مقایسه پردازنده های Core i3 و Core i5 و Core i7 اینتل ؛ کدام یک مناسب شماست؟

اینتل به عنوان یکی از دو تولیدکننده مطرح پردازنده کامپیوترهای شخصی، همواره اعتبار فراوانی میان کاربران داشته است. در این مقاله با پردازنده‌های Core i3 و Core i5 و Core i7 و تفاوت‌های میان آن‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.

پردازنده مرکزی مغز کامپیوتر محسوب می‌شود، اما درک تفاوت‌های میان انواع پردازنده‌ها مطالعه و تعمق نسبتا بالایی را می‌طلبد. شرکت آمریکایی اینتل رویه خاصی برای نامگذاری پردازنده‌هایش دارد که کمی ‌گیج کننده است. یکی از مسائلی که ممکن است برای بسیاری از کاربران مطرح باشد این است که چه تفاوتی میان پردازنده‌های i3 و i5 و i7 وجود دارد، و کدام یک برای شخص مناسب‌تر است؟

حالا زمان پاسخ به این سئوال‌ها فرا رسیده است. این مقاله منحصر به پردازنده‌های مذکور بوده و سایر پردازنده‌های اینتل مانند سری پنتیوم یا سری «Core ام» مخصوص لپ تاپ‌ها در آن جایی ندارند. این پردازنده‌ها مزیت‌های خاص خودشان را دارند اما این سری Core است که محبوب‌ترین و در عین حال گیج کننده‌ترین سری پردازنده‌های اینتل محسوب می‌شود.

آنچه در این مقاله می‌خوانید:

تفاوت‌های Core i7، Core i5، و Core i3

پردازنده Core i7 بهتر از Core i5 است و Core i5 خود بهتر از i3 است. اما مشکل این است که ممکن است ندانیم از هر یک چه انتظاراتی باید داشته باشیم. در این‌جا قضیه کمی‌ پیچیده می‌شود.

در ابتدا باید گفت i7 به معنی داشتن هفت هسته نیست! این نام‌ها نشان دهنده قدرت نسبی این پردازنده‌ها در برابر دیگر مدل‌های این سری است.

پردازنده‌های Core i3 معمولا دارای دو هسته هستند اما پردازنده‌های Core i5 و Core i7 هم مدل‌های دو هسته‌ای (Dual-Core) و هم مدل‌های چهار هسته‌ای (Quad-Core) دارند. پردازنده‌های چهار هسته‌ای معمولا بهتر از مدل‌های دو هسته‌ای هستند که بعدتر بیشتر به این موضوع پرداخته می‌شود.

شرکت اینتل طبق رویه‌ای که دارد «خانواده‌هایی» از پردازنده‌ها را عرضه می‌کند که به آن‌ها نسل گفته می‌شود. در حال حاضر سری پردازنده‌های نسل هشتمی‌ با عنوان کیبی لیک آر (Kaby Lake Refresh) در بازار موجود است. هر خانواده‌ای پردازنده‌های Core i3، Core i5 و Core i7 خاص خودش را دارد.

شما با مشاهده رقم اول نام هر مدل (که چهار رقمی‌ است) می‌توانید تشخیص دهید آن پردازنده متعلق به نسل چندم است. به عنوان نمونه پردازنده اینتل Core i3-8250 متعلق به نسل هشتم است.

همچنین درباره 3 رقم دیگر باید گفت این ارقام نشان دهنده میزان قدرت آن پردازنده نسبت به سایر پردازنده‌های هم نوع خود است. به عنوان نمونه پردازنده Core i3-8145U قدرتمندتر از Core i3-8109U است چون 145 بزرگ‌تر از 109 است.

حروف U، Q، H و K در نام مدل پردازنده‌ها چه معنایی دارد

همان طور که مشاهده می‌کنید نام مدل پردازنده‌ها معمولا با یکی از حروف U، Y، T، Q، H، G، و K و یا ترکیبی از آن‌ها همراه است. در زیر معنی هر یک از این حروف آمده است:

• U: پردازنده‌های فوق کم مصرف. این پردازنده‌ها تنها برای لپ تاپ‌ها طراحی می‌شوند و انرژی کمتری مصرف می‌کنند تا باتری ماندگاری بیشتری داشته باشد.
• Y: پردازنده‌های کم مصرف. این پردازنده‌ها معمولا متعلق به نسل‌های قدیمی‌تر پردازنده لپ تاپ‌ها و دیگر دستگاه‌های قابل حمل هستند.
• T: مصرف بهینه. این پردازنده‌های برای کامپیوترهای رومیزی طراحی می‌شوند.
• Q: چهار هسته‌ای. این حرف را برروی پردازنده‌های چهار هسته‌ای مشاهده می‌کنیم.
• H: قدرت گرافیکی بالا. این تراشه‌ها واحد گرافیکی بهتری در خود دارند.
• G: پردازنده گرافیکی اختصاصی. این حرف به معنای دارا بودن یک پردازنده گرافیکی مجزا بوده و بیشتر در لپ تاپ‌ها مشاهده می‌شود.
• K: آنلاک شده. این حرف بدین معنا است که شما می‌توانید آن را به بالاتر از رده خود اورکلاک کنید.

