در این مطلب پنج بازی برتر واقعیت مجازی (VR) سال 2017 را معرفی می کنیم. در قسمت اول، شما خوانندگان عزیز را با یک بازی اکشن شوتر (Robo Recall) و یک بازی ژانر اتومبیلرانی (Project Cars 2) آشنا کردیم. در این قسمت، از سه بازی VR دیگر می گوییم تا مجموعه ی برترین های 2017 در سبک واقعیت مجازی تکمیل گردد.
The Elder Scrolls V: Skyrim VR
چند سال پیش، هنگامی برای نخستین بار فناوری واقعیت مجازی در صنعت گیم مطرح شد، رویای ناشران بازی ساخت گیمی شبیه اسکایریم (Skyrim) بود. یک دنیای عظیم و فوق العاده با امکان صدها ساعت کاوش و اکتشاف به وسیله ی ابزار VR که این کار را از همیشه لذت بخش تر می کند.
اسکایریم واقعیت مجازی (Skyrim VR) یک موفقیت بزرگ محسوب می شود. Skyrim VR یک تجربه ی کوچک و ساده شده از اسکایریم نیست بلکه در همان حد و اندازه های نسخه های شناخته شده ی این سری می باشد. نسخه ای با تمام خصوصیات جذاب و منحصر به فرد اسکایریم.
رفتن از Falkreath به Winterhold و لمس ابعاد دیداری و شنیداری دنیای اسکایریم تجربه ای را با خود به همراه دارد که با هیچ گیم VR دیگری قابل مقایسه نیست. در هر مقطعی که اراده کنید می توانید گشت و گذار را قطع کرده و به یکی از سیاه چاله ها و ماموریت های بازی وارد شوید، یا به مصاف یک اژدهای عظیم بروید.
اسکایریم VR را می توان با دسته ی قدیمی و آشنای دو شوکه (DualShock) اما لذت بخش ترین بخش ماجرا استفاده از دسته های حرکتی است که با دستان شما در بازی مطابق هم هستند. بازی با ویژگی های منحصر به فرد اسکایریم به خوبی فناوریVR را به خدمت گرفته. داشتن شمشیر و سپر، تقلید ریتم نبرد تن به تن با چاقو یا پرتاب یک تیر با کمان باعث تر و تازه ماندن حال و هوای نبرد در بازی شده است.
در کنار این هنرنمایی های طبیعی، استفاده از جادو در این نسخه حال و هوای خاصی دارد. می توانید هر یک از دست های خود را مستقل از دیگری حرکت دهید؛ این کار به شما امکان می دهد همزمان با وردهای مختلف به چند دشمن حمله کنید.
اسکایریم VR بی نقص نیست، یک بازی نقش آفرینی پر از باگ است که در آن با برخوردهای غیرواقعی کاراکترهای غیرقابل بازی رو به رو می شوید و دیدن این ها در حالت VR علاوه بر آنکه قدری خنده دار است، برای آن هایی که انتظار یک فضای سنگین و گیرا را داشتند ناامید کننده هم هست.
اما اسکایریم VR پتانسیل آینده ی صنعت گیم در زمینه ی واقعیت مجازی را به خوبی نشان می دهد. نمایشی از گذار بازی های VR به سطحی بی نظیر و تحسین برانگیز. این نمایش با وجود Tamriel قطعا ارزش امتحان کردن را دارد.
Farpoint
روی کاغذ، بازی Farpoint یک شوتر کاملا استاندارد درباره ی یک خلبان فضایی بدون نام است که سفینه ی او روی سیاره ی ناشناخته ای سقوط می کند. اما قرار گرفتن این پکیج در پلی استیشن VR تجربه ای از یک بازی بانشاط و گیرا را به وجود آورده؛ تجربه ای که با وجود دسته ی هدف گیری جدید پلی استیشن (Aim Controller) حالا دارای صحنه های شلیک بی نظیر هم هست.
در همان ساعات اولیه ی ورود به Farpoint متوجه شیوه های هوشمندانه ی طراحان بازی در به کار گیری دسته ی هدف گیری (Aim Controller) می شوید. آن ها با ذکاوت تمام توانسته اند بازی خود را با این دسته ی جدید بالا بکشند.
این خلاقیت Farpoint را به چیزی فراتر از یک تفنگ بازی معمولی تبدیل کرده و حالا کسی نیست که با بازی های معروف VR آشنا باشد و Farpoint را به عنوان یکی از بهترین ها (حتی بهترین) نشناسد. برای تنظیم کردن نشانه گیری شبیه سازی شده ی هلوگرافیک باید یک چشم خود را ببندید و برای عوض کردن تفنگ باید دست خود را از روی شانه به پشت ببرید. این ویژگی های هوشمندانه، به خوبی بازیکن را در آهنگ بازی درگیر می کند.
طراحان Farpoint با به کارگیری ظرفیت های کمتر دیده شده ی VR کاری کرده اند که پس از تجربه کردن بازی وقتی به یاد آن می افتید، حس خوبی از یک لذت تجربه شده در شما به وجود می آید؛ مثل به خاطر آوردن طعم خوش یک چیز لذیذ. این خاصیت از دلایل اصلی محبوبیت Farpoint است و سازندگان آن را فقط و فقط مدیون واقعیت مجازی هستند.
