مروری بر تمامی باس های بازی های Devil May Cry

بازی های Devil May Cry برخی از به یادماندنی‌ترین باس های تاریخ بازی های کامپیوتری را برای ما به ارمغان آورده‌اند. در این مطلب قصد داریم مروری بر تمامی باس فایت های دویل می کرای داشته باشیم.

بازی Devil May Cry 5 امروز عرضه می‌شود و به همین مناسبت، قصد داریم مروری بر تمامی باس فایت‌های این مجموعه به جز DmC Devil May Cry داشته باشیم. از آنجایی که بسیاری از باس‌ها ممکن است در طول این بازی‌ها تکرار شوند، از این رو تنها یک بار آن‌ها را در نظر می‌گیریم. بنابراین باس‌هایی مانند آرکام، ویرجیل و آرگوساکس هر کدام یک بار ذکر می‌شوند. همچنین باس‌های یکسانی که توسط کاراکترهای متفاوت با آن‌ها مبارزه می‌شود، مانند اکثر باس‌های Devil May Cry 4 تنها یک بار ذکر می‌شوند. کاراکترهایی که در چندین بازی ظاهر می‌شوند، هر کدام در بازی مربوطه‌اش ذکر خواهند شد. برای اطلاع بیشتر از تاریخچه این بازی‌ها می‌توانید به این مطلب و برای اطلاع از داستان کل مجموعه، به این مطلب مراجعه کنید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد Devil May Cry 5 می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید. در ادامه با پلازا و مروری بر تمامی باس فایت‌های دویل می کرای همراه باشید.

 

فهرست عناوین این مطلب:

• تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry
• تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 2
• تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 3
• تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 4

 

---

تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry

---

 

کابوس (Nightmare)

کابوس که یکی از باس‌های بازی اول دویل می کرای است، جذابیت کمی دارد. بعد از رویارویی با فانتوم و گریفون، دانته با کابوس روبه‌رو می‌شود که ظاهر جالبی ندارد. از لحاظ مکانیزم مبارزه، نبرد با کابوس به خاطر از بین بردن دفاعش و سپس حمله به هسته‌اش، جالب است. اما با نداشتن هرگونه صدا و شخصیتی، کابوس در ذهن طرفداران به عنوان پوسته‌ای خالی به یاد می‌ماند.

 

موندوس (Mundus)

موندوس اولین شخصیت منفی بازی‌های دویل می کرای است. او عامل کشته شدن مادر دانته بوده و یک شخصیت بد کلاسیک است. از مجسمه‌های او گرفته تا مجازات کردن کسانی که موفق به انجام دستوراتش نمی‌شوند، حضور او در طول اولین ماجراجویی دانته کاملا حس می‌شود. چشمان سرخ درخشان او و نحوه ملاقاتش با دانته، حتی با اینکه بازیکنان تا آخر بازی او را نمی‌بینند، تاثیر بسیار خوبی دارد.

در باس فایت او، اولین فاز مبارزه، متفاوت از گیم پلی کل بازی بوده اما نبردهای دوم و سوم با او به یادماندنی‌تر هستند. با انتقال مبارزه به جهنم، شکل مجسمه‌ای موندوس شروع به ترک برداشتن کرده و ظاهر شیطانی زیر آن را نشان می‌دهد. زمانی که بازیکن او را نابود کرده و فکر می‌کند که بازی در حال اتمام است، او یک بار دیگر ظاهر شده و دانته به کمک تریش او را از بین می‌برند.

 

گریفون (Griffon)

از نظر طراحی، گریفون فقط یک پرنده بزرگ است. اما چیزی که او را برجسته می‌کند، باس فایت‌های چندگانه با اوست. نبرد دانته با گریفون او را به حیاط قلعه، آوردگاه‌ها و یک کشتی دزدان دریایی می‌کشاند. همانند سایر باس فایت‌های Devil May Cry که به صورت مکرر با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم، گریفون نیز در هر مقابله، با توانایی‌های جدیدش بازیکنان را به چالش کشیده و آن‌ها را مجبور به استفاده از استراتژی جدیدی می‌کند. گریفون یکی از مثال‌های خوبی است که نشان می‌دهد چگونه از باس فایت‌ها برای ارائه رقیبی برای بازیکن، به جای صرفا یک مانع برای رفتن به مرحله بعد، استفاده شود.

