با وجود دشمنان خطرناک و دشوار در بازی‌های ویدیویی، در این مطلب باس فایت‌های سختی را مورد بررسی قرار خواهیم داد که در همان ابتدای بازی با آنها مواجه می‌شوید.
کمتر پیش می‌آید که در فیلم‌های سینمایی و سریال، شخصیت اصلی را در یک رقابت سهمگین در سکانس‌های ابتدایی ببینیم و دلیل خوبی هم برای این موضوع وجود دارد. ما نیاز به زمان داریم تا با شخصیت‌های فیلم ارتباط حسی برقرار کرده، خطرات مختلف را ارزیابی کنیم، همراه با قهرمان داستان بیاموزیم و در نهایت نبردشان مقابل دشمنان مختلف را شاهد باشیم.
می‌توانید تصور کنید که در سکانس ابتدایی Star Wars لوک یا اوبی وان کنوبی با ویدر مبارزه کنند؟ ما موقعی با قهرمانان همزادپنداری می‌کنیم که آنها را حین درگیری و شرایط چالش برانگیز شاهد باشیم. شکست و سرخورده شدن توسط یک دشمن و بازگشت قهرمانانه در بسیاری از روایت‌ها وجود دارد، اما در بازی‌های ویدیویی قضیه گاهی برعکس است. براساس نوع بازی و شیوه‌ای که برای آماده‌سازی شما در نظر می‌گیرد، اولین باس می‌تواند مثل آب خوردن راحت باشد یا به شکل بی‌رحمانه‌ای مجازاتتان کند.
باس‌هایی که در ادامه مرور خواهیم کرد مثل سد معبر جاده هستند. هنگامی که به آنها می‌رسید باید مدت‌ها در تکاپوی مبارزه و شکست‌شان باشید. در واقع همین غول‌های چند متری بازیکنان حرفه‌ای و معمولی را از هم جدا می‌کنند، در نهایت آنها را نابود می‌کنید و به راهتان ادامه می‌دهید، اما در این بین شاید موهای سرتان سفید شوند.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
معرفی 9 باس فایت دشوار
9- کلریک بیست (Bloodborne)
تمام بخش ابتدایی بازی Bloodborne به این قصد ساخته شده تا شما را به عنوان یک گیمر با کارهای هیدتاکا میازاکی آشنا کند که آیا می‌توانید با این حجمه از چالش کنار بیایید یا خیر. Bloodborne در مقایسه با دیگر عناوین، از همان ابتدا مسیر خطرناک خودش را به رخ می‌کشد؛ به این جهت که حتی اگر همه دشمنان را در مرحله ابتدایی شکست دهید، باید با استفاده از همان چک پوینت با «کلریک بیست» مواجه شوید. برای بازیکنان حرفه‌ای Dark Souls این دشمن تهدید چندانی نیست، به سادگی با جاخالی، رد شدن از لای پاهایش می‌توانید از ضرباتش جان سالم به در ببرید؛ اما برای بقیه، قد دراز و حرکات جارومانندش حسابی دردسرآفرین خواهد بود. به همه این‌ها یک دوربین چموش و بدقلق هم اضافه کنید که هنگامی که پشت به دیوار می ایستید حسابی اذیتتان می‌کند (مشکلی که از اولین قسمت سری Souls همیشه با این فرنچایر همراه بوده)؛ به این ترتیب حتی اگر طریقه زمین‌گیر کردن این هیولا را در نظر نگیرید، خود بازی چاقویش را در کمرتان فرو خواهد کرد.
8- مورای (Ninja Gaiden)
این مبارز مو سفید خوشتیپ و نانچوکا به دست، برای مبارزه حریفی اعصاب خردکن است. پس از برخورد با مورای متوجه می‌شوید هر شایعه‌ای در مورد سختی زیاد Ninja Gaiden شنیده‌اید راست بوده و کار هر کس نیست خرمن کوفتن! تا این مرحله دنیای بازی گل و بلبل است. شما دشمنان را با شمشیر و تیغه‌های نینجایی قلع و قمع می‌کنید، که ناگهان به مورای می‌رسید. تا به خودتان بجنبید و بگویید «من در Dead or Alive رقیب ندارم» تمام نوار سلامتی‌تان تمام شده، در دستانش گرفتار شده‌اید یا با اردنگی از تشک مبارزه بیرون افتاده‌اید (احتمال این که هر سه اتفاق با هم برایتان بیافتد هم زیاد است). مورای شاید یک استاد بی‌رحم باشد، اما همه این کارها را می‌کند تا برای آینده آماده شوید.
