نگاهی به آینده شگفت انگیز گوشی های هوشمند

پیشرفت گوشی های هوشمند در طی چند سال اخیر بیشتر بر پایه ارتقا و تکامل خصوصیات قبلی بوده است و شاهد نوآوری‌های کمتری بوده‌ایم. این مقاله به معرفی 6 خصوصیت احتمالی گوشی های هوشمند در دهه‌های آینده اختصاص دارد.

اگر بیست سال پیش را به خاطر داشته باشید امکانات گوشی‌های آن دوره به مسایلی چون تغییر صدای زنگ یا نمایش شماره مخاطب محدود می‌شد. البته همان امکانات هم برای کاربران بسیار جالب و شگفت انگیز بود. اما از آن زمان تاکنون، فناوری راه درازی را پیموده است. گوشی‌های هوشمند امروزی به یک نمایشگر بزرگ لمسی، دوربین‌های باکیفیت، و خصوصیات پیشرفته‌ای چون قابلیت تشخیص چهره سه بعدی مجهز شده‌اند. در گذشته از گوشی‌ها تنها برای برقراری تماس استفاده می‌شد، اما حالا از آن‌ها برای گوش دادن به موسیقی، وبگردی، بازی و تماشای ویدیو نیز استفاده می‌کنیم.

اگر به کاربران 20 سال پیش می‌گفتید در سال 2018 گوشی‌ها این قابلیت‌ها را خواهند داشت به هیچ وجه سخن شما را جدی نمی‌گرفتند. کمتر کسی تصور می‌کرد گوشی‌ها چنین نقش گسترده‌ای در زندگی نوع بشر پیدا کنند و این تصورات به فیلم‌های علمی-تخیلی شباهت داشت.

آنچه در این مقاله می‌خوانید:

6 خصوصیت احتمالی گوشی های هوشمند در آینده

در ادامه و به نقل از وبسایت Androidauthority به 6 پیش بینی از گوشی‌های آینده می‌پردازیم. خصوصیاتی که در ادامه آمده‌اند نیز در حال حاضر بیشتر به فیلم‌های علمی-تخیلی شباهت دارند اما شاید در ظرف 20-30 یا 50 سال آینده به واقعیت بپیوندند.

قابلیت کنترل از طریق ذهن

در گذشته کاربران از طریق صفحه کلید با گوشی کار می‌کردند. این کلیدها در نهایت با صفحه لمسی جایگزین شد. همچنین حالا به لطف سرویس‌هایی چون دستیار هوشمند گوگل و بیکسبی سامسونگ، ما می‌توانیم به گوشی خود فرمان‌های صوتی بدهیم.

به نظر می‌رسد تحول بعدی در این زمینه، به کنترل ذهنی مربوط باشد. در صورت عملی شدن این فناوری، کارهایی که اکنون از طریق لمس نمایشگر یا فرمان‌های صوتی انجام می‌دهید را با ذهنتان انجام خواهید داد. می‌توانید با فکر کردن درباره یک موضوع مشخص، اپلیکیشن مورد نظر را اجرا کنید، ویدیوی مشخصی را برروی نسخه‌های جدید یوتیوب پخش کنید، یا حتی تصاویر را ویرایش کنید. همچنین می‌توانید پیام‌های متنی بفرستید، روشنایی نمایشگر را تنظیم کنید، یا از عکس‌هایی که ضبط کرده‌اید یک کلیپ متحرک تهیه کنید.

در این صورت، کار با گوشی‌های هوشمند بسیار سریع‌تر خواهد شد. با قابلیت کنترل از طریق ذهن دیگر مجبور نیستید برای اجرای یک برنامه آن را جستجو کنید یا انگشت خود را برروی نمایشگر حرکت دهید. می‌توانید هر عملیاتی را در یک لحظه بسیار کوتاه انجام دهید.