البته گریفون، یکی از دلایل به وجود آمدن یکی از دیالوگ‌های ماندگار در این مجموعه است که دانته در صحنه‌ای به او می‌گوید: «Flock off, featherface»!

 

نلو آنجلو (Nelo Angelo)

داستان نلو آنجلو در روایت منزوی بازی اول دویل می کرای کمی ضعیف ظاهر شد. با این وجود، با در نظر گرفتن سایر بازی‌های این مجموعه، نبرد دانته در برابر برادر تسخیر شده خود، بسیار جالب به نظر می‌رسد.

چیز بسیار جالب و اسطوره‌ای در هر نبرد دانته با نلو آنجلو وجود دارد. او یک جنگجوی مرموز است که بعدا مشخص می‌شود برادر تسخیر شده دانته، یعنی ویرجیل است. در دویل می کرای هر بار که بازیکنان با او مواجه می‌شوند، نلو آنجلو دارای تکنیک‌های جدیدی است. چه در حیاط قلعه هنگام غروب خورشید باشد و یا یک اتاق سلطنتی گاتیک در نیمه شب، در هر نبرد با او شاهد چالش‌ها و صحنه‌های گرافیکی جدیدی هستیم.

همانند تمامی نبردها با ویرجیل، نلو آنجلو نیز بسیار سریع بوده و ضربات شدیدی را وارد می‌کند، اما بازیکنان حرفه‌ای می‌توانند الگوی حملاتش را یاد گرفته و او را از بین ببرند. زمانی که او مغلوب می‌شود، بازیکنان می‌توانند از شمشیر اسپاردا استفاده کنند.

 

فانتوم (Phantom)

قطعا هرکسی که با مجموعه دویل می کرای آشنایی دارد، با فانتوم هم آشنا است. این عنکبوت بزرگ ماگمایی با چالشی که برای بازیکنان ارائه می‌داد، باعث شد تا بسیاری نتوانند بازی را ادامه دهند. اما وقتی که موفق به شکست او می‌شوید، لذت خاصی برای پیروزی بر اولین باس فایت این مجموعه کسب خواهید کرد.

فانتوم طراحی عجیب و جالبی دارد که ترکیب حیوانات بزرگ مجموعه Resident Evil با داستان افسانه‌ای Devil May Cry است. تقابل پیوسته این موجود با دانته در طول بازی اول Devil May Cry او را به یکی از به‌یادماندنی‌ترین دشمنان این مجموعه تبدیل کرده است.

فانتوم با حملات مختلف و نقاط ضعف نامشخص، یکی از باس‌های چالش برانگیز این مجموعه نیز محسوب می‌شود. او همچنین تنها باس مجموعه است که می‌تواند خارج از یک باس فایت، به دانته حمله کرده و او را تحت فشار قرار دهد.

 

---

تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 2

---

آرگوساکس (Argosax)

Devil May Cry 2 به دلایل بسیاری محبوبیت زیادی ندارد؛ یکی از آن‌ها نبود ابتکار در طراحی باس‌ها بوده و بسیاری از آن‌ها کاملا ناامیدکننده هستند.

این باس که یکی از نقش منفی‌های اصلی دویل می کرای 2 به شمار می‌رود، به عنوان یک باس نهایی در بازی، بسیار ناامیدکننده ظاهر می‌شود. آرگوساکس که می‌توان گفت هیچ گونه شخصیتی ندارد، دارای دو شکل و با طراحی بسیار بد است.

 

فانتوم 2 (Phantom 2)

باس فایت اصلی فانتوم در Devil May Cry 1 یکی از بهترین باس فایت‌های این مجموعه است. نحوه معرفی و ارتباط دانته با او و اینکه در طول بازی همواره به دنبال دانته است، یکی از نکات جالب این باس به شمار می‌رود. بنابراین وقتی شاهد بازگشت او در Devil May Cry 2 بودیم، قطعا اشتیاق طرفداران برای رویارویی با او بسیار زیاد بود.

از آنجایی که فانتوم حضور بسیار کوتاهی در دویل می کرای 2 داشت، انیمیشن‌ها و حملات تکراری در کنار آسان بودن بازی، این نبرد را بسیار راحت کرده بود. دانته نیز هیچ صحبتی با او در این باس فایت ندارد که باعث ناامیدی است.

