تاثیر رژیم غذایی و وزن بدن بر روی درمان بیماری اختلال دوقطبی

محققان در پژوهش تازه‌ای دریافتند که رژیم غذایی مناسب، ضدالتهابی و شاخص توده بدنی پایین در درمان بیماری اختلال دوقطبی تاثیر دارند.

یافته‌های یک پژوهش پزشکی نشان می‌دهند که وزن و کیفیت کلی رژیم غذایی افراد بر نحوه واکنش و پاسخ آن‌ها به درمان اختلال دوقطبی تاثیر می‌گذارد. البته این‌ها تنها نتایج اولیه هستند اما اگر در آزمایش‌های بعدی نیز همین نتایج بدست بیایند به منزله آن بوده که در درمان برخی بیماری‌های روانی می‌توان از نسخه رژیم غذایی استفاده کرد. یافته‌های این پژوهش در کنفرانس ECNP در بارسلونای اسپانیا ارائه گردید.

اختلال دوقطبی (که روان‌ شیدایی/ روان‌ افسردگی نیز نامیده می‌شود) نوعی اختلال خلقی و روانی است که در آن بیمار دچار تغییرات شدید خلق می‌شود؛ یک دوره اوج و یک دوره فروکش علایم. این واقعیت که مبتلایان به اختلال دوقطبی دو نوع علایم کاملا متفاوت دارند بدان معنا است که یافتن درمان مناسب بسیار سخت است. درحالیکه داروهای فعلی موجود برای درمان این بیماری مثمرثمر هستند اما بیشتر برای درمان علایم شیدایی یا همان جنون (دوره اوج بیماری) جواب می‌دهند و درمان مناسبی برای مبتلایان به افسردگی‌های دوره‌ای محسوب می‌شوند. حال گروهی از دانشمندان استرالیایی، آلمانی و آمریکایی گردهم آمده و با انجام پژوهشی ثابت کرده‌اند که بیمارانی که از رژیم غذایی مطلوب و کمتر تحریک کننده و التهابی استفاده می‌کنند و یا شاخص توده بدنی (BMI) پایینی دارند (یعنی لاغر هستند) در بخشی از یک آزمایش بالینی پاسخ بهتری به درمان با غذاداروهای مکمل نشان دادند.

ملانی اشتون (Melanie Ashton) سرپرست تیم پژوهش و استاد دانشگاه دیکین (Deakin) استرالیا می‌گوید:

اگر بتوانیم این نتایج را تایید کنیم، آنگاه خبر خوبی برای بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی خواهد بود چرا که مرحله افسردگی اختلال دوقطبی بشدت نیازمند درمان بهتری است.

مجموعا 133 نفر در این پژوهش بصورت تصادفی بمدت 16 هفته ترکیبی از غذادارو (ترکیبات مشتق شده از مواد مغذی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی که در درمان یا پیشگیری یک بیماری یا اختلال بکار می‌روند) متشکل از n-استیل سیتئین (acetylcysteine) اسید آمینه (NAC) ضدالتهابی یا فقط NAC به تنهایی، یا یک دارونما دریافت کردند. نمونه پژوهش در کنار دارو و درمان‌های قبلی‌شان داروهای مورد استفاده در این پژوهش را نیز مصرف می‌کردند.

محققان در شروع تحقیق، شاخص توده بدنی افراد را اندازه گرفتند و سپس میزان افسردگی افراد و توانایی کارکرد فرد در زندگی روزمره نیز سنجیده شدند. آن‌ها همچنین میزان بهبود افراد طی 20 هفته آتی را بررسی کردند. پرسشنامه‌ای درباره غذایی که فرد طی سال خورده بین نمونه تحقیق توزیع شد و محققان نمره کیفیت رژیم غذایی شرکت‌کنندگان را محاسبه کردند. رژیم‌های غذایی خوب و سالم شامل رژیم غذایی سالم با میزان زیادی میوه و سبزی می‌شد، اما رژیم‌های غذایی بد و نامطلوب شامل چربی اشباع‌شده بیشتر، کربوهیدرات‌های تصفیه شده و الکل بودند. سپس محققان این نوع رژیم‌ها را بعنوان غذاهای پیش التهابی یا ضدالتهابی تقسیم‌بندی کردند که روی التهاب تاثیر می‌گذارد.

ملانی در ادامه می‌افزاید:

در این پژوهش دریافتیم که افرادی که از رژیم غذایی با کیفیت‌تری پیروی می‌کردند یعنی رژیم غذایی با ویژگی ضدالتهابی، یا شاخص توده بدنی کمتری داشتند در مقایسه با افراد با رژیم غذایی بدکیفیت و نامناسب پر از چربی که موجب تشدید التهاب شده یا افراد چاق دارای اضافه وزن پاسخ بهتری نسبت به درمان با غذاداروهای مکمل نشان دادند. این یعنی اگر همین نتایج در آزمایش دیگری با نمونه تحقیق بزرگتری تکرار شوند درمان اختلال دوقطبی باید خوراک و وزن این بیماران را در درمان درنظر بگیرد.

نکات جالبی در رابطه با این پژوهش وجود دارد که ذکر آن‌ها خالی از لطف نخواهد بود. این پژوهش یک آزمایش تصادفی کنترل شده (بازآزمایی بالینی) است اما نتایجی که ما بدست آوردیم اکتشافی هستند. به عبارت دیگر، این نتیجه اصلی نبود که درحال بررسی آن بودیم. نتیجه بدست‌آمده از لحاظ آماری معنادار است اما از آنجایی که این تحقیق مشخصا با هدف بررسی تاثیر کیفیت رژیم غذایی، رژیم‌های التهابی و شاخص توده بودنی روی پاسخ دارو نبود، حتما پیش از هرگونه نتیجه‌گیری نهایی باید این پژوهش روی یک جامعه آماری بزرگتر انجام شود.

پروفسور ادیوارد ویتا (Eduard Vieta) اسپانیایی در اظهار نظری در رابطه با پژوهشی که این محققان انجام داده‌اند می‌گوید:

آن‌ها کار تحقیقاتی جالبی انجام داده‌اند که این احتمال را مطرح می‌کند که رژیم غذایی متعادل و مناسب در درمان بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی مفید خواهد بود. هرچند که این محققان تازه در ابتدای راه هستند و باید پیش از اینکه فکر کنیم آیا این یافته روی روش درمان بالینی تاثیرگذار خواهد بود یا باید تحقیقات و مطالعات بیشتری انجام دهیم.

سخن پایانی

برای اطلاع بیشتر از اخبار علمی با پلازا همراه بمانید، شما همچنین می‌توانید در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.