البته ما هنوز راه بسیار درازی برای تحقق چنین فناوری در پیش داریم. اما دانشمندان در حال پیشرفت در این زمینه هستند. فیسبوک در حال ایجاد 8 بخش برای توسعه فناوری‌هایی است که تایپ کردن با ذهن را میسر می‌سازند. سرعت تایپ در چنین فناوری 100 کلمه در دقیقه خواهد بود که تقریبا 5 برابر سریع‌تر از تایپ در گوشی‌های هوشمند امروزی است.

همچنین دانشمندان در دانشگاه ام‌آی‌تی مشغول تحقیقات مشابهی با یک دستگاه به نام AlterEgo هستند که به کاربر امکان می‌دهد تنها از طریق ذهنش با آن ارتباط برقرار کند. این امید وجود دارد که برای استفاده از چنین فناوری‌هایی در آینده نیازی به پوشیدن یک وسیله عجیب برروی سر کاربر نباشد.

هرچند ایده کنترل گوشی‌های هوشمند با افکارتان عجیب به نظر می‌رسد اما شاید در دهه‌های آینده به واقعیت بپیوندد.

شارژ بیسیم از راه دور

واقعیت این است که ماندگاری باتری بسیاری از گوشی‌های هوشمند رضایت بخش نیست. حتی اگر یکی از بهترین گوشی‌های حال حاضر دنیا مانند هواوی میت 20 پرو با باتری بزرگ 4200 میلی آمپری را در نظر بگیرید، باز هم تقریبا هر دو روز یک بار باید آن را شارژ کنید. هنگامی ‌که شارژ دستگاه تمام می‌شود، یا باید چند ساعت آن را به شارژر سیمی‌ متصل کنید یا در صورت پشتیبانی از شارژ بیسیم، برروی پد شارژ قرار دهید.

اما این مساله احتمالا در آینده به طور کامل تغییر می‌کند. شرکتی به نام Energous در حال کار برروی یک فناوری برای شارژ از راه دور دستگاه‌ها است. با این فناوری می‌توانید گوشی را در فاصله کمتر از یک متری فرستنده WattUp Mid Field قرار دهید تا عملیات شارژ گوشی انجام شود. این یک ایده بسیار جالب است اما می‌تواند تکامل بیشتری پیدا کند.

تصور کنید این فرستنده‌ها در آینده بسیار قدرتمندتر شوند و بتوانند گوشی‌ها را از فواصل بسیار دورتری شارژ کنند. به عنوان نمونه شاید همانند برج‌های مخابراتی کنونی، بتوانند سرتاسر یک کشور را پوشش دهند و از هر جا بتوانید گوشی‌های خود را با آن‌ها شارژ کنید. بدین‌ترتیب هیچوقت بابت اتمام شارژ گوشی خود نگرانی نخواهید داشت و گوشی‌ها همواره از صد درصد شارژ برخوردار خواهند بود. همچنین از شر شارژرهای سیمی‌ خلاص خواهید شد.

البته چنین فناوری به گوشی‌ها محدود نخواهد بود و تمامی‌ گجت‌های شما مانند لپ تاپ‌ها، هدفون‌های بیسیم و ساعت‌های هوشمند را نیز بی‌نصیب نخواهد گذاشت. این شارژرها حتی می‌توانند خودروهای برقی را نیز شارژ کنند. خودروهایی که احتمالا در چند سال آینده همگی از آن‌ها استفاده خواهیم کرد.

گوشی‌های ارتجاعی و تغییر شکل دهنده

یک تحول عظیم در دنیای نمایشگرها که انتظار می‌رود در آینده نزدیک شاهد آن باشیم، ظهور نمایشگرهای انعطاف‌پذیر است. اخیرا شاهد عرضه نخستین گوشی تاشو به نام رویول فلکس پای (Royole FlexPai) بودیم و احتمالا در آینده شاهد گوشی‌های مشابه زیادی از شرکت‌هایی چون سامسونگ، ال جی و هواوی خواهیم بود.