 

اورانگرا (Oranguerra)

احتمالا متوجه شوید که طراحی بسیاری از باس‌های دویل می کرای 2 یک ویژگی مشترک دارند و آن، بزرگ کردن یک حیوان و ارائه آن به عنوان باس است. این ویژگی را در شماره اول و در باس‌های فانتوم و گریفون نیز مشاهده کردیم، اما آن‌ها هر کدام ویژگی منحصربه‌فردی داشتند. در مورد اورانگرا، چیز خاصی وجود ندارد و صرفا یک میمون بزرگ شیطانی است.

 

اینفستانت (Infestant)

با وجود اینکه دویل می کرای 2 دارای تعداد زیادی باس فایت است، اما تعداد کمی از آن‌ها به خاطر داشتن درجه سختی آسان، به یادماندنی هستند. با تاکید زیاد روی سلاح‌های گرم، گاهی اوقات کل یک باس فایت را می‌توان از راه دور از بین برد. از جمله این باس‌ها می‌توان به هلی کوپتر آلوده اشاره کرد.

در این نوع از اکشن که طرفداران دویل می کرای زیاد به آن عادت ندارند، اینفستانت دوباره در نبردی دیگر به صورت یک تانک آلوده ظاهر می‌شود. جالب این است که این نبرد راحت‌تر از نبرد قبلی بوده و بازیکنان می‌توانند به راحتی از نزدیک به تانک آسیب برسانند چراکه تانک نمی‌تواند دانته را از نزدیک مورد هدف قرار دهد.

 

تیتوبسو (Tateobesu)

تیتوبسو یک شیطان شبیه ماهی است که توانایی نامرئی شدن را دارد و در این حالت نمی‌توان روی او هدف گیری کرد. تنها لوسیا با او در Devil May Cry 2 مبارزه می‌کند و این نبرد، کاملا در زیر آب رخ می‌دهد که این امر می‌تواند آزاردهنده باشد. او می‌تواند از طریق دم خود میدان الکتریکی تولید کند که صدمه زیادی به دشمنانش می‌زند. مورد چندان به یادماندنی از این باس فایت، درست مانند سایر باس‌های دویل می کرای 2، وجود ندارد.

 

ناکتپتران (Noctpteran)

ناکتپتران یک پروانه بزرگ بوده و مانند تیتوبسو و اورانگرا، چیز جالبی به جز آزاردهنده بودن باس فایت آن وجود ندارد. او تخم‌هایی پرتاب می‌کند که تبدیل به کرمینه می‌شوند و به بازیکن حمله می‌کنند. برای جلوگیری از این امر، بازیکن باید هرچه سریع‌تر ناکتپتران را از بین ببرد. هاگ‌های او توانایی فلج کردن دشمنانش را داشته و با بال‌هایش می‌تواند موجودات را از خود دور کند.

 

تارتاروسیان (Tartarussian)

تارتاروسیان یکی از اولین باس فایت‌ها در Devil May Cry 2 است. او طراحی جالب دارای دو سر و حرکات به یاد ماندنی با سلاح‌های زنجیری خود دارد. او به دلیل اینکه قوانین دنیای شیاطین را رعایت نکرده، به عنوان مجازات، مامور محافظت از یکی از آیتم‌های آرکانا است. در نهایت، لوسیا موفق می‌شود او را نابود کرده و آیتم را به دست آورد.

 

جوکاتگولم (Jokatgulm)

مقابله با جوکاتگولم یکی از قسمت‌های دویل می کرای 2 است که تلاش می‌کند کمی بهتر از بازی اول شود. طراحی عجیب و جالب او بازیکنان را مجبور می‌کند شاخک‌هایش را نابود کرده تا به نقطه ضعف اصلی این موجود برسند. با این وجود، این باس هم به دلیل قابلیت بازیابی سلامتی دانته در حالت دویل تریگر Devil May Cry 2 که بسیار دست و دلبازتر از بازی‌های دیگر است، بسیار ساده شکست می‌خورد.

