذاب بودند. در واقع قابلیت استفاده از شنل نامرئی اولین باری بود که در یک بازی ویدیوئی تا این اندازه خوب پیاده شده بود. قابلیت دیگری داشتید که نوار شیلد یا سپر شما را پر می‌کرد و با پر شدن این نوار می‌توانستید به دل دشمن بزنید و به شکل رودررو دخل آن‌ها را بیاورید. این قابلیت‌ها در کتار هم باعث می‌شدند تا بتوانید به چند طریق یک مرحله را به پایان برسانید. شنل نامرئی به شما این اجازه را می‌داد که مخفیانه به دشمن نزدیک شوید و از نزدیک آن‌ها را بکشید.

در مقابل شیلد Nomad این اجازه را به شما می‌داد تا بی‌مهابانه پیش رفته و به دل دشمن بزنید.از آن‌جایی که گیم پلی کرایسیس ریمستر تغییر خاصی نسبت به بازی اصلی نداشته، همین قابلیت‌ها هنوز هم در بازی هستند. سوال این‌جاست که آیا می‌توانند مانند سابق مخاطب را جذب کنند یا نه؟ حرفی که بالاتر گفتم در این‌جا هم صدق می‌کند. تمامی این مکانیزم‌ها استاندارد و خوب‌اند، اما در سیزده سال اخیر بازی‌های نوآورانه‌ی بسیاری در سبک کرایسیس تولید شده که حالا کار را برای درخشیدن کرایسیس ریمستر مشکل‌تر می‌کنند. البته بگذارید روی این موضوع تاکید کنم که معتقدم تجربه‌ی Crysis Remastered برای کسی که بازی اصلی را امتحان نکرده، به هیچ وجه تجربه‌ی بدی نخواهد بود. اما نمی‌توان به نسخه‌ی ریمستر لقب شاهکار داد. چون در کنار شوتر‌های اول شخص امروزی، کرایسیس ریمستر صرفاً یک بازی خوش‌ساخت و استاندارد است، نه بیشتر.

گرافیک و صداگذاری بازی کرایسیس ریمستر

وقتی از کرایسیس حرف می‌زنیم، چیزی که اول از همه به ذهن‌مان خطور می‌کند گرافیک فوق‌العاده‌ی آن است. هر سه بازی اصلی سری از لحاظ بصری عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند. کرایسیس 1 در سال 2007 چنان گرافیکی ارائه کرد که حتی تا چند سال بعد عرضه‌اش، بسیاری از کمپانی‌های دیگر آرزو داشتند بتوانند به آن سطح کیفی دست پیدا کنند. جوک معروف “?Can it run Crysis” (می‌تونه کرایسیس رو اجرا کنه؟!)، آن روزها نُقل محافل و فروم‌های گیم بود. هر گیمری که PC خفن داشت و می‌توانست کرایسیس را با کیفیت بالا اجرا کند، یک گیمر خوش‌بخت محسوب می‌شد! این جوک آن‌قدر در آن زمان معروف بود که حالا سازندگان در بازی جدید یک درجه‌ برای بالاترین تنظیمات گرافیکی روی PC در نظر گرفته‌اند. نام این تنظیمات “?Can it run Crysis” است!

نکته‌ی جالب این‌جاست که هنوز هم بازی‌های بسیاری تولید می‌شوند که از نظر کیفیت بصری چیزی بیش از نسخه‌ی اصلی کرایسیس ندارند! یعنی می‌توانید همین الان به سراغ بازی اصلی بروید و اصلاً حس نکنید که بازی مال بیش از یک دهه قبل است. اما ریمستر باعث شده تا بازی رسماً شبیه به یک بازی نسل هشتمی شود. گرچه الان دیگر کسی با دیدن گرافیک کرایسیس ریمستر برق از سرش نمی‌پرد. البته طبیعی هم هست. از یک نسخه‌ی ریمستر شده نباید انتظار داشت که همه چیز را ده‌ها برابر بهتر کند.

مراحل بازی هم از نظر تنوع و هم از نظر طراحی هنری بسیار عالی‌اند. تقریباً هر مرحله از بازی شما را به یک محیط کاملاً جدید می‌برد و در عرض ده ساعت زمان بازی، هم کنار ساحل می‌روید، هم در اعماق دریاها شنا می‌کنید، هم در محیط‌های برفی با بیگانه‌های فضایی به مبارزه می‌پردازید و هم به دل جنگل‌های سرسبز و انبوه می‌زنید. افکت‌های مه، دود، نور و انفجار نیز عالی‌اند و کرایتک یک بار دیگر هم موفق شده تا نمایشی دیدنی از خود به جا بگذارد. در بخش صدا و موسقی نیز کرایسیس خوب عمل کرده. موسیقی چیز خاطره‌انگیزی نیست، اما مشکلی هم ندارد. صداپیشگی نیز بسیار عالی است و ایرادی به آن وارد نیست. در کل، صداگذاری نیز کمی در نسخه‌ی ریمستر ارتقاء پیدا کرده‌ است.

قبل از سخن پایانی، پیشنهاد ما به شما برای تجربه بهتر بازی‌ها، تهیه ست‌های گیمینگ مانند گیم پد، هدفون گیمینگ، کیبورد گیمینگ، ماوس گیمینگ، موس پد مخصوص بازی، پایه شارژ PS4، اسکین PS4، محافظ دسته PS4، کیف کنسول پلی استیشن، برچسب ایکس باکس و … از فروشگاه اینترنتی پلازا است.

نتیجه گیری

روی هم رفته کرایسیس ریمستر با این‌که موفق نمی‌شود مانند نسخه‌ی اصلی‌اش بدرخشد و از کمبود محتوا رنج می‌برد، اما هنوز هم یک بازی بسیار استاندارد و خوب است که می‌شود از آن لذت برد. البته اگر بازی اصلی را تجربه کرده‌اید، دلیل خاصی نمی‌بینم که تجربه‌ آن را به شما پیشنهاد کنم. چون به جز گرافیک همه چیز دست نخورده باقی مانده است.