اما می‌توان پیش بینی کرد که شاید انقلاب بعدی در این زمینه، گوشی‌های هوشمند ارتجاعی باشد. در این صورت، به جای آنکه یک گوشی تاشو مانند رویال فکس پای را از هم باز کنید، گوشی‌ها را مانند یک کش از دو طرف می‌کشید تا بزرگ‌تر شوند.

با این قابلیت می‌توانید هنگام تماشای ویدیو، اندازه نمایشگر را بزرگ کنید و هنگامی ‌که قصد حمل دستگاه را دارید دوباره آن را کوچک کنید. برای تحقق این ایده، باید بسیاری از قطعات گوشی نیز از قابلیت کش آمدن و تغییر شکل دادن برخوردار باشند و نمایشگر تاشو به تنهایی کافی نیست.

واضح است که میزان کشیده شدن چنین دستگاهی محدود خواهد بود. به عنوان نمونه اگر این میزان به 50 درصد برسد، می‌توانید یک نمایشگر 6 اینچی را به یک نمایشگر 9 اینچی تبدیل کنید.

بخش مربوط به نمایشگرهای تغییر شکل دهنده از قبل به انجام رسیده است، اما تا تحقق گوشی‌های کاملا تغییر شکل دهنده راه زیادی در پیش داریم. سامسونگ در سال گذشته میلادی یک نمونه اولیه از نمایشگرهای تغییر شکل دهنده را به نمایش گذاشت که در صورت وارد شدن فشار تا 12 میلیمتر فرورفتگی را بدون هیچ آسیبی تحمل می‌کرد (تصویر بالا را مشاهده کنید). البته در صورت حذف فشار، نمایشگر به حالت تخت اولیه خود بازمی‌گشت. بنابراین این نمایشگر همچنان با چیزی که قبل‌تر اشاره شد تفاوت اساسی دارد.

پژوهشگران مهندسی دانشگاه میشیگان نیز نخستین مدار مجتمع تغییر شکل دهنده را طراحی کرده‌اند و آینده روشنی را برای دستگاه‌های الکترونیکی تغییر شکل دهنده نوید می‌دهند.

چوان وانگ، استادیار این دانشگاه می‌گوید «این مساله می‌تواند به تولید نمایشگرها از طریق چاپگرها منجر شود. این نمایشگرها به راحتی تغییر شکل می‌دهند و بزرگ‌تر می‌شوند. این قابلیت برای تولید دستگاه‌های پوشیدنی و ربات‌های انعطاف پذیر نیز قابل استفاده خواهد شد».

در کنار بزرگ‌تر یا کوچک‌تر شدن گوشی‌ها، نمایشگرهای تغییر شکل دهنده همچنین می‌توانند هنگام اجرای بازی یا تماشای ویدیو، تجربه جدیدی خلق کنند. مثلا تصور کنید مشغول انجام یک بازی سبک اول شخص تیراندازی هستید و وقتی شخصی به شما تیراندازی می‌کند نمایشگر بزرگ شود. این می‌تواند یک تجربه کاملا عمیق‌تری از بازی فراهم سازد.

قابلیت تغییر رنگ

گوشی‌ها در رنگ‌های متنوعی عرضه می‌شوند و گاهی انتخاب بهترین رنگ کار آسانی نیست. مشکی، نقره‌ای و سفید از جمله رنگ‌های سنتی و معمولی به شمار می‌آیند، اما گاهی خسته کننده می‌شوند. از طرف دیگر رنگ‌هایی مثل قرمز، سبز، یا بنفش جذابیت بالایی دارند اما می‌توانند ظاهری بچه گانه یا غیرحرفه‌ای به دستگاه بدهند. خوشبختانه شاید در آینده مجبور نباشید یک رنگ خاص را برای گوشی خود انتخاب کنید.