 

فیوریاتاروس (Furiataurus)

بعد از مدت زیادی از گذشت بازی، دانته بالاخره در Devil May Cry 2 با موجودی می‌جنگد که شبیه یک شیطان است. فیوریاتاروس، مینوتاری شعله‌ور است که همین هم بسیار بهتر از موجوداتی مثل حشره، میمون و ماهی محسوب می‌شود.  او به عنوان یک حواس‌پرتی برای دانته، زمانی که آریوس در تلاش است تا دروازه را باز کند، احضار می‌شود و صرفا وظیفه‌ای که به او محول شده را انجام می‌دهد و مانند برخی باس‌های دیگر، هیچ پدرکشتگی با دانته یا خانواده‌اش ندارد.

 

آریوس (Arius)

همانند بسیاری از باس‌های دویل می کرای 2، آریوس نیز چندان جالب نیست. با اینکه او را چندان در مراحل داستانی دانته نمی‌بینیم، آریوس فرصت درخشش در مراحل لوسیا را در Devil May Cry 2 پیدا می‌کند.

در قسمت‌های پایانی بازی، لوسیا مجبور می‌شود آریوس را نابود کند. بدن او که توسط آرگوساکس تسخیر شده، چندین بار به موجودات مختلف تبدیل می‌شود که ما را به یاد Resident Evil می‌اندازد. تنها نکته مثبت در مورد او این است که بر خلاف سایر باس‌های بازی، می‌تواند چند کلمه‌ای صحبت کند.

 

فرک، گری و بولورک (Freki, Geri, and Bolverk)

یکی از نکات جالب درباره بولورک و گرگ‌های او در Devil May Cry، پیشینه داستانی او با پدر دانته، یعنی اسپاردا است. در پرونده مربوط به بولورک در بازی، معلوم می‌شود که او به دنبال انتقام از نسل اسپاردا است. البته باعث تعجب است که به این مورد در داخل بازی به صورت واضح اشاره نشده است. در این صورت، بولورک می‌توانست باس برجسته‌تری با ظاهر اسکلتی و جمجمه شکسته شده‌ و گرگ‌های دست‌آموزش باشد.

 

تریزماجیا (Trismagia)

این موجود سه چهره، یکی از باس‌های قابل توجه از میان بقیه باس‌های اکثرا معمولی Devil May Cry 2 است. او دانته و لوسیا را هنگام حمله به مقر آریوس، به یک بعد دیگر منتقل می‌کند و قطعا یکی از بهترین طراحی‌ها را در این بازی دارد.

تریزماجیا با چرخش به صورت‌های دیگر خود، تنها یکی از چهره‌هایش را در معرض آسیب قرار می‌دهد و این در حالی است که دو چهره دیگر، حملات منحصربه‌فردی را روی دانته انجام می‌دهند. برای مثال، چهره آبی حملات یخی انجام می‌دهد؛ در حالی که چهره سرخ از حملات آتشین استفاده می‌کند. طراحی این باس، ترسناک و در عین حال هوشمندانه است و با وجود مشکلات مربوط به هدف‌گیری در بازی، یکی از لحظات فراموش نشدنی در دویل می کرای 2 است.

 

نفاستوریس (Nefasturis)

نحوه رویارویی ابتدایی با نفاستوریس در Devil May Cry 2 بسیار جالب است. این باس در حالی که دانته در شهر گشت و گذار می‌کند، ناگهان از وسط یک آسمان‌خراش ظاهر می‌شود.

نفاستوریس طراحی مشابه با موندوس از بازی اول را دارد؛ به این صورت که شبیه یک مجسمه رنسانس است که یک شیطان را در درون خود دارد. این باس به خاطر مقیاس نبرد، معرفی و طراحی جالب و حتی کمی چالش، احتمالا بهترین باس در کل بازی دویل می کرای 2 است.

 

---

تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 3

---

 

پیشرو جهنم (Hell Vanguard)

زمانی که پیشرو جهنم به عنوان اولین باس بازی Devil May Cry 3 ظاهر می‌شود، موجود بسیار خفنی به نظر می‌رسد، اما در ادامه جزو دشمنان عادی محسوب شده و گاهی به صورت همزمان با دو عدد از آن‌ها روبه‌رو می‌شویم. البته این را هم باید بگوییم که آن‌ها تنها نسخه بزرگ‌تر شده دشمنان عادی بازی هستند و همین امر هم باعث می‌شود ابهت‌شان کمتر شود.

