سری خاطره انگیز و به یادماندنی سونیک (Sonic) در یک دهه ی اخیر چند بار توسط کمپانی نام آشنای سگا (Sega) احیاء شده و شاهد بازی هایی مانند Sonic Generations و Sonic Forces بوده ایم. در اینجا نگاهی به نسخه های جدید سونیک خواهیم داشت و با تست نسخه ی Generations در سخت افزارهای مدرن آن را زیر ذره بین می بریم.
سال میلادی گذشته شاهد انتشار دو بازی بزرگ Sonic بودیم و 2017 سال مهمی برای این جوجه تیغی دوست داشتنی بود. Sonic Mania بی حرف و حدیث یکی از بهترین بازی های نینتندو و یکی از بهترین نمونه های بازسازی بازی های کلاسیک در چند سال اخیر محسوب می شود. Sonic Mania روی تمام پلتفرم های مهم از جمله ویندوز، ایکس باکس، پلی استیشن و نینتندو منتشر شد تا تمامی طرفداران و گیمرها بتوانند آن را تجربه کنند.
اوج موفقیت Sonic Mania اما در کنسول نینتندو سوییچ بود، جایی که توانست رتبه ی سوم پردانلودترین بازی های سال 2017 نینتندو را از آن خود کند. در حالی شرکت Sonic Mania در سه ماهه ی پایانی 2017 منتشر شد و تنها یک چهارم از سال فرصت فروش پیدا کرد.
شرکت سگا (Sega) صاحب امتیاز و سازنده ی بازی در ساخت این بازی به شکل دو بعدی فوق العاده عمل کرد؛ مهارتی که ماحصل دهه ها تجربه در ساخت بازی های دو بعدی و پلتفرمر است. اما سگا در زمینه ی سه بعدی اصلا نتوانست این موفقیت را تکرار کند. ضعفی که همواره گریبان گیر سگا بوده و باعث شد پس از وارد شدن صنعت گیم به دوران 3D سگا نتواند به درخشش خود ادامه دهد.
ضعف سگا در ساخت محتوای سه بعدی از Sonic Forces یک بازی نا امید کننده ساخت. به خصوص با خاطره ی خوبی که طرفداران با Sonic Generations از تجربه ی سونیک در PC داشتند. Sonic Generations در سال 2011 ابتدا برای کنسول ها و چند هفته بعد برای کامپیوتر شخصی منتشر شد.
Sonic Generations با گذشت این همه ساز فوق العاده است. نسخه ی PC آن امکان بازی در فریم ریت 60fps را فراهم ساخته و اجرای آن با رزولوشن 4K در سخت افزاری با سطح GTX 970 بسیار زیبا و چشم نواز است. بازی روی موتور Hedgehog اجرا می شود و با گذشت 7 سال گرافیکی عالی دارد. به طور قطع این بازی از لحاظ دیداری یک سر و گردن از جانشین خود بالاتر است.
کیفیت دیداری ریشه در فاکتورهای مختلفی دارد که در ترکیب با هم این شاخص را شکل می دهند. جهت گیری هنری، ایجاد خط تولید پسا – پردازشی شامل عمق میدان فوکوس – نرم، کیفیت بالای محو حرکتی، دقت در تعریف جزییات مدل ها و بافت غنی محیط بازی مهم ترین فاکتورهای تعیین کننده ی کیفیت دیداری هستند.
اما در بازی سونیک یک فاکتور دیگر هم وجود دارد که از همه مهم تر است؛ « روشنایی سراسری » یا global illumination خصوصیتی است که مهندسان سگا در نسخه ی اصلی Sonic Unleashed تعریف کردند. هدف از تعریف این ویژگی، شبیه سازی واقع گرایانه ی حرکت نور در طول صحنه های گسترده و بزرگ است. حالا در نسخه های جدید، هنر سازندگان بازی در پیدا کردن راه حلی برای « روشنایی سراسری » تاثیر بسیار زیادی روی نتیجه ی کار دارد.