یک گوشی کاملا شفاف را تصور کنید که قاب پشتی آن از ماده‌ای شبیه شیشه که نور را کاملا جذب خود می‌کند ساخته شده است. این گوشی می‌تواند یک یا چند چراغ LED در درون خود داشته باشد و بتوانید در تنظیمات گوشی (یا با استفاده از ذهن خود!) آن‌ها را دستکاری کنید. حالا مثلا اگر نارنجی را انتخاب کنید، قاب پشتی گوشی رنگ نور را به طور کامل جذب می‌کند و رنگ نارنجی به خود می‌گیرد.

این قابلیت به شما اجازه خواهد داد هر زمان که بخواهید رنگ گوشی خود را تغییر دهید. همچنین می‌توانید این خصوصیت را زمان‌بندی کنید تا گوشی به صورت خودکار در زمان‌های خاص رنگ‌های دلخواه شما را داشته باشد. با چند LED که در مکان‌های مناسب قرار داشته باشند همچنین شاید بتوانید از طرح‌های گرادیان (مانند طرح‌هایی که برخی گوشی‌های جدید مانند هواوی P20 پرو دارند) نیز استفاده کنید.

همچنین قاب (و نیز نمایشگر) این گوشی‌ها می‌تواند از ماده‌ای شبیه به شیشه اما نشکن ساخته شود. بنابراین شما نگران شکسته شدن آن نخواهید بود. برخلاف گوشی‌های شیشه‌ای کنونی، جای اثر انگشت نیز برروی بدنه نخواهد ماند.

نمایشگرهای اولد و جوهر الکترونیک در کنار هم

نمایشگرهای اولد برای تماشای ویدیو و اجرای بازی بسیار عالی هستند، اما برای مطالعه بهترین نیستند. نمایشگرهای جوهر الکترونیک (E-ink) که در کتابخوان‌های کیندل آمازون نیز استفاده می‌شوند گزینه بسیار بهتری برای مطالعه هستند. این کتابخوان‌ها چشم‌های شما را خسته نمی‌کنند و به شما امکان می‌دهند در زیر تابش مستقیم آفتاب نیز مطالعه کنید.

این مساله با نمایشگرهای اولد تقریبا ناممکن است. البته قابلیت‌هایی چون حالت شب، نور آبی را فیلتر می‌کنند و حتی می‌توانند نمایشگر را سیاه و سفید کنند، اما حتی در این صورت نیز فاصله زیادی با قابلیت‌های مذکور در نمایشگرهای جوهر الکترونیک دارند.

پس می‌توان این احتمال را متصور شد که گوشی‌های هوشمند آینده دو نوع نمایشگر اولد و جوهر الکترونیک را‌ ترکیب کنند. مساله‌ای که احتمالا دستگاه‌های کتابخوان را از رده خارج خواهد کرد. بدین‌ترتیب شما خواهید توانست با لمس یک گزینه، نمایشگر اولد را به یک نمایشگر جوهر الکترونیکی تبدیل کنید و با خیال راحت به مطالعه کتاب، مقاله و اسناد بپردازید، بدون اینکه چشمتان مجبور باشد آن همه نور را تحمل کند. نمایشگرهای جوهر الکترونیک همچنین مصرف انرژی بسیار پایینی دارند که این باعث ماندگاری بالای باتری خواهد شد.

متاسفانه در حال حاضر تحقق چنین ایده‌ای ناممکن است. اپل در سال 2011 و زمانی که یک پتنت را ثبت کرد، ایده مشابهی برای یک نمایشگر دوگانه جوهر الکترونیک/اولد را داشت، اما تاکنون چنین فناوری به بازار عرضه نشده است. البته گوشی‌هایی هستند که از هر دو نوع نمایشگر استفاده کنند اما آن‌ها نیز در یک نمایشگر ‌ترکیب نشده‌اند.

یوتافون 3 (YotaPhone 3) از یک نمایشگر اولد در قسمت جلو و یک نمایشگر جوهر الکترونیک در قسمت پشت بهره می‌برد. شرکت چینی Movbi نیز یک ساعت هوشمند به نام TicWatch Pro با دو نمایشگر تولید کرده است که کاربر می‌تواند بین دو نمایشگر LCD و اولد یکی را به دلخواه فعال کند تا در مصرف باتری صرفه جویی شود. اما حتی این ساعت نیز با نمایشگرهای دوگانه‌ای که احتمالا در دهه‌های آینده خواهیم دید بسیار متفاوت است.