اما Farpoint تنها در تکنیک های حرکتی خوب خلاصه نمی شود. بزرگ ترین وزنه ی بازی درگیر شدن در روایت داستانی آن است. دو دانشمند پیش از شما در این سیاره سقوط کرده اند. به همین خاطر وقتی از شلیک کردن به موجودات فضایی فارغ می شوید، هنگام اسکن کردن خاطرات هلوگرافیک ناگهان نشانه هایی از امید و زنده ماندن می بینید.
این نشانه ها به شدت شما را غافلگیری می کند و در کنار روایت دراماتیک بازی آهنگ خوشایندی به وجود می آورد. ناگهان به داستان علاقمند می شوید و سعی می کنید آنچه در سایه قرار گرفته را آشکار کنید. این نقطه ی عطفی است که باعث می شود دیگر Farpoint را به چشم یک بازی آرکید شوتر نبینید.
Farpoint احتمالا بهترین گزینه برای چشیدن طعم پلی استیشن VR باشد. از عادت کردن به دسته ی هدف گیری جدید تا نحوه ی جهت یابی و حرکت در محیط های بیگانه شما را وارد نسل تازه ای از بازی های دیجیتالی می کند و این جرقه در ذهن شما زده می شود که پلتفرم VR چه پتانسیل عظیمی دارد. Farpoint و دسته ی هدف گیری نشانه ای هستند از باز شدن درهایی جدید به آینده ی بازی های شوتر واقعیت مجازی.
Resident Evil 7: Biohazard
Resident Evil در سال 2017 با یک بازی VR قدم به بازار گذاشت. Biohazard در واقع نسخه ی هفتم بازی است که سازندگان تصمیم گرفتند یک نسخه ی VR هم برای آن بسازند و حاصل کار(عامل خطرناک زیستی) تحسین شده ترین بازی واقعیت مجازی سال از آب درآمده است. Biohazard در ماه های پایانی سال جایزه ی بخش VR مراسم Game Awards را با خود به خانه برد تا تاییدی باشد بر ایستادن Resident Evil در جایگاه پخته ترین و بهترین بازی واقعیت مجازی 2017.
Resident Evil 7: Biohazard از بسیاری جهات یک سر و گردن از همتایان VR خود بالاتر است. آن را هم می توانید به صورت VR تجربه کنید و هم به شکل معمولی مانند نسخه های پیشین رزیدنت ایول. این ویژگی در عین حال که بسیار تحسین برانگیز است، هیچ یک از دو حالت را لوث نکرده و Biohazard صرف نظر از اینکه چطور آن را بازی کنید فوق العاده و جذب کننده است.
در عین حال، به توصیه ی ما، و تقریبا هرکسی که با این بازی آشنایی دارد، بهترین راه برای تجربه کردن آن به وسیله ی یک کنسول PSVR است. بازی بسیار واقع گرایانه است، به حدی که خیلی از جاهای آن چندش آور است. نماها و عناصر گرافیکی در حالت واقعیت مجازی بسیار عالی از آب درآمده اند. طوری که آدم دلش می خواهد هر گوشه از هر اتاق امارت بیکر (Baker) را ببیند.
جزییات فوق العاده ی جنازه های در حال پوسیدن یا صحنه ی تهوع آور سالن غذاخوری امارت هرچند چندش آور است، اما در عین حال پس از دیدن آن نمی توانید تحسین خود را پنهان کنید. پس از سپری کردن اندک زمانی در بازی، امارت بیکر کم کم در نظر شما واقعی و ملموس می شود. در حالی که در حالت معمولی (خارج از VR) اصلا نمی توانید با آن ارتباط برقرار کنید و انگار دارید به عکس های سفری که دیگران رفته اند نگاه می کنید.
اگر برایتان این پرسش به وجود آمده که Resident Evil 7: Biohazard ترسناک هم هست یا نه باید گفت؛ بله هست. البته این بستگی به میزان ترس شما دارد اما مطمئن باشید بازی در بسیاری جاها شما را از ترس میخکوب خواهد کرد. راهروهای تاریک و پر از سکوت یک امارت قدیمی در گیمی که می دانید در هر قدم یک زامبی در گوشه ای کمین کرده، با هدست VR و صدای فراگیر؛ فضایی نیست که با خیال راحت و ضربان قلب پایین آن را تجربه کنید.
یکی از خوفناک ترین قسمت های بازی هنگامی است که باید آرام آرام از پله های زیرزمین امارت پایین بروید؛ همین پله ها خود پراضطراب ترین تجربه ی چند سال اخیر دنیای گیم است، حال اینکه آن پایین در زیرزمین چه خبر است بماند.
Resident Evil 7 در حالت واقعیت مجازی یک دستاورد بزرگ است که به خوبی نشان می دهد پیاده کردن گیم در پلتفرم VR چطور بازی را به اوج می رساند. اینکه بازی در حالت معمولی و VR در یک پکیج ارائه شده و به صورت دو نسخه ی مجزا منتشر نگردیده، ویژگی باارزشی است.
اگر تا به حال از نداشتن کنسول PSVR حسرت نخورده اید، Resident Evil 7 قطعا این حسرت را در شما ایجاد می کند. به دارندگان کنسول پلی استیشن VR توصیه می کنیم به هیچ وجه این بازی را از دست ندهند.
مطالعه قسمت اول