The Witcher: ناگفته‌ هایی از گرگ سفید برای طرفدارهایش

در این مطلب بخش‌هایی از تاریخچه سری The Witcher را بررسی می‌کنیم و به مواردی خواهیم پرداخت که احتمالاً حین بازی از چشمتان دور مانده‌اند. با ما همراه باشید تا ناگفته‌هایی از «گرگ سفید» را برایتان بازگو کنیم.

بسیاری از طرفداران گرالت خان از ریویا، به‌واسطه سه‌گانه بازی The Witcher با این قهرمان صدا قشنگ آشنا شدند. اولین قسمت از سری در سال 2007 برای کامپیوترهای شخصی منتشر شد، اما Witcher کار اصلیش را در واقع از سال 2011 و با عرضه The Witcher 2: Assassins of Kings آغاز کرد و با قسمت آخر در سال 2015 یعنی The Witcher 3: Wild Hunt ژانر نقش‌آفرینی را به کمال رسانید. بر اساس گزارش مالی سی‌دی پراجت رد (CD Projekt Red) در سال 2017، این سه‌گانه جهان-باز با اتمسفر سیاهش بیش از 33 میلیون نسخه به فروش رسید.

البته تاریخچه اصلی «گرالت»، «ینیفر»، «تریس» و باقی بروبچه‌های گروه به سال 1980 باز می‌گردد؛ زمانی که آندره ساپکوفسکی، نویسنده لهستانی یک داستان کوتاه فانتزی به نام Wiedzmin (ترجمه لهستانی The Witcher) را نوشت. به گزارش وبسایت یوروگیمر، داستان ساپکوفسکی تقریبا برنده جایزه بزرگ شد و مورد استقبال شدیدی قرار گرفت. او سپس با ده‌‌ها داستان و رمان‌ کوتاه ماجرای «قصاب بلاویکن» را ادامه داد. بنابراین اگر تمام تجربه‌تان از سری The Witcher تنها از بازی نشأت می‌گیرد، به خوب جایی مراجعه کرده‌اید. در این مطلب به بخش‌هایی از داستان The Witcher خواهیم پرداخت که برای طرفداران کمتر شناخته شده است.

آنچه در این مقاله می‌خوانید:

نکات ناگفته از بازی The Witcher

لهستان، جایی که سری در آن شکل گرفت یک نمایش موزیکال از The Witcher دارد

احتمالاً خودتان می‌دانید که سریال تلویزیونی The Witcher برای شبکه نتفلیکس پروسه ساخت را از سر می‌گذارند. برخی طرفداران دو آتشه که خیلی پیش‌تر پیگیر قضیه گرگ سفید بودند، شاید نام سریال لهستانی The Hexer را نیز شنیده باشند که در سال 2002 شخصیت‌های ساپکوفسکی را به تصویر کشید. آیا می‌دانستید که یک اجرای موزیکال زنده از گرالت، سیری و ینیفر هم وجود دارد؟

بله درست خواندید؛ یک اجرای موزیکال از The Witcher در نوامبر 2017 در لهستان برگزار شد و اگر تصور می‌کنید که از این اجراهای چندساعته و آماتور است، بدانید که سخت در اشتباهید. یوروگیمر در گزارشش نوشت که این برنامه 51 نفر از بازیگران، آکروبات‌‌بازها و رقصنده‌های حرفه‌ای را شامل می‌شود. همزمان با حرکات موزون، یک ارکستر کامل و زنده نیز روی صحنه می‎نوازد.

این نمایش اقتباسی مستقیم از برخی داستان‌های کوتاه ساپکوفسکی مثل مجموعه‌های The Last Wish و The Sword of Destiny است. متأسفانه یوروگیمر اضافه کرد که این شوی موزیکال فقط تا می 2018 برنامه‌ریزی شده بود. شاید نمایش به پایان رسیده باشد، اما ظاهراً یک نسخه انگلیسی برای اجرا در تئاتر Off-Broadway نیویورک در راه است.

خالق The Witcher تقریبا هیچ سودی از بازی نصیبش نشد

آندری ساپکوفسکی، خالق شخصیت‌های The Witcher در واقع هیچ دخالتی در خلق داستان بازی نداشت. او به‌سادگی تمام حقوق قانونی مخلوقاتش را به سی‌دی پراجکت فروخت و مسلم است که بدش نمی‌آمد با توجه به پول کلانی که این استودیو با آثار این نویسنده به جیب زده، گوش چشمی هم به او داشته باشد. اما ساپکوفسکی رنگ یک سنت از سود بازی را هم ندید.