آیا در دهه‌های آینده اصلا گوشی هوشمند وجود خواهد داشت؟

گوشی‌های هوشمند آینده ممکن است با معیارهای کنونی دیگر گوشی هوشمند نباشند. به عنوان نمونه این دستگاه‌ها احتمالا شکل و اندازه متفاوتی با گوشی‌های کنونی خواهند داشت.

می‌توان شکل گوشی‌های آینده را چیزی شبیه به عینک‌های معمولی کنونی تصور کرد. البته همین حالا نیز عینک‌های واقعیت افزوده گوگل را داشته‌ایم (محصولی که با شکست مواجه شد). این دستگاه‌ها احتمالا شبیه نسخه بسیار پیشرفته‌تری از گوگل گلس خواهند بود.

این عینک‌ها قابلیت تماس تلفنی خواهند داشت. هنگام دریافت تماس، احتمالا نام و تصویر شخص را جلوی چشمانتان می‌بینید. هنگام پاسخ به تماس بلافاصله صدای فرد را دریافت خواهید کرد و نیازی به هدفون نخواهد بود. بدین منظور احتمالا از فناوری القای استخوانی (Bone Conduction) یا حتی فناوری‌های پیشرفته‌تر استفاده خواهد شد. این عینک‌ها همچنین به شما امکان پخش موسیقی، راهنمای مسیریابی، و خواندن ایمیل‌ها و متن‌های دریافتی را خواهند داد. همه این‌ها با استفاده از فناوری واقعیت افزوده قابلیت نمایش یافتن در جلوی چشمان شما را خواهند داشت.

مشخص است که این عینک‌ها از یک دوربین نیز برخوردار خواهند بود. هنگام عکسبرداری، کادر دوربین جلوی چشمان شما ظاهر خواهد شد تا بتوانید عکسبرداری دقیقی داشته باشید. سپس ممکن است با به زبان آوردن یک کلمه در ذهنتان عمل عکسبرداری انجام گیرد.

این دستگاه‌ها به لطف فناوری واقعیت افزوده، یک نمایشگر مجازی را برای شما نمایش خواهند داد تا بتوانید سریال‌ها، بازی‌ها و تصاویر ضبط شده با دوربین را مشاهده کنید یا وبگردی کنید. این بدین معناست که نیازی به خرید یک نمایشگر فیزیکی یا یک تلویزیون نخواهید داشت که این باعث صرفه‌جویی در هزینه و فضای منزل خواهد شد.

با این عینک‌ها همچنین می‌توانید هولوگرام‌های سه بعدی افراد را تماشا کنید. تصور کنید در منزل نشسته‌اید و خواننده مورد علاقه خود را می‌بینید که در حال آواز خواندن است. چنین تجربه‌ای بسیار واقع گرایانه و عمیق خواهد بود.

هم اکنون شرکت‌های زیادی برروی عینک‌های هوشمند کار می‌کنند. در کنار گوگل، اینتل نیز امسال از عینک هوشمند خود رونمایی کرد. این عینک قابلیت نمایش اطلاعات در جلوی چشمان شما را دارد (مسیرها، نوتیفیکیشن، و موارد دیگر). اما متاسفانه اینتل ادامه کار برروی این محصول را متوقف کرد. یک کمپانی دیگر به نام نورث (North) که تحت حمایت آمازون است نیز برروی ایده مشابهی کار می‌کند که فوکالز (Focals) نامیده شده است. انتظار می‌رود این عینک‌ها به زودی به بازار عرضه شوند. نمونه دیگر، هدست‌های واقعیت‌ ترکیبی مانند مایکروسافت هولولنز است که که هولوگرام‌هایی را جلوی چشمان شما نمایش می‌دهد. در ویدیوی پایین می‌توانید چگونگی عملکرد آن را ببینید.

