پردازنده اسنپدراگون 8081 که ما آن را با نام اسنپدراگون 1000 می‌شناسیم قرار است مناسب با پردازش‌های مورد نیاز لپ تاپ های ویندوزی تولید شود؛ در نتیجه برای تامین چنین نیرویی به 8.5 میلیارد ترانزیستور مجهز خواهد بود.
پردازنده‌ها از اجزای مهم در دستگاه‌های کامپیوتری هستند که وظیفه اجرای تمام دستورات پردازشی را در این سیستم‌ها برعهده دارند. با این حساب این قطعات باید بتوانند با کمترین میزان مصرف انرژی بهترین کارایی را از خود به نمایش بگذارند و برای بالا بردن کارایی سیستم نیز از اندازه مناسبی برخوردار باشند. حالا برخورداری از پردازنده‌هایی که بتوانند کامپیوترهای شخصی مبتنی بر ویندوز را همیشه متصل نگه دارند، برنامه‌های مختلف را اجرا کنند و در عین حال در مصرف انرژی نیز بهینه باشند، دغدغه شرکت‌های ساخت پردازنده از جمله کوالکام است.
همکاری کوالکام و مایکروسافت در جهت استفاده از تراشه‌های اسنپدراگون برای اجرای ویندوز 10 درگذشته موفقیت‌آمیز نبوده است. با این حال استفاده از قدرت پردازنده‌هایی کارآمد در کامپیوترهای شخصی همیشه متصل، یکی از محدودیت‌هایی است که نیاز آن احساس می‌شود و شاید زمانی احساس نیاز به برخورداری کامپیوترها به چنین پردازنده‌ای بیشتر شد که کوالکام پردازنده اسنپدراگون 835 را تولید کرد. از طرفی پردازنده اسنپدراگون 850 با هدف جبران برخی از شکست‌ها در این زمینه تولید شد اما پردازنده پردازنده اسنپدراگون 1000 که اسنپدراگون 8180 نیز نامیده می‌شود، در نهایت رویای استفاده از پردازنده‌های اسنپدراگون را در کامپیوترهای ویندوز 10 تحقق می‌بخشد.
حال ببینیم مکانیزم و تامین قدرت چنین پردازشی چگونه مدیریت می‌شود؟ تراشه اسنپدراگون 8180 قرار است با پشتیبانی از ترانزیستورهای بیشتر نسبت به پردازنده موبایل و حتی قوی‌ترین موبایل‌ها این کار را انجام دهد. درواقع پردازنده اسنپدراگون 8180 که پیش‌تر آن را با نام اسنپدراگون 1000 می‌شناختیم دارای 8.5 میلیارد ترانزیستور خواهد بود. این در حالی است که پرچمدار کوالکام اکنون به میزان 5.3 میلیارد، A12 بایونیک اپل و همچنین کیرین 980 که پردازنده‌های 7 نانومتری هستند دارای 6.9 میلیارد ترانزیستور هستند.
اگر چه ممکن است ویژگی‌های بیان شده در حد اعداد و ارقام باشد اما نکته مهم اینجاست که وضعیت پردازنده کنونی در دستگاه‌های واقعی بهبود خواهند یافت و این باعث پیشرفت دستکاه‌های هوشمند خواهد شد. مخصوصا کامپیوترهای همیشه متصل ویندوز 10 که از پردازنده اسنپدراگون 8081 بهره‌مند خواهد بود. البته مزیت‌های بیان شده بدون عوارض جانبی و مشکل نیست. درواقع اندازه چنین پردازنده‌ای باید بزرگ‌تر از همتای موبایلی آن‌ها و پردازنده اسنپدراگون 855 باشد و احتمالا در اندازه 15×20 میلی‌متر تولید شوند. اما هم پردازنده اسنپدراگون 855 و هم اسنپدراگون 1000 هردو با توجه به فرایند پردازنده‌های 7 نانومتری ساخته می‌شوند مگر اینکه قدرت پردازنده جدید یعنی اسنپدراگون 8081 برابر 15 وات باشد. با این حال پردازنده جدید در رده پردازنده‌های سری Core U اینتل قرار می‌گیرد که با این حال ممکن است مصرف بهینه انرژی معماری پردازنده‌های ARM را نقض کند.
طبیعتا چنین تراشه‌هایی مناسب گوشی‌های هوشمند نبوده و تنها برای دستگاه‌ها و لپ تاپ های مبتنی بر ویندوز مناسب خواهند بود. اما حتی اگر قدرت پردازشی این تراشه‌ها افزایش یابد ولی همچنان با مشکلات نرم افزاری مانند اجرای برخی از برنامه‌های 32 بیتی در معماری ARM مواجه شوند، مسلماً با استقبال زیادی روبه‌رو نخواهد شد.
کلام آخر
برای اخبار بیشتر از دنیای فناوری با پلازا همراه بمانید، شما همچنین می‌توانید در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.