فناوری 5G به زودی عرضه می‌شود، اما این فناوری محدودیت‌هایی را پیش پای تولیدکنندگان موبایل قرار می‌دهد که ممکن است مورد کاربری و استفاده آنها قرار نگیرد.
اولین گوشی موبایل 5G سال آینده میلادی عرضه می‌شود که این امر بدان معناست که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند از همین حالا تلاش می‌کنند تا این فناوری جدید را حسابی چکش‌کاری و آماده کنند. بر خلاف بسیاری از بهینه سازی‌های اجزای اصلی گوشی‌های هوشمند که در طول یک دهه گذشته شاهدش بودیم، همچون دوربین‌های بهتر، پردازنده‌های سرعت بالاتر و صفحات نمایش مناسب‌تر، ارتباطات رادیویی 5G نیاز به طراحی‌های خاصی از سوی تولیدکنندگان را دارد که باعث می‌شود آنها به سمت انواعی از طراحی حرکت کنند که از سوی مصرف‌کنندگان شاید گامی به عقب برآورد شود، چرا که آنها دیگر به گوشی‌هایی باریک‌تر و زیباتر عادت کرده‌اند.
مشکل آنجاست که 5G نیاز به طیف‌های فرکانس بالاتر در مقایسه با شبکه‌های موبایل کنونی دارد. فرکانس‌های بالاتر، سرعت‌های چند گیگابیتی را مهیا می‌نمایند که شبکه‌های مختلف تاکنون کلی در موردشان تبلیغ کرده‌اند، اما این مسئله به قیمت از دست رفتن نفوذ در اشیا تمام می‌شود. امواج رادیویی فرکانس بالاتر در مقایسه با سیگنال های باند متوسط و یا پایین، فواصل کمتری را طی می‌کنند و از همه مهم‌تر نمی‌توانند به خوبی در اشیا نفوذ کنند.
اما این مسئله چه ارتباطی با طراحی شکل و شمایل گوشی‌ها دارد؟ اگر دستی که گوشی را با آن می‌گیرد جلوی آنتن گوشی باشد و یا فضای دریافت فرکانس‌های ایستگاه را محدود نماید، در آن صورت ارتباط اینترنتی با مشکل مواجه و یا کلا قطع می‌شود. در این صورت شرکت‌های تولیدکننده مجبور می‌شوند، حداقل چندین آنتن روی گوشی‌ها طراحی کنند که این کار می‌تواند نوع طراحی گوشی و اندازه و شکل و شمایل آن را تغییر دهد. قسمت‌های پشتی گوشی‌ها که از فلز ساخته می‌شدند، احتمالا کاملا حذف می‌شوند و حتی شاید لازم باشد که قسمت‌های دیگر فلزی که در بسیاری از گوشی‌های پرچمدار مشاهده می‌شوند، حذف گردند.
در نتیجه احتمالا باید منتظر بازگشت زائده‌های مخصوص آنتن برای اولین سری از گوشی‌های دارای اینترنت 5G باشیم که در مدل‌های اولیه موبایل وجود داشتند. نتیجه دیگر محدودیت‌های فناوری 5G، سرعت کم فراگیر شدن آن در میان کاربران است. با اینکه اولین گوشی و شبکه 5G سال آینده عرضه می‌شود، چندین سال طول می‌کشد تا این نوع اینترنت کاملا مرسوم شود. اجرایی کردن 5G در مقایسه با طیف‌های دیگر حتی کار بسیار بیشتری در مقایسه با ارتقا از 3G به 4G می‌طلبد، چرا که اپراتورهای بی‌سیم باید صدها ایستگاه مخصوص در هر شهر بسازند.
به همین خاطر، شاید بسیاری از سازندگان گوشی‌های هوشمند تمایلی نداشته باشند که قابلیتی را وارد گوشی‌های پرچمدار خود نمایند که هم آن را زشت‌تر و هم گران‌تر می‌کند و این امکان هم وجود دارد که 90 درصد از کاربران نتوانند از آن استفاده نمایند. به عنوان مثال، اپل هیچ‌گاه عجله‌ای برای استفاده از آخرین فناوری‌های سلولی در گوشی‌های آیفون نداشته، به خصوص اگر این امر بخواهد به قیمت زشت کردن طراحی گوشی تمام شود.