بنابراین می‌توان دستگاه‌های آینده را نوعی‌ ترکیب از قابلیت‌های گوشی‌های هوشمند با هولوگرام‌ها و دیگر خصوصیات عینک‌های هوشمند امروزی دانست. این یک ایده جالب است، اما بیایید باز هم یک قدم جلوتر برویم. تصور کنید این عینک‌ها با یک کامپیوتر کوچک که در مغز ما قرار داده شده جایگزین شوند. شما از طریق آن قادر به دریافت تماس و شنیدن صدا در مغز خود خواهید بود. درست مانند افکارتان که قادر به شنیدن و دریافتشان در مغز خود هستید. به همین طریق، شما قادر به شنیدن موسیقی، مسیرها، و موارد دیگر خواهید بود.

شما همچنین قادر به عکسبرداری، تماشای ویدیو، اجرای بازی و دیدن هولوگرام‌ها خواهید بود. اما به جای نمایش یافتن تصاویر در جلوی چشمانتان، کامپیوتر قرار گرفته در مغز، آن‌ها را از طریق چشمان به شما نمایش خواهد داد. این کامپیوتر قادر خواهد بود تا دقیقا همان کارهایی که برای عینک‌های هوشمند ذکر شد را انجام دهد. اما استفاده از آن بسیار راحت‌تر خواهد بود. این درست است که این کامپیوتر باید در مغز شما قرار داده شود، اما حداقل مجبور نخواهید بود هر چند دقیقه یک بار آن را برروی چشمان بگذارید و بردارید. همچنین در این صورت، گم کردن یا دزدیده شدن آن نیز ناممکن می‌شود.

این‌ها شبیه فیلم‌های علمی-تخیلی امروزی یا بعضی از کارتون‌ها هستند. اما نمی‌توان این احتمال را کاملا رد کرد که در آینده شاهد فناوری‌هایی شبیه آن‌ها باشیم. البته همین حالا نیز بشر در حال کار برروی چنین فناوری‌هایی است.

سال گذشته بود که ایلان ماسک شرکتی به نام نورالینک (Neuralink) تاسیس کرد که برروی فناوری بند عصبی (Neural Lace) کار می‌کند. این فناوری به ایده کاشت الکترودهای ریز در مغز انسان و ارتباط مستقیم آن‌ها با مغز می‌پردازد. همچنین این فناوری در صورت موفقیت، قادر به آپلود و دانلود افکار شما نیز خواهد بود! با توجه به این نکات، به نظر می‌رسد خیلی چیزها در آینده امکان‌پذیر شود. البته باز هم باید تاکید کرد که این فناوری‌ها هنوز در ابتدای راه هستند و مسیر بسیار طولانی تا تحقق ایده‌های بلندپروازانه مذکور باقی مانده است.

کلام آخر

می‌توان آینده را طوری تصور کرد که در آن همه چیزها به هم متصل هستند و گوشی‌های هوشمند (یا هر دستگاهی که جایگزین آن‌ها شود) می‌توانند به صورت بلادرنگ با تقریبا هر دستگاهی ارتباط برقرار کنند. به کمک این دستگاه‌ها هنگامی‌ که به منزلتان نزدیک می‌شوید درب آن باز می‌شود، قادر به قفل گشایی خودرو و روشن کردن آن خواهید بود، و حتی می‌توانید در صورت داشتن مجوز (که در گوشی ثبت شده است) از معابر خاص مانند درب‌های فیزیکی در راه‌های زیرزمینی یا فرودگاه‌ها عبور کنید. این‌ها نمونه‌هایی از خصوصیات قابل تصور برای گوشی‌های آینده هستند.

شما نیز می‌توانید در بخش نظرات، پیش بینی‌های خود از گوشی‌های هوشمند آینده را با ما در میان بگذارید.