به طور کلی، داده های مربوط به نورپردازی بازی از پیش محاسبه می شوند. این داده ها در بافت بازی ذخیره می گردند و وقتی بازی شروع می شود به تدریج به گیم پلی پردازش می شوند. نتیجه ی اجرای این داده ها این است که کاراکترها در صحنه ی بازی جا می افتند و بخشی از آن می شوند. طراح برای رسیدن به این نتیجه باید از تکنیکی به نام « میدان نور » (light field) استفاده کند. این دستاورد برای موتوری که در سال 2005 راه اندازی شده تحسین برانگیز است.
به مرور زمان کامپیوترهای شخصی ما قدرت زیادی پیدا کرده اند و طراحان سگا به Sonic Generations یاد داده اند چطور از این قدرت استفاده کند. سخت افزارهای کلاس GTX 970 نه تنها این بازی را در رزولوشن 4K اجرا می کنند بلکه قادرند آن را با حداکثر توان اجرایی یعنی فریم ریت 60fps اجرا نمایند. فریم ریت بازی تنها در قسمت هایی افت پیدا می کند که تراکم بافت آلفا در آن ها زیاد است و حتی در این قسمت ها هم افت فریم ریت بسیار زودگذر است.
اورکلاک کردن می تواند بازی را پایدار کند اما حتی در این حالت هم به ندرت شاهد افت فریم ریت هستیم. به طور کلی این کلاس از GPU نتیجه ی خیلی خوبی در Sonic Generations می دهد و بازی با آن چشم نواز است. ما در این کلاس کارت گرافیک Radeon RX 580 شرکت AMD را هم تست کردیم و به نتیجه ی مشابه رسیدیم.
سونیک یکی از معدود بازی هایی است که می توان آن را با کارت گرافیک های بودجه ای در کیفیت 4K بازی کرد. بازی در این شایط بدون هیچ مشکلی اجرا می شود و دو آپشن در تنظیمات آن وجود دارد. تغییر این دو آپشن در کارت گرافیک های جدید تقریبا هیچ تاثیری در بازی ندارد. به طور کلی اجرای بازی بسیار ساده، سریع و زیبا است.
پس از تجربه ی بازی در گرافیک عالی و انجام تمام مراحل آن، برخی از بازیکنان دوست دارند باز هم سونیک را ادامه بدهند. اینجاست که پروژه ی Sonic Unleashed به میان می آید. ماحصل آن در سال 2008 برای Xbox 360 و PS2 منتشر شد و آخرین نسخه ی آن شامل تمامی مراحل اصلی ساخته شده برای این دو کنسول است. اما هدف، بازی کردن این محتوا روی موتور بهسازی شده ی بازی Generations می باشد.
پروژه ی Sonic Unleashed حاصل کار تعداد زیادی آدم با استعداد در طی چند سال است و نتیجه ی آن عالی است. بازیکنان می توانند action stage های اصلی و مراحلی که مبنای اورجینال استیج های سونیک مدرن در Sonic Generations هستند را با کیفیت خوب تجربه کنند.
Unleashed در دوره ی خود پروژه ی جاه طلبانه ای بود که بالاخره اولین بازی سونیک را روی موتور Hedgehog آورد. تا پیش از این پروژه، قسمت های Unleashed بازی سونیک در کنسول های نسل پیشین گیر افتاده بودند. نتیجه ی کار پروژه در سال 2008 منتشر شد و سه سال بعد به نسخه ی PC سال 2011 انتقال داده شد که روی سخت افزار مدرن با کیفیت 4K اجرا می شد. استیج های اضافی که در غالب مود به بازی اضافه شده اند بسیار زیبا و فوق العاده اند.
