عکس راهی ارتباطی میان شخص، مکان و یا زمان است. ایجاد چنین ارتباطی همیشه ساده نبوده اما با ورود به دنیای دیجیتال اکنون تنها ابزار مورد نیاز، داشتن علاقه است.
تا قبل از سال 1839 برای گرفتن یک عکس لازم بود تا فیلم عکاسی حداقل 8 ساعت در معرض نور قرار گیرد. اما 176 سال پیش، زمانی که فرانسویها داگرئوتایپ (نخستین روش موفق در ثبت عکسهای دائمی و استفاده تجاری از عکاسی) را به جهان معرفی کردند، عکاسی از مفهومی که فقط شیمیدانها درک میکردند تبدیل شد به مفهومی که اکنون همه در زندگی روزمره از آن بهره میبریم.
درنتیجهی این ماجراجویی، دنیایی با اتصال عکسها داریم؛ دنیایی که حتی پیشتازان عکاسی تصورش را نمیکردند. روز جهانی عکاسی این اتصال را جشن میگیرد و در همین راستا عکاسان مختلفی را از سرتاسر جهان دعوت میکند تا عکسها و داستانهای خود را با جامعهی بینالمللی به اشتراک بگذارند. ازآنجاییکه گوشیهای هوشمند نقش بزرگی در خلق عکسها در دنیای جدید داشتهاند، در همکاری با اپل از تعدادی از تواناترین عکاسان در سطح جهان خواسته شد تا منبع الهام، ابزار و اپلیکیشن هایی را که مورداستفاده قرار میدهند، به اشتراک بگذارند.
فواید یک دوربین ساده
درحالیکه برخی عکاسان به دوربینهای گرانقیمت خود مینازند، عکاسانی مانند John Bozinov به فواید یک دوربین ساده اشاره میکنند.
من از سادگی عکاسی با دوربینی نسبتاً ساده لذت میبرم. باعث میشود تا زمان عکاسی زیاد فکر نکنم و تمرکزم بر روی سوژه باشد. همچنین عکاسی، ویرایش و به اشتراکگذاری، همه در یک دستگاه ممکن است. شروع و پایان یک پروژهی خلاقانه بر روی یک دستگاه انجام میشود. برای من عکاسی به معنای متصل کردن افراد به ایدههای جدید است و هیچ راهی بهتر از گرفتن عکس با همان دوربینی که مخاطب در جیب دارد نیست.
Bozinov که یک عکاس نیوزیلندی است بیشتر زمان خود را صرف عکاسی از قطب جنوب میکند و اندازهی کوچک آیفون، گرم نگهداشتن باتری و همچنین جابهجایی را آسانتر میکند.
درحالیکه بیشتر عکاسان با استفاده از لنزهای بزرگ تلهفتو از حیاتوحش عکاسی میکنند، لنز ثابت آیفون برای Bozinov و عکسش از پنگوئنها کافی بوده.
بسیاری از حیوانات در قطب جنوب در محیطی کمخطر رشد میکنند و به همین دلیل حیاتوحش در قطب جنوب آنقدرها در حضور انسان احساس خطر نمیکند. بسیاری از مواقع بوده که پنگوئنها سراغ من آمدهاند.
برای Kael Rebick، استفاده از دوربینی که در جیب خود دارد فقط راهی برای ضبط لحظات زندگی نیست بلکه الهامبخش عشق به عکاسی است. او پس از خرید اولین آیفون خود، عاشق عکاسی شد. هرچند که اکنون یک دوربین فوجی فیلم بی آینه دارد اما هنوز هم با آیفون عکاسی میکند.
اپلیکیشن ها و لوازم جانبی، عکاسی با موبایل را فراتر میبرند
یکی از دلایل کلیدی که Rebick هنوز هم با آیفون به عکاسی میپردازد، سرعت و سادگی ویرایش است. او که به گفتهی خودش یک عکاس با تجهیزات اندک است، اپلیکیشن موردعلاقهی خود برای ویرایش عکس را Snapseed میداند.