 

آرکام (Arkham)

با اینکه تمرکز اصلی دویل می کرای 3 روی نبرد بین دانته و ویرجیل است، اما لحظاتی از آن هم به مشاجره خانوادگی بین لیدی و پدر قدرت طلبش، آرکام اختصاص دارد. در میانه داستان بازی، شاهد یک پیچش داستانی مربوط به آرکام هستیم اما با این وجود، شاهد شخصیت منفی یکنواختی از سوی او هستیم.

پس از اینکه آرکام قدرت اسپاردا را به دست می‌آورد، تبدیل به یکی از زشت‌ترین موجودات بازی می‌شود. Devil May Cry 3 دارای طراحی‌های عجیب برای موجودات است اما رویارویی نهایی با آرکام، یکی از زشت‌ترین آن‌هاست. البته قبل از آن، او به عنوان جستر با دانته مبارزه می‌کند که لحظات بسیار جالبی را در بازی رقم می‌زند.

 

داپل گنگر (Doppelgänger)

داپل گنگر که سایه‌ای از دانته است، در اواخر بازی Devil May Cry 3 در صحنه‌ای جالب، ظاهر شده و تمامی حرکات دانته را تقلید می‌کند.

با وجود اینکه داپل گنگر ظاهر خفنی دارد، اما مبارزه با او بسیار آسان است. این مبارزه می‌تواند بسیار کوتاه باشد و مستلزم این است که بازیکنان، زمانبندی حملات خود به قسمت‌هایی که با انتشار نور، او را آسیب پذیر می‌کنند، یاد بگیرند. با این وجود، مکانیزم منحصربه‌فرد مبارزه و اینکه او در نهایت تبدیل به یکی از توانایی‌های دانته می‌شود، داپل گنگر را به یک باس فراموش نشدنی تبدیل می‌کند.

 

لوایتان (Leviathan)

لوایتان یک نهنگ شیطانی مرموز است که در اطراف برج تمن نی گرو پرواز می‌کند. این موجود دانته را بعد از اینکه حالت دویل تریگر خود را به دست آورده و از بالای برج می‌پرد، می‌بلعد. این صحنه یکی از جالب‌ترین صحنه‌های بازی است و در نهایت، به مرحله‌ای ختم می‌شود که دانته باید راه خود را به قلب این موجود پیدا کرده و آن را از بین ببرد.

در این نبرد، بازیکن باید با سه هسته منحصربه‌فرد مقابله کرده و در نهایت‌ قلب را از بین ببرد. این نبرد با صحنه جالب مرگ لوایتان و خارج شدن دانته از طریق چشم این موجود، به اتمام رسیده و یکی از نبردهای به یادماندنی بازی را رقم می‌زند.

 

گیگاپید (Gigapede)

گیگاپید اولین باسی است که دانته پس از وارد شدن به برج تمن نی گرو با آن روبه‌رو می‌شود و با اینکه هیچ صحنه خاصی در مواجه با آن وجود ندارد، اما به خاطر مکانیزم خاص این نبرد، از باس‌های جالب بازی‌های دویل می کرای به شمار می‌رود.

در این نبرد که در یک منطقه دراز به وقوع می‌پیوندد، بازیکن باید برای آسیب رساندن به این باس به پشت آن بپرد که نیاز به زمانبندی دقیقی دارد. برای مقابله موثر با گیگاپید، بازیکنان باید مهارت لازم را کسب کنند تا بتواند در سریع‌ترین زمان ممکن آن را از بینن ببرند تا رتبه‌شان در پایان مرحله، زیاد پایین نیاید.

 

گریان (Geryon)

گریان یک اسب شیطانی بزرگ کنترل کننده زمان با کالسکه‌ای است که می‌تواند موشک پرتاب کند. متاسفانه وقتی که بازیکنان با الگوی حملات این اسب پوشیده شده با آتش آبی رنگ آشنا می‌شوند، حتی در دجات سختی بالاتر نیز می‌توانند به راحتی او را شکست دهند. با این وجود، بازیکنانی که احتیاط کافی را نداشته باشند، با ضربات شدید او مواجه می‌شوند.

 

بیوولف (Beowulf)

بیوولف یک موجود پرنده است که به نظر می‌رسد از قدیم با اسپاردا مشکل داشته است. نبرد با او نیز نیاز به کمی دقت بیشتر دارد. او در طول مبارزه، تیرهای نوری و قفس‌های بزرگ پرتاب کرده و به سمت دانته حمله‌ور می‌شود، اما اگر بازیکنان بتوانند الگوی نبرد او را یاد بگیرند، می‌توانند بر او غالب شوند.