این نویسنده در مصاحبه‌اش با یوروگیمر گفت سی‌دی پراجکت رد با پیشنهاد مبلغی هنگفت از او درخواست کرد که شخصیت‌هایش را برای یک بازی ویدیویی در اختیارشان قرار دهد. ساپکوفسکی که روی بازی‌های ویدیویی حساب خاصی باز نمی‌کرد، تقریباً اطمینان داشت که این پروژه به یک شکست تبدیل می‌شود. بنابراین بدون هیچ چشم‌داشتی به سود درازمدت، پیشنهاد کلان اولیه استودیو را قبول کرد. اما اکنون می‌داند که چه پولی را از دست داده است؛ با این حال خیلی ابراز پشیمانی نمی‌کند و وقتی راجع به سازندگان بازی از او سوال پرسیده شد، به یوروگیمر پاسخ داد: «من به موفقیت‌شان اعتقاد نداشتم … سزاوار هر سودی که نصیبشان می‌شود هستند. سزاوارش‌اند. بازی The Witcher خیلی خوب است.»

گانتر اودیم در تمام طول بازی جلوی چشمتان بود

در نگاه اول شاید «گانتر اودیم» یک آدم کاملاً معمولی یا به ادعای خودش یک فروشنده دوره‌گرد به نظر برسد، اما «ارباب آینه‌ها» ورای چیزی است که فکرش را می‌کنید (یکی از شخصیت‌های مورد علاقه خودم.) اودیم در همان دقایق ابتدایی بازی The Witcher 3 ظاهر می‌شود و پس از مکالمه‌اش با گرالت در مسافرخانه White Orchard او را به مسیر درست هدایت می‌کند. سپس به شکل مرموزی یادآور می‌شود که شاید روزی گرالت را دوباره فرا بخواند.

دیگر خبری از گانتر اودیم نداشتیم تا بسته الحاقی Hearts of Stone و هنگامی که در عوض یک لطف کوچک، جان گرالت را نجات می‌‎دهد. تازه اینجاست که مشخص می‌شود اودیم یک شیطان قدرتمند است که در ازای روح مردم در مواقع ضروری به آن‌ها کمک می‌کند و اگر مثل اوستا ویچر خودمان تیزبین نباشید، شاید هرگز متوجه نشوید که اودیم در تمام طول داستان حرکات گرالت را زیر نظر دارد.

طبق گزارش وبسایت کوتاکو، استودیوی سی‌دی پراجکت رد مسابقه‌ای برای طرفداران راه‌ انداخته بود تا مشخص کند چند بار از دفعاتی که اودیم در صحنه‌های Hears of Stone پدیدار می‌شود، بازیکنان او را می‌بینند. حتی یک نفر هم نتوانست تمامی نقاط حضور اودیم را مشخص کند و در نهایت خود پراجکت رد مجبور شد با انتشار تصاویری از پوشش‌های مختلف اودیم، مکان‌های این شخصیت موذی را در حال چوب زدن زاغ سیاه گرالت مشخص کند. از قرار معلوم «شیطان» در همه جای بازی نقش بسته بود و ما بی‌خبر بودیم.

یک استاد شمشیرزن واقعی به خلق رقص تیغه گرالت کمک کرد

گرالت را می‌توان بدون شک یکی از برترین شمشیرزنان دنیای The Witcher و حتی کل تاریخ دانست. نکته جالب اینجاست که  استایل مبارزه‌ گرگ سفید منحصراً برای بازی The Witcher ساخته شده بود و کسی که همه فنون شمشیرزنی را براساس توصیفات ساپکوفسکی در کنار یکدیگر قرار داد، بدل‌کاری به نام ماسیج ویاتوفسکی است. ماسیج با توجه به صفحه‌ای که در IMDB دارد روی بازی‌های ویدیویی دیگری مثل Shadow Warrior 2 نیز کار کرده و مسئولیت مبارزات در فیلم King Arthur Legend of the Sword را نیز بر عهده داشته است.

سایت گیم‌ اینفورمر، نمایش کوتاهی از پروسه موشن کپچر The Witcher 3 Wild Hunt و عملکرد ویاتوفسکی را به اشتراک گذاشت. گرالت از سرعت و عکس‌العمل ابرقهرمانیش برای فرار و جاخالی دادن از حملات هیولاها و موجودات درنده استفاده می‌کند، بنابر این ویاتوفسکی کلی چرخش و حرکات آکروباتیک نیز به استایل مبارزه‌اش اضافه کرد تا به حال و هوای این شخصیت نزدیک‌تر شود. ویدیوی بالا قسمت‌هایی از هنرنمایی استثنایی او را در حین مبارزات نمایش می‌دهد. این همان استایل مبارزه‌‌ای است که باعث شده شمشیرزنی گرالت چیزی فراتر از یک نقش‌آفرینی ساده باشد.

