شمار بازی سازانی که توانسته اند به حد و اندازه های Blizzard برسند بسیار اندک است. این شرکت در مدت زمان کمتر از 2 دهه بخشی از جمعیت گیمرها را به مشتری ثابت خود تبدیل کرده و عناوین بی نظیری مانند World of Warcraft ، Overwatch و Hearthstone را خلق کرده است.
Blizzard پس از انتشار نسخه ی سوم وارکرافت خیلی زود دریافت که یکی از برترین بازی های تاریخ را آفریده. این شرکت به عمق علاقه ی مردم نسبت به دنیای وارکرافت پی برد و به سرعت به گسترش آن پرداخت. هرچه دنیای وارکرافت بزرگ تر می شد آتش علاقه ی بازیکنان هم بیشتر شعله می کشید.
این روند خیلی زود به تولد حالت dota انجامید و در نهایت هنگامی که وارکرافت به لحاظ کاراکتر و زمین بازی اشباع شده بود، Blizzard تصمیم بزرگی گرفت و وارکرافت را به سمت بازی مولتی پلیر آنلاین برد. به این ترتیب « دنیای وارکرافت» به وجود آمد.
این تصمیم Blizzard در آن زمان بسیار شجاعانه بود زیرا اینترنت در اوایل دهه ی 2000 به اندازه ی حالا گسترش نیافته بود و سرعت نداشت. بسیاری فکر می کردند طرح Blizzard شکست می خورد اما WoW چنان موفقیت آمیز بود که به تنهایی Blizzard را به یک کمپانی چند صد میلیون دلاری تبدیل کرد.
Blizzard پس از تبدیل شدن به یکی از ثروتمندترین کمپانی های بازی سازی دنیا عناوین بزرگی خلق کرد و البته همچنان دنیای وارکرافت را به عنوان پاشنه ی آشیل خود حفظ کرده است. با این وجود همه ی بازی های Blizzard تا این اندازه پرفروغ نبوده اند.
Blizzard بازی هایی هم دارد که سر و صدای چندانی به پا نکرده اند. شاید اولین عنوانی که به ذهن بیاید Diablo 3 باشد اما یک بازی جالب تر هم هست که در سرنوشت عجیبی پیدا کرده است.
Heroes of the Storm یا « قهرمانان توفان» عنوانی است که می بایست طیف وسیع تری از مخاطبان را جذب می کرد اما این اتفاق نیفتاد. Heroes of the Storm از دید بسیاری از منتقدان و گیمرها بهترین بازی ساخت Blizzard است اما در کمال شگفتی شمار بازیکنان آن اصلا در حد و اندازه های WoW یا Overwatch نیست.
اگر با Heroes of the Storm آشنایی ندارید و حتی نام آن تا کنون به گوشتان نخورده، تقصیری ندارید، این بازی با وجود کیفیت فوق العاده آوازه ی بسیار اندکی دارد.
قهرمانان توفان که از این پس آن را به اختصار HotS می نامیم سبکی از بازی را به نمایش می گذارد که خود Blizzard آن را hero brawler می نامد. سبکی که به مانند بسیاری از بازی های دیگر از حالت « دفاع دیرینگان» (Defense of the Ancients) بازی وارکرفت 3 گرفته شده است.
بسیاری از بازی های MOBA (میدان نبرد مولتی پلیر آنلاین) بر مبنای همین سبک ساخته شده و می شوند. روند آن بسیار ساده است . دو تیم شامل پنج بازیکن برای تصرف نقشه با یکدیگر مبارزه می کنند. نقشه ی بازی دو یا سه مسیر دارد. هدف شما این است که استحکامات دشمن را در این مسیرها نابود کنید.
در نهایت هم به مرکز استحکامات دشمن در آن سوی نقشه می رسید که نابود کردن آن به مراتب دشوار است و اگر موفق به انجام این کار شوید دشمن را شکست داده اید. این مفهوم ساده از دوران به وجود آمدن DOTA به عنوان یکی از حالت های وارکرافت 3 وارد دنیای گیم شده و هنوز هم یکی از پرطرفدارترین حالت ها است.
کسانی که بازی های MOBA مانند League of Legends و DOTA 2 را انجام داده اند با مفهوم و ساز و کار HotS آشنا هستند. با وجود شباهت های زیاد این سه بازی با هم، HotS از این دو بازی و بازی های مشابه متمایز است زیرا برخی از سنت های بازی MOBA در آن استفاده نشده است و برخی ویژگی های همیشگی اینگونه بازی هم در HotS دگرگون شده است.
در League و DOTA هر بازیکنی لول تجربه ی شخصی خود را دارد اما در HotS تجربه میان تمامی اعضای تیم مشترک است و هر پنج بازیکن همزمان لول مهارت و تجربه ی خود را بالا می برند. به این ترتیب بازیکنانی که مشغول بالا بردن لول و گرفتن مهارت های مختلف هستند دسته ی دیگر که به دنبال تخریب استحکامات و رویارویی با موج های سربازان پیاده ی دشمن هستند را پوشش می دهند.
افزون بر این، قوانینی مانند آخرین ضربه و آیتم در HotS برداشته شده است. هنگامی که دشمنی می میرد، چه پیاده باشد چه بازیکن دیگر، تا زمانی که کنار او باشید تجربه کسب می کنید. خرید آیتم که یکی از کارهای زیربنایی در League و DOTA است در HotS وجود ندارد.
در HotS هر هیرو سطح توانایی ها و مهارت های خود را صرفا با تلاش و پشتکار بالا می برد و مهارت هایی که پس از بالا رفتن لول انتخاب می شوند تاثیر زیادی دارند.
این تغییرات باعث شده مخاطبان و گیمرها HotS را به چشم یک بازی عادی نگاه کنند. از دید آن ها HotS نمونه ی ساده تر و معمولی تر بازی هایی همچون League و DOTA است. این در حالی است که هدف از حذف برخی مکانیزم ها تمرکز بیشتر روی ساز و کار نبرد بوده نه تبدیل کردن HotS به یک بازی سطحی.