7- اولین باس شانسی که با آن مواجه می‌شوید (Crypt of The Necrodancer)
Crypt of the Necrodancer یک بازی مستقل کوچک به سبک گرافیکی Hotline Miami است که از شما می‌خواهد همراه با ضرباهنگ موسیقی سیاهچاله‌هایش را پاکسازی کنید. حین این که موسیقی در پس زمینه اجرا می‌شود، حمله می‌کنید، جاخالی می‌دهید و حتی اگر کمبوهایتان را خیلی خوب پیاده کنید، کل سیاهچاله به کلوپ رقص تبدیل می‌شود. اما تازه دارید به این چیزها عادت می‌کنید که می‌میرید. بله فقط به خاطر یکی دو تا حرکت اشتباه، دشمنان‌تان به راحتی با یکدیگر همکاری کرده و کله‌تان را می‌ترکانند. پس از آن تازه به باس‌ها می‌رسید، اولینشان هم همیشه شانسی هستند. اگر دری به تخته خورد و آنقدر سلامتی و آیتم داشتید که به طبقه باس برسید، احتمال این که با صفحه «شما مرده‌اید» پذیرایی شوید خیلی زیاد است؛ به این دلیل که تا قلق هر باس را یاد بگیرید، چند ساعتی زمان نیاز دارید.
هزاران بازیکن به سادگی در همان اولین منطقه بازی گیر می‌کردند و همین باعث شده که Crypt of the Necrodancer در بررسی استیم و فضای آنلاین برای خودش اسم و رسمی در کند. شکل ظاهری بازی و موسیقی شگفت‌انگیزش شاید ترسیم درستی از بازی روگ لایک (Rougelike) ریتمیک داشته باشد، اما بدون این که به شما آشپزی بیاموزد، انتظار یک غذای خوشمزه را دارد.
6- لودکس گاندیر (Dark Souls 3)
به شخصه مثل یک چاقوی آشپزخانه قرون وسطایی وارد شکم آقای «گاندیر» میشوم و از آن طرفش بیرون می‌آیم، اما هر کسی نمی‌تواند چنین ادعایی بکند. مشابه کلریک بیست Bloodborne به محض این که به دشواری مرگبار سری Souls عادت کردید، برای مدتی کوتاه می‌توانید جولان دهید، اما FromSoftware که چیزی را آسان طراحی نمی‌کند. در عوض گاندیر ابتدا کارش را به عنوان یک شوالیه شل و ول آغاز می‌کند که شمشیرش را به همه جهت تاب می‌دهد. هنگامی که میزان سلامتیش را کاهش دادید و قصد دارید تا کارش را تمام کنید، به یک موجود روغنی عظیم با سلامتی کامل و حمله‌هایی مرگبارتر تبدیل می‌شود. چیزی که مواجهه با باس‌های عظیم Dark Souls به شما می‌آموزد این است که قد و هیکل همه چیز نیست. به محض این که سیستم حرکتیش را یاد بگیرد به راحتی شکست می‌خورد (از آن باس‌هایی نیست که به خاطرش کنترلر را به دیوار بکوبید).
5- بروک (Pokemon Red/Blue/Yellow)
یک واقعیت پرحاشیه و پربحث در Pokemon که هیچ کس به آن اعتراف نمی‌کند (مخصوصاً در Red/Blue/Yellow)، این است که انتخاب «پیکاچو» یا «چارماندر» در اوایل بازی شما را حسابی به زحمت می‌اندازد. آخرین هیولای «بروک» حمله‌های عقیقی، آتشین و الکتریکی می‌کند که آسیبی در حد آبسیدین برای وایت واکرهای بازی تاج و تخت را به همراه دارد. چنین چیزی باعث می‌شود که هر ضربه بازگرداننده‌اش کل تیم کوچک ابتداییتان را آسفالت کنند. بهترین راهکار این بود که «اسکوئرتل» یا حداقل «بالباساور» را احضار می‌کردید تا شاید کمی از آسیبها را بازگردانند. این که اولین باس بازی اینقدر از سه پوکمون ابتدایی قدرتمندتر باشد، واقعاً اعصاب خردکن است.