او نهایتا توسط ویرجیل کشته می‌شود اما سلاح دست‌های شیطانی (Devil Arms) که از او به دست می‌آید، نهایتا در اختیار دانته قرار می‌گیرد. تمامی بازی‌های دویل می کرای دارای سلاح مشابهی هستند اما به نظر می‌رسد که این سلاح، سریع‌تر و بهتر از آن‌ها عمل می‌کند. ظاهر جالب و گذشته او با خانواده دانته و ویرجیل، بیوولف را یکی از به یادماندگارترین باس فایت‌های این مجموعه تبدیل کرده است.

 

اگنی و رودرا (Agni & Rudra)

آشنایی با دو برادر شیطانی با نام‌ها اگنی و رودرا، یکی از بهترین لحظات بازی Devil May Cry 3 است. آن‌ها دانته را به عنوان یک مهمان می‌بینند نه یک هدف. اما وقتی مجبور هستند به وظیفه خود عمل کرده و از ورود دانته جلوگیری کنند، با هم برای شکست دادن او همکاری می‌کنند.

برای مبارزه با این دو باس به صورت همزمان، باید استراتژی مناسبی داشته باشید چرا که وقتی یکی از آن‌ها مغلوب می‌شود، دیگری سلاح او را برداشته و قدرت خود را افزایش می‌دهد. پس از اینکه هردوی آن‌ها شکست می‌خورند، از دانته می‌خواهند که آن‌ها را نیز با خود ببرد و دانته به یک شرط قبول می‌کند، اینکه آن‌ها اصلا حرف نزنند. به این ترتیب، یکی از سلاح‌های نمادین بازی دویل می کرای 3 در اختیار بازیکن قرار می‌گیرد؛ دو شمشیر که یکی از جنس باد و دیگری از جنس آتش است و دانته می‌تواند از هر دو به صورت همزمان استفاده کند.

 

نوان (Nevan)

زمانی که دانته در Devil May Cry 3 در حال گشت و گذار در برج تمن نی گرو است، راهش به یک سالن کنسرت می‌افتد! در این سالن یک زن افسونگر موقرمز به نام نوان وجود دارد. دانته در گفتگو با او متوجه می‌شود که به جای دل بستن به او، باید به مبارزه با نوان بپردازد.

طراحی نوان کاملا با شخصیت فریبنده او هم‌خوانی دارد. در مبارزه با او باید چندین نوع حمله او را به یاد سپرد و به دلیل استفاده مکرر از سپر خفاشی خود که باید قبل از آسیب رساندن به او، آن را نابود کرد، نوان می‌تواند یکی از باس‌های دشوار Devil May Cry 3 باشد. همچنین اگر بازیکنان دقت نکنند، او می‌تواند جان خود را با نوشیدن خون بازیکن، بازگرداند که او را تبدیل به یک باس کشنده خطرناک می‌کند. البته نوان یکی از جالب‌ترین سلاح‌های دانته را به او می‌دهد؛ یک گیتار الکتریکی شیطانی بسیار خفن.

 

لیدی (Lady)

لیدی با طراحی کاراکتر جالب و اسلحه بازوکای مخصوص به خود، یکی از همتایان دانته در مبارزه است. حتی با در نظر گرفتن طراحی شخصیت‌های دانته و ویرجیل در Devil May Cry 3، لیدی نیز یکی از بهترین شخصیت‌پردازی‌ها را در این بازی داشته است. بر خلاف بقیه شخصیت‌ها، لیدی یک انسان معمولی است که مهارت خاصی در کشتن شیاطین دارد.

در حقیقت، او تنها شخصیت انسان در کل مجموعه محسوب می‌شود که بدون هرگونه قدرت شیطانی، به مبارزه با دانته پرداخته است. نبرد با او نیز در صورتی که بازیکنان دقت نکنند، می‌تواند اندکی سخت باشد چرا که می‌تواند در حالی که از حملات نزدیک دانته دور می‌شود، به او آسیب برساند. نزدیک شدن به او نیز به دلیل سلاح‌هایی که در اختیار دارد، کاری چالش برانگیز است.

