HDMI وایرلس چیست و چه کاربردی دارد؟

محصولات HDMI وایرلس حدود یک دهه است که به بازار آمده‌اند، اما هنوز آن چنان که باید و شاید، محبوب نشده‌اند. در این مقاله قصد داریم ببینیم که این محصولات چگونه کار می‌کنند و این که آیا شما باید حتما یکی از این محصولات را تهیه کنید؟

کابل‌های HDMI گزینه‌ای استاندارد و معمول برای انتقال داده‌های ویدیویی کیفیت بالا و HD برای مدت بیش از یک دهه بوده‌اند. اما این کابل‌ها در حالی که از نقاط قوت مختلفی بهره می‌برند، چندین نقطه ضعف بزرگ نیز دارند. کابل HDMI باعث می‌شود تا جایگاه لذت بردن شما از فایل‌های ویدیویی بسیار کوچک شود و تنها در یک اتاق بتوانید از آن استفاده کنید. در ادامه نگاهی به تکنولوژی HDMI وایرلس برای رفع این مشکل خواهیم داشت. برای مقایسه کابل‌های HDMI با دیسپلی پورت، می‌توانید مقاله قبلی ما در این مورد را مطالعه کنید.

فهرست عناوین:

• HDMI وایرلس جایگزینی برای کابل   اچ دی ام آی
• کارکردی همچون بلوتوث، اما برای فایل‌های ویدیویی
• چرا HDMI وایرلس استانداردی جهانی نیست؟
• HDMI  بی‌سیم مخصوص بازارهای خاص و تخصصی است

HDMI وایرلس جایگزینی برای کابل اچ دی ام آی

احتمالا تا امروز به این مسئله زیاد فکر کرده‌اید، اما HDMI وایرلس راهکار ویدیویی و HD از نوع بی سیم است که می‌تواند مشکلات مرتبط با کابل‌های سیمی HDMI را حل نماید. حالا دیگر می‌توانید اتاق مخصوص فیلم دیدن خود را مرتب کنید، یک فایل ویدیویی را در تلویزیون‌هایی در سراسر خانه خود به نمایش درآورید یا اینکه صفحه نمایش گوشی یا کامپیوتر خود را روی تلویزیون به نمایش درآورید.

محصولات HDMI زیادی در بازار موجود است و تنظیمات آنها نیز به سادگی صورت می‌گیرد. شما باید تنها یک فرستنده را به پورت منبع ویدیویی  و یک گیرنده را نیز به پورت تلویزیون متصل کنید. به همین سادگی این کار صورت می‌گیرد.

کارکردی همچون بلوتوث، اما برای فایل‌های ویدیویی

بر خلاف سیستم‌های اسکرین میرور مانند اپل ایرپلی (Apple AirPlay)، سیستم HDMI وایرلس نیازی به اتصال وای فای ندارد. فرستنده‌ای که به منبع ویدیوی خود متصل می‌کنید، نوعی فرکانس ریزموج را ارسال می‌کند و گیرنده‌ای که به نمایشگر متصل است، فرکانس آن را به ویدئوی HD تبدیل می‌نماید. در این مورد، تصور کنید که همان بلوتوث است، اما از نوع ویدیویی!

برخی از محصولات HDMI وایرلس دارای فرستنده‌های مادون قرمز داخلی هستند. با این فرستنده‌ها شما می‌توانید دستگاه‌های خود را از راه دور کنترل کنید. این فرستنده‌های مادون قرمز برای بسیاری از تنظیمات HDMI وایرلس لازم و ضروری هستند. به هر حال، از یک اتاق به اتاق دیگر رفتن برای اینکه کانال تلویزیون را تغییر دهیم، زحمت دارد!