بازی Gwent فقط در سه روز ساخته شد

Gwent را یا به‌عنوان یک بازی بامزه می‌شناسید که در اثری فوق‌العاده مثل The Witcher 3 جای گرفته، و یا یک بازی کارتی مفرح که زمانتان را بیشتر از بازی اصلی صرف آن می‌کنید. Gwent به هر شکلی که آن را به خاطر دارید، برای خودش به یک اسپین آف و عنوانی ورزشی با جوایزی بالای صدها هزار دلار تبدیل شد. این موفقیت برای یک پروژه فرعی که طی سه روز سرهم شد، مثل کره گرفتن از آب بود.

مقاله‌ای در سایت Twinfinite در مورد پروسه ساخت Gwent نوشته شد و چگونگی خلق این بازی کارتی به دلایل مختلف را توضیح داد. دیمن مونیر و رافال جاکی، سازندگان Gwent قصد داشتند به بازیکنان در بین مبارزات استراحت بدهند، یک بخش کلکسیونی به بازی اضافه کنند و با سرگرم کردن شهروندان مختلف محیطی پویا و واقع‌گرایانه‌‎تر بسازند. به آن‌ها اجازه ساخت Gwent داده شد، اما به این شرط که بتوانند آن را در کمتر از سه روز جمع و جور کنند.

این دو دست به کار شدند و با کمی کدنویسی اساس بازی را شکل دادند. پس از مدتی سر و شکلش را بهتر کردند و در نهایت با افزودن چند ویژگی جذاب یکی از اعتیاد‌آورترین کوئست‌های فرعی در دنیای بازی‌های ویدیویی خلق شد.

اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا یک نسخه از The Witcher 2 هدیه گرفت

وقتی به شکل کلی در مورد کشور لهستان فکر می‌کنید چیز زیادی به ذهنتان نمی‌رسد. در خوش‌بینانه‌ترین حالت، اگر اهل خوراکی باشید، تصویر «پیراشکی» در ذهنتان نقش می‌بندد، اما مطمئن باشید که چند محصول بین‌المللی دیگر نیز با ماهیت این کشور پیوند خورده است. شاید برایتان جالب باشد که رهبران سیاسی لهستان، The Witcher را به عنوان نماینده‌‌ای از محصولات فرهنگی کشورشان قلمداد می‌کنند.

به گزارش وبسایت بیزنس اینسایدر، دونالد تاسک، نخست وزیر لهستان طی یک دیدار رسمی در سال 2011 با اوباما، نسخه‌ای از The Witcher 2 Assassins of Kings را به او هدیه داد، اوباما پس از این دیدار گفت:

آخرین باری که اینجا بودم، دونالد به من یک هدیه داد: The Witcher! بازی ویدیویی که در لهستان ساخته شد و در سرتاسر جهان کلی طرفدار به دست آورد. من گیج شدم؛ در بازی استعداد چندانی ندارم، اما به من گفته شد که این یک مثال خوب از جایگاه لهستان در اقتصاد جهانی است و به عنوان نتیجه تلاش و استعداد مردم لهستان تلقی می‌شود که تحت رهبری مدیریت‌های هوشمندانه افرادی مثل نخست وزیر تاسک حاصل شده است.

خیلی حیف شد که اوباما هرگز The Witcher را بازی نکرد تا کوئست مورد علاقه‌اش را با ما به اشتراک بگذارد. اما فقط این را مد نظر داشته باشید که در برخی کشورها یک بازی ویدیویی (که در کشور ما هنوز تفریحی کودکانه قلمداد می‌شود) به عنوان هدیه‌ای افتخاری به رئیس جمهور کشوری دیگر اهدا می‌شود!

The Wild Hunt یکی از اسطوره‌های فانتزی سیاه در اروپای شرقی است

آنتاگونیست اصلی The Witcher 3 گروهی از سواران خوفناک هستند که Wild Hunt نام دارند. همانند دیگر مخلوقات دنیای گرالت، Wild Hunt نیز با بهره‌گیری از فرهنگ فولکلوریک آلمانی، نورس و اروپای شرقی ساخته شد و نامش توسط جیکوب گریم در اوایل سال 1800 بر سر زبان‌ها افتاد.

Wild Hunt به گروهی از الف‌ها اتلاق می‌شود که سوار بر اسب‌های شبح‌وار در آسمان پرواز می‌کنند و از خودشان سرما و انجماد بر جای می‌گذارند. وبسایت Mythology.Net تکامل این داستان را طی قرن‌های مختلف توضیح می‌دهد. از رهبر Wild Hunt در نسخه‌ها و جاهای مختلف دنیا به اشکال گوناگونی یاد شده؛ او چارلرمین، پادشاه آرتور یا فردریک بارباروسا از افرادی هستند که برا اساس فرهنگ‌های متفاوت، گروه را رهبری می‌کنند. حتی از اودین، پادشاه خدایان نورس نیز گاهاً به عنوان رهبر Wild Hunt یاد شده است.