شناخت حرف‌ها و شماره‌های ذکر شده به شما کمک می‌کند با نگاه به مدل هر پردازنده و بدون نیاز به خواندن مشخصات واقعی آن، تا حدی از قدرت آن‌ها مطلع شوید. البته واضح است که قبل از تصمیم نهایی برای خرید، بهتر است جزییات هر پردازنده را از طریق وب سایت رسمی‌ شرکت اینتل بررسی کنید.

فناوری Hyper-Threading در پردازنده‌های Core i7،  Core i5، و Core i3

هسته‌های فیزیکی تا درجه زیادی میزان سرعت یک پردازنده را تعیین می‌کنند. اما در پردازنده‌های مدرن، می‌توان با هسته‌های مجازی، سرعت پردازنده‌ها را افزایش داد. این هسته‌ها از طریق سیستمی‌ که به فناوری فراریسمانی یا Hyper-Threading معروف است راه اندازی می‌شوند.

به بیان ساده، فناوری فراریسمانی یک هسته فیزیکی را قادر می‌سازد تا به عنوان دو هسته مجازی کار کند و چند وظیفه را به صورت هم‌زمان و بدون فعال کردن هسته فیزیکی دیگری انجام دهد. در صورتی که هسته فیزیکی دوم فعال شود انرژی بیشتری استفاده می‌شود.

از طرف دیگر اگر دو هسته که فعال هستند از فناوری فناوری فراریسمانی استفاده کنند چهار هسته مجازی خواهیم داشت که سریع‌تر عمل خواهند کرد. هرچند، باید در نظر داشت که هسته‌های فیزیکی واقعی سریع‌تر از هسته‌های مجازی عمل می‌کنند. یک پردازنده چهار هسته‌ای بسیار قدرتمندتر از یک پردازنده دو هسته‌ای مجهز به فناوری فراریسمانی است.

پردازنده‌های Core i3 شرکت اینتل مجهز به فناوری فراریسمانی هستند. پردازنده‌های Core i7 نیز از این فناوری پشتیبانی می‌کنند. اما پردازنده‌های Core i5 از آن پشتیبانی نمی‌کنند.

هرچند اخیرا گزارش شده است که ممکن است اینتل این فناوری را به همه پردازنده‌های خود به استثنای سریع‌ترین پردازنده‌های Core i9 بیاورد.

قابلیت Turbo Boost در پردازنده‌های Core i7،  Core i5، و Core i3

پردازنده‌های سری Core i3 از توربو بوست پشتیبانی نمی‌کنند. سری Core i5 و نیز i7 از قابلیت توربو بوست برای سرعت بخشیدن به انجام وظایفی که کاربر به آن‌ها محول می‌کند استفاده می‌کنند.

توربو بوست فناوری اختصاصی اینتل است که به صورت پویا و هوشمند سرعت پردازنده را در صورت درخواست اپلیکیشن افزایش می‌دهد. به عنوان نمونه اگر در حال انجام یک بازی سنگین باشید و سیستم به قدرت پردازش بیشتری نیاز داشته باشد، قابلیت توربو بوست به پردازنده دستور فراهم کردن سرعت بیشتر را می‌دهد.

توربو بوست برای کاربرانی که کارهای سنگین مانند ویرایش ویدیو یا بازی‌های کامپیوتری انجام می‌دهند مفید است. اما اگر قرار باشد تنها کارهایی مانند وبگردی و کار با نرم افزارهای اداری انجام دهید چندان تاثیری نخواهد داشت.

حافظه Cache پردازنده‌های Core i7،  Core i5، و Core i3

جدا از فناوری‌های Hyper-Threading و Turbo Boost، یکی دیگر از تفاوت‌های اصلی میان پردازنده‌های مختلف Core، میزان حافظه پنهان آن‌ها است. حافظه پنهان یا کش، حافظه موقت خود پردازنده است که می‌توان آن را حافظه رم خصوصی پردازنده نامید. پایین بودن میزان این حافظه می‌تواند باعث کاهش سرعت سیستم شما شود.

همانند حافظه رم، حافظه کش نیز هرچه بیشتر باشد بهتر است. اگر پردازنده بخواهد یک وظیفه را بارها و بارها اجرا کند، می‌تواند آن را در حافظه کش خود نگه دارد. حال اگر پردازنده بتواند وظیفه‌های بیشتری را در حافظه کش خود نگهداری کند، در صورتی که بخواهد دوباره آن‌ها را انجام دهد می‌تواند این کار را سریع‌تر انجام دهد.

پردازنده‌های سری Core i3 معمولا حداکثر 3 مگابایت حافظه کش دارند. پردازنده‌های سری Core i5 نیز بین 3 تا 6 مگابایت و سری Core i7 بین 4 تا 8 مگابایت حافظه کش دارند.

