نکات برجسته:
- سایت های اجتماعی مانند توییتر می توانند اطلاعات کافی در مورد حادثه ای ارائه دهند.
- محققان توانایی رسانه های اجتماعی را برای هشدار دادن به پاسخگویی نشان داده اند.
- عباراتی مانند “قدرت”، “قطع”، “الکترونیک” و “سودمندی” مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
دانشمندان می گویند توییتر و دیگر سامانه های رسانه های اجتماعی می توانند به ردیابی بلایای طبیعی در زمان واقعی و به صورت بلادرنگ کمک کنند و در مناطقی که نیاز به کمک فوری دارند به اولین پاسخ دهنده در دسترس هشدار دهند.
باتوجه به این که بیش از 500 میلیون توییت روزانه ارسال می شود، تحقیقات جدید به بررسی راه های نوآورانه برای استفاده از این داده ها برای کمک به جوامع در زمان وقوع فاجعه غیرمنتظره می پردازد.
با وجود این که دولت های محلی و سازمان های امدادی می توانند توانایی جامعه برای پاسخگویی به فاجعه را بررسی کنند یا اثرات بعدی آن را تجزیه و تحلیل کنند، آنها نمی توانند تاثیرات را در همان لحظه وقوع حادثه کنترل کنند.
محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در ایالات متحده توانایی رسانه های اجتماعی را برای هشدار دادن به اولین پاسخ دهندگان را در این شرایط نشان دادند. آن ها توییت ها را در طول طوفان سندی، که یکی از کشنده ترین طوفان هایی است که تا به حال در ایالات متحده رخ داده است، و اطلاعات مربوط به قطع برق مربوطه پس از حادثه توسط شرکت های کمکی در نیویورک، نیوجرسی و پنسیلوانیا را با یکدگیر مقایسه کردند.
بر حسب بیش از 10 میلیون پست مرتبط در توییر در این خصوص و با مقایسه اطلاعاتی که از شبکه برق و افراد به صورت پراکنده گرفته شده است، تیم می تواند یک سامانه برای شناسایی رویداد ایجاد کند. سپس، با جداسازی توییت ها با اصطلاحات «قدرت»، «قطع»، «برق» و «سودمندیر»، پست ها برحسب ساعت سازماندهی می شوند و با گزارش های خرابی مشابه در همان زمان مقایسه می شوند.
دو مجموعه داده دارای ارتباط و نزدیکی متوسط رو به قوی داشتند و تیم معتقد است ممکن است توییتر بتواند سریع تر قطع برقو حوادث این چنینی را اعلام کند.
تحقیقات علمی گذشته در این حوزه فقط شامل بررسی قبل از وقوع حوادث فاجعه بار و بعد از آن بوده است. هیچ یک از تحقیقات، شرایط جاری و در عین وقوع حادثه را در نظر نمی گرفتند.
نیک لالونه، دانشجوی دکترا و محقق اصلی این مطالعه در مجله “زیرساخت پایدار و انعطاف پذیر” گفت: «ما توانستیم این دو مجموعه داده را به طور واقعی در ارتباط با یکدیگر دیده و تحلیل کنیم.
لالون می گوید: “هدف این تحقیق نشان دادن این است که اگر جریان داده و پیام های منتشر شده در رسانه های اجتماعی تغییر کند، می توانید ببینید که چه اتفاقی افتاده است و در نتیجه یک سامانه نظارتی بلادرنگ ایجاد خواهد شد.”