آر. ای. هیوتون داستان را به شکل یک اسطوره جدید بازنگاری کرد و Wild Hunt که ما امروز می‌شناسیم ظاهراً تلفیقی از چند داستان مختلف است. مشخصاً The Witcher ادویه خودش را هم به این اسطوره کهن اضافه کرده تا عزم گرالت برای مقابله با الف‌های شیطان صفتی که قصد شکار «سیری» را دارند جزم شود.

گرالت و سیری با یک سورپرایز به هم رسیدند

اگر از پس‌زمینه داستانی The Witcher اطلاع چندانی ندارید، شاید خیلی از رابطه گرالت و «سیری» سر در نیاورید. ویچرها عقیم هستند، با این حال گرالت سیری را به عنوان دختر خودش می‌داند. از طرفی امپراطور «امیر ور امریس» نیز ادعا می‌کند که پدر واقعی سیری است. پس داستان چیست و چرا سیری در Kaer Morhen تحت آموزش قرار دارد؟ برای پاسخ به این سوال در ابتدا باید قانون سورپرایز (Law of Surprise) را به شما توضیح بدهم.

در فرهنگ The Witcher یک ویچر هرگز مجانی کاری برای کسی نمی‌کند. با این حال گاهی به جای دریافت پاداش نقدی دست به «قانون سورپرایز» می‌زند. بر اساس این قاون جالب و عجیب، اولین چیزی که شخص معامله‌گر را پس از بازگشت به خانه سورپرایز می‌کند متعلق به ویچری خواهد بود که قانون را وضع کرده است. این سورپرایز گاهی می‌تواند یک چیز بی‌ارزش مثل یک کیک تولد باشد، گاهی هم … یک نوزاد!

سیری دختر هم‌خون ور امریس است، اما گرالت جان او را نجات داد و به جای دریافت سکه از قانون سورپرایز استفاده کرد. وقتی امریس به خانه بازگشت، همسرش خبر شیرین و در عین حال تلخ بارداریش را با او مطرح کرد. سیری توسط یک خانواده بازرگان گرفته می‌شود و گرالت با نجات دادن جان بازرگان، بار دیگر سیری را به دست می‌آورد. پس از ماجرای دوم بود که سرنوشت نگاشته شده گرالت دستخوش تغییر شده و سیری به Kaer Morhen بازمی‌گردد.

ارجاعات زیاد The Witcher 3 به محصولات فانتزی و عملی-تخیلی دیگر

در عظمت دنیای The Witcher 3 Wild Hunt هیچ شکی نیست و سی‌دی پراجکت رد تا توانسته در جای‌جای Novigrad و Skellige و دیگر نقاط بازی ایستراگ جالب و بامزه قرار داده است. در ادامه فقط چند نمونه کوچک از ارجاعات به فرهنگ عامیانه را یادآور می‌شویم که در سفر پرماجرایتان احتمالاً با آن‌ها برخورد خواهید کرد.

مشخصاً گرالت از شوخی با دنیای Game of Thrones بدش نمی‌آید. PC Gamer در مطلبی در مورد The Witcher 3 نوشت که «تریون لنیستر» هرگز از سلول‌های مرتفع «ایر» آزاد نشد. در یک قلعه‌ تخریب شده، بازیکنان یک دسته کلید از سلول‌های زندان پیدا می‌‎کنند و پس از باز کردن در یکی از سلول‌ها با جنازه کوتوله‌‌ای صورت زخمی مواجه می‌شوند. ظاهراً در دنیای The Witcher «براون» به تریون بیچاره کمک نمی‌کند.

در دیگر اراجاعات به فانتزی‌های قرون وسطایی، یک کاربر Reddit به نام KylosProdigy غاری در بازی کشف کرد که ورودی‌اش از خون و جسد پر شده و در بین این همه کشتار یک خرگوش معصوم سفید نشسته است. بسیاری از طرفداران معتقدند که این صحنه به فیلم Monty Python and the Holy Grail تری جونز اشاره دارد.

البته در The Witcher فقط فانتزی قرون وسطایی پیدا نمی‌شود. xGarbett، کاربر یوتیوب نیز ویدیویی را به اشتراک گذاشت که بازیکنان می‌توانند با فرشته‌های گریان سریال Doctor Who مواجه شوند. حتی گرالت هم آنقدر سریع نیست که با آن‌ها بجنگد.

ایستراگ‌های زیادی در دنیای عظیم The Witcher وجود دارند که دوست ندارید از دست بدهید، پس سعی کنید تا می‌توانید پلک نزنید!