پردازنده‌های گرافیکی اینتل: HD، UHD، Iris، Iris Pro یا Iris Plus

از وقتی که پردازنده‌های گرافیکی برروی تراشه سی‌پی‌یوها نصب شده و به صورت یکپارچه ارائه شدند، مساله پردازنده‌های گرافیکی و نوع آن‌ها نیز به یک ملاک مهم در انتخاب پردازنده‌ها تبدیل شد. اما همانند سایر مسائل، در این جا نیز با یک سیستم نامگذاری گیج کننده روبرو هستیم.

در حال حاضر عموما 3 سطح از این واحدهای گرافیکی وجود دارد: Intel HD، Intel Iris، و Intel Iris Pro یا Iris Plus. در مشخصات سی‌پی‌یوهای اینتل نام‌هایی مانند Intel HD 520 یا Intel Iris Pro 580 مشاهده می‌کنید و دشواری‌ها از همین جا آغاز می‌شود.

در این‌جا به صورت خلاصه نشان می‌دهیم که این نامگذاری‌ها چقدر پیچیده است. Intel HD 520 یک تراشه گرافیکی رده پایین است. Intel Iris 550 بهتر از تراشه مذکور است اما همچنان جزو تراشه‌های رده پایین محسوب می‌شود. Intel HD 530 یک واحد گرافیکی رده بالا محسوب می‌شود و بهتر از Intel Iris 550 است. هرچند Intel Iris Pro 580 نیز یک واحد گرافیکی رده بالا محسوب می‌شود و از Intel HD 530 بهتر است.

با وجود این پیچیدگی‌ها به نظر می‌رسد هنگام انتخاب پردازنده مناسب، روی این سیستم نامگذاری حساب نکنیم. در واقع باید توجه داشت که اگر در انتهای نام پردازنده حرف H دیده می‌شود به معنی برخورداری آن پردازنده از تراشه گرافیکی رده بالا و پرقدرت است. همچنین اگر حرف G در آن‌جا مشاهده شود به معنی یک پردازنده گرافیکی مجزا (و نه تراشه‌های شرکت اینتل) است.

انتخاب از میان پردازنده‌های i3، i5 و i7

در ادامه خواهیم دید که هر سری از این پردازنده‌ها به طور کلی برای چه کسانی مناسب‌ترین گزینه است:

• اینتل Core i3: مناسب برای کاربران آماتور و نیز کسانی که نمی‌خواهند پول زیادی صرف کنند. این پردازنده‌ها برای کارهایی چون وبگردی، استفاده از برنامه‌های مایکروسافت آفیس، تماس‌های ویدیویی، و کار با شبکه‌های اجتماعی خوب و مناسب هستند. این سری برای خوره‌های بازی یا حرفه‌ای‌ها ساخته نشده‌اند.
• اینتل Core i5: مناسب برای کاربران رده میانی و نیز کسانی که می‌خواهند میان قیمت و قدرت تعادل برقرار کنند. اگر آن مدل‌هایی که دارای حرف G یا Q با یک پردازنده گرافیکی مجزا هستند را انتخاب کنید برای اجرای بازی مناسب خواهند بود.
• اینتل Core i7: مناسب برای کاربرانی که چندین پنجره را به صورت هم‌زمان در حال اجرا خواهند داشت، از برنامه‌هایی استفاده می‌کنند که قدرت پردازش بالایی طلب می‌کنند و یا به طور کلی از انتظار کشیدن برای بارگذاری متنفر هستند.

چطور مدل مناسب را انتخاب کنیم؟

این مقاله یک راهنمای مقدماتی برای کسانی است که قصد خرید سی‌پی‌یوهای اینتل را دارند اما اطلاع چندانی از سری‌های Core i3 و i5 و i7 ندارند. اما حتی بعد از درک همه مسائلی که در بالا ذکر شد، هنگامی‌ که زمان انتخاب نهایی و خرید می‌رسد ممکن است ندانید از میان دو پردازنده از دو نسل متفاوت که قیمت یکسانی دارند کدام را انتخاب کنید.

هنگام مقایسه دو پردازنده یکی از بهترین راه حل‌ها استفاده از وب سایت CPU Boss است که با وارد کردن مدل دو پردازنده مورد نظر، اطلاعات و آمار مفیدی از دو پردازنده را برای شما نمایش می‌دهد که این شامل بنچمارک‌ها و امتیازهای کسب شده توسط آن‌ها نیز می‌شود.

بیشتر کاربران نیازی به پردازنده‌های سری Core i9 ندارند

اینتل پردازنده‌های مرغوب و بسیار قدرتمندی با عنوان Core i9 نیز دارد. این پردازنده‌ها معمولا تعداد هسته‌های بیشتری دارند (10 تا 18 هسته در مدل‌های مخصوص کامپیوترهای رومیزی) که به لطف آن شاهد سرعت‌های بالاتری در آن‌ها هستیم. اما بیشتر کاربران نیازی به صرف هزینه بیشتر برای این سرعت اضافی ندارند.

پردازنده‌های Core i9 تنها هنگامی‌که یک خوره بازی واقعی باشید و نیز استریم زنده داشته باشید، یا یک ادیتور ویدیو با برخورداری از چند کار همزمان باشید مفید خواهند بود. برای سایر کاربران، اینتل Core i7 و حتی Core i5 احتمالا کافی خواهد بود.