همانند ویرجیل، دلیل محبوبیت او، همان تاثیر اولیه‌ای بوده که بر بازیکنان گذاشته است. لیدی با یک باس فایت خوب و شخصیت پردازی و داستان مناسب، یکی از شخصیت‌های ثابت دویل می کرای شده است.

 

سربروس (Cerberus)

سگ سه سر محافظ برج تمن نی گرو، یکی از اولین باس‌های بازی Devil May Cry 3 است. وظیفه سربروس جدا کردن انسان‌ها از شیاطین است. در همان ابتدای بازی، این سگ سه سر با توانایی‌های خود، بازیکنان را به چالش می‌کشد. پس از اینکه دانته توانست او را مغلوب کند، سربروس روح خود را به صورت یک سلاح، در اختیار او می‌گذارد. دیالوگ‌های بین دانته و سربروس، از لحظات جالب دویل می کرای را تشکیل می‌دهند.

 

ویرجیل (Virgil)

ویرجیل یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌ها میان طرفداران مجموعه Devil May Cry است. او برادر دوقلوی دانته و صاحب شمشیر یاماتو است. در کنار این‌ها، او بهترین شخصیت منفی در بازی‌های دویل می کرای است. عطش او برای قدرت در Devil May Cry 3 منجر به یکی از بهترین‌ داستان‌های این مجموعه شده و تقابل‌ها و صحبت‌های او با برادرش، یکی از نقاط قوت این بازی به شمار می‌رود.

در تقابل‌های بین دانته و ویرجیل، همزمان که دانته در نبردهایش سلاح‌های جدیدی به دست می‌آورد، ویرجیل نیز سلاح‌ها و توانایی‌های جدیدی کسب می‌کند که باعث می‌شود در هر بار رویارویی با او، سبک جدیدی از مبارزه را ببینیم. مبارزه نهایی دانته با او در دویل می کرای 3، یکی از بهترین و به یادماندنی‌ترین باس فایت‌های این مجموعه است که باعث می‌شود دانته برادر خود را از دست بدهد.

 

---

تمامی باس فایت های بازی Devil May Cry 4

---

 

بائل / داگون (Bael/Dagon)

بائل و داگون، شیطان‌های یخی شبیه قورباغه در Devil May Cry 4 هستند. در بازی، نرو با بائل و دانته با داگون مبارزه می‌کند و دانته سلاح پاندورا را با شکست دادن داگون به دست می‌آورد. بائل و داگون از دو طعمه فریبنده برای جلب نظر شکار خود استفاده می‌کنند. استفاده از باس‌هایی با طراحی الهام گرفته شده از دویل می کرای 2، یعنی صرفا بزرگ‌تر کردن یک حیوان و ارائه آن به عنوان باس که در اینجا یک قورباغه است، قطعا یکی از بدترین مواردی است که در دویل می کرای 4 می‌بینیم که خوشبختانه فقط برای این دو در بازی اتفاق می‌افتد.

 

آگنوس (Agnus)

آگنوس با عینک یک چشمی و لکنت زبانش، شخصیت بسیار عجیبی دارد. او دانشمند ارشد محفل شمشیر است و اولین باری که چهره فرشته‌ای و شبیه حشره‌ او را می‌بینیم، زمانی است که نرو یاماتو را به دست می‌آورد. او هم با نرو و هم با دانته مبارزه می‌کند و در نهایت توسط دانته کشته می‌شود. صحنه‌ای که دانته با او قبل از مبارزه روبه‌رو می‌شود و در آن به اجرای نمایش می‌پردازد، قطعا یکی از بهترین لحظه‌های بازی Devil May Cry 4 است.

 

منجی (The Savior)

نقشه سانکتوس برای استفاده از قدرت اسپاردا برای حکومت بر دنیا قطعا یکی از بزرگ‌ترین نقشه‌هایی است که یکی از نقش‌های منفی Devil May Cry روی آن کار کرده است و منجی، دلیل آشکار همین امر است. او یک مجسمه بسیار بزرگ است که سانکتوس، نرو و کریی را در خود جای داده و دانته از بیرون و نرو از درون، آن را نابود می‌کنند.

باس فایت منجی یک مرحله کامل است چرا که دانته باید ابتدا چندین کریستال بزرگ را برای ضعیف کردن مجسمه، نابود کند. با اینکه این باس می‌تواند به دلیل کنترل نامناسب پرش در بازی کمی آزاردهنده باشد، اما بزرگی این باس هنوز هم بعد از 10 سال از عرضه بازی، قطعا بسیار شگفت‌انگیز است.

