چند صباحیست که تعداد گوشی های هوشمند رده بالای مجهز به سیستم دوربین دوگانه (همانند گوشی جی6 ال جی، پی10 هواوی، آنر8 و ….) رو به افزایش نهاده است. اگر شما نیز با این فن آوری آشنایی چندانی نداشته و مایلید به اطلاعات خود در این زمینه بیفزایید در ادامه با ما همراه باشید.
اساسی ترین وجه تمایز دوربین های دوگانه با دوربین های معمولی در این است که آن ها به جای یک سنسور تصویر، دارای دو سنسور می باشند که این دو نقش مکمل را برای یکدیگر ایفا می کنند. بدین صورت که سنسور اول بهترین تصاویر رنگی ای را که می تواند ثبت می کند و سنسور دوم جزئیات بیشتری را از قبیل بُعد و عمق به تصویر اضافه می نماید. پردازش و ترکیب کردن اطلاعات جمع آوری شده توسط این دو سنسور نیز از طریق نرم افزاری انجام شده و تصویر نهایی تولید می گردد. البته اهداف سازندگان گوشی های هوشمند از بکار بردن فن آوری دوربین دوگانه در محصولات خود می تواند متفاوت باشد لذا در اینجا بعضی از مزیت های این قبیل دوربین ها از نظرتان خواهد گذشت.
تثبت تصاویری نزدیک به تصاویر سه بعدی:
یکی از برتری های دوربین های دوگانه در گوشی هایی نظیر “آنر6 ایکس” و “هوآوی میت9” پرسپکتیو بالای آنهاست. به لطف وجود لنز دوم در این دوربین ها، هنگام عکاسی تشخیص فاصله بهتر صورت گرفته و تصاویری تقریباً سه بعدی در اختیار کاربر قرار می گیرد.
افکت های تصویری:
این دوربین ها قادرند بر روی بخش هایی از تصویر که خارج از فوکوس هستند افکت محو کردن را پیاده نمایند. لنز دوم با افزودن این افکت به تصاویر موجب افزایش وضوح قسمت های مرکزی عکس می گردد. در گوشی اچ‌تی‌سی وان M8 حتی امکان اِعمال افکت های رنگی به پیش زمینه یا پس زمینه تصاویر و یا کپی کردن بخشی از یک عکس و چسباندن آن به سایر عکس ها وجود دارد.
واقعیت افزوده:
در محصولاتی از قبیل لنوو Phab 2 Pro و ایسوس زنفون AR علاوه بر یک دوربین مرسوم RGB ، یک لنز 360 درجه چشم ماهی (fish-eye) برای افزایش زاویه دید و نیز نوعی دوربین موسوم به مدت پرواز (time-of-flight) برای تشخیص فاصله ی هر نقطه از تصویر تعبیه شده است. تصاویر گرفته شده با چنین دوربین هایی از عمق بسیار بالایی برخوردارند بطوری که می توان موقعیت مکانی اجسام داخل عکس و فاصله ی آن ها از یکدیگر را به خوبی درک کرد. امری که سبب شده گوگل نیز در پروژه تانگوی خود علاقمند به استفاده از دوربین های مجهز به این تکنولوژی گردد.
تصاویری با جزئیات بیشتر:
در گوشی های هوآوی پی9، میت9 و آنر8 استراتژی متفاوتی دنبال شده است. سنسور دوم در این گوشی ها تنها تصاویر سیاه و سفید اما با حداکثر کیفیت را ثبت می کند و رنگ در ادامه به صورت نرم افزاری به تصویر نهایی افزوده می شود. لذا تکنولوژی بکار رفته در این گوشی ها برای کسانی که تمایل به گرفتن عکس هایی با جزئیات دقیق دارند بسیار مناسب خواهد بود.
امکان عکاسی حتی در نور ضعیف:
مدیریت نور از واجبات عکاسی است و عدم وجود شرایط نوری مناسب، کابوس هر عکاسی بشمار می رود. هر چند که عکاسان حرفه ای همواره ترفندهایی برای تامین نور لازم در آستین دارند اما افراد آماتور بدون وجود نور طبیعی، خود را در تگنایی غیرقابل رهایی می یابند.
خبر خوب برای این دسته از عکاسان این است که دوربین های دوگانه می توانند نقش ناجی را برای آن ها ایفا کنند. بدین صورت که ابتدا لنز دوم تمامی جزئیات را ثبت کرده و پس از آن نور به تصویر افزوده می گردد. با وجود اینکه در چنین شرایطی تصویر حاصل ایده آل نخواهد بود اما دست کم نتیجه ی بهتری از عکاسی با دوربین های تک سنسوره به دست خواهد آمد (هر چند که استثنائاتی هم مانند گلکسی اس8 وجود دارد).
زوم کردن با حداقل افت کیفیت:
بعضی از دستگاه ها منجمله آیفون7پلاس به گونه ای بهسازی شده اند که قدرت زوم بسیار بالایی داشته باشند و این ویژگی ممتاز آن ها را از بقیه پرچمداران متمایز کرده است. گوشی “جی5” ال جی نیز ویژگی خاصی دارد و آن لنز دوم عریض آن می باشد که زاویه دید گسترده ای به آن می بخشد و امکان گرفتن عکس های به اصطلاح وایدتری را میسر می کند. به نوعی می توان گفت که جی5 برای عکاسی در طبیعت و آیفون7 برای ثبت بهترین تصاویر پرتره تکامل یافته اند.
نظر شما در این زمینه چیست؟ آیا کیفیت دوربین گوشی های هوشمند مهمترین ویژگی آن ها بشمار می رود و یا سازندگان می‌بایست اولویت های دیگری را برای جلب رضایت مشتریان در دستور کار خود قرار دهند؟