همچون تمامی انواع انتقال بی‌سیم، HDMI وایرلس در معرض تداخل قرار دارد. بسیاری از محصولات HDMI وایرلس با فرکانس ریزموج 5 گیگاهرتزی کار می‌کنند که ممکن است با سیگنال‌های موبایل و وای فای دچار تداخل شود. خوشبختانه بسیاری از محصولات HDMI وایرلس جدید دارای امکان انتخاب فرکانس داینامیک هستند تا بتوان فرکانس مشغول را در خانه به صورت خودکار تنظیم کرد.

اما هنگامی که صحبت از HDMI وایرلس می‌شود، تاخیر تصویری، نوعی مانع برایش به حساب می‌آید. یک سیگنال ویدیویی باید ابتدا رمزنگاری شده، انتقال یابد، توسط دستگاه گیرنده دریافت شود و سپس رمزگشایی گردد تا بتوان آن را پخش کرد. در نتیجه، بسیاری از محصولات HDMI وایرلس اندکی تاخیر دارند.

یکی از شاخصه‌های تاخیر در محصولات HDMI وایرلس، فاصله‌ای است که پشتیبانی می‌کنند. محصولاتی نظیر J-Tech Digital HDbitT که محدوده کارکرد تا حدود 200 متری دارند، معمولا تصاویر را با تاخیر چند صدم ثانیه به مقصد می‌رسانند. اما محصولاتی همچون Nyrius ARIES NPCS549 که محدوده کارکرد آنها 10 متر است، تنها چند هزارم ثانیه تاخیر دارند که چندان به چشم نمی‌آید.

اما حالا طرفداران بازی و گیمرها احتمالا متوجه شده‌اند که راهکارهای HDMI وایرلس برای پخش بازی‌های ایکس‌باکس در نقاط مختلف خانه چندان مناسب نیستند، اما می‌توان آن را برای حذف کردن کابل از سیستم صوتی تصویری خانه استفاده کرد.

چرا HDMI وایرلس استانداردی جهانی نیست؟

اگر HDMI وایرلس تا این اندازه خوب است، پس چرا تاکنون جایگزین کابل‌های HDMI نشده است؟ این امر به خاطر آن است که هنوز هیچ استاندارد منطبق با HDMI وایرلس وضع نشده و هیچ یک از محصولات گسترده این حوزه که در بازار موجود هستند، با یکدیگر انطباق ندارند. تولیدکنندگان می‌توانند دور یکدیگر جمع شوند و نوعی استاندارد یکپارچه برای این فناوری ایجاد کنند، اما اگر بخواهیم روراست باشیم، آنها چندان رغبتی برای ایجاد نوعی فناوری جهت پیشی گرفتن از فناوری‌های پیشرو و پرسرعت موجود در صنعت انتقال داده‌ها همچون USB-C ندارند.

در حال حاضر WHDI مهم‌ترین گزینه HDMI بی‌سیم است. این محصول با فرکانس 5 گیگاهرتز کار می‌کند و از فرمت‌های ویدیویی 1080p و 3D پشتیبانی می‌نماید. متاسفانه WHDI از رزولوشن 4K پشتیبانی نمی‌کند و همچنین در معرض تداخل از سوی روترها و گوشی‌های موبایل است. حدود یک دهه قبل، تلاش می‌شد تا فناوری WHDI در دنیا بیش از پیش مورد استفاده و کاربری قرار گیرد و شرکت‌هایی نظیر شارپ و فیلیپس در واقع گیرنده‌های WHDI را برای برخی از مدل‌های تلویزیون خود ارائه کردند. اما این تلویزیون‌های WDHI چندان موفق نبودند و این فرمت تبدیل به گزینه‌ای برای بازارهای تخصصی شد.

برخی از دیگر فرمت‌های HDMI بی‌سیم از قبیل WiGig که از رزولوشن 4K پشتیبانی می‌کند و یا WirelessHD که سرعت انتقال داده بسیار خوبی دارند، نیز به حاشیه رانده شده‌اند. اما اخیرا هیچ محصول جدیدی که از این فرمت‎‌های وایرلس پشتیبانی کند، ارائه نشده است و به نظر می‌رسد که این فرمت‌ها نیز در نهایت به دست فراموشی سپرده می‌شوند.