Ashmir Parmar، یک عکاس اهل هند است که ترجیح میدهد از تجهیزات بیشتری استفاده کند. او با استفاده از یک iPhone X عکاسی میکند و با استفاده از آی پد پرو و برنامهی Affinity Photo، فتوشاپ و یکقلم عکسها را ویرایش میکند. همچنین از یک اپل واچ بهعنوان ریموت استفاده میکند و در کنار اینها از لنزهای واید، فلش LED ،GorillaPod و دیگر لوازم جانبی آیفون در عکاسی کمک میگیرد.
برای عکاسی از استرالیا به نام Ryan Pernofksi، لوازم جانبی بوده که عکاسی با آیفون را برای او ممکن ساخته. اکانت اینستاگرام او پر است از موجهای اقیانوسی که توسط AxisGpo (کیت ضد آب برای آیفون) عکاسی شدهاند. او از برنامهی VSCO برای ویرایش عکسها استفاده میکند.
من به همان صورت عکسها را ویرایش میکنم که انسانها باید آرایش کنند، سعی نمیکنم عیبهای عکس را بپوشانم؛ بلکه زیباییهای عکس را پررنگتر میکنم.
وقتی Austin Mann با آیفون عکاسی میکند، یک سهپایهی کوچک و یک سهپایه Pedco UltraPod همراه با گیرهی مخصوص Glif و همچنین یک پاور بانک با خود میبرد. این عکاس که ساکن آمریکاست از لنز فیش آی و لرزش گیر نیز استفاده میکند. برای ویرایش از اپلیکیشن های Snapseed و VSCO استفاده میکند. او همچنین از اپلیکیشن PhotoPills و NightCap برای عکاسی در شب بهره می برد.
عکسهای با کنتراست بالا و سیاهوسفید Karen Uzel همه توسط اپلیکیشن Provoke ساختهشدهاند. به گفتهی این عکاس که ساکن ترکیه است، ویرایشهای سیاهوسفید با کنتراست بالای این اپلیکیشن حس مشکلات سیاسی کنونی ترکیه را القا میکند.
برای دی جِی سابق و عکاس کنونی Maria Jose Govea، ویرایش رنگ است که نقشی مهم بازی میکند. این عکاس اهل لسآنجلس از A Color Story برای ادیت عکسهایش استفاده میکند.
عکاسی در راستای تغییر
هرچند که ابزار، روند و نحوهی کار متفاوت است، بااینحال هدف روز جهانی عکاسی، ایجاد تغییر با استفاده از عکاسی است. برای Rebick دوربین ابزاری است برای نمایش مکانها و فرهنگ مختلف به دیگران.
دوست دارم هر چیز زیبایی را جلوی دوربین ببرم، عکسهای من در مورد چیزهایی هستند که از نگاه من زیبا هستند. فقط امیدوارم که زیبایی را بتوانم به بهترین نحو منتقل کنم و دیگران نیز آن را ببینند و قدرش را بدانند. شاید حتی تصمیم بگیرند تا به آن مکان سفر کنند.
برای Bozinov عکاسی به معنای بردن افراد به مکانی دیگر نیست بلکه به این معناست که نشان دهیم حتی مکانهای بسته هم ارزش نگهداری دارند.
من فکر میکنم به دلیل شرایط قطب جنوب مردم اکثراً احساس فاصلهی زیادی با این منطقه دارند. امیدوارم که عکاسی من به مردم کمک کند تاکمی به مناطق قطبی نزدیکتر شوند و به همه نشان دهم که مناطق دور کرهی زمین نیز ارزش نگهداری و محافظت دارند.
کلام آخر
برای اطلاع بیشتر از مقالات فناوری با پلازا همراه بمانید، شما همچنین میتوانید در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.