4- اولین باس (Mega Man Zero)
باس‌های Mega Man غالباً اسم‌های باحالی دارند؛ مثلاً Ice Man یا Bomb Man آخر ابرقهرمانی هستند، اما احتمالاً برای نام این ربات پر سروصدا هزاران اسم به ذهنتان خطور می‌کند. فقط چند دقیقه پس از شروع بازی، «سایل»، شخصیت کمکی مگامن توسط این آدم آهنی غول‌پیکر گروگان گرفته می‌شود و وظیفه شما است که مغز فلزیش را بترکانید. این کار را هم انجام خواهید داد؛ البته اگر از لیزرهای کشنده، سنگ‌های ریزشی که سلامتی‌تان را به شدت کاهش می‌دهند و حمله‌های تهاجمی گاه و بی‌گاهی که نمی‌گذارند پلک بزنید، جان سالم به در بردید. Mega Man همیشه به خاطر سختی بی حد و وصفش مشهور بوده، اما این ریبوت در Game Boy Advanced دیگر شورش را در آورده است.
3- گریلگان (Lost Odyssey)
Lost Odyssey یکی از مهجور‌ترین انحصاری‌های حماسی چند دیسک کنسول 360 است که طرفداران این ژانر حتماً باید امتحانش کنند. اگر جزو کسانی هستید که این کار را انجام داده‌اند، احتمال زیاد سد معبری به اسم «گریلگان» را به خاطر دارید، نه؟ همان گریفین بزرگی که حمله‌های ویرانگر و آسیب سمی خیلی دوست دارد دیگر! از همان آسیبها که زندگی طرفداران نقش‌آفرینی را تباه می‌کند. همان چیزی که ذره ذره جانتان را می‌گیرد حتی اگر در مبارزات تن به تن شکست نخورید؛ آهان، پس بالاخره یادتان آمد راجع به چه هیولایی صحبت می‌کنم. شاید سریع و باابهت باشد و در بین دیگر باس‌های شگفت‌انگیز به نظر برسد، اما در حین مبارزه با کسی شوخی ندارد.
2- فانتوم (Devil May Cry)
Devil May Cry با سختی زیادش (البته در درجات بالا) گاهی اوقات در کنار عناوینی مثل Super Meat Boy و Mega Man قرار می‌گیرد. در بخشی از بازی «فانتوم»، هیولای مذابی بی‌رحم از آسمان سقوط و شما را به چالش دوئل دعوت می‌کند؛ طبق معمول رجز خوانی‌های «دانته» هم آغاز می‌شود و اینجا است که قضیه بالا می‌گیرد. حین مبارزه اگر خیلی به فانتوم نزدیک باشید، این قدر حمله‌های مختلف رو می‌کند که نمی‌دانید جواب کدام را بدهید و اگر خیلی فاصله بگیرد و از کلت‌های کمریتان استفاده کنید با توپ‌هایش انفجاری، حالتان را جا می‌آورد. راستی این را هم اضافه کنم که با زره‌ای محکمی حفاظت می‌شود و تیر شما حداقل آسیب را به او وارد می‌کند. از آن دسته باس‌هایی که در درجات سختی پایین عین کره قورتش می‌دهید، اما اگر ادعای گیمر بودنتان می‌شوید، با سختی بالا دوباره سراغش بروید.
1- اسایلم دیمن (Dark Souls)
یکی از دلایل دوست‌داشتنی بودن فرنچایز Dark Souls همین آقای شکم گنده است. «اسایلم دیمن» از آن دسته باس‌هایی است که با دوستان گیمرتان صحبتش را بکنید، از آن دشمنانی که Dark Souls اعتبارش را مدیونش است؛ ترسیمی درست از واکنش گریز یا نبرد که همگی ما در اولین مواجهه با این غول بزرگ با آن دست و پنجه نرم کردیم. پس از ظهور ناگهانی اسایلم دیمن (قبل از این که ضربه‌اش را بر سرتان فرو آورد و در هوا به پرواز در آیید) بهترین کار فرار است. از مهلکه بگریزید و پس از این که شمشیر درست و حسابی پیدا کردید، برای راند بعدی آماده باشید؛ تازه آن موقع می‌توانید به او کمی آسیب وارد کنید. شکست اسایلم دیمن شاید خیلی دشوار نباشد، اما Dark Souls این باس را در ابتدای اولین قسمت سری Souls قرار داده که به بازیکنان بفهماند با چه عنوانی طرف هستند!
شما پس از کدام اولین باس فرار را بر قرار ترجیح دادید؟ نظرتان را با ما به اشتراک بگذارید.