HDMI بی‌سیم مخصوص بازارهای خاص و تخصصی است

اگرچه HDMI بی‌سیم قابل استفاده برای کاربران مختلفی است، اما پتانسیل چندانی برای ترویج گسترده و یا کاربری عملی ندارد. مشکلات زیادی در رابطه با این فناوری وجود دارد و اگر غیر از مرتب کردن اتاق سیستم‌های صوتی و تصویری و انتقال یک سیگنال کابلی به زیرزمین خانه دلیل دیگری برای استفاده از این فناوری ندارید، در آن صورت هیچ توجیهی برای کاربری این نوع فرمت وجود ندارد.

بزرگ‌ترین مشکل HDMI بی‌سیم چیست؟ باید گفت که قیمت بالا بزرگ‌ترین مشکل این فناوری است. بسیاری از کیت‌های HDMI بی‌سیم حدود 200 دلار قیمت دارند و تنها از یک فرستنده و گیرنده تشکیل شده‌اند. برای ساخت یک سیستم کامل از محصولات HDMI بی‌سیم حداقل لازم است که 1000 دلار هزینه کنید و از آنجایی که آنها از فناوری 4K پشتیبانی نمی‌کنند، لازم است که کیفیت ویدیویی را در این روند قربانی کنید. نیازی به ذکر این نکته نیست که بسیاری از محصولات این فناوری در هر بار تنها با یک فرستنده و گیرنده ارتباط برقرار می‌کنند. پخش یک منبع ویدیویی از چندین تلویزیون در حال حاضر بسیار گران قیمت و سخت انجام می‌گیرد.

تاخیر مشکل دیگر این فناوری است. چند هزارم ثانیه تاخیر شاید برای بینندگان تلویزیونی مشکلی نباشد، اما وجود چنین تاخیری در تنظیمات HDMI بی‌سیم باعث می‌شود که بازی‌های کامپیوتری قابل اجرا نباشند. البته، محصولاتی عاری از تاخیر HDMI بی‌سیم برای گیمرها ارائه شده، اما آنها محدوده کارکردی حدودا برابر با 10 متری را دارند و به همین خاطر تنها برای مرتب کردن اتاق مخصوص سیستم‌های صوتی و تصویری مناسب هستند.

البته، موقعیت‌هایی هم هستند که کاربرد HDMI بی‌سیم در آنها منطقی به نظر می‌رسد. به عنوان مثال، به جای اینکه هزینه‌های زیادی کنید تا یک سیستم ستاپ‌باکس در هر یک از اتاق‌ها داشته باشید، می‌توانید مجموعه‌ای از این کیت‌ها را خریداری کنید تا با تنها یک سیستم صوتی و تصویری کار کنند. این انواع HDMI تا مدت زیادی برای شما کار می‌کنند و می‌توانید از آنها در موقعیت‌های مختلفی در آینده استفاده کنید.

HDMI بی‌سیم همچنین راهی برای مرتب کردن اتاق سیستم‌های صوتی و تصویری شما نیز به شمار می‌رود. اگر تصور می‌کنید که صرف هزینه‌ای حدودا 1000 دلاری بسیار زیاد است، در آن صورت می‌توانید یک فرستند را با سوئیچ HDMI یکپارچه کرده و بسیاری از کابل‎های HDMI را از خانه خود حذف کنید. همچنین این نوع از HDMI کاربری پروژکتورهای خانگی را نیز بسیار راحت‌تر از قبل می‌کند، چرا که دیگر لازم نیست که کابل‌ها را دانگل مخصوص به سقف متصل نمایید.

آیا HDMI بی‌سیم تبدیل به استانداردی جهانی برای انتقال داده‌های ویدیویی می‌شود؟ امکانش بسیار کم است. اما می‌تواند جایگزین کابل‌های HDMI کنونی در خانه گردد تا در موقعیت‌های مختلف از آن استفاده کنید.