 

سانکتوس (Sanctus)

چیز زیادی نمی‌توان درباره سانکتوس بیان کرد. رهبر محفل شمشیر، کاریزمای کافی نداشته و نقشه او برای فتح دنیا با قرار دادن کریستال روی مجسمه بزرگش، نقش بر آب شد. با این وجود او توانست قدرت اسپاردا را از طریق شمشیر او به دست آورد و با استفاده از نرو، مجسمه بزرگ منجی را جان ببخشد. شکل نهایی سانکتوس نیز به همراه شاخ‌هایش برای پیرمردی مثل او، بسیار جالب است.

 

بریال (Berial)

«فاتح آتش جهنم» یعنی بریال، هوشی به اندازه هیکلش ندارد، اما بزرگی این نبرد و گفتگوهای او با قهرمانان Devil May Cry 4 یعنی نرو و دانته، لحظات جالبی را در بازی رقم می‌زند.

نبرد با بریال در یک شهرک معدنی متروکه به وقوع می‌پیوندد و او، مهارت بازیکنان جدید را به چالش می‌کشد. پیروز شدن بر او نیازمند زمانبندی و عکس‌العمل سریع از سوی بازیکنان است. این امر مخصوصا در درجات سختی بالاتر بازی صدق می‌کند که حرکات او سریع‌تر هستد. او وقتی که پس از شکست، تسلیم شدن را رد کرد، توسط دانته کشته شد.

 

اکیدنا (Echidna)

اکیدا یکی از باس‌های بسیار تاثیرگذار در Devil May Cry 4 بوده که باعث به وجود آمدن طراحی‌های مراحل متفاوتی در بازی شده است. او مسئول آن موجودات کوچکی است که با وصل شدن به دشمنان بزرگتر، آن‌ها را به موجوداتی تبدیل می‌کند که از بین بردنشان بسیار مشکل‌تر می‌شود.

طراحی او نیز یکی از زیباترین طراحی‌ها در بازی است که ترکیبی از بدنی شبیه به پویزن آیوی (Poison Ivy) و قسمت بیرونی شبیه یک مار پرنده است. وقتی بازیکنان با او مبارزه می‌کنند، باید زمانبندی مناسبی داشته و فاصله خود را با او به دقت تنظیم کنند چرا که او دارای سه شکل مبارزه است. پس از شکست دادن اکیندا با دانته می‌توانید از سلاح گیلگمش (Gilgamesh) استفاده کنید که یکی از بهترین سلاح‌های بازی است.

 

کریدو (Credo)

با اینکه نرو و کریدو بر اساس یک سوء تفاهم با هم می‌جنگند، اما این نبرد قطعا یکی از سخت‌ترین باس فایت‌های دویل می کرای 4 است. یک نکته جالب در مورد کریدو، این است که تنها نرو می‌تواند با او بجنگد و در سناریوی دانته خبری از او نیست.

با تبدیل شدن کریدو به ظاهر فرشته گونه‌اش، می‌توانیم طراحی جالب او را شاهد باشیم که ترکیبی از تم‌های انیمه و رنسانس است و ظاهر زیبایی را برای او رقم می‌زند. محلی که این نبرد رخ می‌دهد نیز یکی از زیباترین نقاط بازی است و این باس فایت را به یکی از به یادماندگارترین نبردها تبدیل می‌کند.

 

دانته (Dante)

وقتی که در بازی Devil May Cry 4 با نرو بازی می‌کنید، دانته بر سر تصاحب شمشیر برادرش، یعنی یاماتو با نرو درگیر می‌شود که نتیجه آن، یکی از سخت‌ترین باس فایت‌های کل مجموعه است. دانته تمامی استایل‌های خود را در اختیار دارد و به راحتی می‌تواند حملات نرو را جای خالی دهد.

البته حیف که ما با این باس در نیمه بازی دویل می کرای 4 روبه رو می‌شویم چرا که باس سخت‌تری نسبت به باس‌های آخر بازی مانند سانکتوس و منجی است. این مبارزه به خوبی نشان می‌دهد که نبرد در برابر دانته چقدر می‌تواند چالش برانگیز باشد.