این تحول باعث شد ویژگی های مکانیکی نسخه ی Generation که به مراتب از نسخه های قبل برتر هستند، در استیج های قدیمی سونیک به کار گرفته شوند. نتیجه ی این کار تغییراتی بود که بازی را از جنبه های مختلف بهتر کرد. مثلا بخش های QTE از نسخه ی Unleashed برداشته شدند و به جای آن ها از حلقه های رنگین کمانی استفاده شد. کنترل بازیکن در Generation به مراتب بهتر و دقیق تر است و گیم پلی بازی به بیان ساده، صیقل داده شده است.
اما با وجود همه ی این تعریف و تمجیدها، آیا نتیجه ی کار یعنی نسخه ی Generation ارزش بازی کردن را دارد. تقریبا همه می دانند سونیک در زمینه ی سه بعدی به داشتن گیم پلی مزخرف مشهور است. اما این مورد استثنا است. Generation یکی از آن بازی هایی است که سری hedgehog سونی واقعا در حالت سه بعدی می درخشد.
اولین چیزی که باید مورد توجه قرار داد این است که Generation دارای طراحی Boost Sonic (سرعتگیری سونیک) است و اصلا شبیه بازی های اورجینال 16 بیتی تیست. عناصری مانند تکانه اصلی در بازی تاثیر ندارند و طراحی مراحل بازی شبیه پیست های مسابقه ای است که مسیرهای چنگال مانند دارند. مدتی که بازی کردن را ادامه دهید، لذت آن در وجود شما رخنه می کند و ماحصل زحمات و خلاقیت های فنی سازندگان بازی را تجربه خواهید کرد.
بازی کردن در مراحل Boost Sonic تجربه ی نشاط آوری است. شتاب ناگهانی، گلوله شدن و دنبال کردن سریع تصویر با چشم که به واسطه ی حرکت برق آسای جوجه تیغی دوست داشتنی گاهی بسیار دشوار می شود از جمله ویژگی های Boost Sonic هستند. Boost یا حرکت ناگهانی که شبیه رها شدن از کمان است، به قدری تمرین نیاز دارد اما خیلی زود لم کار دستتان می آید.
بازی در Boost Sonic تماما در واکنش سریع خلاصه می شود، واکنش به چالش هایی که خیلی زود جلوی شما سبز می شوند و با وجود حرکت در شاخه ها مختلف افقی گاهی بازیکن را گیج می کنند. تجربه ی خوب یکی از مراحل Sonic Generations می تواند همان احساسی را در شما به وجود آورد که در بازی های کلاسیک اسکیت تونی هاوک (Tony Hawk) تجربه می کردید.
این سرعت دیوانه بار گیم پلی از سوی دیگر باعث می شود در صورت شکست خوردن بیشتر از حالت عادی ناراحت شوید. هر لحظه و در هر مقطع از مسیر مرحله ای که با سرعت در حال طی کردن آن هستید می تواند با یک مانع تیغ دار شما را بسوزاند و همه چیز را خراب کند. اما نکته ی قضیه اینجاست که وقتی یکی از مراحل را خیلی خوب تمام می کنید، احساس فوق العاده رضایت بخشی وجوتان را فرا می گیرد.
Sonic Generations سرشار از معجون گیم پلی پرسرعت است و شما را وارد دنیایی می کند که در آن واکنش سریع پاداش دارد. قرار گرفتن عناصر دیداری چشم نواز و صدا گذاری تحسین برانگیز روی این شالوده نتیجه ی ارزشمندی دارد که سگا در Sonic Forces هرگز نتوانست به آن دست پیدا کند.
اجرای یک بازی محصول 2011 با گرافیک 4K و 60fps روی پلتفرم PC واقعا غافلگیر کننده و خوشایند است. اما این حس خوب وقتی تکمیل می شود که می بینیم در میان مراحل اضافی بازی، Sonic Unleashed محصول 2008 هم گنجانده شده است می توانیم سونیک قدیمی را روی گرافیک مدرن تجربه کنیم.
