کمپانی EA سال هاست که با بازی FIFA در زمینه ی بازی های ورزشی و رشته ی فوتبال توپ طلا را مال خود کرده و به این راحتی ها آن را به هیچکس حتی PES نمی دهد. سال های پیش هنگامی که قابلیت های تیم داری و امکان خرید و فروش وارد FIFA شد و آن را از یک گیم تک بعدی به پدیده ای پیشرفته تبدیل کرد همه ی گیمرها و علاقمندان خوشحال شدند.
در این میان اما اضافه کردن پول مخصوص بازی چندان به مذاق کاربران و به ویژه کاربران ساکن در کشورهایی همچون ایران خوش نیامد. پول FIFA یا همان سکه ی فیفا (FIFA Coin) را می توان با پول واقعی خریداری کرد. اما گیمرها اصلا دوست ندارند پس از خرید اصل بازی برای چیز دیگری هزینه بپردازند؛ این یک ویژگی همه گیر است و در تمام گیمرها و در مورد همه ی بازی ها وجود دارد. گیمرها تنها در مورد عناوین انگشت شماری که به آن ها شدیدا علاقه دارند حاضر به پرداخت هزینه های اضافی هستند.
از سوی دیگر FIFA یک عنوان جهانی است و در کوچک ترین و دورافتاده ترین کشورهای جهان هم طرفدار دارد ولی برخی طرفداران که در کشورهایی همچون ایران زندگی می کنند به راحتی نمی توانند این سکه ها را خریداری کنند. این دسته از بازیکنان که شمار آن ها تنها در کشوری همچون ایران به میلیون ها نفر می رسد امکان پرداخت پول به سازنده ی بازی را ندارند.
برای این دسته از بازیکنان تنها راه خرید سکه فیفا، رفتن به سراغ فروشنده های آنلاین است. این فروشنده ها حتی اگر قابل اعتماد باشند هم درصدی را به عنوان پورسانت خود به قیمت سکه های فیفا اضافه می کنند. افزون بر این، پول ایران نسبت ارزهای رایج که پول بازی ها بر حسب آن ها قیمت گذاریمی شود بسیار ضعیف است. قیمت بسیار زیاد دلار (بیش از 4 هزار تومان به ازای هر دلار) باعث شده سکه های فیفا مانند پول درونی هر بازی دیگری برای کاربران ایرانی بسیار گران تمام شود.
بسته های امتیاز و سکه ی فیفا که در کشورهایی همچون امریکا و انگلیس چند یورو یا دلار قیمت دارد، در سایت های فروشنده ی ایرانی حدود صد هزار تومان است. این اختلاف ارزش پول آنقدر در خرید سکه های فیفا (یا هر پول بازی دیگری) اثر گذار است که بازیکن برای یک خرید متوسط باید چند برابر قیمت خود بازی هزینه بپردازد.
سکه های فیفا کارهای زیادی انجام می دهند مثلا می توانید با آن ها کارت های اَبَر تیم را خریداری کنید. ابر تیم یا Ultimate Team محبوب ترین حالت بازی در FIFA است. همین یک حالت در یک بازی، برای هر سه ماهه ی سال مالی، میلیون ها دلار پول نصیب کمپانی EA می کند.
در این حالت بازیکن ابتدا سکه فیفا می خرد، سکه فیفا را می دهد و کارت ابر تیم می خرد و سپس بخت و اقبال خود را امتحان می کند تا ببند برای قوی ترین تیم چه بازیکنی نصیبش می شود، رونالدو؟ مسی؟ کروس؟ بسته به شانس دارد.
EA عمدا استفاده از سکه فیفا در ابر تیم یا FUT را به صورت قرعه ای طراحی کرده است. گیمر با انداختن تاس یک بسته می گیرد و آن را باز می کند تا ببیند چه بازیکنی نصیبش شده است. این باز کردن بسته اعتیاد آور است و بازیکن را وسوسه می کند تا سکه ی بیشتری بخرد و بسته های بیشتری باز کند.
تیم داری یکی از جذاب ترین حالت های بازی فوتبال است. تیمداری برای بسیاری علاقمندان حتی از خود بازی هم هیجان انگیز تر است. گیمرهای که طرفدار FIFA هستند در 17 FIFA یا 18 FIFA (اگر خریده باشند) مدان به دنبال تقویت تیم خود هستند. آن ها با صرف کردن ساعت های زیاد می کوشند رتبه ی تیم خود را بالا ببرند. اما شاید ده ها ساعت زمان نتواند با داشتن یک بسته برابری کند. بسته ای که با سکه ی فیفا خریده شده و ممکن است بازیکن درجه یکی در خود داشته باشد.
نحوه ی به کار بر سکه های فیفا در FUT (روش قرعه کشی با بسته) به شکلی است که شبیه یک قمار شده است. البته بر سر این مساله که آیا شیوه ی رایج فیفا در بسته های FUT قمار هست یا نه اختلاف نظر وجود دارد اما صرف نظر از اینکه قمار محسوب می شود یا نه قطعا قدری بی عدالتی را با خود وارد FIFA کرده است. زیرا کسانی که پول بیشتری می دهند بسته های بیشتری باز می کنند و شانس آن ها در داشتن یک تیم عالی به مراتب بیشتر از کسانی است که سکه فیفا نمی خرند.
در حقیقت EA درآمدزایی را بر حرفه ای گری ترجیح داده و رقابت سالم را فدای پول کرده است. صدها میلیون دلار پول تنها از خریدهای درونی یک بازی چیزی نیست که کمپانی های تجاری راحت از کنار آن بگذرند.
